Μεταγραφικός σχεδιασμός

Όταν άρχισε η μεταγραφική περίοδος του καλοκαιριού διάβαζα για τους μεταγραφικούς στόχους του Πανιωνίου. Ονόματα πολλά, τα περισσότερα άγνωστα στους μη ειδικούς, με ένα κοινό χαρακτηριστικό. Οι περισσότεροι είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν με τον κύριο Φερέρα.

Μετά ήρθε και η συνεργασία με την Εσπανιόλ, η οποία ξένισε λίγο. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αν ο Πανιώνιος χειριστεί σωστά το θέμα αυτό μπορεί να βγει ωφελημένος, διότι θα δανείζεται παίκτες μιας σημαντικής ομάδας από ένα προηγμένο πρωτάθλημα (οι πολλοί δανεισμοί όμως δεν θα συμβάλουν στο δέσιμο της ομάδας ή στην ανάδειξη παικτών από τις δικές μας ακαδημίες και αυτό το σημείο χρειάζεται μεγάλη προσοχή), όμως, όπως και να το δούμε, τα μάτια όλων μας είναι στραμμένα σε άλλη ομάδα του Ισπανικού Πρωταθλήματος και μάλιστα σε συμπολίτισσα της Εσπανιόλ. Σε κάθε περίπτωση και η συνεργασία αυτή είχε την σφραγίδα και την αποδοχή του κου Φερέρα.

Όλες αυτές οι κινήσεις διαφέρουν σημαντικά από τους προηγούμενους μεγαλοϊδεατισμούς, ιδίως του περσινού χειμώνα, έχουν όμως ξεκάθαρο χαρακτήρα.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό και με αφορμή την απόκτηση παικτών που δεν απέδωσαν στην ομάδα είτε για καθαρά αγωνιστικούς λόγους είτε για ιατρικούς, διαφωνούσαμε για τα πρόσωπα που ευθύνονταν για τις συγκεκριμένες μεταγραφές. Χοντροί παράγοντες, Γερμανικό λόμπι, ιατρική ομάδα, ληγμένα dvd και άλλα πολλά και ευτράπελα. Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε. Οι φετινές μεταγραφές είναι στο σύνολό τους προσωπικές επιλογές του κου Φερέρα, συνεπώς σε περίπτωση επιτυχίας δρέπει τις δάφνες και σε περίπτωση αποτυχίας χρεώνεται την ευθύνη. Απλά και ωραία. Γιατί σε κάθε οργανωμένη εργασία πρέπει να υπάρχει κάποιος που να προΐσταται του τομέα του και ασφαλώς να φέρει την ευθύνη. Όπως λοιπόν δεν νοείται συλλογική ευθύνη σε έναν χώρο εργασίας του ιδιωτικού τομέα, το ίδιο ισχύει ή πρέπει να ισχύει και σε μία π.α.ε

Ως προς τις μέχρι σήμερα μεταγραφικές κινήσεις της ομάδας έχω δύο ενστάσεις. Θα ήθελα περισσότερους Έλληνες παίκτες. Πολύ φοβάμαι ότι ο νέος Πανιώνιος θα είναι ένα πολυεθνικό μωσαϊκό, στο οποίο θα νοιώθει άνετα ο γλωσσομαθής και κοσμοπολίτης Φερέρα, αλλά ίσως δεν συγκινήσει τους φιλάθλους. Είναι γεγονός ότι στον μέσο Πανιώνιο δεν αρέσει το εγχείρημα του Άρη. Και εδώ που τα λέμε δεν μας ταιριάζει κιόλας.

Η δεύτερη ένσταση είναι ότι θα ήθελα να είχαν αποκτηθεί και κάποιοι παίκτες με γνώση του Ελληνικού πρωταθλήματος και με προϋπηρεσία σ' αυτό. Ο κος Φερέρα έχει εργαστεί στην Ελλάδα και θα μπορούσε να είχε επιλέξει και κάποιους παίκτες που να μην χρειαστούν χρόνο προσαρμογής.

Αναμένουμε όλοι με μεγάλο ενδιαφέρον τις υπόλοιπες μεταγραφικές κινήσεις, ιδίως το θέμα της ανανέωσης του Φαμπιάν. Να ελπίζουμε και σε κάποιο μεταγραφικό δωράκι του Προέδρου;