Στο Πάνθεον της Πανιώνιας ιστορίας

Ευχαριστώ πολύ

Εκτιμώ τους ανθρώπους που σε κάποια στιγμή της ζωής μου προσέφεραν βοήθεια. Εκτιμώ ακόμη περισσότερο τους ανθρώπους όταν προσέφεραν την βοήθειά τους χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα. Η εκτίμησή μου γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν προσέφεραν τη βοήθειά τους όταν όλες οι άλλες πόρτες ήταν κλειστές για 'μένα.

Γι αυτούς ακριβώς τους λόγους εκτιμώ τον Άκη Μάντζιο. Ανέλαβε την ομάδα σε μια πολύ δύσκολη περίσταση, με ενδεχόμενο τεράστιο προσωπικό κόστος ( το οποίο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστούμε ότι μιλάμε για νέο προπονητή), χωρίς να προσβλέπει σε σημαντικό οικονομικό αντάλλαγμα και μάλιστα όταν όλοι οι άλλοι συνάδελφοί του έκλειναν την πόρτα στον Πανιώνιο των προβλημάτων και του Πρωτοδικείου

Και όμως το όνειρο ΔΕΝ χάθηκε...Ο Άκης ήρθε στην ομάδα, άφησε έργο, είδαμε μπαλίτσα σε αρκετά παιχνίδια, έφερε καλούς παίκτες, έσωσε την παρτίδα και φεύγει κύριος. Ακριβώς όπως ήρθε. Ναι, μπορεί να μην είναι Σερ αλλά είναι πραγματικός κύριος.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω τους λόγους για τους οποίους απομακρύνθηκε. Δεν γνωρίζω πως είναι δυνατόν να φύγει τη στιγμή που τόσες μέρες η διοίκηση της ΠΑΕ και τα έμμισθα μεγαλο - στελέχη της δήλωναν ότι βλέπουν θετικά την παραμονή του. Τι μπορεί να του ζήτησαν που να μην μπορεί να κάνει; Να παίξει με χαμηλό μπάτζετ; Να αναδείξει παίκτες, να δώσει ευκαιρίες σε νέους; Τα έκανε όλα και ο Πανιώνιος εξακολουθεί να παίζει στην πρώτη κατηγορία, αφού επιτέλους επί των ημερών του αξιωθήκαμε να πάρουμε βαθμούς στην έδρα μας.

 Δεν έλαβα μέρος σε καμία συζήτηση για την παραμονή του ή όχι. Δεν ενημερώθηκα...Γιατί θα έπρεπε; Γιατί υποτίθεται πως είμαι μέλος του ερασιτέχνη που κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο. Γιατί υποτίθεται ότι η δική μου ψήφος είναι ίση με όλων των άλλων...Γιατί εκπρόσωπος του ερασιτεχνη στην ΠΑΕ θα πει εντολοδόχος του συμβουλίου. Όχι κάτοχος λευκής επιταγής.

Θεωρώ λάθος την απομάκρυνσή του τόσο για ουσιαστικούς - αγωνιστικούς λόγους όσο επειδή τη Δευτέρα έχουμε μια κρίσιμη γενική συνέλευση όπου υποτίθεται ότι ο κόσμος του Πανιωνίου θα αποφασίσει για την τύχη της ομάδας τη νέα χρονιά...Είναι άτοπο να μην μπορεί να αποφασίσει για το σημαντικότερο θέμα που είναι ο προπονητής...Να μην ξεχνάμε, ο Πανιώνιος ανήκει στον κόσμο του και διοικείται με απόφαση του Πρωτοδικείου...Δεν ανήκει σε συγκεκριμένα πρόσωπα, γι αυτό ο καθένας από εμάς οφείλει να δίνει λόγο και στον τελευταίο φίλαθλο της ομάδας...

Η παραμονή μου στα διοικητικά της ομάδας θα εξαρτηθεί και από όσα θα ακούσω τη Δευτέρα  ή έστω απ' όσα μου μεταφέρουν τα πρόσωπα που εμπιστεύομαι, σε περίπτωση που δεν καταφέρω να πάω...

Τέλος καλό, όλα καλά

Ο Πανιώνιος παραλίγο να πληρώσει με μια ολόκληρη κατηγορία
το ίδιο φτηνό γκολ που δέχεται εδώ και τρία χρόνια. Η ίδια μαρτυρικά
επαναλαμβανομενη φάση. Η μπάλα στην περιοχή, όλοι οι αμυντικοί την κοιτάζουν, ένας
επιθετικός απλά πηδάει και σκοράρει. Τόσο εύκολα και απλά κατάφερε να προηγηθεί
η Ξάνθη, κόντρα στη ροή του παιχνιδιού και να μας γεμίσει νεύρα και άγχος. Μέχρι
εκείνη τη στιγμή ο Πανιώνιος είχε χάσει δυο -τρεις καλές ευκαιρίες. Προσωπικά,
δεν έβρισκα κακή την ομάδα. Ίσως όμως να μην έπαιζε με το πάθος που απαιτούσε ένα
παιχνίδι κατηγορίας. Ο μόνος από τους παίκτες που είχε επίγνωση της σπουδαιότητας
του παιχνιδιού και έπαιζε από την αρχή έως το τέλος σαν να μην υπάυπήρχε αύριο (που δεν υπήρχε) ήταν ο Όμο. Ίσως γι αυτό και ευτύχισε να πετύχει και το γκολ που μας χάρισε την κατηγορία.
Με την βοήθεια που μας παρείχε και ο Λεβαδειακός του Παράσχου (καλή του ώρα) ο Πανιώνιος εξασφάλισε την παραμονή.
Και τώρα αδειοδότηση.Αν η ομάδα πάρει την άδεια θα μπορέσει να
ενισχύσει ένα πραγματικά καλό κορμό και να τα πάει καλά και του χρόνου
διαχειριζόμενη πλέον ένα πολύ μικρότερο χρέος. Αν δεν πάρει, θα δώσει ευκαιρία
σε παίκτες από τις υποδομές, που μας απέδειξαν, όταν και όσο αγωνίστηκαν, ότι
με σκληρή δουλειά μπορούν να βοηθήσουν. Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε, μένει ο δεύτερος
και εξίσου σημαντικός.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι στον Πανιώνιο δύο πράγματα με
εκνευρίζουν. Οι φίλαθλοι που δεν έρχονται και οι φίλαθλοι που όταν έρχονται
ασχολούνται με σενάρια και φαντάσματα που οι ίδιοι πλάθουν στο μυαλό τους. Τελικά
δεν έχω καταλήξει τι μου τη δίνει περισσότερο...

Εκδήλωση Πανθήρων

Ένα βήμα πριν από την παραμονή

Ένα παιχνίδι με δύο πρόσωπα ήταν το χθεσινό. Στο πρώτο ημίχρονο
ο Πανιώνιος μπήκε σχεδόν νωχελικά ή έστω έτσι φαίνονταν, καθώς ήταν παγιδευμένος
στην πίεση που ασκούσε ψηλά η ομάδα της Λειβαδιάς. Είναι το ποδόσφαιρο που αρέσει
στον Παράσχο, αυτό με το οποίο πριν από δύο χρόνια μας εξασφάλισε την παραμονή.
Εκτιμώ ιδιαίτερα και τον συγκεκριμένο προπονητή και το ποδόσφαιρο που παίζει
όταν έχει την δυνατότητα.
Τα λεπτά περνούσαν βασανιστικά χωρίς να δημιουργήσουμε την
παραμικρή ευκαιρία. Αντίθετα στο διάστημα αυτό η Λειβαδιά δημιούργησε σοβαρότατους
κινδύνους με δύο τετ α τετ, τα οποία σταμάτησε ο φύλακας άγγελος χθες Σιδεράκης.
Με το που ο διαιτητής σφύριξε ημίχρονο τα σενάρια στις εξέδρες έδιναν κι έπαιρναν,
καθώς πολλοί που ήταν καρφωμένοι στα ραδιόφωνά τους και άκουγαν τα σκορ στα υπόλοιπα
γήπεδα προσπαθούσαν να ανακαλύψουν τις μυστικές συνεννοήσεις για το μαγείρεμα
των αποτελεσμάτων.
Καμιά ομάδα όμως δεν χάνει όταν παίζει καλά και ουσιαστικά.
Δεν υπάρχει χώρος για σκιές και σενάρια συνομωσίας όταν παίζεις μπαλίτσα. Αυτός
ακριβώς ήταν ο Πανιώνιος του δεύτερου ημιχρόνου. Η απόδοση ανέβηκε, κάτι που
κυρίως οφείλεται στον Μενδρινό. Με την εξαιρετική του εμφάνιση τράβηξε μπρος ολόκληρη
την ομάδα και αρχίσαμε να δημιουργούμε σιγά – σιγά τις πρώτες φάσεις. Το πρώτο
γκολ ήρθε με πέναλτι του χτύπησε εύστοχα ο Κούτσι ενώ το δεύτερο τέρμα με ωραία
προσπάθεια του Κούρντι, ο οποίος επέμεινε, σημάδεψε σωστά και καθάρισε το παιχνίδι
και ίσως και την παραμονή της ομάδας στην κατηγορία. Χαίρομαι πολύ για τον Αμίρη,
γιατί είναι αυτό που ακριβώς μου αρέσει να βλέπω. Ήρεμος, ουσιαστικός,
δουλευταράς και που έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Χαίρομαι επίσης για τον Άκη
γιατί αρχίζουν να του βγαίνουν οι προσωπικές επιλογές του ως προς παίκτες.
Ο κάκιστος χθεσινός επόπτης παραλίγο να δυναμιτίσει το παιχνίδι
και να εκθέσει τον διαιτητή που νομίζω ότι στάθηκε καλά.
Από τους παίκτες μας ξεχωρίζω αρκετούς. Με προβληματίζει πολύ
ο τίτλος του MVP. Προσωπικά
θα τον έδινα στον Σιδεράκη. Αν δεν είχε διατηρήσει το μηδέν τις στιγμές που
πραγματικά η ομάδα τον χρειάστηκε, η εξαιρετική πραγματικά επίδοση του Μενδρινού
δεν θα είχε αντίκρισμα. Από την άλλη ο Μενδρινός πραγματοποίησε το καλύτερό του
παιχνίδι στον Πανιώνιο. Στην καλή του ημέρα μοιάζει να είναι ο δημιουργικός μέσος
που για χρόνια ψάχνει ο Πανιώνιος, θέση για την οποία έχουμε δαπανήσει πάρα
πολλά χρήματα, δυστυχώς χωρίς αντίκρισμα. Φιλότιμος όπως πάντα ο Κούτσι, επικίνδυνος
ο Ντιμπαλά (που νομίζω ότι κακώς αντικαταστάθηκε), με πολύ δουλειά στο χώρο του
κέντρου αλλά και αρκετές χαμένες πάσες ο Όμο, καλός ο Αντούνες που δείχνει να
βρίσκει τα πατήματά του.
Μετά τη χθεσινή νίκη, μοιάζει να έχουμε δημιουργήσει ένα
μαξιλάρι ασφαλείας από τις δύο ομάδες που μάχονται να αποφύγουν την τρίτη θέση
του υποβιβασμού. Δεν έχει κριθεί τίποτα ακόμη, ούτε έχουμε σωθεί μαθηματικά.
Πολλά θα ξεκαθαρίσουν στην επόμενη αγωνιστική, που δυστυχώς για ‘μας αντιμετωπίζουμε
τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Συνεχίζουμε δυναμικά σε κάθε παιχνίδι!!!