Πολύ μεγάλης βαθμολογικής σημασίας νίκη πετύχαμε σήμερα στη
διαχρονικά πιο φιλόξενη για 'μας έδρα του πρωταθλήματος. Η νίκη αυτή ισοφαρίζει
τη βαθμολογική απώλεια του παιχνιδιού με την Κέρκυρα, από την άλλη όμως, υπό
την προϋπόθεση ότι θα είχαμε συγκεντρώσει περισσότερους βαθμούς στα παιχνίδια
με την Ξάνθη και την Κέρκυρα θα μπορούσε να σφραγίζει το εισιτήριο της παραμονής.
Νομίζω ότι κανείς από εμάς δεν περίμενε μια τόσο άνετη νίκη
σε ένα τόσο κακό αγωνιστικό χώρο και μάλιστα σε ένα τόσο ανιαρό παιχνίδι. Κι όμως
τα έφερε έτσι η τύχη ώστε να καταφέρουμε να κερδίσουμε εκτός έδρας ύστερα από πάρα
πολύ καιρό, να πετύχουμε τρία τέρματα (τα δύο από αμυντικούς μας) και το ένα από αυτά από στημένη φάση...Με λίγα
λόγια συνωμότησε το σύμπαν υπέρ μας, κατά Κοέλιο...
Καλώς ή κακώς πρέπει σύντομα να αφήσουμε πίσω μας τη
συγκεκριμένη νίκη, γιατί τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμη και επιπλέον τα δύσκολα είναι
ακόμη μπροστά μας. Στο προσεχές διάστημα έχουμε παιχνίδια τελικούς, αλλά βέβαια
και κάποιους σίγουρους βαθμούς (με Νίκη και πιθανόν με ΟΦΗ).
Όσο καλά είναι σήμερα τα πράγματα για το ποδόσφαιρο, τόσο
δραματικά είναι για το μπάσκετ. Πολύ φοβάμαι ότι πληρώνουμε με τον χειρότερο τρόπο
μια σειρά λαθών. Η ομάδα, όντας οικονομικά εξαρτημένη από τον κο Λιανό, δεν μπόρεσε
να αντέξει την αποχώρησή του, δεν είχε το υπόβαθρο να στηριχτεί στις ακαδημίες,
δεν είχε έμπειρα στελέχη και φυσικά πλήρωσε την έλλειψη συγκεκριμένου σχεδίου
και αλλοπρόσαλλες διοικητικές επιλογές, όπως η άνευ λόγου απομάκρυνση του Βαγγέλη
Αλεξανδρή. Δεν ξέρω αν η ομάδα μπορεί να αντέξει την Α2 ή θα αναγκαστεί να
βρεθεί στα τάρταρα. Αν αυτό συμβεί, τότε θα πρέπει να στηριχτεί στις υποδομές. Ποιά
είναι όμως η κατάσταση των υποδομών;
Νομίζω ότι το τμήμα μπάσκετ παρουσιάζει μια αλλοπρόσαλλη εικόνα.
Έχει αγωνιστικές επιτυχίες αλλά δεν καταφέρνει να προωθεί παίκτες στην πρώτη ομάδα.
Από άποψη στελεχιακού δυναμικού στηρίζεται σε ελάχιστα άτομα, που μπορεί να
αγαπούν την ομάδα και το άθλημα και κάποια από αυτά να έχουν και ικανότητες, όμως,
λόγω του μικρού τους αριθμού, έχουν επωμιστεί ένα τεράστιο βάρος που δεν ξέρω
αν μπορούν να σηκώσουν. Όσο περνάει ο καιρός, οι ακαδημίες γίνονται όλο και πιο
κλειστές, όλο και πιο προσωπομετρικές και αποξενώνονται από τον υπόλοιπο ερασιτέχνη,
λόγω συγκεκριμένων επιλογών, που δεν θα ήθελα να αναφέρω αυτή τη στιγμή. Ακόμη
και η χρησιμοποίηση των αρχικών PBA
στα δικά μου μάτια φαντάζει ως μια μορφή περιχαράκωση έναντι του υπόλοιπου
ερασιτέχνη. Η περιχαράκωση όμως δημιουργεί τον μαρασμό και ο μαρασμός είναι το
τελευταίο πράγμα που θα χρειαστούν οι ακαδημίες, εάν και εφόσον κληθούν να σηκώσουν
το βάρος της ανασυγκρότησης της ανδρικής ομάδας. Στο σημείο λοιπόν που έχουμε
φτάσει, μάλλον θα πρέπει να γίνει μια μεγάλη κουβέντα και να επανακαθοριστούν
οι στόχοι και τα όρια. Αρκεί να υπάρχει διάθεση...
Η αντίφαση χαράς και νίκης, ελπίδας και απελπισίας, δυστυχίας
και ευτυχίας, όπως αποτυπώνονται στο σημερινό κείμενο, είναι επί της ουσίας ο
Πανιώνιος. Είναι αυτό που αγαπάμε, αυτό που στα δύσκολα μας φέρνει κοντά...
5 σχόλια:
Το μόνο που κατάλαβα από το δεύτερο μισό της προτελευταίας παραγράφου είναι το συμπέρασμα ότι δηλαδή τα πράγματα στις ακαδημίες δεν είναι καλά.
Επίσης, φαίνεται ότι αυτό που λείπει από τον φετινό μπασκετικό Πανιώνιο δεν είναι τα λεφτά (και αυτό είναι άξιο απορίας). Εγωισμοί οι άλλοι λόγοι που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω διάλυσαν μία ομάδα που έκανε προετοιμασία και ξεκίνησαν να φτιάχνουν ομάδα την τρίτη αγωνιστική. Φτάσαμε στην τρίτη αγωνιστική του 2ου γύρου και ακόμα αλλάζουν παίκτες. Από τη μία αναγνωρίζει κανείς (ως πανιώνιος) ότι αυτοί οι άνθρωποι έστω και σπασμωδικά προσπαθούν και πρέπει να δικαιωθούν από την άλλη (ως ουδέτερος φίλαθλος)δεν μπορείς να μην πεις ότι σε αυτή η ΚΑΕ δεν αξίζει να παίζει στην Α1.
Απροσμενη νικη στη δυσκολοτερη εδρα, μαζι με Ηρακλειο κ Αργινιο.
Οσο "ατυχοι" ημασταν σε τοσα εντος (Κερκυρα, Ξανθη, Πας, Καλλονη), τοσο "τυχεροι" ημασταν στο χωραφι τους.
Το νου σας τωρα στο Κομποτη. Θωρακιστε την ομαδα γιατι δε θα ερθουν "με το σταυρο" στον τελικο. Ουτε Ματζιοι, ουτε φιλακια, ουτε τιποτα.
Ας τελειωνουμε με το παραμυθι και ας μην πεταξουμε τη νικη στα Γιαννενα.
Δεν υπαρχει αλλο αποτελεσμα. Ισοπαλια ειναι ηττα.
Στο μπασκετ, δεν υπαρχει σωτηρια. Εχουμε τη χειροτερη ομαδα, την καταντια της οποιας γιγαντωνουν κ οι συνεχεις τραυματισμοι των μονων παικτων που μπορουν να συνεισφερουν.
Ο υποβιβασμος ειναι αναποφευκτος.
Φτασαμε στο σημειο η καθε ομαδουλα να μας φωναζει "εκει, εκει, στη β εθνικη". Λιανε τα βλεπεις αραγε?!
υγ: ο επαναληπτικος με τη γρια ποτε ειναι? πολυ σιγουροι ειναι οτι θα περασουν..θελω να γινει καμια στραβη να δω σε τι λαγουμια θα κρυφτουνε οσοι μας εχουν τελειωμενους.
υγ2: πανιωνιος-κοτα τελικο κυπελλου και ας πεσω στη βηττα.. (λεμε τωρα)
Ειναι δυσκολο να κάνουμε διαχωρισμό αναμεσα σε ΚΑΕ και ακαδημιες. Οι τύχες και των δυο βρίσκονται στα ίδια πανω κατω χέρια.Ακόμη και όσοι θέλησαν να "επενδύσουν" στην ΚΑΕ, έθεσαν ως προϋπόθεση τον έλεγχο των ακαδημιών, δηλαδή ουσιαστικά μελή σαν να χρηματοδοτήσουν την προσπαθεια μέσω των ακαδημιών.
Οι ακαδημιες μέρα με τη μέρα απομακρύνονται απο τον υπολοιπο ερασιτέχνη,δεν συμμετέχουν στα έξοδα με τον ίδιο τρόπο που συμβάλλουν τα ίδια τμηματα, δεν εφαρμόζουν τος αποφάσεις του ΔΣ και γενικά συμπεριφέρονται ως ξεχωριστή οντότητα...
Επομένως ελάχιστοι είναι αυτοί που υπηρετούν ανιδιοτελώς τον σύλλογο και πάρα πολλοί αυτοί που υπηρετούνται από αυτόν χρησιμοποιώντας το ιστορικό όνομα τα σύμβολα και πάνω από όλα τις εγκαταστάσεις...
Αν κατάλαβα σωστά ένα ταλέντο αναδεικνύεται με τη φανέλα του Πανιωνίου στα γήπεδα που έχει ή νοικιάζει ο Πανιώνιος και ύστερα κάποιος (πανιώνιος να υποθέσω) το βγάζει στον πλειστηριασμό.
Ο Πανιώνιος δηλαδή δεν είναι μόνο σκαλοπάτι ποδοσφαιριστών ως ΠΑΕ αλλά ολόκληρη σκάλα ως σύλλογος.
Νομίζω ότι στο μπάσκετ η κατάσταση είναι χειρότερη από αυτή που ζήσαμε στην ΠΑΕ τα τελευταία χρόνια. Το θέλγητρο όσων ασχολούνται είναι φαίνεται οι ακαδημίες γιατί από την πρώτη ομάδα λεφτά δεν βγαίνουν έτσι που έχει απαξιωθεί το άθλημα σε επαγγελματικό επίπεδο. Η έξοδος Λιανού έγινε με απαράδεκτη προχειρότητα και η ΚΑΕ έμεινε έρμαιο μνηστήρων που πιο πολύ τους ένοιαζε μην και χάσουν τις ακαδημίες.
Και φθάσαμε να μην γίνει προετοιμασία, να μπει η ομάδα στο πρωτάθλημα την τελευταία στιγμή και μετά οι γκαντεμιές με τους τραυματισμούς και οι κινήσεις πανικού με την αλλαγή προπονητή -αν δεν ήταν απλά και μόνον μια πρόωρη έπαρση λευκής σημαίας και πρόσληψη προπονητή για την όποια μικρότερη κατηγορία...
Και όντως το μπάσκετ το βλέπουν όσοι ασχολούνται σαν μια ξεχωριστή οντότητα γιατί από πλευράς καδημιών από μόνο του μπορεί να είναι κερδοφόρο. Δεν ξέρω αν σε συνάρτηση με τον ερασιτέχνη θα είχε καμιά καλύτερη τύχη ή ο ερασιτέχνης θα περίμενε απλά κάποια έξτρα έσοδα. Νομίζω πως εδώ που φθάσαμε χρειάζεται πια η επανεκκίνηση και να μείνουν στην ομάδα αυτή που όντως ενδιαφέρονται για την ομάδα και όχι όσοι θέλουν να είναι ακαδημιάρχες.
Λυπηρή η πτώση αλλά ας ελπίζουμε ότι όπως και όταν υποβιβάστηκε η ομάδα του 70 μετά βγήκε μια καλύτερη ομάδα με σημαντικά αποτελέσματα τις δεκαετίες 80 και 90, το ίδιο θα ξαναγίνει και τώρα.
Δημοσίευση σχολίου