Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Ευχαριστώ πολύ!!!

Θα ήθελα από τα βάθη της ψυχής μου να σας ευχαριστήσω όλους για τις ευχές.


Το σημαντικό όμως είναι πως ο εορτασμός του ενός έτους έδωσε την ευκαιρία να δοθούν αμοιβαίες εξηγήσεις με διάφορα πρόσωπα και να λυθούν οι όποιες παρεξηγήσεις (ελπίζω).


Προσωπικά, ούτε είχα ούτε έχω το παραμικρό πρόβλημα με κανέναν.


Αναξάρτητα από το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε σε κάποια πράγματα, πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι υπηρετούμε την ίδια ιδέα. Ας είμαστε μετριοπαθείς στις απόψεις μας αποδεχόμενοι την άποψη του άλλου. Στο κάτω κάτω ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του ιστορία και κρίνεται καθημερινά από τις θέσεις του.


Αυτό για το οποίο χαίρομαι ιδιαίτερα είναι ότι ο Πανιώνιος πέρα από την ξεχωριστή του ιστορία διαθέτει πλέον και ένα ξεχωριστό ίντερνετ στο οποίο έχουν αναπτυχθεί ισχυρές σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης. Στην διαδικτυακή αυτή παρέα είναι όλοι ευπρόσδεκτοι για το καλό του συλλόγου.

3 σχόλια:

Costix είπε...

Ουσιαστικα, η διαφωνια ειναι υγεια. Μεσα απο την διαφωνια, προκυπτει συνθεση ιδεων και παραγωγη εργου. Αρκει να τηρει κανεις τους ορους του παιχνιδιου, δλδ αξιοπρεπεις και χαμηλους τονους, οχι λασπολογια αλλα συγκεκριμενα επιχειρηματα κπλ.
Σ' αυτη τη βαση δουλευουν και ολα τα ανεξαρτητα Πανιωνια μπλογκς και προσφερουν ποιοτικο εργο και ομορφη Πανιωνια οικογενειακη εικονα.

Jamie S. Poursas είπε...

Χρόνια πολλά BR και από εμένα. Εύχομαι ειλικρινά ότι καλύτερο στην προσπάθειά σου να ενώσεις όλες τις Πανιώνιες σκέψεις ή φωνές, είτε συμφωνούμε είτε πάλι στο τέλος συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε!

Σε σένα προσωπικά εύχομαι κουράγιο και καλή δύναμη για την συνέχεια, για την δύσκολη συνέχεια γιατί "ο δρόμος για την επιτυχία δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα" -παραφράζοντας την ρήση όπου η λέξη "επιτυχία" βάλε την λέξη "ευτυχία".

Και λέω ευτυχία γιατί προσωπική μου επιθυμία είναι να γίνω ένας "ευτυχισμένος" φίλαθλος, με τον καθένα να δίνει την δική του ερμηνεία. Και είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος που έστω και με αυτόν τον τρόπο έχω "γνωρίσει" ανθρώπους με τους οποίους μας χωρίζει τόση απόσταση κι όμως έχω τόσα κοινά μαζί τους.

Δηλώνω κι εγώ παρών στο κάλεσμά σου και είμαι πεπεισμένος ότι θα βρούμε πάλι την δική μας περπατησιά, την "Πανιώνια Οδό".

Τέλος χρησιμοποιώντας μια φράση που διάβασα πριν λίγο καιρό στους "Ίωνες" - "πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά με τον Πανιώνιο στον δρόμο της φωτιάς", πιστεύω πως έστω και διαδικτυακά ένωσε ο καθένας από εμάς την φωνή του, την "μοναξιά" του και πλέον είμαστε πολλοί που θα βαδίσουμε αυτό το μονοπάτι, "τον δρόμο της φωτιάς".

br fun_atic είπε...

Να είσαι καλά Jamie