Μια που περιμένουμε, ας μιλήσουμε γιά τα εισιτήρια

Διάβαζα αυτές τις ημέρες διάφορες απαντήσεις στα Πανιώνια μπλογκ σχετικά με το θέμα των εισπράξεων του Πανιωνίου από τα εισιτήρια. Οι γνώμες ήταν διαφορετικές, ανάλογα βέβαια από την οπτική γωνία που έβλεπε κάποιος το θέμα και μάλιστα με αρκετές διαβαθμίσεις.

Ισοπεδώνοντας λίγο τις απόψεις θα έλεγα ότι οι οργανωμένοι θεωρούν ότι είναι οι κύριοι οικονομικοί υποστηρικτές της ομάδας διότι είναι κάτοχοι διαρκείας και μέλη του ερασιτέχνη. Εκτός από αυτά δαπανούν και αρκετά χρήματα για την ομάδα, διότι ασφαλώς δεν είναι εύκολο να παρακολουθείς τον Πανιώνιο όπου κι αν παίζει.

Οι μη οργανωμένοι θεωρούν με τη σειρά τους ότι εκείνοι είναι οι κύριοι οικονομικοί υποστηρικτές της ομάδας, διότι πολλοί από αυτούς είναι κάτοχοι ακριβότερων διαρκείας και γενικά έχοντας μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα, συνεισφέρουν περισσότερα στο σύλλογο.

Μπορεί ο καθένας από τους παραπάνω να έχει τα δίκια του, όμως η αλήθεια βρίσκεται αλλού. Τα βασικά έσοδα της ομάδας προέρχονται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και όχι από τα εισιτήρια. Γιατί όλοι μαζί, οργανωμένοι και μη δεν ξεπερνούμε τους 3.000 στο γήπεδο. Εξευτελιστικό για ομάδα με τη δική μας ιστορία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Είναι αποδεδειγμένο ότι ο Πανιώνιος έχει αρκετούς φιλάθλους. Όχι όσους θα θέλαμε, σίγουρα όμως όσους χρειάζονται για να αποκτήσει αρκετά έσοδα η Π.Α.Ε και για να γίνει η Νέα Σμύρνη μια υπολογίσιμη έδρα. Αυτό έχει αποδειχθεί κάθε φορά που γίνεται καλή δουλειά στην ομάδα, στους τελικούς κυπέλλων που έχουμε συμμετάσχει όπως βέβαια και στο περίφημο sold out.

Οι διαμάχες της διοίκησης του κ. Μπέου με τους οργανωμένους, η απογοήτευση που είχε δημιουργηθεί εκείνη την περίοδο απομάκρυνε πολλούς φιλάθλους από το γήπεδο. Έτσι ο Πανιώνιος είχε φτάσει να παίζει μπροστά σε 500 και 1000 φιλάθλους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εισέπραττε έστω τα αντίστοιχα εισιτήρια. Προκλήσεις, τζαμπατζίδες κ.λ.π.

Είναι γεγονός ότι η διοίκηση του κου Τσακίρη, το κλίμα και οι επιτυχίες της ομάδας ζέσταναν και πάλι τον κόσμο, ο οποίος άρχιζε να επανέρχεται στο γήπεδο. Μπορεί να μην μιλάμε για κοσμοσυρροή, όμως μια αύξηση των εισιτηρίων στις 2.500 με 3.000 είναι οπωσδήποτε αξιοπρόσεκτη. Η διοίκηση του κ. Τσακίρη έλαβε επίσης και κάποια πολύ σωστά μέτρα (τα οποία μετά εγκατέλειψε). Ήταν πολύ σωστό το μέτρο του οικογενειακού εισιτηρίου. Με 5 ευρώ μπορούσε μια ολόκληρη οικογένεια να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι από τη θύρα 2. Ασφαλώς και δεν γέμιζαν τα ταμεία με αυτό τον τρόπο, αλλά γέμιζε το γήπεδο. Και αυτό ήταν θετικό τόσο από άποψη ψυχολογίας όσο και ουσίας, διότι αν για όλους αυτούς τους ανθρώπους γίνονταν και πάλι Κυριακάτικη συνήθεια το γήπεδο, τότε είναι βέβαιο ότι θα αποκτούσαμε καινούργια πελατεία άρα και πραγματικά έσοδα. Εξίσου καλή ήταν και η κίνηση με την παιδική εξέδρα στην 4. Και το σχέδιο αυτό εγκαταλείφθηκε. Όλα αυτά τα σωστά μέτρα εγκαταλείφθηκαν από μία ομάδα που όπως μαθαίνουμε δαπανά 1. εκ ευρώ ετησίως για διαφήμιση, την οποία κανείς μας ποτέ δεν έχει αντιληφθεί. Τόσα χρήματα τα οποία δεν έπιασαν τόπο. Ας είχαν διατεθεί στη ζωντανή διαφήμιση. Στα μειωμένη τιμή των εισιτηρίων (διαρκείας και μη) στα παιδικά και οικογενειακά εισιτήρια. Σε εμάς και όχι στους διαφημιστές.

Δικαιολογημένα η διοίκηση έχει παράπονο από την περσινή κίνηση των διαρκείας. Τα κάτω από 1.000 διαρκείας φαίνονται απελπιστικά λίγα για μια χρονιά που η ομάδα μας είχε τους Εστογιανώφ και Ρεκόμπα. Όμως και η διοίκηση έχει τις ευθύνες της γι' αυτό. Οι παίκτες ήρθαν αργά, έπαιξαν ακόμη αργότερα (ο Ρεκόμπα μάλιστα σε λιγα παιχνίδια) και πάνω που ανέβαινε η αισιοδοξία για την ομάδα με το περίφημο soldout,ήρθε η γνωστή ιστορία για να τινάξει τη συνοχή του συλλόγου στον αέρα. Αντίο διαρκείας και αντίο εισιτήρια γενικώς (γιά να μην ξεχνάμε ότι ο φίλαθλος που δεν είναι κάτοχος διαρκείας αλλά παρακολουθεί όλα τα παιχνίδια, δίνει τα ίδια ή και περισσότερα χρήματα στην ομάδα).

Αν η διοίκηση είχε αφουγκραστεί τον κόσμο του soldout είναι βέβαιο ότι θα είχε λάβει διαφορετικές αποφάσεις σε πολλά ζητήματα. Πέρα από αυτά η διοίκηση έχασε απίστευτα πολλά έσοδα από την λανθασμένη εκμετάλλευση των εικόνας των Ουρουγουανων. Ακόμη και σήμερα αμφιβάλω ότι μπορεί κάποιος να αγοράσει από την μπουτίκ τη φανέλα του Ρεκόμπα, σε οποιοδήποτε μέγεθος, χωρίς να χρειαστεί να δώσει παραγγελία. Είναι κρίμα το μόνο προϊόν γιά τον Εστογιανώφ να είναι η μπλουζα που έχει σχεδιάσει η σύζυγος του Προέδρου. Αυτά τα λένε όλα. Για την εύρεση σπόνσορα του Ρεκόμπα; Ούτε λόγος.Εδώ καλά - καλά δεν έκανε διαφημίσεις γιά δικό του λογαριασμό... Από κάτι τέτοια μας πέφτει ακριβός ο Αλβάρο και τον ευχαριστούμε και σε λάθος γλώσσα.

Αποτέλεσμα; Ξενέρωσε η διοίκηση, ξενέρωσε και ο κόσμος. Γιατί η διοίκηση περίμενε έσοδα από τον κόσμο, ο κόσμος επιτυχίες από την (υπερβατική) ομάδα του Λίνεν και τελικά δεν έγινε τίποτα απ’ αυτά.

Μια λοιπόν που η διοίκηση διαπιστώνει οικονομική δυσκολία, μια που στο παρελθόν έχει προβεί σε σωστές ενέργειες, καλό θα ήταν να μειώσει τις τιμές στα διαρκείας, να στηρίξει την οικογένεια και τα παιδιά και να προσπαθήσει να ξαναφέρει τον κόσμο στο γήπεδο. Δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να δαπανούμε περισσότερα. Φαντάζομαι ότι και η διοίκηση μπορεί να κάνει τις περικοπές εκεί που θεωρεί ότι είναι αναγκαίο.

Αφού γίναμε σοφότεροι από τα υπερβατικά όνειρα, μειώσαμε τις απαιτήσεις μας για τα αστέρια διεθνούς φήμης που θέλουμε να αγωνίζονται και στη δική μας ομάδα. Δεν απαιτούμε μεγαλεία. Απαιτούμε μια καλή ομάδα, νοικοκύρεμα, σοβαρότητα και όχι προχειρότητα στις επιλογές. Εννοείται ότι η καλή πορεία είναι απαραίτητη. Ουσιαστικά λοιπόν ζητούμε από την διοίκηση του κου Τσακίρη το ελάχιστο που μπορεί να προσφέρει ο ιδιοκτήτης μιας Π.Α.Ε. Νοικοκύρεμα. Ότι δηλαδή έκανε τα πρώτα χρόνια της προεδρίας του. Όχι όμως με παίκτες από το κάτω ράφι, όχι με την αφελληνισμό της ομάδας, όχι με δηλώσεις που ρίχνουν την ψυχολογία της ομάδας και των φιλάθλων, όχι με πώληση όλων των καλών μας παικτών, όχι με μοντέλα ομάδων χαμηλότερης δυναμικότητας. Γιατί αν αυτά πιάνουν αλλού, σε εμάς δεν πιάνουν. Εδώ είναι Νέα Σμύρνη και η ομάδα μας λέγεται ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ.