Αυτό είναι το δεύτερο κείμενο του φίλου Griniaris που δημοσιεύεται εντός 24ώρου. Κατ' εκείνον είναι ο πλήρης προσδιορισμός της σχέσης του με τον Φανούρη Γουνδουλάκη. Κατ' εμέ είναι ένα μεγαλοπρεπέστατο Παπανδρεϊκό Mea Culpa. Απολαύστε:
Πολλές φορές έχω κινδυνέψει να παρεξηγηθώ με τα σχόλιά μου
για το Φανούρη. Βλέποντας το Φανούρη στο γήπεδο δέκα χρόνια τώρα, δεν μπορώ να
πω, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, ότι μου πρόσφερε σημαντικές στιγμές. Σπάνια
βάζει τα πόδια του στη φωτιά, απόδειξη και οι ελάχιστες κάρτες που έχει πάρει.
Έχει γίνει πια πολύ αργός, ίσως έχει πάρει και κάποια παραπανίσια κιλά. Οι
«χαζές» ενέργειες έχουν γίνει πια συντριπτική πλειοψηφία. Να θυμίσω τελευταία
σε ματς με τον Ολυμπιακό, δύο φορές πετάει τη μπάλα μπροστά και προσπαθεί να
περάσει σε ταχύτητα τον Χολέμπας. Πόσες φορές αλήθεια δεν έχετε αγανακτήσει από
αντεπιθέσεις που έχει χαλάσει με λάθος εύκολες πάσες; Πόσες φορές δεν έχετε
γελάσει με εύκολα γκολ που έχει χάσει; Ας μη γελιόμαστε, η προσφορά του σαν
ποδοσφαιριστής όλα αυτά τα χρόνια είναι μέτρια.
ΟΜΩΣ…
Όλα αυτά ισχύουν για τον ποδοσφαιριστή Φανούρη. Υπάρχει και
μια άλλη προσέγγιση την οποία και θεωρώ περισσότερο σημαντική. Αυτό που έχω
παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι η σκέψη των ενεργειών του είναι σε
τεράστιο ποσοστό η σωστή. Βλέπει όλο το γήπεδο, ξέρει ανά πάσα στιγμή που
πρέπει να πάει η μπάλα και γιατί. Ξέρει που πρέπει να σταθεί, ποιο χώρο να
μαρκάρει, ποιους παίκτες να καθοδηγήσει. Γι αυτό και όταν πιάνουν οι ενέργειές
του θυμίζουν τεράστιο παίκτη. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το «φυσικό» κομμάτι
του Φανούρη δεν μπορεί να ακολουθήσει το «νοητικό» του. Πιστεύω ότι ελάχιστοι
παίκτες με το μυαλό του έχουν περάσει από τον Πανιώνιο. Όσο για το ήθος του, τι
να πρωτοπεί κανείς; Άλλωστε φαίνεται όχι μόνο από τη συμπεριφορά του μέσα στο
γήπεδο, αλλά και από τις πάντα σοβαρές και μετρημένες δηλώσεις του.
Συμπέρασμα; Για μένα ο Φανούρης είναι ένας εν δυνάμει
μεγάλος προπονητής. Θα πρέπει λοιπόν όταν με το καλό σταματήσει να μην χαθεί
από τον Πανιώνιο. Να του δοθούν τα εφόδια και οι ευκαιρίες που δίνονται σε
άλλους τώρα. Και ναι, αυτόν τον άνθρωπο να τον στηρίξω με όλες μου τις
δυνάμεις.
By Griniaris