Ο Δημητρός γεννήθηκε το 1890 στη Σμύρνη της Ιωνίας. Την οικογένειά του δεν την έλεγες φτωχή, ούτε και πλούσια. Είχαν ένα μικρό εμπορικό μαγαζί, στο οποίο πουλούσαν εμπορεύματα που έφερναν από την Ευρώπη.
Ο Δημητρός διάβαζε στα βιβλία και ονειρεύονταν τη σπουδαία Ελλάδα. Τη μάνα Πατρίδα. Δυστυχώς την πατρίδα αυτή δεν την γνώρισε ως τουρίστας, αλλά ως πρόσφυγας το ’22.
Η μάνα πατρίδα του παραχώρησε στην αρχή ένα αντίσκηνο για εκείνον και για όσα μέλη της οικογενείας του είχαν καταφέρει να σωθούν από τους Τσέτες και αργότερα ένα μικρό προσφυγικό σπίτι σε κάποια φτωχογειτονιά.
Δουλεύοντας σκληρά κατάφερε το ’40 να αποκτήσει το δικό του κεραμίδι στη Νέα Σμύρνη. Φτωχός, τίμιος και δουλευταράς, προσπάθησε στα δύσκολα χρόνια να μην λείψει τίποτα από τη μεγάλη του οικογένεια. Κάποια από τα παιδιά του ξενιτεύτηκαν. Αμερική, Αυστραλία, Γερμανία. Για ένα κομμάτι ψωμί, για την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής έζησαν για χρόνια μακριά από την πατρίδα, μακριά από τον πατέρα. Μερικά από τα παιδιά του έμειναν μαζί του. Στήριξαν τον γέρο πατέρα. Κάποια άλλα αρνήθηκαν και το όνομά του. Βλέπεις κάποιες φορές το όνομα μετριέται με το πορτοφόλι. Πολλές οι πίκρες στο σπιτικό του Δημητρού και λίγες οι χαρές. Δύσκολη ζωή.
Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι από εσάς είδαν στο πρόσωπο του Δημητρού τον Πανιώνιο. Λάθος. Αυτός είναι ο Πανιώνιος όσων τον θέλουν μικρό, φτωχό και ακίνδυνο.
Όχι. Αυτός δεν είναι ο δικός μας Πανιώνιος. Για αρκετά χρόνια αρκεστήκαμε στις δάφνες του παρελθόντος. Δεν είδαμε όμως το παρόν ή το μέλλον. Κρυφτήκαμε πίσω από το μύθο της διαφορετικότητας για να καλύψουμε τις δικές μας ανεπάρκειες. Τις αποτυχίες μας.
Ο Πανιώνιος είναι η ιστορικότερη ομάδα στην Ελλάδα. Καιρός να γίνει και επιτυχημένη. Ναι. Τα πρωταθλήματα δεν είναι αυτοσκοπός. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διεκδικούμε. Κι αν δεν μπορώ να γιορτάσω τίτλους, θέλω να βλέπω την ανησυχία στα μάτια των οπαδών της αντίπαλης ομάδας που πρόκειται να μας αντιμετωπίσει την Κυριακή.
Ο κος Τσακίρης μας ενέπνευσε. Μας έδωσε την αισιοδοξία ότι θέλει να κάνει σοβαρή δουλειά και να αφήσουμε πίσω την εικόνα του συμπαθούς και ακίνδυνου σωματείου. Στην προσπάθειά του έκανε και λάθη. Τα λάθη όμως πολλές φορές αποτελούν σημάδι εξέλιξης. Και αυτή περιμένουμε.
Η αυριανή συνέντευξη του κου Τσακίρη έχει μεγάλη σημασία γιατί θα δώσει το στίγμα της νέας χρονιάς. Από αυτό τον άνθρωπο περιμένουμε πολλά. Γι’ αυτό και τον κρίνουμε σκληρά, αλλά και γι’ αυτό τον αποθεώνουμε. Έτσι είναι οι έντονες σχέσεις. Ας τραβήξει μπροστά ο πρόεδρος και θα τον στηρίξουμε. Είμαστε πολλοί. Είμαστε δυνατοί. Κάποιοι ίσως είναι απογοητευμένοι. Έχουν δει πολλά, έχουν ακούσει πολλά και πλέον δεν εμπιστεύονται εύκολα. Οι σοβαρές επιλογές της διοίκησης μπορούν να φέρουν τον κόσμο που διψάει πίσω στο γήπεδο.
3 σχόλια:
Αγαπητε BRFUN,
μιλαω σπανια και μονο οταν εχω κατι να πω.
Προς το παρον εχω σιγησει, και λογω φορτου εργασιας, κυριως ομως γιατι θελω να κρινω τα πραγματα ολοκληρωμενα.
Εχω μια αισθηση οτι παμε σε καλο δρομο. Ο Τσακ ειναι πολυ πεισματαρης, θα το θυμηθεις.
By the way, ο διαλογος σου με τον Μπλεκ στο blog των Ιωνων ειναι συγκλονιστικος.
Μονο δυο πραγματικοι Πανιωνιοι (με ολη την σημασια της λεξης) μπορουν να επικοινωνησουν ετσι.
Σας ευχαριστουμε και τους δυο (ειμαι σιγουρος οτι ο Μπλεκ διαβαζει και το δικο σου blog).
Καλο βραδυ σε ολους τους αδελφους Πανιωνιους.
Που είσαι costisT; Χάθηκες. Σήμερα περιμένουμε κάποια απάντηση γιά το θέμα των παιδικών διαρκείας (γιά το οποίο έχεις προσπαθήσει κι εσύ). Γιά να δούμε...
Costis είναι χαρά μου να σε διαβάζω και όταν τα καταφέρνεις να γράφε μας τις απόψεις σου. Καταλαβαίνεις ότι η συνεισφορά όλων στο μπλογκ είναι πολύτιμη.
Είναι χρέος και της δικής μας γενιάς Πανιωνίων να ανεβάσουμε έστω ένα σκαλί πιο πάνω το σύλλογο.
Πιστεύω ότι ο Πανιώνιος και όχι μόνο ο ποδοσφαιρικός, με τον Τσακίρη, κέρδισε κάποια από τη χαμένη του αξιοπρέπεια και για μένα είναι σημαντικό να ξαναβλέπω αθλητές του να πρωταγωνιστούν στις Εθνικές ομάδες όπως το συγκινητικό Νακόπουλο στο στίβο και την Παπαμιχαήλ στο μπάσκετ.
Δίπλα στον Τσακίρη, όσο μπορεί ο καθένας μας, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το σύλλογο πρωταγωνιστή του ελληνικού αθλητισμού. Και επαναλαμβάνω ότι ο Πανιώνιος δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο και ίσως τα άλλα τμήματα να μας χρειάζονται περισσότερο φέτος, που έφυγε ο Τσακίρης.
Όσο για το ποδόσφαιρο, όποιος μιλάει για αυτόματες υπερβάσεις, απλά αναφέρεται σε παροδικά πυροτεχνήματα χωρίς βάσεις. Η εξέλιξη παίρνει χρόνο και θέλει σχεδιασμό και συνεχή προσπάθεια. Και ένα πρώτο σημαντικό βήμα είναι να μπορέσει ο Πανιώνιος να κερδίσει τον κόσμο της ίδιας της Νέας Σμύρνης και των γύρω συνοικιών, που υποτίθεται σαν ομάδα πρέπει να καλύπτει.
Δημοσίευση σχολίου