Χαρές και λύπες

Έστω και με καθυστέρηση, θα ήθελα να γράψω μερικά πράγματα για το παιχνίδι της Κυριακής αλλά και για το θρίλερ του μπάσκετ.

Νομίζω ότι όταν είδαμε το πρόγραμμα των πρώτων αγωνιστικών, πολλοί πιστέψαμε ότι υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες να μείνουμε χωρίς βαθμό ακόμη και για τέσσερις αγωνιστικές. Ευτυχώς που κάναμε λάθος και η ομάδα φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας με 6 ολόκληρους βαθμούς ύστερα από 3 πολύ δύσκολα παιχνίδια. Αυτό σε συνδυασμό με την αγωνιστική πτώση αρκετών ομάδων, μας κάνει αισιόδοξους για τη συνέχεια και την επίτευξη (κατ αρχην) του στόχου της παραμονής στην κατηγορία.

Η ομάδα την Κυριακή έδειχνε διάθεση, είχε την κατοχή, έχασε κάποιες ευκαιρίες και τελικά ευτύχισε να κερδίσει το παιχνίδι με το γκολ του Μπακασέτα και το τραγικό σφάλμα του τερματοφύλακα του Π.Α.Ο. Ο Παναθηναικός, εντελώς συγκυριακά θα μπορούσε να ισοφαρίσει, μολονότι αυτό θα γίνονταν κόντρα στη ροή του αγώνα που τον ήθελε νωχελικό, απρογραμμάτιστο και ίσως αδιάβαστο. Το τελικό αποτέλεσμα θεωρώ ότι είναι δίκαιο. Η ομάδα έδειξε βελτίωση σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, χωρίς όμως και πάλι να πιάσει πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης. Για άλλη μία φορά έδειχνε σοβαρή στην άμυνα, με πολύ καλό κεντρικό αμυντικό δίδυμο και τερματοφύλακα. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρα η εμφάνιση του Καραμάνου. Εξακολουθούμε να περιμένουμε την ενσωμάτωση μιας σειράς παικτών. Μεγάλο ερωτηματικό για άλλη μία εβδομάδα ήταν η μη εμφάνιση του Μητρόπουλου στην βασική ενδεκάδα. Τέλος καλό όλα καλά. Απολαύσαμε μια σπουδαία νίκη με αρκετό κόσμο στις εξέδρες (που ταλαιπωρήθηκε άδικα στα εισιτήρια) και σε ένα γήπεδο που δέχθηκε όμορφες πινελιές συντήρησης.

Θα γκρινιάξω για ένα πράγμα. Παιδικά διαρκείας. Κάποια στιγμή πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το γήπεδο δεν έχει καινούριο αίμα, ότι είναι ακριβή διασκέδαση για έναν οικογενειάρχη και ως εκ τούτου τα παιδιά και οι έφηβοι να μπαίνουν στο γήπεδο εντελώς δωρεάν.

Μπάσκετ: Θα το πω σε δύο κουβέντες. Κυριολεκτικά στα παρά ένα και χάρη στην κινητοποίηση του ερασιτέχνη, το μπάσκετ απέφυγε τον υποβιβασμό στα τοπικά πρωταθλήματα. Έγινε ξεκάθαρο αυτό το οποίο ο ερασιτέχνης καταδείκνυε εδώ και μήνες, ότι δεν υπήρχε ολοκληρωμένο ρόστερ για την Α2 και φυσικά δεν υπήρχαν χρήματα για ένα τέτοιο εγχείρημα. Αν λοιπόν η ομάδα κατέβαινε στο πρωτάθλημα της Α2 και αργότερα αποσύρονταν (σχεδόν σίγουρο κατά τη γνώμη μου) την περίμενε η Α ΕΣΚΑΝΑ. Δυο ώρες πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας, η ΚΑΕ δήλωσε αδυναμία συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Α2 και αιτήθηκε τη συμμετοχή στη Β. Συνεπώς για άλλη μία φορά το βάρος πέφτει στον ερασιτέχνη για να αναλάβει βάρη που δεν δημιούργησε και που δύσκολα μπορεί να σηκώσει. Δεν είναι τιμή για τον Πανιώνιο να αγωνίζεται στη Β, ειλικρινά όμως είναι ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει και  μένουμε  ικανοποιημένοι επειδή  αποφεύχθηκε ο διασυρμός των τοπικών κατηγοριών. Σε καθαρά αγωνιστικό και οργανωτικό επίπεδο θεωρούμε ότι με σημείο εκκίνησης την Β, ίσως θα είναι εύκολο να επανέλθουμε γρηγορότερα στην Α1 αφού η κατηγορία έχει μικρότερες απαιτήσεις και θα υπάρξει επαρκής χρόνος ανασύνταξης ώστε η ομάδα ανεβαίνοντας στην Ας να μπορεί να σταθεί με αξιώσεις. Δεν είναι εύκολο. Θα χρειαστεί δουλειά, οργάνωση και κυρίως στήριξη από τον κόσμο τόσο σε ηθικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

Μια λοιπόν που στάθηκε αδύνατον να βρούμε πολλά λεφτά από τους λίγους, ας προσπαθήσουμε να τα βρούμε από τους πολλούς. Θεωρώ υποχρέωση όλων την αγορά διαρκείας και τη στήριξη της ομάδας με κάθε τρόπο (π.χ διαφημίσεις και χορηγίες). Χωρίς αυτό θα είναι αδύνατον να σταθούμε ακόμη και στο πρωτάθλημα της Β και από εκεί και πέρα ο δρόμος δεν έχει γυρισμό.

Καλά και κακά νέα λοιπόν, όπως είναι η ζωή, με ελπίδα όμως για ένα καλύτερο μέλλον.