Κάθε χειμώνα και κάθε καλοκαίρι πολλά ακούγονται για τις μεταγραφικές κινήσεις όλων των ομάδων. Κάποια σενάρια είναι φανταστικά (κοινώς φάτε μάτια ψάρια) κάποια παιχνίδια μάνατζερ και παικτών, κάποια αληθινά και στο τέλος πάντα μα πάντα οι ομάδες αποκτούν ξένους παίκτες που δεν είναι καλύτεροι από τους Έλληνες, απλώς φθηνότεροι και άγνωστοι.
Ότι ισχύει για όλες τις ομάδες, ισχύει και για τον Πανιώνιο. Ουρουγουανοί πάνε κι έρχονται, πολλά ονόματα ακούγονται, κάποια ξεπερνούν και την φαντασία του πιο φανατικού οπαδού. Κρέσπο και Αμπρέου είναι δύο από αυτά. Οι αμετανόητα υπερβατικοί θα κάνουν όνειρα. Αμπρέου ή Κρέσπο, Εστογιανόφ, Ρεκόμπα στην ίδια ομάδα…Πάμε για Πρωτάθλημα.
Σε κάποιους όμως το πάθημα έγινε μάθημα. Χρειαζόμαστε παίκτες και όχι ατραξιόν. Ή για να το πούμε διαφορετικά χρειαζόμαστε ατραξιόν που να παίζουν κι όλας. Ο Εστογοιανόφ είναι μια τέτοια περίπτωση. Μας βοηθάει, μας μαγεύει και τον αγαπάμε. Τόσο απλά και τόσο ωραία.
Προσωπικά θα μου ήταν αδιάφορο πλέον να έβλεπα τον Ροναλτίνιο να σέρνεται με την φανέλα του Ιστορικού. Πιο πολύ θα μου άρεσε να βρίσκαμε έναν παίκτη, όπως τον ΤζΙμπουρ, που μπορεί να μην τον ήξερε ούτε η μάνα του, όμως τράνταξε 16 φορές σε μία περίοδο τα αντίπαλα τέρματα.
Εν ολίγοις όλοι επιθυμούμε την υπέρβαση. Την ουσιαστική υπέρβαση όμως. Όχι στα χαρτιά. Αυτή τη στιγμή η ομάδα μας δείχνει ισχυρή. Δείχνει ότι μπορεί να πετύχει τους στόχους της. Και όλα αυτά χωρίς ατραξιόν και χωρίς επιθετικούς.
Από τον Ρεκόμπα και τον Χούτο περιμένουμε το αυτονόητο. Να ενσωματωθούν με την υπόλοιπη ομάδα και να δώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους. Όπως κάνουν όλοι οι άλλοι. Χωρίς βεντετιλίκια, ύποπτους τραυματισμούς, μανατζαρίσματα παικτών, ταξιδάκια και προσωπική αυλή. Τόσο απλά. Θέλουμε να βλέπουμε ωραίο ποδόσφαιρο και την μπάλα στο πλεκτό. Αυτή η ομάδα μπορεί να το πετύχει.
Από την διοίκηση περιμένουμε μια γενναία ενίσχυση. Δεν ξέρω αν θα αποκτηθούν φίρμες ή όχι. Θέλουμε καλούς και πρόθυμους παίκτες. Πραγματικούς εργάτες. Αν είναι και φίρμες ακόμη καλύτερα. Έχουμε μια χρυσή ευκαιρία να φτάσουμε πολύ ψηλά φέτος. Ας εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες. Ας δούμε την ομάδα που ονειρευόμασταν στις αρχές της χρονιάς.
Το σπουδαιότερο όμως είναι να μην παραχωρηθεί ούτε ένας βασικός μας παίκτης. Κι αν είναι δυνατόν να ανανεωθούν τα συμβόλαια των Μάκου και Μανιάτη. Γιατί η πραγματική υπέρβαση γίνεται όταν διατηρείς τους παίκτες σου και τρίβεις τις προσφορές των «μεγάλων» ομάδων στα μούτρα τους… Να δούμε όμως αν θα βρεθεί ποτέ διοίκηση του Πανιωνίου για να το κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου