Καλή Χρονιά

Καλή χρονιά!

Υγεία σε εσάς και τις οικογένειές σας!

Επιτυχίες στην Πανιωνάρα μας και μια νέα αρχή!

Ο Πύργος της Βαβέλ

Η σημερινή Sportday φιλοξενεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο κς Στόρε στον Τηλέμαχο Βαρβαρέσο. Από τη συνέντευξη αυτή εξάγονται πάρα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τη φετινή χρονιά και τους λόγους που φτάσαμε σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Είναι η πρώτη φορά φέτος που διαβάζουμε ανάλυση των γεγονότων από κάποιον από τους πρωταγωνιστές. Η ανάλυση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει πληροφορίες που τόσο καιρό κυκλοφορούσαν υπό τη μορφή φήμης.

Θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον κο Βαρβαρέσο γιατί έθεσε στον κ. Στόρε τα ερωτήματα που θα έθετε ο μέσος φίλαθλος του Πανιωνίου. Επειδή η sportday κυκλοφορεί στα περίπτερα, δεν θα αντιγράψω κομμάτια της (καλό είναι να την αγοράσετε – έτσι κι αλλιώς σήμερα έχει πλούσιο ρεπορτάζ για τον Πανιώνιο) αλλά θα μεταφέρω τις δικές μου εντυπώσεις από το κείμενο.

Ο κος Στόρε εντοπίζει ως βασικό λόγο των προβλημάτων του Πανιωνίου τα οικονομικά. Δεν υπήρχαν χρήματα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο μεγαλομέτοχος του Πανιωνίου δεν διέθεσε χρήματα για την ομάδα, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς έκανε ο οικονομολόγος κ. Κιντής, ο οποίος προσελήφθη για να δώσει λύσεις με βάση αυτό το συγκεκριμένο πραγματικό γεγονός, αξιοποιώντας το μπάτζετ της ομάδας (που κάθε άλλο από μικρό είναι) το οποίο προέρχεται από άλλες πηγές όπως από τις χορηγίες, τα τηλεοπτικά δικαιώματα κ.λ.π.

Ο κος Στόρε μας λέει ότι ο κ. Κιντής δεν επιθυμούσε την πώληση βασικών παικτών όπως του Μανιάτη, του Κούμο κα του Ριέρα (με την οποία θα εξασφαλίζονταν πόροι για την ομάδα), δεν προχώρησε στην αποδέσμευση του Μπόσκο (που και αυτή θα προσέφερε οικονομικό κέρδος, δεδομένης μάλιστα της πολύ μικρής αγωνιστικής του συνεισφοράς), αλλά αρκέστηκε στην παραχώρηση του μοναδικού παίκτη που έκανε την διαφορά (Φαμπιάν), με το σκεπτικό ότι ανήκει σε μια διαφορετική οικονομική κατηγορία και έπρεπε να παραχωρηθεί. Αντ' αυτού έφερνε φθηνούς παίκτες (χωρίς να εξηγεί το κριτήριο επιλογής τους), οι οποίοι δεν μπορούσαν να αποδώσουν άμεσα, αποδέσμευε παίκτες που αντικειμενικά ήταν καλύτεροι από εκείνους που έφερνε και τελικά κατάφερε, χωρίς να κάνει την καλή ή την ακριβή μεταγραφή (πλην του Μάχο) να δημιουργήσει παράλληλα και οικονομικό και αγωνιστικό πρόβλημα.Αυτό είναι παγκόσμια πρωτοτυπία!

Κατά τον κο Στόρε ο κ. Κιντής ήταν το αδιαμφισβήτητο αφεντικό. Το άτομο στο οποίο είχαν παραχωρηθεί τα κλειδιά της ομάδας εν λευκώ… Για τον κο Τσακίρη αναφέρει χαρακτηριστικά ότι απλά τον είχε γνωρίσει, αλλά δεν ανακατεύονταν! Το απόλυτο αφεντικό λοιπόν, που κατά δήλωσή του δεν ήξερε από ποδόσφαιρο (!!!), ήταν έξυπνος και κατά τον κ. Στόρε είχε «έξοχες ιδέες, αλλά δεν ήταν το κατάλληλο τάιμινγκ για να εφαρμοστούν στον Πανιώνιο»… Χωρίς σχόλιο…Θα σας θυμίσω μόνο την συνέντευξη τύπου με θέμα (!!!) "δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ" (ανάθεμα κι αν έπαιξαν οι Αλβανοί), τις επαφές με την Αφρικανική κοινότητα της Αθήνας, τους τύπους με τις κελεμπίες και τις χορηγίες στο Αφρικανικό πρωτάθλημα Αθηνών. Αν είναι δυνατόν...

Μια λοιπόν που ο κος Κιντής δεν κατείχε το αντικείμενο του ποδοσφαίρου, αναγορεύθηκε τεχνικός διευθυντής (είναι η πρώτη φορά που διαβάζουμε την ιδιότητα αυτή) ο Δανός εργοφυσιολόγος (!!!) Γενς Μπάγκσμπο, ο οποίος είχε λόγο για τα πάντα που αφορούσαν στο αγωνιστικό κομμάτι αν και βρίσκονταν στη…Δανία (!!!). Καταλαβαίνουμε λοιπόν με ποιο τρόπο αποκτήθηκαν παίκτες, με ποιο τρόπο αποδεσμεύτηκαν παίκτες και με ποιο τρόπο αξιολογήθηκε το ρόστερ. Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι ο ίδιος ο κος Στόρε παραδέχεται ότι από κάποιο σημείο κυριολεκτικά χάθηκε η μπάλα, σπαταλήθηκε πολύτιμος χρόνος και άρχισαν να αποκτούνται παίκτες για τους οποίους δεν γνώριζαν πολλά πράγματα και μάλιστα τις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών.

Εννοείται ότι ο κος Στόρε αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες, είναι φανερό όμως ότι στο οικοδόμημα που είχε στηθεί ήταν η τελευταία τρύπα του ζουρνά, για να μην το πω διαφορετικά και το χοντρύνω… Είναι σαφές ότι ο κος Στόρε, ως γνήσιος Σκανδιναβός δέχθηκε σχεδόν αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις αυτών που θεωρούσε ιεραρχικά ανώτερους και αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη ευθύνη του, καθώς υπέταξε στην ιεραρχία τις φιλοδοξίες για το ταπεραμέντο του. Αυτό τελικά έκανε κακό στην ομάδα.

Είχα ακούσει κάποτε τον κο Τσακίρη να λέει ότι τα πρόσωπα που διατέλεσαν πρόεδροι (μπορεί να είχε πει ιδιοκτήτες) της Άρσεναλ δεν τους ξέρει ο πολύς κόσμος. Αυτό σημαίνει ότι στο εξωτερικό ο ιδιοκτήτης είναι το αφεντικό που βάζει τα χρήματα, είναι ο πλουσιότερος φίλαθλος της ομάδας και δεν έχει κανένα άλλο ενεργό ή δημόσιο ρόλο. Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί οι ποδοσφαιρικές ομάδες είναι οργανωμένες επιχειρήσεις όπου ο κάθε ένας είναι επαγγελματίας στον τομέα του, ξέρει καλά τη δουλειά του και λογοδοτεί στον ιεραρχικά προϊστάμενο του. Καμία σχέση με το οικοδόμημα που έστησε ο κος Κιντής και καμία σχέση με το Ελληνικό πρωτάθλημα γενικώς.

Η ευθύνη του Τσακίρη δεν εντοπίζεται στο ότι επέλεξε τον κο Κιντή, αλλά στο ότι αγνόησε όλες τις ενδείξεις που έρχονταν από την ομάδα (αγωνιστικό και οικονομικό τμήμα) καθώς και τις παρατηρήσεις όλου του κόσμου (κυρίως όμως των στενών συνεργατών του) για μήνες. Κυρίως όμως στο ότι ανέχθηκε την απομάκρυνση ανθρώπων που ήξεραν το αντικείμενο, που ήταν Πανιώνιοι (κάποιοι απ' αυτούς) και που τον είχαν βοηθήσει για πολλά χρόνια.Και για να το θέσουμε και προσωπικά. Τι μπορείς να περιμένεις όταν απομακρύνεται από την ομάδα ο προπονητής ο οποίος είναι πρόσωπο τίμιο και εμπιστοσύνης, ο τεχνικός διευθυντής και ο οικονομικός διευθυντής; Τι μπορείς να περιμένεις όταν απομακρύνθηκαν από την μάδα μικρότερα στελέχη τα οποία μας υπηρετούσαν και μάτωναν για χρόνια;Στα ερείπια αυτά στήθηκε μια μονοκρατορία, με τα γνωστά αποτελέσματα...Στην επίσημη παρουσίαση, είχα ρωτήσει τον κο Κιντή για την ιεραρχική πυραμίδα.Δεν πήρα ξεκάθαρη απάντηση. Και πως να πάρω, αφού δεν υπήρξε ποτέ πυραμίδα...

Τώρα που αποδεικνύεται ότι με το υπάρχον ρόστερ και χωρίς λεφτά θα δυσκολευτούμε πολύ στον αγώνα της παραμονής, έχουμε αρχίσει να εξετάζουμε τις λύσεις πώλησης βασικών μας παικτών προκειμένου να βρεθούν χρήματα ή να αποκτηθούν έμψυχα ανταλλάγματα. Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα γιατί θα δημιουργηθούν νέα κενά.

Για να βρει λύση ο Πανιώνιος στο αδιέξοδο χρειάζονται χρήματα και μάλιστα αρκετά. Η πώληση βασικών μας παικτών δεν μπορεί να δώσει λύσεις…

Προτείνω λοιπόν τα εξής: 1. Άμεση οικονομική συνεισφορά από κάθε Πανιώνιο που έχει τη δυνατότητα, κυρίως όμως από τους κ. Τσακίρη, Λιανό και Καλογρίτσα. Μια που κανένας από τους δεν μετέχει ενεργά στα διοικητικά, μπορούν (σύμφωνα με πρόταση που είχε κάνει ο Ίωνας) να αποκτήσουν οι ίδιοι παίκτες και να τους παραχωρήσουν στην ομάδα. Έτσι θα κάνουν καλό, χωρίς να θεωρηθεί ότι πετούν χρήματα άνευ λόγου και αιτίας.

2. Να μην πουληθεί ο Μανιάτης ή ο Κούμο αυτή τη στιγμή. Να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε παίκτες (έστω και δανεικούς) και να συμφωνήσουμε ενδεχόμενη παραχώρησή του Μανιάτη ή του Κούμο στο τέλος της χρονιάς με συμφωνία κυρίων ή έστω και με προσύμφωνο (αν κάτι τέτοιο επιτρέπεται).

3. Μια που διαβάζουμε ότι δεν υπάρχει έλλειμμα αυτή τη στιγμή, αλλά ότι αυτό θα προκύψει στο τέλος της χρονιάς όταν θα έχουν καταβληθεί όλες οι υποχρεώσεις, θεωρώ ότι είναι μονόδρομος η αποδέσμευση του Μπόσκο, προκειμένου να γλυτώσουμε τα χρήματα του συμβολαίου του και να μπορέσουμε να κινηθούμε πιο άνετα στο μεταγραφικό παζάρι. Μπορώ να δεχθώ ότι είναι έμπειρος, ότι ενδεχομένως στο δεύτερο γύρο μπορεί να δείξει περισσότερα, ότι με την απόκτηση κάποιων άλλων παικτών μπορεί να δείξει περισσότερα. Απ’ την άλλη όμως δεν παύει να είναι ο ακριβότερος παίκτης μας, που αν και ο βασικός μας γκολτζής (στα χαρτιά) έχει πετύχει μόλις ένα γκολ σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο.

4. Απόκτηση 2-3 ποιοτικών παικτών που να μπορούν να βοηθήσουν άμεσα. Αυτή τη στιγμή δεν μας ενδιαφέρει να φτιάξουμε την ομάδα του μέλλοντος αλλά να σώσουμε την παρτίδα. Γιατί ο ενδεχόμενος υποβιβασμός του Πανιωνίου, πέρα από εξευτελιστικός (ιδίως την χρονιά των γενεθλίων), θα έχει τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις, που ισοδυναμούν με ολοσχερή οικονομική καταστροφή, από τη στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει εύρωστος ιδιοκτήτης.

Καλά Χριστούγεννα!!!

Αυτές οι μέρες είναι περίεργες. Για άλλους γιορτινές, για άλλους κουραστικές, για άλλους μοναχικές και για άλλους δύσκολες.

Αυτό που κάνει τα συναισθήματα να αλλάζουν είναι το γιορτινό τραπέζι. Αν είναι πλήρες ή αν κάποιος ή κάποιοι λείπουν.

Θέλω να σας ευχηθώ είναι να είναι πάντα γεμάτο το γιορτινό σας τραπέζι με τους αγαπημένους σας ανθρώπους.

Κι αν αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει φέτος, να συμβεί το συντομότερο δυνατό.

Αρκεί να βάζετε στη ζωή σας ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπουν.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

χωρίς τίτλο

Είχα πολλά χρόνια να δω τόσο απογοητευμένο τον κόσμο της ομάδας.

Για να είμαι ειλικρινής θυμήθηκα παλιά χρόνια που πηγαίναμε και φεύγαμε από το γήπεδο με σκυμμένο το κεφάλι. Που στο σχολείο ή στη δουλειά δεν είχαμε να πούμε τίποτα για τον Πανιώνιο. Ακούγαμε τους άλλους να μιλούν για τις ομάδες τους, τις επιτυχίες, τους παίκτες τους κι εμείς απλά καμαρώναμε για την περίφημη ( ή και υποτιθέμενη) διαφορετικότητά μας ή ως αντίδοτο θυμόμασταν τις μυθικές μορφές του παρελθόντος.

Τα τελευταία χρόνια όμως δεν ήταν έτσι. Σηκώσαμε κεφάλι, καμαρώσαμε, γυρίσαμε και πάλι στο γήπεδο, ήμασταν περήφανοι, σταματήσαμε να ακούμε ότι είμαστε τσάτσοι του ενός και του άλλου και επιτέλους είδαμε τον φόβο στα μάτια των ΠΟΚατζήδων πριν από μεταξύ μας παιχνίδια. Σήμερα δυστυχώς έχουμε γυρίσει και πάλι στην ποντικότρυπα.

Σίγουρα λάθη έχουν γίνει και μάλιστα πολλά. Απ’ όλους. Ασφαλώς τα διοικητικά λάθη ήταν τα μεγαλύτερα. Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτά οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Σχόλια, απειλές, βρισιές, απογοήτευση, γκρίνια και το κυριότερο παντελής έλλειψη οράματος και εμπιστοσύνης. Η ομάδα πάει για φούντο, εκτός αν…

Πάντως εξακολουθούμε να κρατάμε τις τύχες μας στα χέρια μας και αυτό είναι σημαντικό…

Οι περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν το μέλλον. Μεγάλη ανοησία. Αν μάθεις το μέλλον χάνεις το ενδιαφέρον για τη ζωή, είτε τα μελλούμενα είναι καλά είτε άσχημα.

Εμείς χρειάζεται να ξαναδούμε το πρόσφατο παρελθόν. Να θυμηθούμε τα πράγματα που μας ένωναν. Αυτά για τα οποία χαιρόμασταν. Να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας και τότε να δείξουμε σε όλους ότι η ομάδα αυτή είναι πολύ μεγάλη για τη Β’ Εθνική. Είναι πολύ μεγάλη ακόμη και για τη μέση της βαθμολογίας της Α’.

Θεωρώ ότι το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει από την ιδιοκτησία και τη διοίκηση. Να κάνουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα, ακόμη και εν μέσω αμφισβήτησης και κατακραυγής. Να κάνουν αυτά που δεν μπορεί να κάνει ο μέσος φίλος για την ομάδα. Κι εμείς θα είμαστε εκεί. Δίπλα.

Όχι οι Πανιώνιοι δεν είναι οι χειρότεροι φίλαθλοι, όπως ακούω. Είναι φίλαθλοι ψυχολογίας. Αγαπούν και μισούν παράφορα. Ίσως γιατί έτσι είναι οι μεγάλοι έρωτες. Αυτό να μην το ξεχνάμε.

"Αποσπάσαμε" εντός έδρας βαθμό από την χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Δεκαπέντε αγώνες με απολογισμό δεκαπέντε βαθμούς. Δεν φτάνουν για τη σωτηρία. Με αυτή την απόδοση θα ήταν περίεργο αν είχαμε περισσότερους βαθμούς. Χάσαμε στην έδρα μας από μία σειρά κάκιστων ομάδων, οι οποίες απλά ήταν ελάχιστα καλύτερες ή πιο τυχερές από τη δική μας. Το αποκορύφωμα σήμερα. Δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες (για να σκοράρουμε ούτε λόγος) απέναντι στην χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Όσοι πρόεδροι κι αν αλλάξουν, όσοι προπονητές κι αν έρθουν, όσο κι αν θεωρούν κάποιοι ότι το ρόστερ μας στα χαρτά είναι ποιοτικότερο από άλλων ομάδων, δεν πρόκειται να σωθούμε χωρίς ουσιαστικότατη ενίσχυση. Αυτή απαιτεί την παραμονή όλων των βασικών μας παικτών (πλην ενός για τον οποίο θα γίνει ειδική μνεία αργότερα) και την απόκτηση ποιοτικών και έτοιμων μονάδων. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες

Ότι κι αν λέμε, ακόμη και ο μέτριος Κούμο μας λείπει. Η ομάδα παίζει με δύο γραμμές. Άμυνα και κάτι σαν επίθεση. Κέντρο απλά δεν έχουμε. Δεν μπορούμε όμως να περιμένουμε πάντα τον από μηχανής Θεό. Τι να περιμένεις από μια ομάδα που σε ένα ολόκληρο γύρο έχει πετύχει 9 γκολ, και ο πρώτος σκόρερ μόλις 2;

Δύο φίλοι προσπαθούσαν να θυμηθούν αν η σημερινή ομάδα είναι χειρότερη από εκείνη που υποβιβάστηκε την τελευταία φορά. Στα χαρτιά και σε κόστος είναι καλύτερη. Ως ποδοσφαιρικό θέαμα είναι το ίδιο κακή. Δεν βλέπεται.

Η λύση είναι μία. Δουλεύουμε όλοι για την ομάδα και προσπαθούμε να τη σώσουμε, ο καθένας με τα δικά του μέσα ή την παρακολουθούμε να πέφτει.

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στον Μπόσκο. Είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα θεωρώ ότι βλάπτει την προσπάθεια της ομάδας.

Μπουγάτσα με βαθμό

Ο σημερινός Πανιώνιος δεν διέφερε ιδιαίτερα από την ομάδα που έχουμε δει όλη την υπόλοιπη χρονιά. Για άλλη μία φορά δεν μπορούσαμε να απειλήσουμε και πολύ περισσότερο να αντιδράσουμε στο γκολ που δεχθήκαμε.

Αυτό αποδεικνύει ότι όσοι προπονητές κι αν αλλάξουν, η ομάδα δεν πρόκειται να κάνει κάτι καλύτερο αν δεν ενισχυθεί αγωνιστικά. Αυτή τη φορά ευτυχίσαμε να βάλουμε ένα γκολ από στημένη φάση με τον Σιόβα και έτσι καταφέραμε να φύγουμε με τον βαθμό της ισοπαλίας (της πρώτης για φέτος), αφού ο νέος προπονητής διαχειρίστηκε με σύνεση τον χρόνο και τις αλλαγές.

Την επόμενη αγωνιστική τελειώνει ο πρώτος γύρος και οδεύει στο τέλος του το τμήμα των αγώνων που θεωρούσαμε σχετικά ευκολότερο. Η συγκομιδή βαθμών για την ώρα δεν δείχνει ιδανική, πάντως το τρίποντο με τον Αστέρα θα βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση.

Με ηρεμία και σημαντική αγωνιστική ενίσχυση, ο Πανιώνιος θα έχει σοβαρές πιθανότητες για να σωθεί.

Μία και μόνη παρατήρηση. Η ομάδα δείχνει ότι μπορεί να βρει το δρόμο της χωρίς τον Κούμο. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον αρχηγό. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα θα είναι μεγάλο λάθος να παραχωρήσουμε και τους δύο τον Γενάρη.

Αντί κειμένου

Τον τελευταίο καιρό είπαμε, αναλύσαμε,βρίσαμε (κυρίως μας έβρισαν δηλαδή) και άκρη δεν βγάλαμε.

Θα μπορούσα να κάνω (άλλη) μια ανέξοδη ανάλυση, την οποία έτσι κι αλλιώς λίγοι θα καταλάβαιναν, γιατί έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο δυσπιστίας που ο καθένας μας καταλαβαίνει αυτό που ο ίδιος πιστεύει.

Αντί κειμένου λοιπόν, θα σας αφιερώσω ένα τραγούδι, το οποίο σας παρακαλώ να το ακούσετε ολόκληρο.

http://www.youtube.com/watch?v=ks7mYfQNK04&feature=related

Βροχή παραιτήσεων - Η ομάδα στο έλεος του Θεού...

Αναλαμβάνω πλήρως της ευθύνη για τη συνεργασία με τον αθλητίατρο κ. Δάρα. Η συγκεκριμένη επιλογή έγινε με γνώμονα το οικονομικό συμφέρον της ΠΑΕ Πανιώνιος και μόνο. Άλλωστε το συμφέρον του Πανιωνίου ήταν ο μοναδικός μου στόχος όταν ανέλαβα συγκεκριμένο έργο πριν από ενάμιση περίπου μήνα και όταν οι Πανιώνιος αγωνιστικά και διοικητικά ήταν σε δύσκολη κατάσταση.
Τότε χτυπήσαμε πόρτες πολλών επώνυμων και ανώνυμων Πανιωνίων, οι οποίοι είτε μας την έκλεισαν κατάμουτρα γιατί είχαν άλλη «φιλοσοφία», είτε μας ζήτησαν τους θησαυρούς της Αγγλίας για να «βοηθήσουν».
Όλα τα στοιχεία για το τι έχει γίνει αυτό τον ενάμιση μηνά είναι στη διάθεση όλων αυτών που με ευκολία ισχυρίζονται ότι με τις επιλογές μας θέλουμε να διευκολύνουμε τη έλευση του ενός η του άλλου.
Είμαι 3 γενιές Πανιώνιος και πραγματικά υπερήφανος που υπηρέτησα την κυανέρυθρη ιδέα διπλά στον αείμνηστο Μιχάλη Σταματελάτο και σαν αντιπρόεδρος, ή μέλος του Δ.Σ. τελευταία, διπλά στον Κων/νο Τσακίρη.
Επειδή όμως δεν βάζω τίποτα πάνω από την αξιοπρέπεια μου, παραιτούμαι στενοχωρημένος και απογοητευμένος, όχι μόνο γιατί θεωρώ ότι αδικούμαι με όσα λέγονται, αλλά και για να διαμαρτυρηθώ με αγανάκτηση έναντι όλων εκείνων που βλέπουν συνεχώς φαντάσματα.
Θα πρέπει να ξέρουν όμως, ότι η γκρίνια δεν βοηθά αλλά υποσκάπτει. Είναι η στιγμή που όλοι, ο καθένας ξεχωριστά, θα πρέπει να αναλογισθούν τις ευθύνες τους και τι κάνουν πραγματικά για το σύλλογο.
Όταν με το καλό ο Πανιώνιος θα έχει σωθεί αγωνιστικά, θα έχουμε την πολυτέλεια να μιλήσουμε για πρόσωπα και καταστάσεις. Μέχρι τότε προέχει η ηρεμία της ομάδας.

Με τιμή
Γιώργος Ζερβακάκος

Μαζί του παραιτήθηκε και ο κος Καμπανόπουλος:

Τους τελευταίους 2 μήνες περίπου, με τον κ. Ζερβακάκο ήμασταν μία γροθιά σε όλες τις αποφάσεις που κληθήκαμε να πάρουμε με γνώμονα πάντα το καλό του Πανιωνίου.
Από τη στιγμή που πληροφορήθηκα την ανακοίνωση που εξέδωσε περί της παραίτησης του, δεν μπορώ και εγώ να συνεχίσω να συνεισφέρω στην ομάδα. Συνεπώς παραιτούμαι από τα καθήκοντα που είχα αναλάβει τι τελευταίο διάστημα.
Από σήμερα θα ξαναείμαι πιστός οπαδός του Πανιωνίου και θα λειτουργώ, όπως σε όλη μου τη ζωή, για το συμφέρον και το καλό της ομάδας που αγαπώ.

Λάζαρος Καμπανόπουλος

Απόλυτα κατανοητές κινήσεις για ανθρώπους που βάζουν ζηλά την προσωπική τους αξιοπρέπεια, τεράστιο πρόβλημα για την ομάδα. Κρίμα...

Πρόσληψη κ. Δάρα

Διάβασα με μεγάλη προσοχή το σημερινό άρθρο του Τηλέμαχου Βαρβαρέσου στην sporday, σχετικά με την πρόσληψη του κου Δάρα ως επικεφαλής του ιατρικού τιμ της ομάδας. Μικρό, αλλά περιεκτικό άρθρο.

Το πρώτο σημαντικό στοιχείο του άρθρου είναι η παρακάτω δήλωση του κου Λάζαρου Καμπανόπουλου στην εφημερίδα: « Τον κ. Δάρα δεν μπορώ να τον κρίνω ως γιατρό. Αυτό που ξέρω, όμως, και αν δεν με απατά η μνήμη μου, είναι ότι στις τρεις τελευταίες ομάδες που έχει εργαστεί, το Μοσχάτο, τον Παναργειακό και τον Ακράτητο, το έχει κάνει ως παράγοντας. Και στον Ακράτητο επί εποχής που την ιδιοκτησία της ΠΑΕ είχε ο Μάκης Ψωμιάδης. Εγώ δεν γνώριζα τίποτα γι’ αυτή την πρόσληψη. Το έμαθα σήμερα».

Ο ίδιος δημοσιογράφος επικαλείται πληροφορίες μέσα από την ομάδα, σύμφωνα με τις οποίες στην πρόσληψη του κου Δάρα δεν έχει ανάμειξη ο κος Τσακίρης, αλλά έγινε από τον κ. Ζερβακάκο που χειρίζεται το θέμα των οικονομικών, κατόπιν ενός άτυπου διαγωνισμού, στον οποίο η καλύτερη προσφορά ήταν του κου Δάρα.

Είναι γεγονός ότι για τον κο Δάρα δεν ήξερα πολλά πράγματα και απόρησα από τις πρώτες αντιδράσεις στο μπλογκ. Αυτό με υποχρέωσε να ψάξω λίγο για να βρω κάποιες πληροφορίες.

Μπορεί να είναι ο καλύτερος γιατρός του κόσμου και η προσφορά του με διαφορά η καλύτερη, στη συγκεκριμένη περίοδο όμως μετράνε κι άλλα στοιχεία του βιογραφικού κάποιου συνεργάτη της ομάδας. Αν είναι προάγγελος ή μη μιας νέας διοίκησης, όπως λένε πολλοί, είναι κάτι που φαντάζομαι ότι θα απασχολήσει την επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού και τον γενικό γραμματέα, ο οποίος προς τιμής του είχε δείξει μεγάλη ευαισθησία στην είδηση περί πώλησης του Πανιωνίου σε συγκεκριμένο επιχειρηματία. Αν πάλι δεν είναι, αλλά η επιλογή του έγινε με καθαρά οικονομοτεχνικά κριτήρια, μάλλον θα πρέπει να επανεκτιμηθεί, δεδομένου ότι διχάζει τον κόσμο, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος.

Η ήττα φέρνει γκρίνια – αποκατάσταση της εμπιστοσύνης τώρα

Κι άλλες φορές ο Πανιώνιος αντιμετώπισε το φάσμα του υποβιβασμού. Ποτέ όμως δεν μας θυμάμαι σε τέτοια χάλια. Ας αφήσουμε έξω το αγωνιστικό – οικονομικό κομμάτι.

Αυτή τη στιγμή οι φίλαθλοι βρίζουν τους παίκτες αλλά και άλλους φιλάθλους, οι παίκτες έχουν τα δικά τους, ο ένας σύνδεσμος κατηγορεί τον άλλο και όλοι μαζί κατηγορούν τον Τσακίρη. Μετά από κάθε ήττα κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν. Όλα φαίνονται μαύρα και ύποπτα. Και οι φήμες οργιάζουν.

Όλοι έχουμε δει πως η ομάδα μας είναι ασταθέστατη, μέτρια και δεν μπορεί να σταθεί στο πιο βρόμικο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Από τη στιγμή μάλιστα που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις είναι εντελώς ανυπόληπτη από τους αντιπάλους αλλά και από τους διαιτητές. Αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή θα πέσουμε. Είναι δεδομένο.

Θα αφήσουμε όμως την ομάδα να πέσει; Πόσο βοηθά ο ενδοπανιώνιος πόλεμος, οι ύβρεις , οι απειλές, τα λαϊκά δικαστήρια και οι προπηλακισμοί των παικτών μας; Πόσο βοηθά να βλέπεις τον διπλανό σου στην εξέδρα με μισό μάτι;

Η κατάσταση είναι αναστρέψιμη και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε το συντομότερο δυνατό.

Να ξεκινήσουμε από τη σωστή βάση. Αυτή τη στιγμή την ομάδα την τρέχουν άνθρωποι από τα σπλάχνα της. Άνθρωποι που τους έχουμε εμπιστοσύνη και που έχουν δείξει δείγματα σοβαρής δουλειάς. Όσο όμως κι αν παλέψει η διοικητική ομάδα, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν πασχίσει ο μεγαλομέτοχος. Ξέρουμε καλά ότι αν το θέλει, η ομάδα μπορεί.

Πρώτα απ’ όλα ας συνειδητοποιήσει τι θέλει. Θέλει να είναι ιδιοκτήτη της ομάδας ή όχι; Αν δεν θέλει, έχει την υποχρέωση να την σώσει και μετά μπορεί να την πουλήσει. Θέλει να βγάλει την ομάδα από το αγωνιστικό τέλμα; Αν ναι θα χρειαστούν χρήματα και μάλιστα πολλά. Καλές και ποιοτικές μεταγραφές, ενδεχομένως χωρίς να δοθεί κανένας βασικός μας παίκτης.

Ας συνειδητοποιήσει κάτι απλό. Ναι το πρωτάθλημα είναι βρώμικο. Γιατί όμως; Γιατί αυτοί που το βρωμίζουν δεν έχουν τη δική του οικονομική επιφάνεια. Απ’ αυτό ζουν. Αυτό είναι το βασικό μέσο βιοπορισμού τους.Απ' αυτό υφίστανται κοινωνικά. Επειδή είναι άνθρωποι ανύπαρκτοι οικονομικά δεν μπορούν να σταθούν στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Γι’ αυτό τα στησίματα, γι αυτό το τζογάρισμα. Αυτούς θαυμάζουμε; Αυτούς δεν μπορούμε να κερδίσουμε;

Μάλλον ο κος Τσακίρης έχει υποτιμήσει πολύ τον εαυτό του και τις δυνάμεις του. Λίγοι έχουν τη δική του οικονομική επιφάνεια. Με τους κατάλληλους συνεργάτες και με σωστές κινήσεις ο κος Τσακίρης έχει τη δυνατότητα να κρατήσει την ομάδα ψηλά και μακριά από τις βρωμιές για τον απλούστατο λόγο ότι έχει την απαιτούμενη οικονομική επιφάνεια. Αρκεί να μπορεί και να θέλει.

Σε λίγες ημέρες αρχίζει η μεταγραφική περίοδος. Τότε θα δούμε τις προθέσεις του μεγαλομετόχου για την ομάδα. Τότε θα δούμε αν είναι διατεθειμένος να κάνει το χρέος του. Τότε θα δει κι εκείνος πως αν κάνει το χρέος του και προσπαθήσει πραγματικά για την ομάδα, όλοι θα τον στηρίξουν.

Ο κόσμος δεν βρίζει τον Τσακίρη των πρώτων ετών. Βρίζει τον τύπο που παρουσιάζεται ως Τσακίρης, που ντύνεται σαν τον μεγαλομέτοχο, που του μοιάζει, αλλά που δεν έχει καμία σχέση σε συμπεριφορά, σε νοικοκυροσύνη και σε αγάπη για την ομάδα με τον πρόεδρο που γνωρίσαμε και στηρίξαμε όλοι. Βρίζουν τον Τσακίρη που κάθε φορά που μιλά σε δημοσιογράφο μας προκαλεί στεναχώρια, πόνο και φόβο.

Αν ο κος Τσακίρης έχει πικραθεί από την συμπεριφορά των οπαδών της ομάδας απέναντι στο πρόσωπό του ας σκεφτεί πως θα αντιδρούσαν οι φίλαθλοι μιας οποιασδήποτε άλλης ομάδας (οποιασδήποτε χώρας) όταν, μολονότι είχαν έναν πάρα πολύ ευκατάστατο πρόεδρο, έβλεπαν να πωλούνται κάθε χρόνο τα μεγαλύτερα ταλέντα της ομάδας και όχι μόνο να μην αντικαθίστανται αλλά τα χρήματα των μεταγραφών τους να πηγαίνουν σε μαύρες τρύπες, σε ηλίθιους συνεργάτες, σε μεταγραφές απίθανων παικτών, σε άχρηστα ηλεκτρονικά συστήματα, σε αποζημιώσεις και γενικά σε ό,τιδήποτε άλλο απ’ ότι θα βοηθούσε την ομάδα να ορθοποδήσει αγωνιστικά.

Πως θα αισθάνονται οι φίλαθλοι μιας οποιασδήποτε άλλης ομάδας αν κάθε χρόνο άκουγαν πως ο στόχος είναι η Ευρώπη, αλλά από τα μέσα του πρώτου κιόλας γύρου έκαναν υπολογισμούς με τα κομπιουτεράκια για να δουν με ποιο τρόπο θα σωθούν. Αν με το έτσι θέλω γίνονταν πρόεδρος της ομάδας τους ο πρώην πρόεδρος της μεγαλύτερης αντιπάλου τους, ο οποίος μάλιστα εφάρμοζε πάνω τους συστήματα και πρακτικές που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Πως θα αισθάνονταν αν ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος αποκαλούσε τη μεγαλύτερή τους αγάπη προσωπικό του βάσανο και αν ήταν διατεθειμένος να την πουλήσει σε κάποιον που θεωρητικά θα μπορούσε να την βγάλει πρόσκαιρα από το αγωνιστικό τέλμα αλλά που για αντάλλαγμα θα την ξαναγυρνούσε στα πιο σκοτεινά της χρόνια.

Ναι, ήταν πραγματικά ανήθικο να βρίζει και να καταριέται κάποιος την μητέρα και τα παιδιά του Τσακίρη, αλλά πρέπει και ο μεγαλομέτοχος να καταλάβει ότι με την συμπεριφορά και τις επιλογές του έχει βγάλει εκτός εαυτού πολλούς ανθρώπους. Και το κυριότερο, ανθρώπους που τον αγαπούσαν και τον στήριζαν…

Όλα αυτά όμως μπορούν να ξεπεραστούν, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι υποστηρίζουμε την ίδια ομάδα, ότι όλοι θέλουμε το καλό της και να κάνουμε ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι μας. Κάποια στιγμή πρέπει να αφήσουμε τη μίζερη αντιμετώπιση της κρίσης και να υποστηρίξουμε σοβαρά την ομάδα. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Αυτή τη στιγμή, με τον τρόπο που αντιδρούμε, είμαστε το βούτυρο στο ψωμί κάθε αντιπάλου που επιβουλεύεται την ομάδα.

Χύσαμε την καρδάρα με το γάλα

Νομίζω ότι ο τίτλος αρκεί. Δυο – τρία πραγματάκια μόνο. Ο Πανιώνιος είναι μέτριος και ασταθέστατος. Έχει κερδίσει παιχνίδια από ομάδες που εκ των πραγμάτων έχουν διαφορετικούς στόχους από εμάς (με εξαίρεση τη Λάρισα) και έχει χάσει εντός έδρας απ' όλους όσοι διεκδικούν μαζί μας την παραμονή.

Σήμερα δεν διέκρινα παίκτη που να έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα του παιχνιδιού. Αλλά και η αντιμετώπιση από τον πάγκο ήταν οπωσδήποτε κατώτερη της σπουδαιότητας του αγώνα.

Είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζει ο Πανιώνιος στην έδρα του την Κέρκυρα (σιγά την ομάδα που παρουσίασε) και να κάνει δύο περίπου ευκαιρίες, επιπλέον δε, να σπαταλά ακόμη και τον βαθμό της ισοπαλίας ο Μπάλαμπαν με ευκαιρία που δεν χάνει ο επτάχρονος γιός μου.

Μεγαλύτερη πρόβλημα και από τις αγωνιστικές μεταπτώσεις της ομάδας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Αυτή τη στιγμή κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν. Και μόνο απ’ αυτό η ομάδα είναι αδύνατον να προχωρήσει.

Μια λοιπόν που μιλάμε για εμπιστοσύνη, ας θυμηθούμε την φράση του κου Τσακίρη. Τα χέρια μου είπε είναι τα πιο ικανά. Δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω, αρκεί να δω πράγματα να γίνονται στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και να μη μείνουμε στα λόγια. Και για να είμαι σαφής. Ουσιαστική και μεγάλη ενίσχυση της ομάδας. Μόνο αυτό αποδεικνύει τη ρήση και τίποτα άλλο. Αν μείνουμε στην κατηγορία τότε θα κληθεί ο κος Τσακίρης να αποδείξει τη δεύτερη ρήση, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να διαλύσει την ομάδα. Αυτό απαιτεί, την ώρα που θα φεύγει, να μην αφήνει πίσω του χρέη αλλά συγκεκριμένο έργο και ρόστερ, αφού προηγουμένως έχει μεταβιβάσει τον Πανιώνιο σε έναν πραγματικά άξιο άνθρωπο. Αν πάλι μείνει, να την αντιμετωπίσει σοβαρά και δυναμικά.

Η μεγάλη ατυχία είναι ότι έχουμε μιά μετριότατη ομάδα σε ένα πρωτάθλημα που όζει…

Σκοτάδι

Από χθες προσπαθώ να ερμηνεύσω την κατάσταση αλλά δεν ξέρω αν τα καταφέρνω. Πριν από δύο χρόνια, ο κος Τσακίρης είχε πει ότι ήθελε να απομακρυνθεί από την καθημερινότητα του Πανιωνίου, εννοώντας ότι δεν ήθελε να ασχοληθεί με το πρακτικό κομμάτι της διοίκησης. Πέρσι μας είπε ότι θέλει να απομακρυνθεί από τα διοικητικά του Πανιωνίου για ένα χρόνο, προκειμένου να ασχοληθεί με την οικογένειά του και έτσι ξεκίνησε η εποχή Κιντή. Όταν η εποχή Κιντή τελείωσε, δήλωσε ότι θα ήθελε να βρει συμπαίκτες για τον Πανιώνιο και αργότερα πως ήθελε να τον πουλήσει. Μολονότι όλοι γνωρίζουν ότι ο Πανιώνιος έφτασε ένα βήμα πριν από την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, ο μεγαλομέτοχο υπαναχώρησε, δίνοντας συγκεκριμένη χρονική προθεσμία σε υποψήφιους αγοραστές για να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Αν και μάθαμε ότι κανένας δεν κατέθεσε πρόταση, εντούτοις προκύπτει ότι υπήρχαν επαφές με τον κο Λιανό. Αφού ο κος Τσακίρης κατήγγειλε τους υποψήφιους αγοραστές (πλην Λιανού ως αεριτζήδες) άφησε να διαρρεύσει ότι ο κος Λιανός δεν προχώρησε στην αγορά του πλειοψηφικού πακέτου. Δήλωσε μάλιστα ότι θα μείνει ο ίδιος στο τιμόνι της ομάδας μέχρι το καλοκαίρι. Μολονότι υπάρχει επίσημη ανακοίνωση της Π.Α.Ε Πανιώνιος που ενημερώνει τον κόσμο ότι η ομάδα έχει πλεόνασμα, ο κος Τσακίρης διέψευσε ουσιαστικά τον ίδιο του τον εαυτό αναφερόμενος σε απόλυτα προβλεπόμενο έλλειμμα. Παράλληλα, αφού διαβεβαίωσε ότι η ομάδα δεν θα διαλυθεί, έδωσε το πράσινο φως για τις μεταγραφές δύο βασικότατων παικτών μας. Του Κούμο τώρα και του Μανιάτη το καλοκαίρι.

Νομίζω ότι για να κατανοήσουμε την κατάσταση πρέπει να κάνουμε μερικές απλοποιήσεις.

1. Για να πει ο μεγαλομέτοχος ότι μένει μέχρι το καλοκαίρι, πρέπει να έχει συμφωνήσει την πώληση ή έστω να υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον.
2. Όταν δηλώνει ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει έλλειμμα, προφανώς και πρέπει να το αποδείξει. Ο ισολογισμός είναι η μία περίπτωση. Επειδή όμως δεν μπορούμε να μπλέξουμε με τα λογιστικά τερτίπια, θα καταλάβουμε την κατάσταση από τις μεταγραφές που θα γίνουν τον Γενάρη. Πώληση πρωτοκλασάτου παίκτη, αγορά φθηνών παικτών ή δανεισμός παικτών δεν συνηγορούν σε ανθηρά οικονομικά…
3. Όταν κάποιος υποστηρίζει ότι δεν θα διαλύσει την ομάδα, προφανώς έχει την υποχρέωση να την δώσει α) στα σωστά χέρια, β) χωρίς μεγάλο έλλειμμα, γ) με αξιόλογο ρόστερ. Κάθε τι άλλο είναι ξεπούλημα.
4. Ο Πανιώνιος οφείλει πολλά στον κο Τσακίρη, ο οποίος όμως πρέπει να έχει στο μυαλό του ότι η συνολική του εικόνα θα επηρεαστεί πάρα πολύ από τον τρόπο που θα αποχωρήσει.
5. Αν θα ήθελα να γίνω κυνικός θα έλεγα ότι όλοι φοβόμαστε την αγορά της ομάδας από κύκλους του κ. Ψωμιάδη, με το σκεπτικό ότι την ώρα που θα φεύγει κι εκείνη η διοίκηση από την ομάδα, θα αφήνει πίσω της χρέη και ανύπαρκτο ρόστερ. Ποια θα είναι άραγε η κατάσταση του Πανιωνίου το καλοκαίρι; Αυτό το λέω γιατί ούτε έχουμε σωθεί, ούτε έχουμε πλεόνασμα, ούτε έχουμε δεσμευτεί για τη διατήρηση του βασικού κορμού της ομάδας, στον οποίο περιλαμβάνονται οι Κούμο και Μανιάτης. Αν δεν υπάρξουν σημαντικές προσθήκες τώρα, το καλοκαίρι θα απαιτηθούν πάρα πολλά λεφτά και για να καλυφθούν οι συγκεκριμένες θέσεις και για αγορά άλλων παικτών που ίσως χρειαστούν.

Όλα αυτά τα ερωτήματα θα είχαν λυθεί είτε αν ο κος Τσακίρης ήταν πιο συγκεκριμένος στις θέσεις του και πιστός στις δηλώσεις του, είτε αν ο κος Λιανός έκανε μια καλή πρόταση για την αγορά της ομάδας. Ειδικά από τον κο Λιανό περίμενα περισσότερα.

Όταν ο κος Τσακίρης δεν θέλει και ο κος Λιανός δεν μπορεί, που θα καταλήξει τελικά η ομάδα;

Μας τον κάνατε...Προφυλάξεις πήρατε;;;

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.

Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) ο κίνδυνος στην χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.

Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες.).

Πολύ σωστή κίνηση

Η Π.Α.Ε Πανιώνιος Γ.Σ.Σ ενημερώνει τους φιλάθλους ότι από την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010 ξεκινάει η Δεύτερη Φάση Πωλήσεων Εισιτηρίων Διαρκείας της σαιζόν 2010 - 2011, με έκπτωση 60% της αρχικής τιμής τους.

Περισσότερες και αναλυτικές πληροφορίες υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Πανιωνίου

http://www.pgss.gr/default.asp?pid=55&la=1&artid=18109&catid=5

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!!! Μπράβο!!!

update: Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλο τον κόσμο. Νομίζω ότι είναι λάθος να μην μπορεί να γίνει αγορά διαρκείας β' γύρου με άτοκες δόσεις. Θεωρώ ότι αυτό είναι επιβεβλημένο, τουλάχιστον για τις θύρες 2,3,4 και 7. Δεν παίζει ρόλο ότι τα εισιτήρια είναι πολύ προσιτά. Οι ανάγκες είναι μεγάλες και κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει καμπάνια για τα νέα εισιτήρια. Αν δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά μια σοβαρή καμπάνια, τουλάχιστον ας γίνει εντός Ν. Σμύρνης και όμορων Δήμων. Θεωρώ ότι είναι εύκολο να μοιραστεί φυλλάδιο στο σταθμό του μετρό, στις στάσεις του τραμ, στο γήπεδο, στις πλατείες Κύπρου, Ν. Σμύρνης και στην αγορά του Π.Φαλήρου.Να κάτι που θα μπορούσαν να το αναλάβουν οι οργανωμένοι.

Μια που γίνονται πολύ σωστές κινήσεις θα ήθελα να συμβάλω με μερικές ιδέες.

1. Εκμεταλλευόμενοι το σύστημα μηχανοργάνωσης να κληρώσουμε κάποιο μεγάλο δώρο ανάμεσα στα πρόσωπα (κατόχους διαρκείας ή απλών εισιτηρίων) που παρακολούθησαν τα περισσότερα φετινά παιχνίδια της ομάδας.

2. Αν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, να πουλήσουμε σε προνομιακή τιμή εισιτήρια διαρκείας σε γονείς και παιδιά που παρακολουθούσαν σταθερά την ομάδα με προσκλήσεις από την μαθητική εξέδρα.

3. Το εισιτήριο διαρκείας ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, να εξασφαλίζει μειωμένες τιμές σε απλό εισιτήριο ή διαρκείας του άλλου αθλήματος.

Των φρονίμων τα παιδιά

Δεύτερη Κυριακή χαράς, δεύτερο συνεχόμενο νικηφόρο αποτέλεσμα, σημαντική βαθμολογική συγκομιδή, όχι όμως και η αναμενόμενη άνοδος στον βαθμολογικό πίνακα, καθώς όλα τα υπόλοιπα αποτελέσματα ήταν στραβά.

Το θέμα όμως είναι ότι ο Πανιώνιος έχει το πλέον βατό πρόγραμμα και μπορεί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εφόσον συνεχίσει να αποδίδει με τον ίδιο τρόπο, να ξεφύγει για τα καλά από τη ζώνη του υποβιβασμού.

Στις επόμενες αγωνιστικές, πρόκειται να αντιμετωπίσουμε την Κέρκυρα, τον Αστέρα και την Ξάνθη στη Νέα Σμύρνη, τις Σέρρες και τον Ολυμπιακό Βόλου εκτός. Ασφαλώς και πολλές από τις ομάδες αυτές θα έχουν ιδιαίτερο βαθμολογικό ενδιαφέρον, είναι όμως παιχνίδια από τα οποία ευελπιστούμε τέτοια βαθμολογική συγκομιδή που να μας εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον την παραμονή, δεδομένου ότι μετά το παιχνίδι με την Ξάνθη, αρχίζουν και πάλι τα δύσκολα.

Μια που έχουν αρχίσει να κλείνουν οι πληγές που μας άφησε η περίοδος Κιντή, είναι ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον.

Η ομάδα είναι σε άνοδο και μπορεί να ανέβει ακόμη περισσότερο. Αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει μια νέα καμπάνια για τα διαρκείας β’ γύρου. Τώρα που ο κόσμος ζεσταίνεται και που πλησιάζει και η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων. Ελέω Δ.Ν.Τ είναι δύσκολα Χριστούγεννα για όλο τον κόσμο, αν όμως ο Πανιώνιος προσφέρει τις κατάλληλες διευκολύνσεις, μπορούμε να πετύχουμε καλές πωλήσεις στα διαρκείας. Και έξτρα έσοδα και περισσότερος κόσμος στο γήπεδο. Μπορεί το οικονομικό συμμάζεμα να είναι καλό και χρήσιμο, θα χρειαστεί όμως και ζωντανό χρήμα για να μαζευτούν έσοδα που θα συμβάλουν στις μεταγραφές. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ανέβει η κίνηση και στην μπουτίκ. Η λύση είναι μία. Αλλάξτε άμεσα την εμφάνιση. Στον Πανιώνιο Κόσμο είδαμε ωραιότατες νέες εμφανίσεις, σχεδιασμένες από τον μέτρ του είδους, τις οποίες είμαι βέβαιος ότι θα τιμούσαμε όλοι. Αν χαθεί η εορταστική περίοδος η οποία συνδυάζεται με την αγωνιστική άνοδο της ομάδας, θα χαθεί μια σημαντική ευκαιρία για νέα έσοδα.

Βέβαια, μια που ο μεγαλομέτοχος δηλώνει ότι τα χέρια του είναι τα πλέον ικανά αυτή τη στιγμή για να οδηγήσουν την ομάδα, θα πρέπει να εκτιμήσει την προσπάθεια που γίνεται και να συνδράμει οικονομικά.Για να καλυφθούν τα κενά της ομάδας με έτοιμους παίκτες θα χρειαστούν χρήματα. Δυστυχώς αυτά δεν μπορούν να εξασφαλιστούν αποκλειστικά από τα διαρκείας ή την μπουτίκ. Ούτε βέβαια μπορεί να μας βγάζει πάντα από τη δύσκολη θέση η πώληση πρωτοκλασάτου ποδοσφαιριστή.

Σε αγωνιστικό επίπεδο. Ότι κι αν γράφω παραπάνω,αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι τον χειμώνα θα φύγει κάποιος από τους βασικούς μας παίκτες, με πρώτο υποψήφιο τον Κούμο. Προσωπικά δεν θα παραχωρούσα τον συγκεκριμένο παίκτη, γιατί είναι βαρόμετρο για τον Πανιώνιο και γιατί για να βρούμε κάποιον με τα δικά του προσόντα για να καλύψει το κενό, θα χρειαστεί να δώσουμε πολλά λεφτά. Κάποιοι θα πουν ότι το τελευταίο διάστημα δεν προσφέρει τα αναμενόμενα.Μπορεί να μην έχουν άδικο. Ας σκεφτούν όμως γιατί παρ’ όλα αυτά ενδιαφέρονται γι' αυτόν ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Έναν τέτοιο παίκτη θα μπορούσε α τον αποκτήσει ελληνική ομάδα μόνο όταν είναι στα κάτω του... Η πρότασή μου είναι πως αν παρ' όλα αυτά δοθεί ο Κούμο, να μην εισπράξουμε χρήματα αλλά μόνο καλά και χρήσιμα έμψυχα ανταλλάγματα. Μέχρι τώρα εισπράτταμε καλά χρήματα από τις μεταγραφές, τα οποία όμως τα τοποθετούσαμε λάθος. Το αποτέλεσμα είναι ότι και τα ταμεία δεν γέμιζαν και δημιουργούσαμε ακόμη μεγαλύτερο αγωνιστικό πρόβλημα.Ας λύσουμε τουλάχιστον το αγωνιστικό πρόβλημα, το οποίο είναι και το πλέον επιτακτικό.

Κάτι άλλο που θεωρώ απαραίτητο είναι η ενοποίηση των συνδέσμων οργανωμένων φιλάθλων σε ένα φορέα υπό τη σκέπη του Πανιωνίου. Η καλύτερη οργάνωση και η μεγαλύτερη συμμετοχή θα βοηθήσει την ομάδα. Θεωρώ λάθος την ύπαρξη τριών φορέων. Σε αυτή ην εποχή ανακατατάξεων μπορούν πολλά πράγματα να τεθούν στη σωστή βάση.

Με κάποιες σωστές και νοικοκυρεμένες λύσεις μπορούμε να πετύχουμε και έσοδα και αγωνιστικές επιτυχίες και να ανεβάσουμε την ψυχολογία του κόσμου. Νομίζω όμως ότι πρέπει άμεσα να αρχίσουν να γίνονται κινήσεις προς κάθε κατεύθυνση.

Πανιώνιος Ηρακλής 1-0

Η σημερινή ενδεκάδα του Πανιωνίου απαρτίζονταν, για να μην πω τους καλύτερους, σίγουρα όμως τους πλέον φορμαρισμένους και ελπιδοφόρους παίκτες του ρόστερ. Απέναντί μας μια σχεδόν καλή ομάδα, η οποία δεν αντιμετωπίζει για την ώρα ιδιαίτερο βαθμολογικό πρόβλημα, αφού έχει πετύχει το αυτονόητο. Να παρουσιάσει ένα συμπαθητικό σύνολο και να έχει μια κάπως σταθερή πορεία. Τα ποιοτικά αυτά χαρακτηριστικά που μέχρι και πέρσι απλά θα κρατούσαν μια ομάδα στην κατηγορία, σήμερα μπορούν να φαντάζουν ως το διαβατήριο ακόμη και για τα ευρωπαϊκά σαλόνια. Το τραγικό είναι ότι αυτό το είχε συνειδητοποιήσει μέχρι και ο Κιντής, φρόντισε όμως με τις κινήσεις του να μας αποδομήσει και όχι να μας εκτοξεύσει. Γιατί ένας σοφά ενισχυμένος Πανιώνιος το καλοκαίρι, σήμερα θα έκανε μεγάλη πορεία στο μίζερο αυτό πρωτάθλημα.

Απέναντι σ’ αυτή την ομάδα ο Πανιώνιος, ο Πανιώνιος έκανε το πολύ δύο ευκαιρίες, σημείωσε ένα γκολ και πρόσθεσε τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς. Θεωρώ ότι οι μόνες μας διαφορές με το πρόσφατο παρελθόν είναι η παρουσία του Σάμαρη στην ενδεκάδα και η βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας. Τα προβλήματα όμως παραμένουν.

Ο Πανιώνιος είναι δυσκοίλιος στο γκολ. Απέναντι σε ομάδα που θα πετύχει δύο γκολ, ο Πανιώνιος δεν έχει απάντηση. Για την κατάσταση αυτή ευθύνονται διάφοροι παράγοντες. Δεν έχουμε (την καλή) κάθετη πάσα, δεν μπορούμε να πλαγιοκοπήσουμε, συνεπώς δεν φτάνουν στους επιθετικούς καλές πάσες. Άρα, πέρα από την αδιαμφισβήτητη ανάγκη για καλό σέντερ φορ, είναι βέβαιο ότι πρέπει να λύσουμε και το θέμα του δημιουργικού μέσου. Επειγόντως.

Στο σημερινό παιχνίδι θα ήθελα να ασχοληθώ με την επίθεση. Ο Ριέρα ήταν πρόθυμος αλλά φλύαρος. Ο Μπάλαμπαν, έπαιξε όσο και όπου χρειάζονταν, ο Σαλαλί δεν τροφοδοτήθηκε καθόλου (ίσως δεν έχει κερδίσει ακόμη τον σεβασμό των συμπαικτών του), ενώ ο Κούκετς επιβεβαίωσε τη θεωρία μου, σύμφωνα με την οποία ο οποιοσδήποτε μπορεί να τον κριτικάρει για το ο,τιδήποτε, οφείλει όμως να του αναγνωρίσει ότι έχει τα καλύτερα τελειώματα φάσεων στην ομάδα. Ο Κούκετς και ο Βαζ Τε είναι κατά τη γνώμη μου οι παίκτες που δύσκολα δεν θα μετουσιώσουν την ευκαιρία σε γκολ, προσόν που δεν διαθέτουν στον ίδιο βαθμό οι Ριέρα και Μπάλαμπαν. Τολμώ να πω ότι δεν το είχε ούτε ο Φαμπιάν.

Μετά το σημερινό αποτέλεσμα όλοι μας περιμένουμε δύο πράγματα. Την δημοσιοποίηση πρότασης για την αγορά μετοχικού πακέτου (η διορία λήγει αύριο το πρωί) και το εντός έδρας παιχνίδι με την Κέρκυρα που μπορεί να μας χαρίσει το τρίποντο που θα μας ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις, αρκεί να μη θυμηθεί ο Επστάιν τη διαβολεμένη παράδοση που έχει εναντίον μας.

Δύο χρόνια χωρίς τσιγάρο

Είναι γεγονός ότι πολλές φορές μου πέρασε από το μυαλό να βουτήξω ένα τσιγάρο, να αγοράσω πακέτο, ένα σακουλάκι καπνού, πούρο ή καπνό για πίπα. Δεν το έκανα γιατί τα οφέλη που βλέπω στην καθημερινότητά μου, μακριά από τη νικοτίνη, είναι περισσότερα. Με όλα αυτά που γίνονται βέβαια στην ομάδα, απορώ πως δεν το έκανα!!!

Χορός γυναικείου Μπάσκετ

Το Σάββατο 27/11/2010 θα γίνει στο Vox (Ιερά οδός 16 - 211 8501100) ο χορός του γυναικείου Μπάσκετ. Θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να διασκεδάσουμε και να στηρίξουμε το συγκεκριμένο τμήμα, το οποίο μας έχει δώσει μεγάλες χαρές με μεγαλύτερη την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος. Απ' όσο γνωρίζω στο Vox εμφανίζεται η Δέσποινα Βανδή.

Δεν γνωρίζω με ποιο τρόπο μπορεί κάποιος να δηλώσει συμμετοχή.Θα πρότεινα στους ενδιαφερόμενους να απευθυνθουν στον ερασιτέχνη για περισσότερες πληροφορίες.

Λάρισα - Πανιώνιος 0-1

Όποιος νομίζει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό παιχνίδι με μπάλα, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτεί. Στο άθλημα αυτό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ψυχολογία, το κίνητρο, το δέσιμο, ο τσαμπουκάς. Ο χθεσινός Πανιώνιος είχε όλα τα παραπάνω και γι αυτό κατάφερε, ύστερα από πολλά χρόνια, να φύγει από το Αλκαζάρ με τους τρεις βαθμούς της νίκης.

Δεν ήταν απλό πράγμα να χαλάσεις τη γιορτή των Λαρισινών, να σπάσεις το πολύ καλό σερί τους και να τους οδηγήσεις βαθμολογικά στο γκρουπ των ομάδων που αντιμετωπίζουν προβλήματα, με πρώτο εσένα. Και όμως έγινε και μάλιστα με Πανιώνιους όρους. Με παίκτες και προπονητή βγαλμένους από τα σπλάχνα της ομάδας. Που σέβονται και τιμούν τη φανέλα. Ο συγκεκριμένος Πανιώνιος απέδειξε πόσο λάθος ήταν τα πλάνα Κιντή και πόσο αισιόδοξα μπορεί να ατενίζει το μέλλον, αν βασιστεί στους δικούς του ανθρώπους. Στα δικά του παιδιά. Σε κάθε επίπεδο. Γιατί ο Πανιώνιος έχει άξιους ανθρώπους, που αγαπούν την ομάδα, που σέβονται το ψωμί που τρώνε, πάνω απ’ όλα όμως ανθρώπους που δεν βλέπουν την ομάδα επαγγελματικά, αλλά ως μέρος της ψυχοσύνθεσής τους. Δώστε τους την ευκαιρία.

Ο χθεσινός Πανιώνιος απέδειξε ότι η επιμονή στις υποδομές και στα εγχώρια ταλέντα μπορεί να αποζημιώσει τον σύλλογο, όχι στα πλαίσια της περίφημης μεταπωλητικής αξίας, όπου άσπροι, μαύροι και κίτρινοι μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι, αν τα «φέρνουν» στην ομάδα, αλλά επειδή οι παίκτες που γαλουχούνται και αναδεικνύονται από την ομάδα έχουν κάθε λόγο να την αγαπούν, να την σέβονται και να αντιλαμβάνονται το ιδιαίτερο ειδικό βάρος της φανέλας. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους.

Ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω στον Άκη Μάντζιο. Ο προπονητής της ομάδας, αν και διαρκώς φέρει τον τίτλο του «υπηρεσιακού», δεν έκανε αυτό που θα θεωρούσε κάποιος αυτονόητο για κάποιον που βρίσκεται στη θέση του: να παίξει συμβατικά, να μην ρισκάρει, να μην δώσει ευκαιρίες, να μην εκτεθεί, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να παραμείνει πρώτος. Όσες φορές οδήγησε την ομάδα, ρισκάρισε, βάζοντας τη δική του πινελιά, ανακατεύοντας την τράπουλα, δίνοντας ευκαιρίες σε νέους.Πάνω απ’ όλα ήταν δίκαιος και αυτό είναι κάτι που το ρόστερ των 35 παικτών έχει απόλυτη ανάγκη. Δεν έπαιξε για τον εαυτό του αλλά για την ομάδα και αυτό πρέπει οπωσδήποτε να εκτιμηθεί και να παραμείνει στον πάγκο μέχρι το τέλος της σεζόν. Νομίζω ότι τελικά το αξίζει. Είναι γεγονός ότι με προβληματίζει η έλλειψη εμπειρίας του, πλέον όμως δεν μπορώ να παραβλέψω την πολύ καλή του παρουσία στον πάγκο.

Θα ήθελα να δώσω πολλά συγχαρητήρια στους παίκτες της ομάδας, χωρίς να εξαιρέσω κανέναν, για την προσπάθεια, αλλά κυρίως για το κουράγιο που έδειξαν όλη αυτή την εβδομάδα. Θεωρώ ότι η διοίκηση πρέπει να τους επιβραβεύσει με ένα μεγάλο πριμ.

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και πάλι στον Γιάννη Κοντοέ. Όταν σε είδα φίλε Γιάννη να παίζεις με τρομακτικό πάθος, αν και τραυματίας, κατάλαβα ότι είναι τιμή μου να αγωνίζεται ο γιός μου με το δικό σου νούμερο. Κατά τη γνώμη μου είσαι καλός παίκτης, με μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, το βασικότερο όμως είσαι ένα πραγματικό Πανιώνιο πρότυπο για τους μικρούς φιλάθλους. Δεν ξέρω αν σου φέραμε γούρι, ξέρω όμως ότι μας έδωσες μεγάλη χαρά.

Το χθεσινό παιχνίδι πρέπει σύντομα να γίνει παρελθόν και να επικεντρωθούμε στα δύο επόμενα εντός έδρας παιχνίδια (δεν είναι τέλειο να βλέπεις συνεχόμενα τον Πανιώνιο στον ναό;). Δύο νίκες σε δύο παιχνίδια, μπορούν να μας ξεκολλήσουν για τα καλά από τον πάτο και να μας αναπτερώσουν την ψυχολογία.

Όσο για εμάς έχουμε δύο βασικές επιλογές. Μεγάλο παγκόσμιο το Σάββατο ή Σνακ Παγκόσμιο την Κυριακή; Η επιλογή δική σας!!!

Ας μαζέψουμε τα κομμάτια μας

Όλες αυτές τις ημέρες έγιναν πάρα πολλά. Τόσα πολλά που καταλήξαμε και πάλι στα ίδια.Κύκλος.

Με λίγα λόγια, θα αντιμετωπίσουμε τη Λάρισα, σε ένα παιχνίδι που για την Α.Ε.Λ έχει πανηγυρικό χαρακτήρα, με αποδεκατισμένη διοίκηση, ομάδα και ηθικό. Δεν είναι ό,τι καλύτερο. Ας μαζέψουμε τα κομμάτια μας.

Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της χθεσινής συνέντευξης του κου Τσακίρη ήταν η πρόσκληση προς τον κο Λιανό για να επιστρέψει στη διοίκηση. Είναι γεγονός ότι πολλά ακούστηκαν για την ένταση που προκλήθηκε στις σχέσεις τους. Κρίνοντας από τη στάση που έχει κρατήσει ο κος Τσακίρης σε πάρα πολλά θέματα μέχρι σήμερα, υποψιάζομαι ότι μάλλον έχει λόγους ο κος Λιανός για να είναι παρεξηγημένος. Όμως πραγματικά δεν έχουμε περιθώρια για μούτρα, πόζες και παρεξηγήσεις. Ας βάλουν όλοι λίγο νερό στο κρασί τους και να κοιτάξουν να τα βρουν άμεσα για το καλό της ομάδας.

Ένα δεύτερο θέμα ήταν η επιβολή προστίμου στους παίκτες. Υπό άλλες συνθήκες θα έλεγα ότι ήταν επιβεβλημένο. Σήμερα φαντάζει άκαιρο για δυο λόγους. Δεν είναι δυνατόν να επιβάλεις πρόστιμο ύστερα από τόσο καιρό (για τα παιχνίδια με Διαγόρα και Ολυμπιακό) ούτε βέβαια για το παιχνίδι με τον Ατρόμητο, κατά το οποίο οι ίδιοι παίκτες μοιράστηκαν πριμ ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Και το ηθικό τους ρίχνεις και προς τα έξω δεν δίνεις σοβαρή εικόνα. Πέρα απ’ αυτό, μπορεί η εικόνα της ομάδας να είναι κάκιστη, όμως δεν ευθύνονται οι παίκτες για τις εγκληματικές επιλογές Κιντή και το διάτρητο ρόστερ.

Όλο αυτό το τρελό κλίμα ώθησε σε παραίτηση τον κο Παράσχο. Και επειδή ο άνθρωπος είναι σοβαρός, όσο κι αν κατανοεί του λόγους που έγιναν όλα αυτά, θεωρώ ότι δεν θα επιστρέψει. Άρα δεν έχουμε και προπονητή. Μεγάλο το βάρος που πέφτει στον Μάντζιο, από την άλλη όμως είναι και η δεύτερη μεγάλη του ευκαιρία.

Το τελευταίο θέμα έχει να κάνει με την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου. Ο κος Τσακίρης δήλωσε ότι θα μείνει μέχρι το καλοκαίρι, από την άλλη όμως δεν πήρε πίσω την προθεσμία που είχε δώσει για την υποβολή προσφορών. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να φέρει το βάρος της αγοράς ας το κάνει. Η ταπεινή μου γνώμη όμως είναι ότι αυτό πρέπει να γίνει με ένωση δυνάμεων.

Δεν θα ασχοληθώ με τους επιχειρηματίες. Θα ασχοληθώ με τις λέσχες οργανωμένων. Είναι ζωντανοί οργανισμοί, έχουν μέλη και υπάρχουν για να υποστηρίζουν την ομάδα. Εκείνοι πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα συγκεντρώσουν χρήματα για αγορά πακέτου μετοχών. Αν η κάθε λέσχη καταφέρει να αγοράσει από 5%, τότε είναι δεδομένο ότι ο Πανιώνιος θα μείνει για πάντα στα χέρια Πανιώνιων. Αν δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν κανένα ποσό, τότε θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να διαλυθούν. Μπορούν όμως να συγχωνευτούν ή να συνεργαστούν. Ας σκεφτούν σοβαρά ότι είναι καλό να κάνεις κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, αιμοδοσίες και εκδρομές στα εκτός, αλλά όταν δεν έχεις τη δύναμη να βοηθήσεις ουσιαστικά σε μια δύσκολη στιγμή του συλλόγου, τότε μάλλον κάτι δεν κάνεις καλά. Δεν έχω ιδέα πόσο κοστίζει το 5%, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι θα είναι ντροπή Πάνθηρες, Ίωνες και Λέσχη να μην καταφέρουν να συγκεντρώσουν το οποιοδήποτε ποσό για την αγορά έστω κι ενός μικρού πακέτου μετοχών. Φαντάζομαι ότι είναι στο χέρι και του κου Τσακίρη να τους το δώσει σε προνομιακή τιμή. Η προσπάθεια πάντως πρέπει να γίνει είτε ατομικά από τον κάθε σύλλογο είτε με συνεργασία.

Δεν ξέρω αν θα σωθούμε. Δεν ξέρω ποιος θα είναι ο νέος ιδιοκτήτης του Πανιωνίου. Αυτό που ξέρω είναι ότι η συγκεκριμένη κρίση είναι μια καλή ευκαιρία για όλους μας για να κινητοποιηθούμε, να αφήσουμε στην άκρη μικροδιαφορές και προβλήματα ετών και να εργαστούμε ουσιαστικά για την ομάδα. Όλοι μαζί είμαστε δυνατοί.

Η ανακοίνωση Τσακίρη σε απλά Ελληνικά

Διάβασα πολύ προσεκτικά την ανακοίνωση του κου Τσακίρη. Όπως όλοι μας γνωρίζουμε καλά, ο κος Τσακίρης είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας Σμύρνη 1890, η οποία κατέχει μεταξύ άλλων το 89% των μετοχών της Π.Α.Ε Πανιώνιος (10% ανήκει στον ερασιτέχνη και 3% ανήκει σε μικρομετόχους).

Σύμφωνα με την ανακοίνωση αυτή ο κος Τσακίρης δέχεται προφορές για ποσοστό από 5% έως 81% του μετοχικού κεφαλαίου της Π.Α.Ε. Με λίγα λόγια είναι διατεθειμένος να κρατήσει ποσοστό μετοχών (μικρότερο ή μεγαλύτερο ανάλογα με τις προθέσεις του νέου ιδιοκτήτη). Είναι κατανοητό ότι είναι διατεθειμένος επίσης είτε να πουλήσει ένα μεγάλο πακέτο μετοχών σε έναν επενδυτή είτε μικρότερα πακέτα μετοχών (από 5%) σε περισσότερους. Το ενδεχόμενο αυτό είναι θετικό για τους Πανιώνιους περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων που επιθυμούν να αγοράσουν μετοχές της Π.Α.Ε, από την άλλη μεριά όμως είναι κακό γιατί από την πολυδιάσπαση των μετοχών μπορεί να καταλήξει ο Πανιώνιος σε εντελώς ακατάλληλα χέρια, χωρίς ουσιαστική δυνατότητα ελέγχου του πραγματικού ιδιοκτήτη…Σε απλά Ελληνικά, μέχρι να καταλάβουμε και να αποδειχθεί ποιος από τους νέους μετόχους θα είναι ποιος και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί, το πουλάκι θα έχει πετάξει...

Παρέχει την δυνατότητα ελέγχου των οικονομικών, με την παροχή Info Memorandum και περαιτέρω διευκρινήσεων, χωρίς όμως να αναφέρεται σε παροχή δυνατότητας πλήρους ελέγχου, ενώ ορίζει ως καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή έγγραφων δεσμευτικών προσφορών τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου. Ενώ στην αρχή της ανακοίνωσης αναφέρεται σε ανοιχτό διαγωνισμό, τον οποίο εγώ αντιλαμβάνομαι ως πλειοδοτικό, παρακάτω επιφυλάσσει στον εαυτό του το δικαίωμα να επιλέξει το ή τα πρόσωπα των νέων αγοραστών, χωρίς να διευκρινίζει τα κριτήρια επιλογής. Αυτό είναι και το πλέον σκοτεινό σημείο της ανακοίνωσης και ο λόγος για να μην πανηγυρίζει κανένας. Δεν έκανε πίσω. Εξακολουθεί να μπορεί να δώσει την Π.Α.Ε σε όποιον του αρέσει.

Απ’ όλα αυτά καταλαβαίνω μερικά απλά πράγματα:

1. Ο κίνδυνος αγοράς του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών από τον κ. Ψωμιάδη ή από ανθρώπους της εμπιστοσύνης του ΔΕΝ έχει περάσει. Ίσα – ίσα. Μάλιστα παρέχεται το χρονικό περιθώριο για να παρουσιάσουν μια τέτοια πρόταση, η οποία να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε από τον ερασιτέχνη, ούτε από την πολιτεία. Γιατί κανείς δεν μποδίζει τον κο Τσακίρη να πουλήσει σε πολλούς ανθρώπους μικρά ποσοστά, γεγονός που θα καταστήσει αδύνατο τον έλεγχο των διασυνδέσεών τους.
2. Ο χρόνος δεν μετρά υπέρ μόνο της πρότασης Ψωμιάδη, αλλά και υπέρ των Πανιώνιων. Έχουν αρκετές ημέρες καιρό για να προετοιμάσουν ένα πλήρη φάκελο, μια πρόταση που ο κος Τσακίρης δεν θα μπορέσει να αρνηθεί εύκολα.

Η δική μου πρόταση: Ήρθε η ώρα για να δούμε τις πραγματικές προθέσεις όλων. Να καταλάβουμε ποιος ενδιαφέρεται πραγματικά και ποιος όχι. Ενδεχομένως να προκύψει και κάποιο άλλο πρόσωπο ή πρόταση.

Θεωρώ δύσκολο να αγοράσει την Π.Α.Ε ο κος Λιανός, γιατί απ’ ότι καταλαβαίνουμε δεν αντέχει οικονομικά την δεδομένη στιγμή. Από την άλλη έχει μεγάλη εμπειρία και πολύ ισχυρή ομάδα στελεχών, πολλούς από τους οποίους γνωρίζω και εκτιμώ απεριόριστα. Από την άλλη πλευρά, ο κος Καλογρίτσας δείχνει να έχει τα οικονομικά μέσα αλλά όχι την εμπειρία και τους κατάλληλους συνεργάτες για να μπορέσει να τρέξει με επιτυχία την ομάδα. Η λύση λοιπόν θα προκύψει από την ένωση. Ο κος Λιανός και η ομάδα του, ο κος Καλογρίτσας και κάθε άλλος Πανιώνιος που έχει την οικονομική δυνατότητα να συμμετάσχει έστω και με το 5%, πρέπει να παρουσιάσουν μια ΚΟΙΝΗ πρόταση αγοράς, όχι του πλειοψηφικού πακέτου, αλλά του 81%. Παράλληλα ο κος Καλογρίτσας ως κατασκευαστής δημοσίων έργων μπορεί να προσφέρει με ευκολία τις εγγυήσεις για την αποπεράτωση του προπονητικού. Μια τέτοια πρόταση, ισχυρή σε οικονομικό και ηθικό επίπεδο δύσκολα θα μπορέσει να αρνηθεί ο κος Τσακίρης. Κάθε τι άλλο θα του δώσει την ευκαιρία, εάν το επιθυμεί, να παραχωρήσει την Π.Α.Ε στον κο Ψωμιάδη.

Ας υπάρξει η αναγκαία συνεννόηση λοιπόν για το καλό της ομάδας η οποία βρίσκεται σε τραγική κατάσταση παραμονές του αγώνα με την Λάρισα και ας βρεθεί η καλύτερη δυνατή και ενωτική λύση.

H επόμενη μέρα

Το χθεσινό κείμενο, που παρεξηγήθηκε από πολλούς φίλους, το υπαγόρευε η ηθική μου και ήταν φόρος τιμής στην περίοδο που ο Κωνσταντίνος Τσακίρης μας έκανε να ονειρευτούμε.

Από σήμερα καλούμαστε να αντικρύσουμε κατάματα την σκληρή πραγματικότητα. Να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω. Στα χρόνια της ανυποληψίας, των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων και των περίεργων διοικήσεων και όλα αυτά ίσως σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα. Γενικά, δεν έχουμε την παραμικρή υποψία για το πόσο χαμηλά μπορεί να βρεθεί η ομάδα.

Ο Πανιώνιος είναι τελευταίος και αντιμετωπίζει το φάσμα του υποβιβασμού. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να σωθούμε, όπως επίσης δεν ξέρω πόσο βαρύ θα είναι το κόστος της σωτηρίας.

Αν η εποχή Κιντή μας ενόχλησε γιατί ο Πανιώνιος έπεσε σε ξένα χέρια που μας αντιμετώπισαν χωρίς συναισθηματισμούς και σεβασμό στην ιστορία μας, τα πράγματα σήμερα γίνονται ακόμη χειρότερα.

Δεν ξέρω αν θα έχω τη διάθεση να παρακολουθώ το νέο ποδοσφαιρικό «υπερθέαμα». Ακόμη όμως κι αν δεν καταφέρουν να μου κόψουν το γήπεδο, πολλά πράγματα θα έχουν αλλάξει μέσα μου. Είμαι προετοιμασμένος βέβαια γιατί λίγο πολύ τα έχω ξαναζήσει.

Ο Πανιώνιος θα πέσει πολύ χαμηλά. Θέλω να ελπίζω ότι εκείνη τη στιγμή θα βρεθούν οι Πανιώνιες δυνάμεις που θα τον αναστήσουν. Τότε ίσως ξαναδούμε τον Πανιώνιο που ονειρευτήκαμε τα πρώτα χρόνια της προεδρίας Τσακίρη.

Ήδη μένει μετέωρο το προπονητικό. Επένδυση του Τσακίρη θα πει κανείς. Και τι μας νοιάζει; Κι όμως δεν είναι έτσι. Η σωστή λειτουργία των τμημάτων υποδομής και του προπονητικού ήταν το κλειδί για να γίνει ο Πανιώνιος ισχυρός και οικονομικά ανεξάρτητος. Να δώσει την ευκαιρία σε νεαρούς Έλληνες παίκτες να πάρουν τη θέση φοβερών μορφών του Ελληνικού ποδοσφαίρου που ανέδειξε η ομάδα. Όλα αυτά πιθανότατα πάνε περίπατο.

Αντιλαμβάνομαι την πίκρα του κόσμου. Ακούω για συλλαλητήρια και κινητοποιήσεις. Δεν μου φαίνεται παράλογη αντίδραση γιατί η πίκρα είναι μεγάλη. Αυτό όμως που χρειάζεται είναι να μείνει ο κόσμος ενωμένος. Η διάλυση και η διχόνοια ωφελεί μόνο εκείνους που μας επιβουλεύονται.

Ως μπλόγκερ θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την υποστήριξη που μου παρείχατε επί δύο χρόνια. Θα ήθελα επίσης να με συγχωρέσετε για λάθη που τυχόν έκανα. Πάντα όμως είχα καλή πρόθεση. Δεν ξέρω αν το μπλογκ μου θα μείνει ανοιχτό. Από τη μία θέλω πολύ να δώσω και πάλι βήμα σε Πανιώνιους σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Από την άλλη αυτό που ήθελα ήταν μέσω των κειμένων μου, των ιδεών μου και του γόνιμου διαλόγου να βοηθήσω την ομάδα. Ειλικρινά δεν ξέρω αν έχω τη διάθεση να προσφέρω την οποιαδήποτε βοήθεια στο νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα στο μυαλό μου και δεν ξέρω τι στάση θα κρατήσω τελικά. Ίσως χρειαστεί να αναστείλω τη λειτουργία για ένα διάστημα για να βάλω στο μυαλό μου τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και να διαχειριστώ την κατάσταση. Μακάρι τα πράγματα να μπορούσαν να αλλάξουν την τελευταία στιγμή. Μακάρι οι Πανιώνιες δυνάμεις να μπορέσουν να προτείνουν μια λύση που δεν θα οδηγήσει σε αυτές τις εξελίξεις. Δε μας αξίζει να πέσουμε τόσο χαμηλά. Κουράγιο φίλοι.

Σ' ευχαριστώ

Αντιλαμβάνομαι απόλυτα την πίκρα που υπάρχει από τις πρόσφατες εξελίξεις στα διοικητικά του Πανιωνίου. Αντιλαμβάνομαι τις αντιδράσεις, τον θυμό, την απογοήτευση. Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα όμως νοιώθω έντονα την ανάγκη να ευχαριστήσω και όχι να αναθεματίσω τον Κωνσταντίνο Τσακίρη.

Τον ευχαριστώ γιατί για πρώτη φορά είχαμε την ευκαιρία να έχουμε στον Πανιώνιο ως ιδιοκτήτη ένα πρόσωπο με μεγάλη αγάπη για την ομάδα, με καλές προθέσεις, τίμιο, άφθαρτο και με τεράστια οικονομική επιφάνεια. Λόγω αυτών νοιώσαμε (ή είχαμε την ψευδαίσθηση) ότι είχε φτάσει η ώρα για να καμαρώσουμε τον Πανιώνιο εκεί που του αξίζει. Νοιώθαμε δυνατοί, ασφαλείς, υπερήφανοι, τίμιοι και σίγουροι για την εντιμότητα του διαφορετικού μας προέδρου. Πρωτόγνωρα συναισθήματα.

Τον ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές, για τις επιτυχίες, για την πίστη και το όραμα που ενέπνευσε στους ανθρώπους.

Τον ευχαριστώ που λόγω όλων αυτών των στοιχείων βοήθησε να βγουν από το καβούκι τους άνθρωποι που είχαν χάσει τους δεσμούς τους με την ομάδα. Να ξαναγυρίσουν στο γήπεδο. Να αγοράσουν διαρκείας. Να ασχοληθούν και πάλι με την ομάδα. Δυστυχώς αυτοί είναι που σήμερα νοιώθουν τη μεγαλύτερη πίκρα.

Βοήθησε να αναδειχθούν πρόσωπα με ικανότητες και ιδέες. Όλα αυτά τα πρόσωπα των οποίων τη γνώμη διαβάζουμε στο σύνολο του Πανιώνιου ίντερνετ και καμαρώνουμε που την Κυριακή κάθονται στη διπλανή μας θέση. Το κλίμα ελευθερίας βοήθησε να στηθεί σε μια γωνιά του αχανούς διαδικτύου μια πολύ ενδιαφέρουσα και αξιόλογη Πανιώνια γωνιά.

Τον ευχαριστώ, γιατί ως μπλόγκερ είχα πάντα τη δυνατότητα να γράφω ελεύθερα τη γνώμη μου χωρίς παρεμβάσεις. Τον ευχαριστώ που έστω και κάποιες φορές άκουγε τις γνώμες όλων, έστω κι αν τελικά ακολουθούσε τον δικό του δρόμο. Τον ευχαριστώ για την τιμή που έκανε στο μπλογκ μου με την συμμετοχή του σ’ αυτό, όπως και για την παρουσία του στα Παγκόσμιά μας, έστω κι αν δεν θέλησε να κρατήσει τίποτα από τις θέσεις και τους προβληματισμούς μας. Τον ευχαριστώ για την ανείπωτη χαρά που μου έδωσε με την μονοκοντυλιά στις τιμές των παιδικών διαρκείας.

Τον ευχαριστώ γιατί λόγω της άνθισης του μπλογκ είχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολύ αξιόλογους ανθρώπους. Πανιώνιους με τους οποίους συνδέομαι πλέον με δεσμούς μεγάλης φιλίας. Τον ευχαριστώ γιατί πλέον δεν παρακολουθώ το παιχνίδι μόνος, αλλά με μια μεγάλη παρέα. Σε προσωπικό επίπεδο, αυτό ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε η προεδρία Τσακίρη. Κυρίες και κύριοι, ήταν τιμή μου που σας γνώρισα και σας έβαλα στη ζωή μου.

Τον ευχαριστώ για τη χαρά που μας έδωσε με τις μεταγραφές του Ρεκόμπα και του Εστογιανώφ. Για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Λίνεν, ο οποίος ήταν ο μόνος προπονητής εδώ και πολλά χρόνια που ταίριαξε τόσο στην Πανιώνια κοσμοθεωρία.

Τον ευχαριστώ για τον Πανιώνιο Κόσμο, ένα έντυπο που ακόμη και μέσα από τα λάθη του και τις παραλήψεις του ήταν το μοναδικό που εκπροσωπούσε τον Πανιώνιο στην μιντιακή καταιγίδα του ΠΟΚ. Τον ευχαριστώ και για το κλείσιμο του Π.Κ γιατί έδωσε τη δυνατότητα στους συντελεστές του να βρουν τα κότσια και να τον εκδώσουν μόνοι τους.

Τον ευχαριστώ για την βοήθεια που έδωσε στον ερασιτέχνη και για τις επιτυχίες του πόλο, έστω κι αν αυτό στην πράξη σημαίνει την τεράστια οικονομική επιβάρυνση του ερασιτέχνη, ο οποίος για να καλύψει το άνοιγμα αναγκάζεται να χρηματοδοτεί τα επαγγελματικά – ερασιτεχνικά τμήματα στερώντας υποδομές και μέσα από τα παιδιά μας.

Τον ευχαριστώ για το ότι αξιώθηκα να παρακολουθήσω προπόνηση του Πανιωνίου σε ένα υπερσύγχρονο προπονητικό, που το ζηλεύουν όλες οι υπόλοιπες Ελληνικές ομάδες, έστω κι αν δεν ξέρω αν αύριο το ίδιο προπονητικό θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της ομάδας και των τμημάτων υποδομής.

Τον ευχαριστώ γιατί με έκανε να πιστέψω πως ο Πανιώνιος είχε την ελπίδα να αγωνιστεί σε ένα ποδοσφαιρικό παλάτι και ταυτόχρονα να στεγαστούν τα τμήματα ερασιτεχνικού αθλητισμού σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, έστω κι αν πλέον ξέρω ότι αυτό δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.

Τον ευχαριστώ γιατί τη στιγμή που φεύγει, μαθαίνω ότι δεν αφήνει χρεωμένη την ομάδα.

Τον ευχαριστώ για τη μεγάλη πίκρα που μου δίνει αυτή τη στιγμή. Οξύμωρο; Όχι. Πικραίνομαι γιατί ο Τσακίρης με έκανε πρόσκαιρα να ξεχάσω την ιστορία των ιδιοκτητών του Πανιωνίου πριν από αυτόν. Έχοντας στον μυαλό μου τον «Τσακ» με ξενίζει το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς, ίσως γιατί είχα απωθήσει τα ιδιοκτησιακά καθεστώτα πριν από την έλευση του Τσακίρη στη Ν. Σμύρνη. Η νέα κατάσταση είναι απλά η συνέχειά τους με φωτεινό διάλειμμα την εποχή Τσακίρη. Όπως τα καταφέραμε τότε θα τα καταφέρουμε και σήμερα. Έστω κι αν από σήμερα δεν θα είμαστε σίγουροι για το αν θα παρακολουθούμε θέατρο ή ποδόσφαιρο.

Θα μπορούσα να γράψω για τις φορές που με απογοήτευσε ή με στεναχώρησε, αλλά δεν θα το κάνω. Ο Τσακίρης είναι έξυπνος άνθρωπος και ήξερε τα λάθη και τις ανεπάρκειές του. Είναι βέβαιο ότι κουράστηκε από τους Πανιωνάρες που είχαν φαρδιά μανίκια και τσέπες, κουράστηκε να βάζει λεφτά σε μια ομάδα και να μην βλέπει αποτέλεσμα, κουράστηκε από την βρωμιά του Ελληνικού ποδοσφαίρου στο οποίο κάποιες ομάδες έχουν προδιαγεγραμμένη πορεία, θέση και τελικά έσοδα λόγω κάθε λογής παράγκας. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν έχουμε δικαίωμα να αξιώσουμε την παραμονή του. Θα είχαμε το δικαίωμα να αξιώναμε προσεκτικότερη επιλογή διαδόχου, όμως δεν ξέρουμε τι πραγματικά έγινε σε κάθε περίπτωση και ποιες ήταν οι προθέσεις και οι προσφορές του κάθε μνηστήρα. Θα κρατήσω μόνο ότι ο Τσακίρης είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον του για την πώληση του μετοχικού πακέτου εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, αλλά ειλικρινά δεν θυμάμαι να είχα ακούσει για την οποιαδήποτε σοβαρή προσφορά. Με θλίβει ότι απ’ ότι φαίνεται, ακόμη και σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες δεν μπόρεσε να βρεθεί μια (οικονομική) πρόταση που να αποτρέψει τον Τσακίρη από τη συγκεκριμένη μεταβίβαση. Αν κρίνω και από το γεγονός ότι η ενωτική επιστολή του φόρουμ προσυπογράφηκε από 70 μόλις άτομα με κάνει να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι τελικά το Πανιώνιο πάπλωμα είναι τόσο κοντό που αφήνει ακάλυπτα τα πόδια μας. Κρίμα…

Το μόνο που ειλικρινά με στεναχωρεί με τον Κωνσταντίνο Τσακίρη είναι ότι είχε την τεράστια ευκαιρία να μείνει στην ιστορία του Πανιωνίου ως ο πρώτος και αυτό είναι τρελή τύχη όταν μιλάμε για ένα σύλλογο με 120 χρόνια ιστορίας. Την ίδια ευκαιρία την είχε και σήμερα. Ο χρόνος θα κρίνει αν η επιλογή του ήταν προς το συμφέρον του συλλόγου που αγαπά. Καμιά φορά όταν φτάνεις τόσο ψηλά η συντριβή σου είναι ή μοιάζει μεγαλύτερη.

Ξέρω ότι πολλοί θέλετε να αναθεματίσετε. Θα παρακαλούσα να μην το κάνει κανείς ή αν κάποιος έχει αυτή τη διάθεση να μην το κάνει εδώ. Δόξα τω Θεώ θα βρεθούν πολλοί που θα δώσουν τέτοιο βήμα ή μετά Χριστόν προφήτες για να σας πουν ότι τα ήξεραν και ότι τα είχαν προβλέψει. Αρκετοί θα είναι από εκείνους που ωφελήθηκαν, που έκαναν παρέα με τον Πρόεδρο. Που τον έβλεπαν σαν τη χήνα με τα χρυσά αυγά. Αυτοί που τελικά συντέλεσαν στο να ξοδευτεί άσκοπα το μεγαλύτερο Πανιώνιο κεφάλαιο… Ίσως θα είναι και οι πρώτοι που θα προϋπαντήσουν την διάδοχη κατάσταση. Αυτοί που κόπτονται για την Πανιώνια διαφορετικότητά τους. Λόγια…

Ο Κωνσταντίνος Τσακίρης, παρόλα τα τεράστια λάθη του πιστεύω ότι θα μείνει ψηλά στην Πανιώνια ιστορία, ακόμη και μετά τη σημερινή εξέλιξη. Τον σώζει η θετικότατη πρώτη διετία αλλά και η ουσιαστική έλλειψη ανταγωνισμού…Αυτό το τελευταίο είναι καλό για τον Τσακίρη αλλά τραγικό για τον σύλλογο.

Του εύχομαι από καρδιάς υγεία και κυρίως δύναμη για να μπορέσει να επαναφέρει τη ζωή του στα προ Πανιώνιου επίπεδα. Του εύχομαι να ξαναστήσει την οικογένειά του, την οποία όλοι θαυμάζαμε, να βρει την ισορροπία του στη δουλειά του και να ξαναγυρίσει στον τρόπο ζωής που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του.

Πάνω απ’ όλα του εύχομαι να μπορέσει κάποια στιγμή να πετύχει αυτό που πάντα ήθελε. Να γίνει ο πλουσιότερος φίλαθλος του Πανιωνίου και να απολαμβάνει το θέαμα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι ο Πανιώνιος θα έχει λύσει τα προβλήματα και τα σημερινά του αδιέξοδα (τα οποία αντικειμενικά δημιουργούνται από την αποχώρησή του και από την επιλογή διαδόχου) και θα έχει επιστρέψει σε μια εποχή ανάλογη των πρώτων ετών της προεδρίας Τσακίρη. Μακάρι να το ξαναζήσουμε.

Το alter ego της υπέρβασης, της πίστης και της υπερηφάνειας

Δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα για το παιχνίδι, αφού είδα μόλις ένα ημίχρονο κι αυτό από την τηλεόραση.

Νομίζω ότι σήμερα αρχίσαμε να βλέπουμε καθαρά ως πιθανό ενδεχόμενο τον υποβιβασμό. Από σήμερα κάθε παιχνίδι είναι ένας τελικός, με πόδια βαριά και απίστευτο άγχος. Δύσκολη αποστολή.

Στο ένα ημίχρονο που παρακολούθησα δεν είδα την ομάδα να παίζει με τον τρόπο που απαιτείται για να πάρει το τρίποντο, σε αντίθεση με τον Ατρόμητο που ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένος για την κρισιμότητα του παιχνιδιού και για τον τρόπο που μπορούσε να πάρει το θετικό αποτέλεσμα. Και ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ατρόμητος θεωρούσε θετικό αποτέλεσμα τη νίκη, καθώς είχε διαβάσει πάρα πολύ καλά την ομάδα μας.

Μετά τα εγκλήματα του κ. Κιντή, δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το αν έχουμε ομάδα. Θέλω να πω ότι μια ποδοσφαιρική ομάδα έχει τρεις γραμμές, ενώ εμείς έχουμε μόλις δύο κι αυτές με προβλήματα. Τουπές, βαριά συμβόλαια και από ουσία τίποτα.

Έχουμε πέσει από τώρα; Όχι, αλλά μετά και το σημερινό δεν έχω ιδέα πως μπορούμε να σωθούμε. Πως μπορεί να κάνει θαύματα ο Παράσχος; Που θα βρεθούν οι αξιόλογοι παίκτες που χρειαζόμαστε, πόσο θα στοιχίσουν και ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; Και όλα αυτά όταν κυκλοφορούν οι φήμες για τον Μάκη.

Νομίζω ότι η ώρα του κου Τσακίρη έχει φτάσει. Αν δεν προτίθεται να πουλήσει στα πρόσωπα που ακούγεται, να διαψεύσει κατηγορηματικά τα σενάρια και να μπει στο νέο Δ.Σ. Είναι αδύνατον να προχωρήσει η υπερπροσπάθεια ερήμην του μεγαλομετόχου. Είναι απίστευτα δύσκολο να αναλάβει ο Λιανός και η ομάδα του αυτό το απίστευτα δύσκολο έργο, εν μέσω μάλιστα φημών.

Χάσαμε μια τεράστια μάχη, αλλά έχουμε ακόμη πολλές μέχρι να θεωρήσουμε ότι χάσαμε και τον πόλεμο. Ας προσπαθήσει ο καθένας από το πόστο του.

Κύριε Τσακίρη η ομάδα χρειάζεται εσάς. Όχι τα λεφτά σας. Μην την εγκαταλείπετε…

Καλή Ιδέα!!!

Η Π.Α.Ε Πανιώνιος Γ.Σ.Σ ενημερώνει τους φιλάθλους της ομάδας μας για την έναρξη της συνεργασίας με την εταιρία Polis Park, που διατηρεί χώρο Στάθμευσης Αυτοκινήτων και Μοτό επί της οδού Αγ. Φωτεινής στην Νέα Σμύρνη, κάτω από την κεντρική πλατεία της περιοχής.

Η έναρξη της συνεργασίας, σηματοδοτεί μια σειρά από προσφορές που θα γίνουν υπέρ των φιλάθλων του Πανιωνίου. Άμεσο οικονομικό κέρδος, εξυπηρέτηση και διευκόλυνση στην πρόσβαση του γηπέδου είναι τα ζητούμενα της συνεργασίας που προσβλέπει στην βελτίωση των παροχών πρός τους φιλάθλους.

Για τον αγώνα του Σαββάτου, η εταιρία Polis Park προσφέρει τετράωρη στάθμευση οχήματος στα €5 (αντί για €9,5 που είναι η κανονική τιμή), με την επίδειξη, είτε του διαρκείας είτε του Εισιτηρίου του συγκεκριμένου αγώνα (Πανιώνιος - Ατρόμητος, 13.11.2010) κατά την έξοδο από το parking.

Η διαφήμιση της Ημέρας.

Ο Μάκης αφού δεν μας είπε τίποτα για την ταμπακιέρα (Λίνεν) αποφάσισε να την πουλήσει!!!

Την εποχή που όλος ο κόσμος κόβει το κάπνισμα είτε για οικονομικούς λόγους είτε λόγω αντικαπνιστικού νόμου, ο Μάκης έκανε την εμπορική κίνηση ματ!!!

Ανεξάρτητα από την πλάκα, την ταμπακιέρα του Πανιώνιου Κόσμου, μπορείτε να την προμηθευτείτε από το κατάστημα Ενώτιον (Ομήρου 41 - Αθήνα).Είναι ένα είδος οικονομικής ενίσχυσης.Αν κρίνω από τη φωτογραφία, πρέπει να είναι και ωραία.

ψψψψψτ Μάκη, δεν είπα ότι είναι στο Κολωνάκι.

Παράσχος ή Μάντζιος; Altera Pars

Ακούγοντας την είδηση της πρόσληψης Παράσχου στη θέση του προπονητή, η αλήθεια είναι ότι μου δημιουργήθηκαν ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν έχω τίποτα με τον κ. Παράσχο. Άλλωστε η παρουσία του πέρυσι στον πάγκο της ομάδας μου διέλυσε τις όποιες αμφιβολίες. Δύο είναι βασικά οι ενστάσεις μου, η χρονική στιγμή και η συμπεριφορά προς το πρόσωπο του Άκη Μάντζιου.

Ο Μάντζιος κλήθηκε να παλέψει με τα θηρία σχεδόν χωρίς όπλα. Και για μένα τα κατάφερε, πήρε το μάξιμουμ των βαθμών που μπορούσε, άλλαξε την ψυχολογία των παικτών, ανέδειξε έλληνες, παρουσίασε επιτέλους λίγο ποδόσφαιρο. Ακούσαμε δηλώσεις όπως, η ομάδα έχει προπονητή, στηρίζουμε τον Μάντζιο κλπ. Δεν ξέρω αν έφταιξαν τα πέντε γκολ με τον Ολυμπιακό και όλα όσα ακούστηκαν μετά περί εξευτελισμού. Αν δείτε όμως πιο ψύχραιμα τον αγώνα θα καταλάβετε ότι μόνο ο προπονητής δεν έφταιγε για το αποτέλεσμα. Μέχρι το τρίτο γκολ ήμασταν καλύτεροι, βάλαμε ένα γκολ που, ας μην γελιόμαστε, αν ήταν ανάποδα θα μέτραγε κανονικά, είχαμε τη φάση του Ριέρα που πνίγηκε από τη ΝΕΤ, και τα γκολ προήλθαν καθαρά από δικά μας τραγικά λάθη. Θα περίμενα λοιπόν, τουλάχιστον από τη διοίκηση μια στήριξη προς τον Μάντζιο. Κι εδώ ερχόμαστε στην χρονική στιγμή. Έρχεται ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Ερωτώ λοιπόν, τι θα γίνει στην περίπτωση που, και χτυπάω ξύλο με χέρια και πόδια, το αποτέλεσμα δεν είναι νίκη; Θα το χρεώσουμε στον κ. Παράσχο και θα ψάχνουμε πάλι για προπονητή; Ή θα το πάρει στην πλάτη του κι αυτό ο Μάντζιος; Κι αν το θέλετε και ανάποδα, τυχόν νίκη του Πανιωνίου, θα είναι έργο Παράσχου με τις πέντε μέρες ή Μάντζιου με όλα τα προηγούμενα;

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο Μάντζιος, ένα δικό μας παιδί, αντιπροσώπευε το καινούριο μυαλό που ίσως χρειαζόμαστε. Πιστεύω ότι μπορούσαμε να τολμήσουμε τώρα μια ριζική αλλαγή, με νέα πρόταση στην τεχνική ηγεσία, με ελληνόπουλα ταλέντα που μάλλον διαθέτουμε, με νέα διοίκηση. Όλοι αναφέρονται στην αποκατάσταση της αδικίας προς τον κ. Παράσχο, συμφωνώ κι εγώ μαζί τους. Και φυσικά του εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία. Για την, κατά τη γνώμη μου πάντα, αδικία προς τον Μάντζιο κανείς. Ίσως να κάνω λάθος και η παραμονή του να μας οδηγούσε σε δυσκολότερα μονοπάτια, ίσως ακόμη και ο ίδιος ο Μάντζιος να μην το βλέπει έτσι, βλέποντας όμως και την πορεία Χάβου στον ΠΑΟΚ,δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν θα το μάθουμε ποτέ…

Griniaris

Κίνησε ο Εβραίος στο παζάρι

Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, αναγκάστηκα να μείνω για λίγες ημέρες μακριά από τα θέματα της ομάδας, τα oποία τα πληροφορήθηκα με σχετική καθυστέρηση και γι αυτό το σχόλιό μου είναι κάπως ετεροχρονισμένο.Την πεντάρα βέβαια από τον Ολυμπιακό την παρακολούθησα στην πλατεία Μυτιληνιών Σάμου, με την πολύ καλή παρέα που μου προσέφεραν τα τοπικά εδέσματα ενός καφενείου, γεμάτου από Γαύρους...

Πρώτα απ’ όλα θέλω να πω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για την πρόσληψη του κ. Παράσχου. Νομίζω ότι ο συγκεκριμένος προπονητής ήταν η καλύτερη δυνατή λύση για τη δεδομένη στιγμή αλλά και για την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα.

Είναι γεγονός ότι πέρσι είχα αντιδράσει στην πρόσληψή του. Όμως είχα όλο τον καιρό για να εκτιμήσω το ήθος του και την προσφορά του, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα όπου θεωρούσα επιβεβλημένη την παραμονή του στην ομάδα είτε ως προπονητής είτε σε άλλο πόστο.

Καλός φίλος της σελίδας, ας το θυμηθεί ότι του το είχα πει ήδη από τον Απρίλιο…

Ξέρω ότι κάποιοι φίλοι του Πανιωνίου έχουν στραβώσει με την επαναπρόσληψη Παράσχου. Μάλλον έχουν δίκιο, γιατί θυμούνται το επιτυχημένο πέρασμα από την ομάδα μας των Μουρίνιο, Φέργκιουσον και Χίντινγκ και δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τον Παράσχο στον πάγκο…

Το έργο του Παράσχου δεν είναι εύκολο. Όταν παίζεις την παραμονής σου δεν έχεις εξασφαλισμένο τίποτα. Άλλωστε μιλάμε για καινούργιο πρωτάθλημα, καινούργιες ομάδες, καινούργιους συσχετισμούς. Αλλά και ο Πανιώνιος δεν είναι ακριβώς η ίδια ομάδα με πέρσι. Γιατί μπορεί ο Παράσχος να μην έχασε κανένα από τα περσινά πρωτοκλασάτα ονόματα, έχασε όμως αφανείς εργάτες που του έκαναν τη βρώμικη δουλειά. Ας ελπίσουμε ότι ο Καστοριανός τεχνικός θα διαβάσει καλά το ρόστερ, θα προτείνει καλούς παίκτες και θα συμπληρωθούν τα κενά. Σε σχέση με πέρσι έχει το αβαντάζ ότι δεν θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής. Γιατί ουσιαστικά πέρσι τη φιλοσοφία του Παράσχου την είχαμε δει από το παιχνίδι με τα Γιάννενα και ύστερα.

Καλώς ήρθες Γιώργο και καλή επιτυχία. Θα ήταν μεγάλη μας χαρά να σε γνωρίσουμε από κοντά.

Αυτό που μου αρέσει στην νέα διοίκηση είναι η ταχύτητα που εκτελεί το έργο της. Ειδικά η πρόσληψη Παράσχου έγινε αστραπιαία. Στην δήθεν επαγγελματική εποχή Κιντή είχαμε συνηθίσει να κινούνται τα πράγματα αργά. Πάρα πολύ αργά. Απελπιστικά αργά. Ξεκίνησαν οι δοκιμές τον Απρίλιο για να καταλήξουμε τον Σεπτέμβριο όχι μόνο να μην έχουμε λύσει κανένα πρόβλημα, αλλά να έχουμε δημιουργήσει νέα. Είδες τι σου κάνουν οι ερασιτέχνες, όταν έχουν αγάπη για την ομάδα; Μπράβο σε όλους.

Το πώς θα πάει η ομάδα είναι άγνωστο. 50-50. Ελπίζω όμως να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι για το 50% που θα πάμε καλά. Νέα εμφάνιση, νέα διαρκείας σε καλές τιμές (τα οποία τόσο είχαν απαξιωθεί κατά την εποχή Κιντή), καλύτερη εξυπηρέτηση στο γήπεδο κ.λ.π. Με λίγα λόγια πρέπει στα πρώτα καλά αποτελέσματα να είμαστε έτοιμοι να εκτοξεύσουμε τον ενθουσιασμό του κόσμου, γεγονός που θα βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα.

Ένα άλλο θέμα των ημερών είναι αυτό των οικονομικών περικοπών. Είναι γεγονός ότι μου είχε κάνει εντύπωση η περικοπή μισθών και η απόλυση του οδηγού του πούλμαν. Επειδή έψαξα το θέμα από πολλές πλευρές έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλες οι κινήσεις ήταν σωστές και δίκαιες. Έχω όμως μία ένσταση. Οι περικοπές θα έπρεπε να ξεκινήσουν από τους ποδοσφαιριστές. Άλλωστε αυτοί είναι οι υψηλότερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι της Π.Α.Ε και κάποιοι θα πρέπει επιτέλους αναγνωρίσουν ότι η προσφορά τους δεν είναι ανάλογη των χρηματικών τους απολαβών. Αυτό ισχύει τόσο για παίκτες της 20αδας όσο και για εξαφανισμένους παίκτες που έχουν καθίσει στα συμβόλαιά τους χωρίς να προσφέρουν το παραμικρό. Στοιχειώδης εντιμότητα και εξυπνάδα επέβαλε την κοινή συναίνεση λύση της συνεργασίας.

Τέλος πάντων, αφού τα πράγματα είναι έτσι, νομίζω ότι ήρθε η ώρα των ποδοσφαιριστών να δείξουν αν και πόσο αγαπούν την ομάδα. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να κάνει η διοίκηση τον κόπο να ζητήσει τις μειώσεις αλλά να τις προσφέρουν οι ίδιοι.

Αυτό νομίζω ότι είναι χρέος του αρχηγού μας, του Γιάννη Μανιάτη. Να μιλήσει δηλαδή με τους συμπαίκτες του και να προσφέρουν όλοι οικειοθελώς γενναία μείωση των απολαβών τους μέχρι το τέλος του χρόνου. Οφείλουν να θυμηθούν ότι όταν η ομάδα είχε ανθηρότερα οικονομικά ήταν και καλά αμοιβόμενοι και στην ώρα τους πάντα. Και αυτό δεν το βρίσκεις εύκολα σε Ελληνική ομάδα. Άλλωστε όπως λέει η παροιμία: "θα γυρίσει ο τροχός..." και μπορεί κι εκείνοι να δουν σε λίγο καιρό καλύτερες απολαβές από την ομάδα, πράγμα που ασφαλώς και εξαρτάται από την πορεία της. Πώς να διεκδικήσεις καλύτερα έσοδα από τον πάτο της βαθμολογίας;

Η κακή πορεία της ομάδας βλάπτει τα συμφέροντα και την καριέρα των ίδιων των ποδοσφαιριστών. Δεν νομίζω ότι παίκτες όπως ο Μπόσκο, ο Σίτο, ο Μανιάτης, ο Κούμο κ.λ.π θέλουν να προσφέρουν του χρόνου τις υπηρεσίες τους σε άλλη κατηγορια. Ακόμη όμως και σε περίπτωση μετριότατης πορείας δεν θα μπορέσουν να διεκδικήσουν καλά συμβόλαια από άλλες ομάδες.,. Επιπλέον το θεωρώ άκομψο να πατήσουν στα συμβόλαιά τους και την ίδια στιγμή να κοιτούν στα μάτια άλλους εργαζόμενους της Π.Α.Ε (λιγότερο καλά αμειβόμενους) που έχουν υποστεί μικρές μεν, αλλά οπωσδήποτε περικοπές του μισθού τους. Ας το σκεφτούν ψύχραιμα και ας αποφασίσουν.

Το θετικό όλων αυτών είναι ότι κάτι αλλάζει. Δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι αυτό δεν θα είναι για το καλύτερο.

Μια λοιπόν που έχουμε μπει στη διαδικασία αποκατάστασης των αδικιών, νομίζω ότι πρέπει να αποκατασταθεί άλλη μία μεγάλη αδικία της εποχής Κιντής. Χωρίς πολλά σχόλια, αυτή λέγεται Μάριος Νικολάου.Βέβαια στο παιχνίδι έχει μπει και ο Τάμυ. Ας το κρίνει ο προπονητής. Αν όμως χρειαστούμε παίκτη στη συγκεκριμένη θέση, ας στρέψουμε τα μάτια μας στον Κύπριο, ο οποίος μολονότι προσέφερε και αδικήθηκε κράτησε εντιμότατη στάση απέναντι στην ομάδα.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟ

Καιρός να ξαναπώ κάτι μετά από πολλά χρόνια!!!

Είμαστε οι καλύτεροι, γι' αυτό είμαστε στα σύνορα!!!

Τις επόμενες ημέρες θα βρίσκομαι για επαγγελματικούς λόγους στην πανέμορφη Σάμο. Μετά από το "Πανιώνιος στη Χίο" και το "Πανιώνιος στη Μυτιλήνη", ήρθε η ώρα του brfunatic να λειτουργήσει ως "Πανιώνιος στη Σάμο"!!!

Για τις επόμενες ημέρες μπορείτε να γράφετε τα σχόλιά σας εδώ και εφόσον θα το επιτρέπει η σύνδεση του κινητού μου θα σας διαβάζω και ίσως καταφέρω να γράψω και κάτι. Όποιος μπορεί να δώσει πληροφορίες για τη Σάμο, ας με βοηθήσει γιατί δεν έχω ξαναπάει.

Νέος Προπονητής

Ήμουν από τους ανθρώπους που στήριξαν πολύ και μέχρι τέλους τον κο Στόρε. Ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι έκανα καλά. Ο κος Στόρε έχει όλα τα εχέγγυα για να γίνει ένας καλός προπονητής και πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρει. Θα μπορούσε να έχει την ευκαιρία ανάδειξης στον Πανιώνιο. Νομίζω ότι αυτό που πλήρωσε ήταν ότι δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στο Ελληνικό πρωτάθλημα, δηλαδή επί της ουσίας να διεκδικήσει τον ρόλο που έχει ο προπονητής σε μία ομάδα στην Ελλάδα. Παράλληλα του έλειψε και η τύχη και ο συνδυασμός των δύο μαζί με τα αποτυχημένα αποτελέσματα τον οδήγησαν σε λάθη (τακτικής – δηλώσεων κ.λ.π) τα οποία οδήγησαν στην απομάκρυνσή του.

Το ηλεκτροσόκ που χρειάζονταν η ομάδα ήρθε από τον Άκη Μάντζιο, ο οποίος έκανε μερικές απλές αλλά χρήσιμες κινήσεις, όπως το να επαναφέρει μια σειρά παικτών στις φυσικές θέσεις τους, να στηριχθεί κατά το δυνατό στους Έλληνες και να προσπαθήσει να ανεβάσει το ηθικό της ομάδας. Αυτό που πέτυχε ήταν να αποδείξει στον κόσμο αλλά και στους ίδιους τους παίκτες ότι η ομάδα έχει προοπτικές και μπορεί να σωθεί άνετα (γιατί ο βασικός στόχος πλέον είναι αυτός). Το κατάφερε. Μπροστά μας όμως έρχονται τα δύσκολα. Μετά από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό η ομάδα έχει μπροστά της μόνο τελικούς. Αν καταφέρει να συλλέξει αρκετούς βαθμούς, θα έχει την πολυτέλεια να ατενίζει διαφορετικά το μέλλον στο τέλος του γύρου. Αν όχι την περιμένει Γολγοθάς.

Ο Μάντζιος είναι από τα σπλάχνα της ομάδας. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δικαιούται την ευκαιρία του στον Πανιώνιο. Και αντικειμενικά, δύσκολα θα μπορούσε να του δοθεί η ευκαιρία σε άλλη φάση. Από την άλλη χρειαζόμαστε ένα προπονητή με μεγάλη εμπειρία, που να μπορεί να εξασφαλίσει την παραμονή. Ξέρω ότι ο Μάντζιος έχει την θέληση (και πιθανόν και τα προσόντα), από την άλλη όμως αντιλαμβάνομαι και τη δυσκολία των διοικούντων στην επιλογή τους.

Προτείνω κάτι πολύ απλό: Το να φέρουμε αυτή τη στιγμή ξένο προπονητή, εμπεριέχει τεράστιο ρίσκο, εκτός κι αν πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση ή για τον Λίνεν. Από την άλλη, στην Ελληνική αγορά δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαθέσιμοι αξιόλογοι προπονητές, οι οποίοι να είναι αντικειμενικά καλύτεροι από τον Άκη, αλλά και όποιοι είναι διαθέσιμοι είναι έντονα χρωματισμένοι ως οπαδοί άλλων ομάδων, γεγονός που μετράει άσχημα στους φιλάθλους της ομάδας μας. Στην φάση που είμαστε, ο καλός προπονητής πρέπει να είναι πρόσωπο που να μπορεί να ενώσει τον κόσμο.

Θα έλεγα λοιπόν να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για την ανεύρεση πρώτου προπονητή και να δώσουμε χρόνο στον Μάντζιο. Θεωρώ δεδομένο ότι θα κάτσει στον πάγκο με τον Ολυμπιακό, οπότε θα μπορούσε να πάρει αέρα 1-2 αγωνιστικών ακόμη, προκειμένου να εξαντληθεί το περιθώριο της καλύτερης δυνατής επιλογής αλλά και εκείνος από την πλευρά του θα έχει πάρει μια ευκαιρία τεσσάρων αγωνιστικών για να δείξει τι μπορεί να κάνει και ενδεχομένως να διεκδικήσει τη θέση του πρώτου. Όλα αυτά βέβαια φαντάζομαι ότι έχουν να κάνουν με το μπάτζετ. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν αυτή τη στιγμή υπάρχουν χρήματα και για τις μεταγραφές και για τις απομακρύνσεις και για την πρόσληψη νέου προπονητή.

Για να είμαι ξεκάθαρος, προτείνω να περιμένουμε έχοντας στο μυαλό μου τρία ονόματα από την Ελληνική αγορά. Τον Παράσχο γιατί θεωρώ ότι άφησε στη μέση το έργο που είχε ξεκινήσει και επειδή μας απέδειξε ότι μπορεί να κάνει πράγματα στον Πανιώνιο. Τον Παπακώστα γιατί θεωρώ ότι είναι από τους προπονητές που μπορούν να σώσουν εύκολα μια ομάδα και τον Νιόπλια γιατί είμαι βέβαιος ότι είναι από τους προπονητές που μπορούν να επαναφέρουν τον Πανιώνιο στις ρίζες του, δηλαδή να βοηθήσει στην ανάδειξη παικτών από τα σπλάχνα του αλλά και στην προσέλκυση νέων ταλέντων. Εννοείται ότι ο πόθος μου θα είναι ο Λίνεν.

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ!!!

-Τι θα πάρετε;

-Βασιλάκη, πιάσε ένα λούτσο.

Αφιερωμένο στον καλό μου φίλο Βασίλη. Τον Σ Ε Ρ Β Ι Τ Ο Ρ Ο!!!

Μέτρα Ασφαλείας

Με ευκαιρία το τελευταίο παιχνίδι της ομάδας μας, θα ήθελα να ασχοληθώ με τα μέτρα ασφαλείας του γηπέδου.

Η ομάδα μας συμμετέχει από πέρσι σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα καταπολέμησης της βίας, στο οποίο παραδόξως δεν μετέχουν οι ομάδες που διαθέτουν οργανωμένους στρατούς φιλάθλων. Την κάρτα φιλάθλου. Είναι μία ηλεκτρονική κάρτα στην οποία είναι περασμένα μια σειρά προσωπικών στοιχείων, τα οποία ενημερώνουν μια βάση δεδομένων προσβάσιμη τόσο από δημόσια αρχή όσο και από την Π.Α.Ε Πανιώνιος.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό ασφαλείας της κάρτας είναι η φωτογραφία κατόχου η οποία είναι τυπωμένη πάνω της. Η κάρτα αυτή δεν χρησιμοποιείται μόνο για την είσοδο του κατόχου της στο γήπεδο, αλλά σε αυτή είναι φορτωμένο το εισιτήριο διαρκείας, ενώ επιπλέον η χρήση της επιτρέπει την αγορά εξτρά εισιτηρίων από τον κάτοχό της. Το συγκεκριμένο αποτρέπει ουσιαστικά την είσοδο οργανωμένων οπαδών ή φιλάθλων άλλης ομάδας ανεξέλεγκτα. Πέρα απ’ όλα αυτά, στο γήπεδο της Ν. Σμύρνης έχουν εγκατασταθεί κάμερες κλειστού κυκλώματος ασφαλείας, υπάρχει προσωπικό ασφαλείας της Π.Α.Ε, αστυνομικοί και διμοιρία των Μ.Α.Τ. Όλα αυτά ενώ στο γήπεδό μας σπανιότατα υπάρχουν περισσότεροι από 4-5.000 θεατές και ακόμη πιο σπάνια φίλαθλοι άλλων ομάδων. Άρα η απόλυτη υπερβολή.

Το θέμα της ασφάλειας έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψη το Blog του ΑΜΑΝΑΜ, ο οποίος έχει θέσει συγκεκριμένα ερωτήματα, τα οποία σε γενικές γραμμές αφορούν στην σκοπιμότητα αλλά και στην νομιμότητα των σωματικών ελέγχων. Προσωπικά το θέμα δεν με απασχολεί τόσο πολύ, διότι, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τα δικαιώματά μου, έχω τον τρόπο να αποτρέψω τη διενέργεια παράτυπου σωματικού ελέγχου.

Προσωπικά με ενδιαφέρει κάτι περισσότερο. Ως φίλαθλος δέχομαι κάθε Κυριακή τα αυστηρότερα μέτρα ελέγχου. Αυτό σημαίνει ότι στον βαθμό που περιορίζεται η ελευθερία μου για την επίτευξη ασφαλών όρων διεξαγωγής του αγώνα, έχω συγκεκριμένες απαιτήσεις. Όχι μόνο ως φίλαθλος αλλά και ως πελάτης.

Υπό αυτή την ιδιότητα λοιπόν έχω την απαίτηση, σε παιχνίδι που απαγορεύεται η είσοδος φιλάθλων της αντίπαλης ομάδας, να υπάρχει ο απαιτούμενος έλεγχος που να μπορεί να την αποτρέψει, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό.

Συγκεκριμένα: Όλοι στον Πανιώνιο γνωριζόμαστε καλά ακόμη και με τα ονόματά μας. Άρα είναι αδύνατο να φιλοξενηθούν στην εξέδρα πρόσωπα τα οποία είναι φίλαθλοι άλλων ομάδων, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Πόσω μάλλον όταν οι φίλαθλοι αυτοί παραμένουν ανέκφραστοί καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η είσοδος φιλάθλων της Α.Ε.Κ μπορούσε να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους. Ο πιο απλός ήταν μέσω της μαθητικής εξέδρας. Με τους συγκεκριμένους δεν έχω κανένα πρόβλημα, γιατί πρόκειται για γονείς αθλούμενων στον Πανιώνιο, στους οποίους είναι στο χέρι μας να μπει το «μικρόβιο» της ομάδας. Ο δεύτερος τρόπος ήταν η αγορά εισιτηρίου με την χρήση εισιτηρίου διαρκείας Πανιώνιου φιλάθλου. Αυτό προϋποθέτει ότι ο Πανιώνιος εισέρχεται κι εκείνος στο γήπεδο, εγγυώμενος στην πραγματικότητα για τον φίλαθλο που φέρνει μαζί του. Είναι μια κατάσταση που κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει και εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί, εφόσον εγγυάται Πανιώνιος.

Ο άλλος τρόπος είναι με τον δανεισμό του διαρκείας Πανιώνιου φιλάθλου σε φίλαθλο άλλης ομάδας. Αυτό διαπιστώνεται εύκολα διότι στην εξέδρα δεν βλέπουμε πλέον τους γνωστούς μας και μερικούς άγνωστους μαζί τους, αλλά μόνο άγνωστους. Εδώ λοιπόν έχει ρόλο η Π.Α.Ε Πανιώνιος, η οποία οφείλει να ελέγχει αν το πρόσωπο που μπαίνει με το διαρκείας είναι το ίδιο με τον κάτοχο της κάρτας φιλάθλου. Δεν υπάρχει απλούστερος έλεγχος. Να μην ξεχνάμε ότι η κάρτα φιλάθλου είναι προσωπική και δεν επιτρέπεται η χρήση της από άλλο πρόσωπο.

Όσο λοιπόν στην Θ.2 ξεβρακώνουν Πανιώνιους, στην Θ.4 δεν έχει ελεγχθεί ποτέ η φωτογραφία της κάρτας. Το αποτέλεσμα το είδαμε την προηγούμενη Κυριακή. Πλήθος ανέκφραστων Α.ΕΚτζήδων ανάμεσά μας. Ε λοιπόν όχι. Αρνούμαι να υφίσταμαι όλους αυτούς τους περιορισμούς για να κάθομαι τελικά ανάμεσα σε φιλάθλους άλλης ομάδας. Μια όμως που ήταν τόσοι πολλοί, μαζεμένοι και τοποθετημένοι σε χώρο κατόχων διαρκείας, δικαιούμαι νομίζω να κάνω και πιο πονηρές σκέψεις. Δεν τις αναφέρω γιατί δεν μπορώ να τις αποδείξω.

Μου φαίνεται ότι κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε βασικές επιλογές. Είμαι υπέρ των αυστηρών αλλά νόμιμων ελέγχων. Όταν όμως εξυπηρετούν πλήρως τον σκοπό τους. Δηλαδή την αποτροπή εισόδου παράνομων αντικειμένων, ναρκωτικών (είναι κάτι που η Π.Α.Ε δεν έχει δώσει ιδιαίτερη σημασία, αλλά έχει καταντήσει ιδιαίτερα ενοχλητικό) και προσώπων που δεν δικαιούνται να εισέλθουν.

Είμαι υπέρ της χρήσης του κυκλώματος καταγραφής για λόγους ασφαλείας, υπό την προϋπόθεση ότι με την χρήση του τουλάχιστον θα απομακρύνονται άμεσα όσοι δημιουργούν προβλήματα στην ομάδα. Όσοι πετούν κροτίδες και αντικείμενα τα οποία τόσο πολύ έχουμε πληρώσει.

Όλα αυτά λοιπόν μπορώ να τα δεχθώ όταν έχουν ως σκοπό την εξάλειψη της βίας από το γήπεδο και όχι των μέτρων για το θέα Αθήναι. Πολύ φοβάμαι όμως ότι σήμερα παρ’ όλα αυτά τα μέτρα (τα οποία έχουν και μεγάλο κόστος) δεν επιτυγχάνεται κανένας από τους σκοπούς τους. Συνεπώς, θεωρώ ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτιώσεων με σκοπό την διενέργεια αποτελεσματικών και νόμιμων ελέγχων που δεν θα προσβάλουν την τιμή και την υπόληψη απλών φιλάθλων.