Χρόνια πολλά Πανιωνάρες (και πανιωνάρες)!!!

Πανιώνια αδέλφια χρόνια σας πολλά. Θα ήθελα, από τα βάθη της ψυχής μου να στείλω τις θερμότερες και ειλικρινέστερες ευχές σε εσάς και τις οικογένειές σας. Υγεία και επιτυχίες στους παίκτες μας, φώτιση και κουράγιο στη διοίκηση, πολλά - πολλά χιλιόμετρα και χαρές στους οπαδούς. Αυτές τις άγιες ημέρες ας σταθούμε στους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμάς. Ανάμεσα σ' αυτούς βρίσκονται και οι παίκτες της ομάδας μας, ή έστω κάποιοι από αυτούς. Δυστυχώς, οι περισσότεροι φίλοι γύρισαν την πλάτη στους ανθρώπους αυτούς που μοχθούν καθημερινά για να κρατούν την ομάδα στο επίπεδο που προστάζει η ιστορία της. Κρίμα. Υπάρχει χρόνος πάντως για να κάνετε το καθήκον σας. Έστω και με ένα ευρώ...

Κλείνοντας, εύχομαι να αποβάλουμε κάποτε τον γαυροβαζελισμό που κουβαλάμε σε κάποια ποσότητα μέσα μας και εκδηλώθηκε ύστερα από την ήττα από τον Άρη. Δικαιολογίες υπήρξαν πολλές για τις απρεπείς ή έστω υπερβολικές αντιδράσεις, καμία όμως από αυτές δεν είναι κατά τη γνώμη μου συμβατή με την αληθινή Πανιώνια θεώρηση των πραγμάτων. Αποκλείεται ο μέσος φίλαθλος να στεναχωρήθηκε περισσότερο από τους παίκτες, τη διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο για την μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Αυτά όμως έχει ο αθλητισμός, ιδίως όταν τα αποτελέσματα κρίνονται στους αγωνιστικούς χώρους και όχι σε σκοτεινά δωμάτια...

Χρόνια σας πολλά!

Επιτέλους, μπαλίτσα και νίκη

Από τότε που ξεκίνησα να κάνω παρέα με τους συγκεκριμένους υπέροχους τύπους και να διοργανώνουμε τα παγκόσμια, είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε μέλη της διοίκησης του Πανιωνίου, στελέχη, δημοσιογράφους και προπονητές. Όλοι τους πέρασαν από την ενδοσκόπηση των "Παγκόσμιων". Το καλό με αυτή την παρέα είναι ότι όλοι τους είναι άνθρωποι καθαροί, με περιεχόμενο και επειδή προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα με τελείως διαφορετικές παραστάσεις, μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται και να βγάζουν έγκυρα συμπεράσματα για ανθρώπους και καταστάσεις.

 Όταν γνωρίσαμε τον Κωνσταντίνο Παναγόπουλο καταλάβαμε ότι είχαμε να κάνουμε με ένα άνθρωπο που ταιριάζει σε αυτό που θέλουμε να βλέπουμε από τον Πανιώνιο. Δυναμικός και φιλόδοξος, ευθύς και καθαρός, μας κέρδισε. Είχε δώσει και δείγμα αγωνιστικής γραφής, οπότε είχαμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι αυτό που νοιώθαμε ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν τον βρήκαν σε κοντέινερ ή σε καταφύγιο. Αυτό που ξέρω είναι ότι έχει όλα τα προσόντα, εάν δουλέψει και αν κατανοήσει ότι για πολλά χρόνια ακόμη θα είναι μαθητευόμενος, άρα αν είναι σεμνός και ταπεινός, να κάνει σημαντική καριέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Συνήθως οι άνθρωποι με φιλοδοξίες την πατάνε όταν θεωρήσουν ότι τα ξέρουν όλα ή ότι έφτασαν στο υψηλότερο σημείο. Το μυστικό της επιτυχίας είναι να ρωτάς για να μάθεις και να ακούς, κρατώντας το ωφέλιμο.

Μετά από πολλούς μήνες, ο Πανιώνιος απέβαλε την εικόνα της συνοικιακής ομάδας, πίεσε, διεκδίκησε, έπαιξε στρωτή μπάλα και πέτυχε μια πολύτιμη νίκη έξι πόντων. Δεν χρειάζονται άλλες αναλύσεις για το παιχνίδι. Αυτό είναι όλο. Αυτή είναι εικόνα της ομάδας του Παναγόπουλου κόντρα σε αυτό που βλέπαμε από τον κο Παντελή.

Πέρα από τον προπονητή, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους παίκτες για την προσπάθεια που κάνουν, κυρίως όμως τον Αραβίδη γιατί φροντίζει να ξεπερνά τον εαυτό του σε κάθε παιχνίδι. Αυτό είναι το νόημα του αθλητισμού. Είναι γεγονός ότι εκνευρίστηκα αρκετά με το πέναλτι του Καμπάνταη, δεν θα ήθελα όμως να επεκταθώ γιατί σήμερα είναι μια μέρα χαράς και δεν χωρούν γκρίνιες.

Από εκεί και πέρα: Μπορεί να βρίσκουμε λύσεις στα αγωνιστικά, το οικονομικό - διοικητικό πρόβλημα όμως είναι τεράστιο. Διαβάζουμε ότι μόνο δύο στελέχη συνεχίζουν να ασχολούνται με την διοίκηση. Πάντα δύο ήταν. Απλά άλλαζαν τα πρόσωπα. Αυτού του είδους οι μονοκρατορίες οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Μια σαθρή εικόνα αδιαφάνειας, αδιαφορίας, έλλειψης εμπιστοσύνης και σκεπτικισμού. Θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να υπάρξει κίνηση μιας ομάδας ανθρώπων, οι οποίοι να απολαμβάνουν της αποδοχής του κόσμου και γύρω τους να συσπειρωθούμε όλοι, αφήνοντας στην άκρη κάθε διαφορά μας, υπέρ του συλλόγου. Δεν αναμένω τον σωτήρα. Αναμένω έναν άνθρωπο που θα μιλήσει καθαρά και σταράτα, θα είναι ανοιχτός στον κόσμο, θα έχει ήθος που θα ταιριάζει στο προφίλ της ομάδας και τότε θα μπορέσω μαζί με κάθε άλλο φίλο να στρατευτώ γύρω του. Έχω κουραστεί από τον Πανιώνιο της κλειστής πόρτας, του στοιχήματος και των μπράβων. Ας είμαστε καθαροί, ας είμαστε ενωμένοι, ας λέμε μια ζεστή καλημέρα και όλα τα άλλα γίνονται.

Πάνθηρας απ' το κοντέινερ

Αλλαγή σκυτάλης στην τεχνική ηγεσία. Με μια λακωνική ανακοίνωση, η Π.Α.Ε Πανιώνιος ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας με τον  κ. Παντελή και την πρόσληψη του κου Παναγόπουλου. Σημειολογικά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι η Π.Α.Ε στην ανακοίνωσή της δεν ευχαρίστησε τον κό Παντελή για την προσφορά του στον σύλλογο, πράγμα που έχει πράξει με άλλους κατά τη λύση της συνεργασίας τους, μολονότι ήταν δεδομένο ότι δεν είχαν προσφέρει τίποτα. Προσωπικά το εκλαμβάνω ως ένδειξη δυσαρέσκειας.

 

Δυο λόγια για τον κο Παντελή και τον κο Παναγόπουλο.

 

Προσωπικά δεν είχα δει με καλό μάτι την πρόσληψη του κου Παντελή. Αν και ώριμος σε ηλικία, δεν είχε εμπειρία της κατηγορίας. Είναι ένας προπονητής παλαιάς κοπής, της κλασικής ελληνικής σχολής προπονητών, των οποίων το ποδόσφαιρο που αποδίδουν οι ομάδες προσωπικά δεν μου αρέσει. Ήρθε στη θέση του κου Παναγόπουλου, ο οποίος παρομοίως δεν είχε εμπειρία της κατηγορίας, όμως είχαμε δει δείγματα της δουλειάς του, με την ομάδα να αποδίδει πιο φρέσκο ποδόσφαιρο. Ένα άλλο θέμα που δεν μου άρεσε στον απερχόμενο προπονητή ήταν η ανάμειξη του ονόματός του στο γνωστό ποδοσφαιρικό σκάνδαλο. Δεν αμφισβητώ ότι κατά πως μαθαίνω δεν έχει πλέον δικαστική εμπλοκή, σίγουρα όμως, αν ήταν στο δικό μου χέρι, δεν θα προσλάμβανα ποτέ κάποιον στη θέση του προπονητή του Πανιωνίου, το όνομα του οποίου είχε εμπλακεί με οποιονδήποτε τρόπο σε μια τέτοια ιστορία.

Στο καθαρά αγωνιστικό: Ο κος Παντελής νομίζω ότι άργησε πολύ να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της κατηγορίας. Άργησε επίσης να καταλήξει στα πρόσωπα τη ενδεκάδας, όπως επίσης ήταν πολύ διστακτικός στο ξαναμοίρασμα  της τράπουλας. Μια φορά την ανακάτεψε λίγο και του «βγήκε» ο Γιάννου. Θεωρώ ότι αν είχε προσπαθήσει περισσότερο σε αυτόν τον τομέα, ίσως σήμερα να είχαμε πάρει περισσότερες βοήθειες από παίκτες του πάγκου. Για μεγάλο διάστημα η ομάδα έδειχνε αδούλευτη, χωρίς αυτοματισμούς. Παρ’ όλα αυτά κατόρθωσε να κάνει μια αξιόλογη βαθμολογική συγκομιδή, η οποία θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη, αν ο ίδιος δεν είχε αποφύγει λάθη από τον πάγκο. Στα θετικά του ότι δεν έχασε τα αποδυτήρια (στο βαθμό που γνωρίζω βέβαια) παρόλα τα οικονομικά προβκλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα. Με λίγα λόγια, ο κος Παντελής προσπάθησε όσο μπορούσε, εξάντλησε τις ικανότητές του και φεύγει με ψηλά το κεφάλι. Προσωπικά βέβαια θα προτιμούσα η αλλαγή αυτή να είχε γίνει πολύ – πολύ νωρίτερα.

 

Για τον κο Παναγόπουλο: Ήταν προφανές, από τη στιγμή που παραιτήθηκε από τη Λάρισα, ότι θα επέστρεφε. Θα έλεγα ότι έψαχναν την κατάλληλη ευκαιρία να τον επαναφέρουν. Προσωπικά χαίρομαι για την επιλογή, διότι ξέρει την ομάδα και  μου αρέσει το ποδόσφαιρο που αποδίδει. Η επιστροφή του κου Παναγόπουλου είναι δυσκολότερη από την προηγούμενη φορά. Ο πάνθηρας που βγήκε από το κοντέινερ (κατά τον κο Κουτλίδη) δεν έχει πλέον την ίδια αποδοχή που είχε και αυτό λόγω της συνεργασίας του με τη Λάρισα. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με αυτό το θέμα γιατί το βρίσκω παιδιάστικο. Αντίθετα θα κρατήσω την καλή εικόνα της Λάρισας κατά το διάστημα που ο κος Παναγόπουλος ασκούσε εκεί τα καθήκοντά του. Ένα άλλο θέμα είναι ότι θα χρειαστεί να αναλάβει μια ομάδα η οποία σχηματίστηκε με μεταγραφικές επιλογές άλλων (οι οποίες αποδείχθηκαν λανθασμένες, όσο κι αν κομπορρημονούν κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Εάν και εφόσον όμως υπάρξει η δυνατότητα για κάποια μεταγραφή, ο κος Παναγόπουλος θα έχει την ευκαιρία να βάλει τη δική του πινελιά.

Στα δικά μου μάτια πρέπει να αποδείξει και κάτι άλλο. Ότι η ομάδα που είχε σχηματιστεί πέρσι και της οποίας τα credit είχε πάρει ο κος Ελευθερόπουλος, ήταν επί της ουσίας προϊόν της δικής του εργασίας.

 

Δεν κρύβω ότι συμπαθώ τον κο Παναγόπουλο. Ας μου επιτραπεί να του δώσω μερικές συμβουλές. Κόουτς να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να δέχεσαι κάθε συμβουλή που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Έτσι βοηθάς και τη δική σου εξέλιξη. Στην ομάδα υπάρχουν στελέχη με εμπειρία και αγάπη για τον Πανιώνιο που μπορούν να σε βοηθήσουν. Άνθρωποι όπως ο Αντώνης Μανίκας και ο Νόνι Λίμα πρέπει να βρίσκονται πάντα δίπλα σου, ενώ από την καλή συνεργασία με τον Γιάννη Παυλόπουλο θα προκύψουν μεγάλα οφέλη για την ομάδα. Όσο για εμάς τους ιντερνετικούς, μάλλον θα έχεις καταλάβει και από την προσωπική επαφή, ότι έστω και από τις οθόνες μας, προσπαθούμε να βοηθήσουμε, ακόμη κι όταν δεν είμαστε ευχάριστοι. Καλή επιτυχία.

Διοικητικές ανακατατάξεις ή αλλαγή στρατηγικής;

Διάβασα σήμερα αυτή την είδηση  (http://www.sport-fm.gr/article/anazitoun-meli/738913), για την οποία θέλω να τοποθετηθώ, αλλά και να υποβάλω μερικά ερωτήματα.

Ας ξεκινήσουμε από αυτά: Γίνεται προσπάθεια για δημιουργία νέου διοικητικού σχήματος ή υπήρξαν παραιτήσεις για τις οποίες δεν ενημερωθήκαμε; Αυτό περί λήξης της διάρκειας της διοίκησης πρωτοδικείου δεν το καταλαβαίνω, καθώς ήξερα ότι το καλοκαίρι θα υποβάλλονταν η νέα αίτηση. Είχε τόσο σύντομη διάρκεια ισχύς η απόφαση ή η αίτηση απορρίφθηκε; Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα. Είτε δεν υπάρχει δυνατότητα για δημιουργία διοίκησης πρωτοδικείου για λόγο που δεν ξέρουμε (άρα όποιος μπει στο συμβούλιο διατρέχει μεγαλύτερους κινδύνους), είτε κατόπιν πιθανής απόρριψης, γίνεται προσπάθεια για δημιουργία νέου διοικητικού σχήματος μέσω απόφασης του πρωτοδικείου.

Δεν έχω αναφερθεί ποτέ στους λόγους που με ανάγκασαν να παραιτηθώ από το Δ.Σ του Πανιωνίου. Είναι γεγονός ότι διαφωνούσα σε αρκετά πράγματα με τον τρόπο που χειρίζονταν από την αρχή η ΠΚ (για την ακρίβεια η ηγετική της ομάδα) κάποια θέματα. Ένα από αυτά ήταν οι επιλογές που έκανε σε επίπεδο Π.Α.Ε.

Πίστευα και πιστεύω ότι είναι αδύνατο μια κίνηση απλών ανθρώπων, χωρίς οικονομική ισχύ η οποία στηρίζει την εξουσία της στις ψήφους των μισών ψηφοφόρων του ερασιτέχνη (100 άτομα), να προσπαθήσει να λύσει αποκλειστικά με δικές της δυνάμεις τα προβλήματα της Π.Α.Ε ή του Πανιωνίου γενικότερα. Δεν είχαμε ούτε τα στελέχη, ούτε τα χρήματα. Κατά τη γνώμη μου, στρατηγική επιλογή της Π.Κ θα έπρεπε να είναι να φέρει προ των ευθυνών τους όλους, να δεχθεί βοήθεια από όλους και να μην προσπαθήσει να δώσει λύσεις αποκλειστικά και μόνο από δικά της στελέχη ή εξωπανιώνια πρόσωπα. Σε απλά ελληνικά, ήμουν υπέρ της συνεργασίας με κάθε έναν που ήθελε να προσφέρει, αφήνοντας έξω μόνο πρόσωπα που είχαν βλάψει τον Πανιώνιο με πράξεις ή παραλείψεις τους.

Ήμουν υπέρ της συνεργασίας με τον κο Αρκουμάνη (μάλιστα είχα προσφερθεί να αποσύρω την υποψηφιότητά μου από το ψηφοδέλτιο προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για ενωτικό), ήμουν υπέρ της συμμετοχής του Γιώργου Ζερβακάκου στο ψηφοδέλτιο δεδομένου ότι είναι ικανό στέλεχος, έμπειρος στα οικονομικά και με σταθερές σχέσεις εμπιστοσύνη με τον Κωνσταντίνο Τσακίρη και τον Ηλία Λιανό, οι οποίοι έπρεπε να βρεθεί τρόπος να συμμετέχουν σε ένα νέου τύπου διοικητικό σχήμα, που προσομοίαζε με εταιρεία λαϊκής βάσης. Ήμουν υπέρ με τη συνεργασία με κάθε σύνδεσμο φιλάθλων, συμπεριλαμβανομένης της Λέσχης, καθώς, όποια οικονομικά προβλήματα κι αν έχεις με κάποιον δεν πρέπει να τον κρατάς εκτός Πανιώνιας οικογένειας, αλλά να προσπαθείς, εντός αυτής, να λύσεις ακόμη κι αυτά.

Υπήρχαν και πράγματα στα οποία ήμουν κατά. Είμαι και ήμουν κατά της διατήρησης σχέσεων με συγκεκριμένα πολιτικά στελέχη της περιοχής μας, τα οποία θεωρώ ότι αντλούν πολιτικά οφέλη, χωρία να προσφέρουν τίποτα στον Πανιώνιο. Επί τη ουσίας θεωρώ ότι ο Πανιώνιος δεν πρέπει να συναλλάσσεται με τον Δήμο, εκτός κι αν από τη συναλλαγή αυτή ωφελείται η ομάδα (πράγμα που σπάνια συμβαίνει). Επίσης θεωρούσα αυτονόητο ότι δεν έπρεπε να υπάρχει οιαδήποτε σχέση του Πανιωνίου με παλαιό διοικητικό παράγοντα, προκάτοχο του Τσακίρη, για ευνόητους λόγους. Γι αυτό και ήμουν ιδιαίτερα επιφυλακτικός με πρόσωπα τα οποία είχαν σχέσεις (έστω και κατά το παρελθόν) μαζί του.

Δυστυχώς η Πανιώνια Κίνηση διάλεξε διαφορετικό δρόμο. Α) Η διοίκηση της Π.Α.Ε ανατέθηκε επί τους ουσίας στα στελέχη τα οποία εκδήλωσαν σχετικό ενδιαφέρον, τα οποία με τη σειρά τους έφεραν άλλα στελέχη, που πρακτικά δεν μπορούσε να ελέγξει κανείς. Με λίγα λόγια α κλειδιά της Π.Α.Ε πέρασαν σε χέρια λίγων και όχι στον έλεγχο όλων. Β) έκλεισε τις πόρτες σε όλους, προσπαθώντας να λύσει από μόνη της τεράστια προβλήματα τόσο σε ερασιτέχνη όσο και Π.Α.Ε. Αυτό σημαίνει ότι είτε έχασε ισχυρούς συμμάχους, είτε τελικά τους αποδέσμευσε (προς ευχαρίστησή τους) από το πρόβλημα. Όπως και να το δεις ήταν λάθος. Γ) Κλείνοντας τις πόρτες και δεδομένου ότι τα συλλογικά όργανα δεν λειτουργούσαν ικανοποιητικά (προσωπική μου γνώμη – το λέω ευγενικά…), ανατέθηκαν υπερεξουσίες σε λίγα στελέχη, γεγονός που είναι απολύτως ασύμβατο με μια διοίκηση λαϊκής βάσης.

Αποτέλεσμα: τεράστια φθορά προσώπων, ενώ δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε αν τελικά δόθηκαν λύσεις ή όχι. Σε αυτή την κατάσταση θα συμπεριλάβουμε πρακτικές κάποιων, τις οποίες δεν είχαν διανοηθεί παλιά στελέχη με τεράστιες διασυνδέσεις στη νύχτα…Ωραίος Πανιώνιος…Αυτά είναι ιστορία. Ας δούμε το παρόν…

Αν ψάχνετε σοβαρούς και νορμάλ ανθρώπους για να εργαστούν για την ομάδα, κάνετε άψογα, έστω και καθυστερημένα. Αν ψάχνετε τέταρτο για πρέφα, τότε η συντριβή είναι προ των πυλών. Τα προβλήματα του πανιωνίου (ερασιτέχνη και Π.Α.Ε) είναι τόσο μεγάλα, ώστε να απαιτείται σύμπνοια και σίγουρα χρειάζεται η δραστηριοποίηση ανθρώπων με κύρος, προκειμένου να πειστεί ο κόσμος να συμμετάσχει και να μην βλέπουμε κάθε βδομάδα αρνητικά ρεκόρ προσέλευσης φιλάθλων. Δεν έχει νόημα να βάζετε σε κίνδυνο την προσωπική σας ελευθερία και την περιουσία σας, όταν ο κόσμος απλά δεν συμμετέχει. Αν βρείτε τον λόγο που η προσπάθεια δεν αγγίζει τον κόσμο, τότε ίσως και να έχετε βρει τη λύση στο πρόβλημα της ομάδας…

Φιλικά

BRF

Οικονομική συμπαράσταση στους παίκτες

Επειδή ακόμη και το ένα ευρώ μετράει, δώστε ό,τι μπορείτε: Λογαριασμός Τράπεζας Πειραιώς 
(5036 -025355-671 ).

IBAN : GR13 0172 0360 0050 3602 5355 671. Από το εξωτερικό θα χρειαστεί και ο κωδικός BIC: PIRBGRAA .

Χαίρομαι που η προσπάθεια πάει καλά, μπορεί να πάει και καλύτερα, αρκεί να δώσουμε όλοι από κάτι.

Δεν έχει σημασία το ποσό. Έχει σημασία η συμμετοχή.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Διάβασα στα Πανιώνια νέα το εξής :Φίλοι των κυανέρυθρων προχώρησαν σε μία αξιοσημείωτη κίνηση, προσπαθώντας να μαζέψουν ένα σεβαστό οικονομικό πόσο, το οποίο και θα δοθεί στους ποδοσφαιριστές της ομάδας, που χωρίς υπερβολή φέτος αγωνίζονται απλήρωτοι!

Οι φίλαθλοι του Ιστορικού γνωστοποίησαν με ανακοίνωση τους πως ανοίχτηκε λογαριασμός στην Τράπεζα Πειραιώς, στο όνομα ενός οπαδού και ενός παίκτη της ομάδας, όπου εκεί θα μπορούν οι κυανέρυθροι φίλοι του συλλόγου να καταθέτουν όσα χρήματα μπορεί ο καθένας, με το πόσο που θα συγκεντρωθεί να πηγαίνει στους ποδοσφαιριστές.

Η σχετική ανακοίνωση:

«Θεωρώντας υποχρέωση να ενημερώσουμε όλο το ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ κάνουμε γνωστό ότι μερίδα φίλων του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΑΣ αναλάβαμε πρωτοβουλία σε μια προσπάθεια οικονομικής εκστρατείας! Αφορμή ο παρατεταμένες οφειλές της ομάδας προς τους ποδοσφαιριστές μας. Θέλοντας λοιπόν να σταθούμε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ και πάνω απ όλα διπλά τους και με σύνθημα μας «ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ», ανοίχτηκε στη ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ λογαριασμός με αριθμό: 5036-025355-671 στο όνομα ενός φίλου της ομάδας και ενός παίχτη (τα ονόματα στη διάθεση σας, όχι όμως δημόσια για ευνόητους λογούς), που θα παραμείνει ανοιχτός μέχρι 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ! Το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα γίνει άμεσα γνωστό σε όλους και κατόπιν θα δοθεί σαν οικονομική ενίσχυση για τους παίχτες και ΜΟΝΟ!!!
ΟΣΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΕΡΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!».


Για να πω την αλήθεια, οι έρανοι δεν μου αρέσουν. Τα προβλήματα όμως είναι τόσο μεγάλα και τόσο πιεστικά, ώστε δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε βοήθεια από τους άλλους, χωρίς να κάνουμε κι εμείς κάτι. Ξέρω ότι η οικονομική κατάσταση όλου του κόσμου είνια κακή. Δεν έχει σημασία λοιπόν το ποσό. Ας δώσουμε όλοι από κάτι, έστω και λίγο.
Επειδή δεν δημοσιεύεται το όνομα, έβαλα το λαγωνκό της σελίδας να ψάξει. Κατόπιν του ελέγχου, σας εγγυόμαι ότι τα χρήματα τα μαζεύει πρόσωπο του οποίου την εντιμότητα δεν αμφισβητεί κανείς. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι όσα χρήματα εισπράξει τόσα θα αποδώσει. Δεν δημοσιοποιώ το όνομά του διότι σέβομαι το γεγονός ότι θέλει να παραμείνει ανώνυμος.

Μια φανέλα χωρίς χέρια

Αισθάνομαι ότι πολλές φορές έχουμε μια θολή εικόνα για το τι είναι ο Πανιώνιος. Άλλος θα σου πει ότι είναι η ιστορία, το σήμα, οι κυανέρυθρες εμφανίσεις, οι μνήμες της Μικράς Ασίας,  η ομάδα της γειτονιάς μας και ένας οπαδός ίσως, οι εκδρομές, τα καπνογόνα και οι φωνές στα πέταλα.

Είναι όλα αυτά, σίγουρα. Ξεχνάμε όμως έναν βασικό παράγοντα. Οι κυανέρυθρες φανέλες δεν παίζουν μόνες τους. Τις ίδρωσαν και τις μάτωσαν μερικοί από τους κορυφαίους αθλητές της Ελλάδας. Δίπλα λοιπόν σ' αυτούς, στο ίδιο σκαλί θαυμασμού, θα ήθελα να βάλω και τα νεαρά παιδιά με ταλέντο και όνειρα, που προκειμένου να τα κυνηγήσουν άφησαν πίσω τους γονείς, το σπίτι, το σχολείο και τους φίλους και δίνουν τον δικό τους αγώνα για να αναδειχθούν.

Πριν από μερικές μέρες διαβάσαμε για έναν νεαρό αθλητή μας που λιποθύμησε. Κάποιοι βγήκαν και είπαν ότι είναι μια θλιβερή είδηση. Κάποιοι άλλοι ότι είναι μια κίτρινη φήμη με σκοπό να προσβάλει τον Πανιώνιο. Όλοι προσπάθησαν να κρύψουν ή να διασκεδάσουν τη φήμη, για το καλό του συλλόγου ή μάλλον αυτό που εκείνοι θεωρούν καλό του...

Εγώ θα ήθελα να πω ότι αυτό το παιδί το θαυμάζω. Εάν και εφόσον το παιδί πεινούσε, όλοι πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο γιατί παρά την πείνα του, παρά τη φτώχια του, παρά τα προβλήματά του ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις της ομάδας. Ήταν εκεί για να αγωνιστεί όσο βαστούσαν τα πόδια του. Αυτή την είδηση κρύβουμε; Μα αυτούς τους αθλητές θέλουμε. Αυτούς χρειαζόμαστε.

Δυστυχώς αυτά τα παιδιά (των υποδομών και της πρώτης ομάδας) δεν πρόλαβαν τις εποχές που διαθέταμε 250.000 ευρώ για τον Κοιλιάρα, 200.000 ευρώ για τον Μέσσι της Αλβανίας, 1 εκ ευρώ για το 50% ενός απίθανου και για όλους αυτούς τους παίκτες που ήρθαν, έγιναν πλούσιοι σε ένα βράδυ κι έφυγαν χωρίς να ιδρώσουν τη φανέλα.  Ούτε βέβαια την εποχή που ο κιτρινιάρης μάνατζερ ήθελε να στήσει το African aid στις υποδομές του Πανιωνίου. Ήλπιζαν ότι θα λαμβάνουν έστω 700- 1.000 ευρώ για να μπορούν έστω να ζήσουν. Αντ' αυτού διαβάζουμε για εράνους...

Πόσα λεφτά μπορεί να μαζέψει ο μέσος φίλαθλος σε έναν έρανο; Ποιόν να πρωτοβοηθήσει;

Νοιώθω ότι αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να σώσουμε την ομάδα, εις βάρος των ανθρώπων. Αυτό δεν γίνεται...Δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε. Κανένα σήμα, καμία ιστορία, καμία φανέλα δεν είναι πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και δεν είναι αξιοπρεπές να σου λιποθυμούν οι αθλητές...Επίσης δεν είναι αξιοπρεπές να κάνεις τον καουμπόι σε εργαζόμενους που όχι μόνο δεν πληρώνεις, αλλά σε έχουν κάνει μάγκα πολλές φορές μέχρι και σήμερα.

Στο δια ταύτα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα ακριβό σπορ. Αν τα έχεις το κάνεις. Αν δεν τα έχεις δεν περνάς ούτε απ' έξω. Εμείς λοιπόν τα λεφτά δεν τα έχουμε. Για την ώρα δείχνει ότι δεν μπορούμε και να τα βρούμε. Όταν λοιπόν δεν υπάρχει μία, και αυτό το λένε οι διοικούντες, είναι δυνατόν να συζητάμε για μείωση του ελλείμματος; Και πως θα γίνει αυτό; Πάνω στην πείνα των αθλητών;

Έχουμε φτάσει προ πολλού στο σημείο μηδέν. Στο σημείο που πρέπει να ενημερωθεί σωστά ο κόσμος και να πάρει τις αποφάσεις του. Όταν φτάνουμε στο σημείο να συζητάμε για την ύπαρξη του συλλόγου, το βάρος δεν μπορεί να πέφτει στους ώμους καμίας διοίκησης...

Έχουμε και κάποιους επιφανείς φιλάθλους. Κάποιους που μπορούν να δώσουν ένα ποσό το οποίο μπορεί να ανακουφίσει τους παίκτες. Χρήματα που δεν μπορεί να συγκεντρώσει κανένας έρανος. Ας βοηθήσουν. Κι αν δεν εμπιστεύονται τα χέρια που θα τα διαχειριστούν, ας τα δώσουν κατευθείαν στους παίκτες...Αν υπάρχει διάθεση, λύσεις βρίσκονται...

Το διάφανο χρώμα του χρήματος

Πριν από δύο χρόνια περίπου, η Γ.Σ του Πανιωνίου έδωσε την ρητή εντολή στην διοίκηση της ΠΑΕ να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα οικονομικής διάσωσης της ομάδας. Το πρόγραμμα αυτό με λίγα λόγια συνοψίζονταν στην δραστική περικοπή των δαπανών, στην εξόφληση (κατά το δυνατόν) των χρεών προς ιδιώτες και κυρίως προς το δημόσιο, το οποίο θα επιτυγχάνονταν με την δημιουργία low budget ομάδας με παίκτες κατά βάση από τις υποδομές, χωρίς το αγωνιστικό αποτέλεσμα να καθίσταται αυτοσκοπός.

Νομίζω ότι κανείς μας, ούτε τότε ούτε τώρα, έχει σαφή εικόνα για τα οικονομικά της ομάδας. Από τη γενική συνέλευση μέχρι και σήμερα ακούμε διαρκώς για 8-12.000.000 ευρώ χρέους, τα οποία μειώθηκαν σε επίπεδα που κανείς δεν μπορεί να καθορίσει ακριβώς, πάντως και πάλι μιλάμε για κάποια εκατομμύρια (3-4.000.000;). Σίγουρα υπήρξε μείωση του χρέους καθώς απαλλαγήκαμε από τα μεγάλα συμβόλαια, χωρίς βέβαια να βάλουμε έσοδα στα ταμεία, πουλήσαμε παίκτες, μειώσαμε το budget και πήραμε ένα σεβαστό ποσό από την πώληση του προπονητικού. Όσο όμως κι αν μειώθηκε το χρέος, σίγουρα δεν έχουμε πετύχει  το μικρό πρωτογενές πλεόνασμα που προέβλεπε ο Βασίλης Τσάβαλος γι αυτή την χρονιά.

Έστω ότι δεχόμαστε ότι το χρέος σήμερα ανέρχεται πράγματι σε 4.000.000 ευρώ. Αν δεχτούμε ότι το budget του Πανιωνίου είναι  χαμηλότερο από 1.000.000 ευρώ τον χρόνο (ίσως 700.000) και τα έσοδα όχι υψηλότερα από 2.500.000 τον χρόνο, τότε εάν όλα πάνε καλά, εάν παραμείνουμε στην κατηγορία και χωρίς να υπολογίζουμε έσοδα από την πώληση παικτών, τότε χρειαζόμαστε ίσως 2 με 3 χρόνια για να το μηδενίσουμε. Όλα αυτά ισχύουν βέβαια εφόσον τα νούμερα, έστω και μπακαλίστικα, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και εφόσον υπάρχει διαρκής ροή εσόδων χωρίς εκπλήξεις.

Από τη στιγμή όμως που διαβάζουμε για απλήρωτους παίκτες, οι οποίοι μάλιστα αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβίωσης, για εράνους και για δυσκολία κάλυψης ακόμη και των εξόδων μετακίνησης της ομάδας, αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει σταθερή ροή πληρωμών, το κυριότερο όμως ίσως το γεγονός αυτό να επιβεβαιώνει την φήμη περί εκχώρησης των φετινών τηλεοπτικών δικαιωμάτων για την κάλυψη των παλαιότερων οφειλών. Αν ισχύει η φήμη αυτή, τότε ο χρόνος αποπληρωμής των χρεών μετατοπίζεται κατά τουλάχιστον ένα  με δύο χρόνια ακόμη, με ταυτόχρονη και άμεση συνέπεια την ενεργοποίηση του δικαιώματος παικτών να καταγγείλουν τις συμβάσεις τους και να μείνουν ελεύθεροι. Αυτό ισοδυναμεί με ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία παραμονής στην κατηγορία τα επόμενα χρόνια και κατά συνέπεια άμεσο κίνδυνο δραστικής μείωσης των εσόδων μας.

Νομίζω ότι όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι ο σύλλογος είναι πολύ δύσκολο να αντέξει 4-5 χρόνια υπό αυτές τις συνθήκες. Ίσως γι αυτό διαβάζουμε συχνά πυκνά για υποψήφιους επενδυτές που προέρχονται από κάθε γωνιά της γης. Με δεδομένο ότι μέχρι και σήμερα κανένας δεν κατέθεσε επίσημη πρόταση, μάλλον οι φήμες αυτές έρχονται για να καθησυχάζουμε τους παίκτες και τον κόσμο. Μακάρι να πέφτω έξω και  να υπάρχουν οι επενδυτές. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν όμως;

Με δεδομένο ότι η διοίκηση του Βασίλη Τσάβαλου, ως διοίκηση πρωτοδικείου, ευθύνεται μόνο για τα δικά της χρέη, συνεπώς λογικό μου φαίνεται να ενδιαφέρεται να καλύψει αυτά τα ποσά για να μην αντιμετωπίσουν πρόβλημα τα μέλη της, ο υποψήφιος επενδυτής θα πρέπει να αναλάβει τα χρέη που δημιούργησαν προς ιδιώτες και κυρίως προς το δημόσιο οι προγενέστερες διοικήσεις (κυρίως η διοίκηση Βεντούρη), να τρέξει τη χρονιά χωρίς έσοδα από τηλεοπτικά (υπό την προϋπόθεση ότι όντως έχουν εκχωρηθεί ήδη από πέρσι) και να βάλει και επιπλέον χρήματα στο τέλος της χρονιάς για την μεταγραφική μας ενίσχυση. Με λίγα λόγια ψάχνουμε για κάποιον που να μπορεί να βάλει κοντά στα 2-3.000.000 ευρώ στην ομάδα και μάλιστα σε χρονικό ορίζοντα λίγων μηνών. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν γι αυτό; Πόσες πιθανότητες υπάρχουν, ακόμη κι αν βρεθεί ένας άνθρωπος με τέτοια οικονομική επιφάνεια να είναι καθαρός και να θέλει να επενδύσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο μέσω του Πανιωνίου; Τι οικονομικό στήριγμα θα βρει από την ίδια την ομάδα, αφού ξέρουμε ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε αξιόλογους παίκτες προς πώληση; Σε τι βαθμό μπορούν να υποστηρίξουν οι υποδομές την ομάδα, που μπορεί να τα πηγαίνουν εξαιρετικά στα U πρωταθλήματα που αγωνίζονται, έχουμε όμως χάσει τις ευκολίες που παρείχε το Κορωπί για την σύντομη ανάδειξη καλών νέων ποδοσφαιριστών;

 Μάλλον ψάχνουμε για τρελό, απατεώνα ή Κροίσο ή για κάποιον που για να δώσει τα χρήματα αυτά θα θελήσει μεγάλα αντισταθμιστικά οφέλη, όπως από την κατασκευή του νέου γηπέδου. Σε περίοδο κρίσης το σχέδιο αυτό φαντάζει δύσκολο. Εδώ δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι θα το υλοποιήσει η Α.Ε.Κ που προσέλκυσε τεράστια ονόματα γύρο από το σχέδιο κατασκευής ενός καθ' ολα ιδιωτικού γηπέδου...

Κάποιος μπορεί να πει ότι κάνω υποθέσεις και αναλύω φήμες. Δίκιο θα έχει. Αυτό κάνω. Δεν έχω όμως άλλη επιλογή καθώς δεν έχω, όπως και κανένας άλλος φίλος, τα στοιχεία που να περιγράφουν αντικειμενικά την πραγματική εικόνα του σημερινού Πανιωνίου. Οι καιροί είναι δύσκολοι, απαιτούνται πολύ δύσκολες αποφάσεις τις οποίες είναι αδιανόητο να αναλάβει να πάρει μια διοίκηση λίγων ανθρώπων, όσο καλή διάθεση ή προθέσεις κι αν έχουν...

O χανούμης Ωνάσης και άλλες ιστορίες για αγρίους.

Πολλοί θεωρούν το facebook ως ένα μέσο κατασπατάλησης του χρόνου. Δεν έχουν άδικο. Ισχύει πολλές περιπτώσεις, όχι όμως πάντα. Σήμερα το πρωί διάβασα έναν πολύ ενδιαφέροντα διάλογο στο συγκεκριμένο μέσο, το οποίο είχε ως αφορμή την τοποθέτηση του καλού φίλου Θοδωρή Κοκκινάκη σχετικά με την προσπάθεια της νέας Α.Ε.Κ  να καπηλευτεί ολόκληρη την ιστορία του Μικρασιατικού ελληνισμού και να παρουσιαστεί, επ' ευκαιρία της κατασκευής του νέου γηπέδου (εάν και εφόσον πραγματοποιηθεί βέβαια) ως ο μοναδικός εκπρόσωπος ολόκληρης της προσφυγιάς.

Είναι γεγονός ότι η Α.Ε.Κ κάνει πολύ καλή δουλειά σε επίπεδο δημόσιων σχέσεων. Έχει ιδιαίτερα καλές σχέσεις με το Πατριαρχείο και ας μου επιτραπεί ο όρος χρησιμοποιεί τον Πατριάρχη όπου και όταν τον χρειάζεται, προσπαθεί να δημιουργήσει το μουσείο προσφυγιάς, εξαγγέλλει ότι θα ονομάσει τις θύρες του νέου γηπέδου με ονόματα Μικρασιατικών (και Ιωνικών) πόλεων, δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει και το όνομα Σμύρνη και φυσικά έχει βάλει στο παιχνίδι το ίδρυμα Ωνάσης, από το οποίο έχει λάβει διευκολύνσεις (δεν ξέρω αν έλαβε και χρήματα) επ' ευκαιρία της ονομασίας του vip εστιατορίου του νέου γηπέδου με τα αρχικά του μεγάλου Σμυρνιού. Έφτασαν στο σημείο να παρουσιάζουν τον Ωνάση, ως ένθερμο υποστηρικτή της ομάδας της Πόλης (σε λίγo θα μας πουν ότι την παρακολουθούσε από παιδί), παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι όχι μόνο ήταν αθλητής του Πανιωνίου αλλά είχε κάνει κάποιες ενέργειες για να αποκτήσει την ομάδα μας, γεγονός βέβαια που θα άλλαζε δια παντός την ποδοσφαιρική μας ιστορία (και φυσικά ξύνισαν οι πανιωνάρες της εποχής - πρόκειται για είδος ανθρώπου που προηγήθηκε του Ελληναρά, ο οποίος έχει τις ρίζες του στο Παπανδρεικό ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80).

Ο Θοδωρής, βλέποντας αυτές τις κινήσεις διερωτάται, σωστά κατά τη γνώμη μου, τον λόγο που η διοίκηση του Πανιωνίου δεν έχει προβεί στην παραμικρή αντίδραση, έστω και με μία ανακοίνωση. Με την αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να τοποθετηθώ για το θέμα:

Η Α.Ε.Κ βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε μια ευτυχή συγκυρία. Μολονότι επέλεξε να αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία, γεγονός που αποτελεί μεγάλο πλήγμα στην ιστορία της, εντούτοις έχει κατορθώσει να συσπειρώσει κόσμο και επενδυτές γύρω από το σχέδιο της ολικής επαναφοράς και δημιουργίας μιας ισχυρής ομάδας. Με δύο λέξεις αυτό λέγεται όραμα και χρήματα. Στον αντίποδα εμείς δεν έχουμε τίποτα από τα δύο. Εκμεταλλευόμενη την ευνοϊκή αυτή συγκυρία, η Α.Ε.Κ παίζει εξαιρετικά το παιχνίδι των δημόσιων σχέσεων και προσπαθεί να βγάλει από τον χάρτη όλα τα μικρασιατικά σωματεία. Έχει τα μέσα (τύπο, χρήματα, διασυνδέσεις) για να το πετύχει. Η κατάσταση είναι λοιπόν τόσο σοβαρή ώστε να μην μπορεί να αλλάξει με μία και μόνη ανακοίνωση (η οποία δεν ήρθε).

Ο Πανιώνιος, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο, πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να παλέψει για τη δική του ιστορία. Για τα δίκια του. Κάποτε, κάποιοι καλοί φίλοι, είχαν εξαγγείλει τη δημιουργία ενός πολιτιστικού σωματείου με την ονομασία "Ορφέας", το οποίο θα αναλάμβανε το πολιτιστικό κομμάτι του Πανιωνίου. Έγιναν ενημερώσεις, έγιναν συγκεντρώσεις, μαζεύτηκαν και κάποια χρήματα για να προχωρήσει το σχέδιο (δεν ξέρω τι είχαν ζητήσει άλλοι συνάδελφοι, εγώ προσωπικά είχα προσφερθεί να παράσχω την εργασία μου δωρεάν), μάθαμε ότι η αίθουσα στην οποία στεγάζεται το πιγκ πογκ και η ζούμπα θα αποτελούσε την έδρα και τα γραφεία του πολιτιστικού αυτού συλλόγου, αλλά τελικά και στον βαθμό που γνωρίζω δεν έγινε τίποτα.

Αν υπάρχει ο Ορφέας, αυτή είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για να δραστηριοποιηθεί. Αν δεν υπάρχει, τότε πρέπει να κινηθεί ο Πανιώνιος. Χωρίς λόγια και ανακοινώσεις αλλά με έργα. Ως πρώτη αντίδραση, προτείνω να ονομαστεί η κεντρική θύρα του γηπέδου "Αριστοτέλης Ωνάσης", με την απαραίτητη εκδήλωση να τελείται εντός του ιδρύματος. Εκεί θα έχουμε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία (και την απαραίτητη προβολή) να αποκαταστήσουμε όλες τις ιστορικές αλήθειες.

Ο Πανιώνιος μικραίνει μέρα με την μέρα. Χάνουμε παίκτες, χάνουμε τους νέους φιλάθλους ενώ παράλληλα δεν αντιδρούμε στην καπηλεία την ιστορίας μας. Σας το ξαναλέω: Έτσι όπως πάμε δεν θα έχουμε Πανιώνο να παραδώσουμε στα παιδιά μας...

Καλό πρώτο και τυχερό δεύτερο ημίχρονο

Είναι λίγο άκομψο να λες για ένα εντός έδρας παιχνίδι και ιδίως εναντίον μιας πρώην μικρομεσαίας ομάδας ότι δεν ξεκινάς ως φαβορί. Αυτή όμως είναι η αλήθεια. Λίγο πολύ όλοι μας παραδεχόμασταν ότι ο Ατρόμητος με το πληρέστατο και ποιοτικό ρόστερ και με προπονητή τον κο (σε όλα του) Παράσχο ήταν το φαβορί για το σημερινό παιχνίδι.Η εντύπωση αυτή των φιλάθλων μεγεθύνονταν και από τα πλουσιοπάροχα ποσοστά που έδινε το στοίχημα στον άσσο, λες και παίζαμε με τη Μπάρτσα.

Κόντρα λοιπόν σε έναν ομολογουμένως ανώτερο αντίπαλο, που σαφέστατα και χρειάζονταν τους τρεις βαθμούς της νίκης γα να παραμείνει κοντά στους στόχους του, οι απλήρωτοι παίκτες του ιστορικού αντιπαρέβαλαν τον δυναμισμό και το ταλέντο τους. Κλειδί του αγώνα η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Ατρόμητου λίγα δευτερόλεπτα από την έναρξη. Αν είχε μπει αυτό το γκολ, είναι βέβαιο ότι η εξέλιξη θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Μολονότι ο Ατρόμητος είχε κατοχή μπάλας και γηπέδου, ο ανανεωμένος  Πανιώνιος του πρώτου ημιχρόνου έδειχνε να θέλει (και να μπορεί να πετύχει) τη νίκη. Ο κός Παντελής είχε ανακατέψει με σωστό τρόπο την τράπουλα (Κούρντι αμυντικό χαφ, Γιάννου στην κορυφή - ο οποίος δίνει την εντύπωση πολύ χρήσιμο και εξελίξιμου παίκτη ) και κάποιες άλλες κινήσεις οι οποίες συνολικά φρεσκάρισαν την ομάδα, σε βαθμό που να παρουσιάζει ίσως για πρώτη φορά φέτος ικανοποιητικό δημιουργικό πρόσωπο.

Οφείλω να ομολογήσω ότι ο συνδυασμός Αραβίδη στα εξτρέμ, Γιάννου στην κορυφή, Κολοβού πίσω από τον επιθετικό και Μενδρινού σε δημιουργικό ρόλο έδειχνε ιδιαίτερα ικανοποιητική, ενώ νομίζω ότι στην ανάπτυξη βοηθούσαν σημαντικά και τα μπακ. Η καλή δημιουργική εικόνα βοήθησε στο να προηγηθούμε με δύο γκολ στο ημίχρονο. Μολονότι τα γκολ προήλθαν από λάθος του Σηφάκη και από πέναλτι, αυτό δεν αλλάζει την αρκετά καλή εικόνα της ομάδας μέχρι την ανάπαυλα.

Πάνω λοιπόν που χαιρόμασταν γιατί ελπίζαμε ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο, ήρθε το δεύτερο ημίχρονο για να μας προσγειώσει στην πεζή Πανιώνια καθημερινότητα. Όλοι πίσω, ατολμία και κατακόρυφη πτώση του δημιουργικού επιπέδου. Δώσαμε τόσο γήπεδο στον Ατρόμητο που έδειχνε μαθηματικά βέβαιο ότι θα δεχθούμε γκολ. Προσωπικά θεωρούσα ότι ο Ατρόμητος θα έκανε την ανατροπή, καθώς ήταν φανερό ότι με το ρόστερ που διαθέτει και με εμάς διαρκώς πίσω από τη σέντρα ήταν θέμα χρόνου να γυρίσει το ματσάκι. Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα με τις αλλαγές του κου Παντέλη. Δεν έχω δηλώσει ποτέ ειδικός με το ποδόσφαιρο. Ακόμη κι αν παραδεχτώ ότι είμαι ο πλέον άσχετος με θέματα προπονητικής, λόγω τιμής δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό της αλλαγής των Αραβίδη, Μενδρινού, Κολοβού. Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο κος Παντέλης, στο δικό μου βέβαια δημιουργείται η εικόνα ότι βγάζει τους κατά κοινή ομολογία καλύτερους παίκτες του προκειμένου να στήσει 15 γραμμές άμυνας, με αμφίβολα αποτελέσματα, καθώς είναι αδύνατο να πιέσει τον Ατρόμητο και είναι διαρκώς κλεισμένος στα καρέ. Ευτυχώς που δεν πάθαμε ζημιά από αυτή την επιλογή και σίγουρα οι τρεις βαθμοί της νίκης οφείλονται σε σημαντικό βαθμό και στις πολύ καλές αντιδράσεις του Γιαννακόπουλου, ο οποίος εντυπωσιάζει με την πρόοδό του και στην μάλλον κακή μέρα του Ατρόμητου.

Σημαντικότατη λοιπόν νίκη γοήτρου με ιδιαίτερο βαθμολογικό αντίκτυπο. Αντιλαμβανόμαστε, με τούτα και με εκείνα, που θα μπορούσε να βρίσκεται η ομάδα αν δεν είχε χάσει 1-2 σίγουρα παιχνίδια φέτος.

Τέλος καλό όλα καλά και η βδομάδα ξεκινάει όμορφα. Καλό σας βράδυ

 

Υ.Γ

Πριν το παιχνίδι φάγαμε με τους φίλους στο 19 22. Πρόκειται για πολύ καλή μετεξέλιξη του γνωστού καλού Σμυρνιού. Μείναμε πολύ ικανοποιημένοι. Πολλά συγχαρητήρια για την προσπάθεια και καλές δουλειές.

Κορμοράνοι, έμποροι, σκόνη και ψήφοι.

Παρακολούθησα χθες την παρουσίαση του νέου γηπέδου της Α.Ε.Κ. Δεν θα μπορούσα βέβαια να κάνω διαφορετικά, καθώς το θέμα παρουσιάστηκε από όλα τα μέσα, σε όλους τους τόνους. Οι σημερινές αθλητικές εφημερίδες διαθέτουν δεκάδες σελίδες στην παρουσίαση του νέου γηπέδου.

Η Α.Ε.Κ έκανε κάτι πολύ απλό. Βρήκε χρηματοδότες (έναν βασικό και πολλούς άλλους), έκανε μελέτες, έφτιαξε μακέτες, έδωσε όνομα που συγκινεί και από εκεί και πέρα έπαιξε ΑΨΟΓΑ το παιχνίδι των δημόσιων σχέσεων. Πως; Έβαλε στο παιχνίδι το ίδρυμα Ωνάσης, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την Περιφέρεια. Δεν δίστασε να αναγγείλει ότι οι θύρες των νέου γηπέδου θα έχουν ονόματα πόλεων απ' όλες τις Ιωνικές πόλεις...Αυτό σημαίνει ότι έβαλε πολλούς και με διαφορετικά συμφέροντα στο παιχνίδι. Ζήλεψα γιατί το σχέδιό τους δείχνει εφαρμόσιμο και το υποστηρίζουν ΟΛΟΙ.

Κάποτε κι εμείς είχαμε χρηματοδότη. Κι εμείς είχαμε έτοιμες μελέτες. Κι εμείς είχαμε μακέτες. Κι εμείς κάναμε παρουσιάσεις. Κι ενώ εμείς, σε αντίθεση με την Α.Ε.Κ, έχουμε ισχυρότατη παρουσία σε μια ντουζίνα ολυμπιακά αθλήματα (εσχάτως και στη ζούμπα), νέες αθλητικές εγκαταστάσεις δεν αποκτήσαμε ποτέ. Γιατί; Γιατί οι απέναντι δεν ήθελαν σκόνη για δύο χρόνια, γατί μαλώναμε αν τα κουλουάρ του στίβου θα είναι 4 ή 5 (λες και δεν είναι άδεια όλα πλέον), αν οι εμπορικές χρήσεις θα είναι 7.000 ή 10.000 τ.μ, αν θα εμποδιστούν οι κορμοράνοι από το νέο γήπεδο και άλλα φαιδρά.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι δηλώνουμε πανιώνιοι. Πόσο πανιώνιοι όμως είμαστε τελικά; Οι έμποροι της πλατείας φοβήθηκαν μη χάσουν την πελατεία, οι πολιτικοί κοίταξαν να μην χάσουν ψήφους και το έπαιξαν με όλους, οι κάτοικοι δεν υπολόγισαν ότι θα έλυναν δια παντός το πρόβλημα της στάθμευσης και θα αποκτούσαν μια δεύτερη σημαντική αγορά και στάθηκαν πρόθυμα κόντρα στο σχέδιο, κι εμείς οι γονείς δεν πατήσαμε πόδι με κάθε μέσο που διαθέταμε, αλλά ανεχθήκαμε να ματαιωθεί το σχέδιο, προς βλάβη των ίδιων μας των παιδιών. Να πούμε τι έγινε και με τον μοναδικό χρηματοδότη; Γνωστή ιστορία... Τεράστια χαμένη ευκαιρία ο Τσακίρης...

Δεν στεναχωριέμαι για τι κατά πως φαίνεται το δικό μας όνειρο δεν θα στεγαστεί ποτέ σε γήπεδο που να ονομάζεται Αγία Φωτεινή. Στεναχωριέμαι γιατί μάλλον η δική μας γενιά θα κλείσει πίσω της την πόρτα του γηπέδου... Γιατί; Χωρίς υποδομές πανιώνιος δεν υπάρχει. Πως να εμπιστευτεί κάποιος το παιδί του σε ένα σύλλογο που εγκαταστάσεις του καταρρέουν; Σε μια οικογένεια όπου ο καθένας βάζει μπροστά τα δικά του μικροσυμφέροντα και στραβοκοιτάζει τον άλλο; Σε ένα σύλλογο που το κάθε τμήμα είναι  προσωπικό τσιφλίκι; Σε ένα σύλλογο που έχασε το μοναδικό μεγάλο έργο υποδομής που διέθετε (προπονητικό) και δεν είχε τον τσαμπουκά να κρατήσει για το μέλλον το απέναντι χωραφάκι; Σε ένα σύλλογο που δεν σέβεται ούτε το ίδιο του το παλαιολιθικό καταστατικό...

Ας καθόμαστε λοιπόν σε καναπέδες και σε καρέκλες καφενείου, να βαυκαλιζόμαστε για το πόσο μεγάλος, ιστορικός, διαφορετικός και δεν ξέρω 'γω τι άλλο σύλλογος είναι ο Πανιώνιος. Ας βαράμε τα πούλια στο τάβλι και ας θυμόμαστε τους μεγάλους αθλητές που πέρασαν από τον σύλλογο. Ας αποστραφούμε την αλήθεια. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι πρόγονοί μας εμπιστεύτηκαν έναν τεράστιο σύλλογο κι εμείς έχουμε βαλθεί να τον κάνουμε ομάδα γειτονιάς, γιατί μόνο ένα τέτοιο μέγεθος μπορεί να χωρέσει την ατολμία και τη δική μας μετριότητα. Και από αυτό δεν εξαιρείται κανείς...Καλή σας μέρα.

Καλλονή - Πανιωνιος 3-2

Όταν δέχεσαι δύο γκολ σε πέντε λεπτά, και χάνεις ένα δικό σου παιχνίδι, τότε δεν χρειάζονται και πολλές αναλύσεις. Είναι γνωστό ότι η νεανική ομάδα μας, έχει πολλές μεταπτώσεις στην απόδοση της. Πολλά λάθη στο κέντρο, ως συνήθως, παρόλο που οι αντίπαλοι έπαιξαν ανοικτό ποδόσφαιρο. Αντί να πάρουμε τα πάνω μας μετά το 1-2 (και τη φάση του Κούρου για το 1-3) ήρθε το μπλακάουτ και σε αυτό συνέβαλε και ο πάγκος. Αυτή τη φορά, σε σχέση με τον Απόλλωνα, το κοουτσάρισμα του Παντελή ήταν κακό. 
Λάθος επιλογή η αλλαγή του Γιάννου, ο οποίος ήταν ο πιο δραστήριος παίκτης και ίσως σε ένα τέτοιο ματς, που είχε χώρους να ήταν περισσότερο χρήσιμος ο Κολοβός. Η άμυνα πιάστηκε πάλι στον ύπνο, και πάλι ο Γιαννακόπουλος στάθηκε στο ύψος με 2-3 καλές επεμβάσεις. Δυστυχώς μια ακόμη φορά ο Πανιώνιος, συνέχισε την… νεκρανάσταση όπως με τον Άρη. Η Καλλονή μετρούσε 5 (!) σερί ήττες, και σίγουρα μια τέτοιες νίκες, με άμεσους ανταγωνιστές δίνουν κάτι παραπάνω από ένα τρίποντο. 

Antunix

Σμυρναϊκό ντέρμπι, με τον σωστό νικητή.

Θεωρητικά, όταν έχεις κερδίσει ένα παιχνίδι κόντρα σε έναν από τους βασικότερους αντιπάλους για την παραμονή και μάλιστα με ανατροπή, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για κριτική. Ή μήπως όχι;

Όπως πολύ σωστά είπε ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα Δημήτρης Κολοβός, ο Πανιώνιος με τη νίκη απέναντι στον Απόλλωνα εξαργύρωσε την εκτός έδρας νίκη κόντρα στον ΠΑΣ. Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ο Απόλλωνας έχει μια αξιοπρεπέστατη ομάδα, στάθηκε καλά και η εν γένει παρουσία του με έκανε να σκέφτομαι πόσο τσάμπα χάσαμε βαθμούς από τον Άρη. Τέλος πάντων.

Οι συντοπίτες μας ξεκίνησαν καλά τον αγώνα, πίεσαν και κατόρθωσαν να προηγηθούν με την κλασική φάση με την οποία δέχεται γκολ ο Πανιώνιος τα τελευταία χρόνια. Ο κεντρικός αμυντικός χάνει τον επιθετικό, σηκώνεται ανενόχλητος και σκοράρει.

Ο Πανιώνιος εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει τα γνωστά οργανωτικά προβλήματα, ίσως όμως αυτή τη φορά να ήταν κάπως μειωμένα, δεδομένου ότι ο Μενδρινός έδειχνε κεφάτος και δέχονταν βοήθεια από τον Ντούνη και αργότερα τον Γιάννου (μάλλον αυτό το παιδί δένει κάπως καλύτερα την ομάδα - ίσως θα έπρεπε να ξεκινάει στο βασικό σχήμα). Αυτό όμως δεν απέτρεπε τους επιθετικούς να αναγκάζονται να γυρίζουν συχνά πίσω για να κατεβάζουν μπάλα. Το άλλο παράδοξο ήταν πως η ομάδα σε ένα παιχνίδι που καίγονταν για τους βαθμούς, κόντρα μάλιστα σε έναν βατό αντίπαλο, ξεκίνησε χωρίς κλασικό σέντερ φορ (όπως σωστά επισημαίνει ο καλός φίλος Ζούρι). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ελάχιστες σέντρες του πρώτου ημιχρόνου να μην βρίσκουν παραλήπτη στην αντίπαλη περιοχή. Επειδή παρακολουθούσα το παιχνίδι από τηλεόραση, με εκλεκτή παρέα τον αρχιερέα της γεύσης (και όχι μόνο) Κωστή Τσαλπατούρο, δεν κατάλαβα τον ρόλο του Αραβίδη στο πρώτο ημίχρονο. Τον έβλεπα να παίζει αρκετά στα πλάγια, ενώ όμως η ομάδα διέθετε άλλα εξτρέμ. Τέλος πάντων. Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αφήσαμε ανεκμετάλλευτο ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, κάτι που δεν συμβαίνει για πρώτη χρονιά.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα μπήκε με όρεξη και πείσμα σε αντίθεση με τον Απόλλωνα, που έκατσε άνευ λόγου, και ευτύχισε να πετύχει δύο τέρματα με τον μεγάλο Δημήτρη Κολοβό (χρόνια πολλά Δημήτρη). Έτσι πετύχαμε μια σπουδαία νίκη με τεράστια βαθμολογική σημασία.

 

Τρία θεματάκια: 1. Δημήτρης Κολοβός. Πρόκειται για μεγάλο παίκτη. Δεν χωράει αμφιβολία. Το παιδί αυτό όμως νιώθει τεράστιο βάρος. Πρέπει να βοηθήσει την ομάδα και πρέπει να αποδείξει στον  Ολυμπιακό ότι έκανε καλά που επένδυσε επάνω του. Αυτό κάποιες φορές τον οδηγεί σε κατάχρηση της μπάλας. Δημήτρη, δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα και σε κανέναν. Είσαι καλός παίκτης, κάνε το παιχνίδι σου και κοίτα να ευχαριστηθείς το άθλημα και τους τελευταίους μήνες σου στον Πανιώνιο. Αν είσαι χαλαρός και ήρεμος μπορείς και να μας βοηθήσεις (όπως προχθές) και να βοηθηθείς. Θεωρώ ότι το διάστημα που ο προπονητής μας τον κράτησε στον πάγκο του έκανε καλό, από την άποψη ότι τον αποφόρτισε.

                            2. Απαγόρευση οργανωμένης μετακίνησης οπαδών Απόλλωνα. Αυτό πάλι δεν το κατάλαβε κανείς. Δηλαδή πέρσι δώσαμε εισιτήρια στους οπαδούς του Ατρομήτου, που ήρθαν και τα έκαναν όλα μπάχαλο αλλά δεν επιτράπηκε η οργανωμένη μετακίνηση Απολλωνιστών; Η διοίκηση του Πανιωνίου έπρεπε να βρει λύση στο συγκεκριμένο θέμα, η οποία ασφαλώς και δεν ήταν το δικαίωμα μεμονωμένης παρακολούθησης του αγώνα. Αν ήταν στο χέρι μου θα έβαζα όσους περισσότερους Απολλωνιστές μπορούσα στα πλαίσια μιας Σμυρναϊκής ποδοσφαιρικής γιορτής. Θα το έκανα για τον παππού μου, ο οποίος στη Σμύρνη ήταν Απολλωνιστής, κόντρα στον μικρό αδελφό του που ήταν Πανιώνιος. Πολύ κρίμα αυτό που έγινε...

                           3. Παρέλαση Παντέλη. Αυτό πια δεν θα το πίστευα ποτέ. Εξηγούμαι. Ο κος Παντέλης είναι εργατικός, είναι Πανιώνιος και ειλικρινά θεωρώ ότι κάνει ότι καλύτερο μπορεί, στα πλαίσια μάλιστα των δυσκολιών που αντιμετωπίζει (διοικητικών και οικονομικών). Ως προς αυτό είναι πραγματικά αξιέπαινος. Από εκεί και πέρα, γνώμη μου είναι, ότι πιθανότατα η ομάδα να έπρεπε να είχε  επενδύσει σε κάποιον καλύτερο προπονητή. Ασφαλώς και αντιλαμβάνομαι ότι το υλικό μας είναι φτωχότερο από πέρσι, θεωρώ όμως ότι ένας καλύτερος προπονητής θα μπορούσε να το διαχειριστεί καλύτερα. Ως παράδειγμα μπορώ να θέσω την αλλαγή σκυτάλης από τον Στόρε στον Παράσχο. Και τότε, για τα δεδομένα της κατηγορίας εκείνης της εποχής, το υλικό μας ήταν προβληματικό (βέβαια διαθέταμε και κάποιους εξαιρετικούς παίκτες), ο Παράσχος όμως κατόρθωσε να το διαχειριστεί και να το στήσει πολύ καλύτερα, αλλάζοντας την εικόνα της ομάδας μέσα σε δύο με τρεις  αγωνιστικές. Με βάση αυτό, θεωρώ, και με δεδομένο ότι δεν μπορούμε να βρούμε λύσεις σε πάγια προβλήματα που έχουμε και ενδεχομένως να αξιοποιήσουμε με καλύτερο τρόπο το ρόστερ (ο Μαρουκάκης είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση), ότι ο κος Παντέλης θέλει αλλά ενδεχομένως δεν μπορεί να αναπτύξει άλλο την ομάδα. Όσο κερδίζουμε βαθμούς (είναι γεγονός ότι ο κόουτς έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας - χρόνια πολλά κιόλας) το πρόβλημα κρύβεται. Θα φτάσουμε μέχρι το τέλος του δρόμου; Ας το ελπίσουμε. Η ουσία είναι ότι έκανε παρέλαση και έχει πετύχει μια αξιοπρεπή συγκομιδή βαθμών (η οποία βέβαια χαλαρά θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη).

Μπακλαβάς Ιωαννίνων

Νίκη με μεγάλη βαθμολογική σημασία πέτυχε ο Πανιώνιος στην φιλόξενη, τα τελευταία χρόνια, έδρα του ΠΑΣ. Το γκολ του Μάρκου Ντούνη έδωσε στην ομάδα μας τους τρείς βαθμούς που είχε μεγάλη ανάγκη, ιδίως μετά την εντός έδρας ήττα από τον Άρη.

Καμιά φορά, με τη χαρά την νίκης, ιδίως όταν αυτή είναι εκτός έδρας, ξεχνάμε τα υπαρκτά προβλήματα. Μπορεί οι παίκτες μας χθες να ήταν δυναμικοί και ορεξάτοι, μπορεί να τα πήγαν καλά στην αμυντική της λειτουργία της ομάδας, όμως και πάλι δεν δείξαμε τίποτα ιδιαίτερο στην οργάνωση του παιχνιδιού. Με δεδομένο ότι ο ΠΑΣ ήταν κλεισμένος καλά και μάλλον ακίνδυνος, το πιθανότερο ήταν ότι το παιχνίδι θα έμενε στο μηδέν (ίσως να ήταν και το πιο δίκαιο αποτέλεσμα), αν δεν πετύχαινε ο Ντούνης το γκολ, εκμεταλλευόμενος όμως μια ευτυχή συγκυρία. Αν εξαιρέσει κανείς τη φάση του Μαρουκάκη, σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι δεν δείξαμε κάτι ιδιαίτερο, όπως βέβαια έχει συμβεί σχεδόν σε όλα τα μέχρι σήμερα παιχνίδια. Είναι γεγονός ότι σε ένα κρίσιμο παιχνίδι εκτός έδρας δεν μπορείς να περιμένεις πολλές φάσεις εκ μέρους μας. Εδώ όμως μιλάμε για τρεις το πολύ...Το πρόβλημα αυτό είναι εντονότερο στην έδρα μας, όταν έχουμε ακριβώς την ίδια απόδοση και παρουσία κόντρα σε αντιπάλους όπως που είναι εκείνοι ταμπουρωμένοι. Με λίγα λόγια παίζουμε σχεδόν πάντα ταμπούρι κι αυτό στηριγμένο σε ατομικές ενέργειες, πετυχαίνουμε με σχετική ευκολία ένα γκολ και από εκεί και πέρα εξαρτάται από τον αντίπαλο η τελική έκβαση του αποτελέσματος... Δεν είναι ό,τι καλύτερο...Τέλος πάντων, αυτά είναι πράγματα που έχουμε πει πολλές φορές κι τελικά δεν γίνεται τίποτα. Ο κος Παντελής μάλιστα αποδίδει τη νίκη στη δύναμη και στην όρεξη των παικτών... Θεωρώ ότι ποτέ δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Οι παίκτες έχουν αποδείξει (οι περισσότεροι) ότι τα δίνουν όλα για την ομάδα κόντρα στα οικονομικά προβλήματα και σε άλλους περίεργους παράγοντες...

Όπως είπα η νίκη κόντρα στον ΠΑΣ είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Θα ήταν ακόμη περισσότερο αν είχαμε κερδίσει και τον Άρη. Αυτό πέρασε. Οφείλουμε πλέον να κερδίσουμε στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι, το οποίο πραγματικά είναι έξι πόντων.

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω μνεία σε τρεις παίκτες: Γιαννακόπουλος, Αραβίδης και Μαρουκάκης. Ομολογώ ότι τους δύο πρώτους δεν τους πίστευα καθόλου. Αποδεικνύουν όμως ότι με θέληση και σκληρή δουλειά μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα και παράλληλα να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία ανάδειξης που δίνει ο Πανιώνιος σε κάθε παίκτη της ενδεκάδας του. Πολλά συγχαρητήρια! Μαρουκάκης: δεν ξέρω αν τον φωνάζουν μπετατζή, εμένα προσωπικά μ' αρέσει. Θεωρώ ότι είναι παίκτης που πρέπει να πάρει ευκαιρίες. Το απέδειξε χθες.  Μπήκε για λίγο και είχε δοκάρι (παραλίγο να σκοράρει). Αυτή είναι η δουλειά του επιθετικού. Να σκοράρει, χωρίς να πρέπει να μας απασχολεί ο τρόπος.

Ξενέρα...

Ήταν γνωστό ότι παίζαμε το παιχνίδι της χρονιάς. Αντιλαμβανόμαστε από τα πρώτα λεπτά ότι θα αντιμετωπίζαμε έναν ακίνδυνο, τραγικό θα έλεγα Άρη. Κι όμως, κόντρα σε μια τέτοια ομάδα, ευτυχήσαμε να δούμε το πρώτο σουτ εκ μέρους μας περίπου στο 20 και το δεύτερο λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου. Με τέτοια απόδοση, το γκολ του Καμπάνταη δεν ήταν αρκετό κι έτσι επιτρέψαμε στον Άρη, που αγωνίζονταν περίπου 30 λεπτά με παίκτη λιγότερο (!!!), να κάνει την ανατροπή και να φύγει με 6 πόντους από τη Ν. Σμύρνη. Αμφιβάλω αν η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα ξαναφύγει με διπλό από την οποιαδήποτε έδρα. Με δεδομένο ότι στο Βικελιδης έχουμε μόλις μια νίκη τα τελευταία 50 χρόνια, την ήττα αυτή θα την πληρώσουμε πολύ ακριβά...Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις τον ευκολότερο αντίπαλο στην έδρα σου τότε το ζήτημα της παραμονής είναι εξαιρετικά δύσκολο...

Ο κος Παντέλης παρουσίασε μια ομάδα που πραγματικά δεν αξίζει να ονομάζεται Πανιώνιος. Δεν αξίζει να εμφανίζεται με τα κυανέρυθρα και πιθανότατα βάση απόδοσης να μην αξίζει να παραμείνει στην κατηγορία. Όχι δεν φταίνε οι παίκτες. Τους ίδιους πάνω κάτω παίκτες, όταν τους δούλευαν άλλοι προπονητές, τους βλέπαμε να παίζουν καλή μπαλίτσα. Για 'μένα, για τη σημερινή απόδοση του Πανιωνίου ευθύνεται η τεχνική ηγεσία αλλά κι εκείνοι που αποφάσισαν να δώσουν τα ηνία της ομάδας στον κο Παντέλη.  Δεν υπήρχε κανένας λόγος να φύγει από την ομάδα ο κος Παναγόπουλος, ακόμη και μετά την αποχώρησή του όμως υπήρχαν λύσεις. Βρείτε ένα προπονητή της προκοπής ή δείτε την ομάδα να πέφτει. Τόσο απλά.

Αν τα ποσά στα οποία αναφέρεται ο κος Τσακίρης έχουν όντως μπει στα ταμεία, τότε δεν υπάρχει δικαιολογία. Έχουμε τη δυνατότητα να βρούμε ένα σοβαρό προπονητή που θα μπορέσει να δώσει στην ομάδα τα στοιχεία που της λείπουν. Ευτυχής συγκυρία ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν καλοί διαθέσιμοι προπονητές (βλέπε Τσιόλης, Χριστόπουλος κ.λ.π)..Γι αυτό όμως απαιτείται μια απόφαση. Είτε από τον κο Παντέλη να παραιτηθεί είτε από τη διοίκηση να τον αντικαταστάσει...

Αν πάλι δεν υπάρχουν τα χρήματα που ακούμε, τότε και πάλι υπάρχει λύση. Πρώτος ο Τερεζόπουλος και μαζί του όλο το τεχνικό επιτελείο της Κ-20. Ότι είναι να κάνετε όμως, κάντε το γρήγορα. Είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία η διακοπή του προταθλήματος...

Στο ίδιο έργο θεατές

Είναι κάποια παιχνίδια που πραγματικά δεν αξίζει να δεις. Για παράδειγμα, το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είναι η ίδια επαναλαμβανόμενη ιστορία. Ο Πανιώνιος θα γεμίζει με κάρτες, όλα τα σφυρίγματα θα είναι ανάποδα, φάουλ θα αρχίσουμε να παίρνουμε αφού κλειδώσει το σκορ, το οφσάιντ δεν θα υπάρχει στο μυαλό της διαιτητικής τριάδας μέχρι και σκοράρει ο θρύλος, το κοίταγμα στην περιοχή είναι  πέναλτι και όλα τα κλασικά. Εκτός από αυτά, είσαι υποχρεωμένος να ανέχεσαι να είναι γεμάτο το γήπεδο από γαύρους που το παίζουν Πανιώνιοι, στους οποίους δεν περνάει από το μυαλό ότι ότι κι αν κάνουν ,ότι κι αν πουν, όσα κασκολ κι αν φορέσουν δεν ξεγελούν κανένα. 

Αφού ρε παιδιά όλα είναι γνωστά και δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον, γιατί πρέπει για τον μαζοχισμό μας να πληρώνουμε τόσο ακριβό εισιτήριο; Οι καιροί έχουν αλλάξει. Το εισιτήριο είναι ακριβό. Αφού δεν καταφέρνουμε να προσελκύσουμε κόσμο λόγω θεάματος, ας τους προσελκύσουμε με την τιμή του εισιτηρίου…Είναι κρίμα να γεμίζουμε με γαύρους και ο αδελφός Πανιώνιος που δεν έχει τσιγάρα να πάρει να πληρώνει τόσα χρήματα για εισιτήριο. Λαϊκό θέαμα σημαίνει και λαϊκό εισιτήριο.

Από εκεί και πέρα: νομίζω ότι είδαμε τον χειρότερο γαβ των τελευταίων ετών. Η ομάδα που παίρνει το πρωτάθλημα Ελλάδος χαλαρά (αφού έχει καταστρέψει τις μισές ομάδες) στην Ευρώπη είναι ότι ο Αλέκος Τζανετάκος στις ελληνικές ταινίες… Απέναντι λοιπόν σε μια τέτοια ομάδα, κι αν θέλετε σε ένα βαθμολογικά αδιάφορο παιχνίδι, υπήρξαμε μάλλον άτολμοι. Πάλι ανοργανωσιά, έλλειψη αυτοματισμών και εικόνα που δεν ταιριάζει σε παίκτες που μας έχουν δείξει και καλύτερο πρόσωπο. Είναι χοντρό να μην μπορούμε να αλλάξουμε δυο πάσες, να μην μπορούμε να εκδηλώσουμε μια οργανωμένη επίθεση, να κάνουμε ένα καλό κοντρόλ. Κάτι που χτυπούσε πολύ άσχημα είναι η διαφορά ταχύτητας από τους παίκτες του γαβ. Μάλλον κάτι πρέπει να κάνει ο γυμναστής γι αυτό… Νομίζω ότι για άλλο ένα παιχνίδι η ομάδα μας δεν έδειχνε συγκροτημένη και στιβαρή. Όλο το παιχνίδι μας στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε ατομικές ενέργειες. Ο περισσότεροι παίκτες ήταν και πέρσι. Τους έχουμε δει να αγωνίζονται με δύο άλλους προπονητές. Επειδή λοιπόν δεν ξέχασαν τη μπάλα που ήξεραν, μάλλον κάτι πρέπει να κάνει ο προπονητής για να βελτιώσει την κακή αγωνιστική εικόνα. Το λέω τώρα που τελείωσε το δύσκολο κομμάτι του πρώτου γύρου και ακολουθούν παιχνίδια με ομάδες του βεληνεκούς μας στα οποία πρέπει να πάρουμε αρκετούς βαθμούς αν θέλουμε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Πέρα λοιπόν από τη μετριότατη αγωνιστική εικόνα νομίζω ότι ούτε οι αλλαγές βγαίνουν στον προπονητή. Για παράδειγμα σήμερα, η έξοδος του Μενδρινού αποσυντόνισε την ομάδα, ενώ ο Καμπάνταης αμφιβάλω αν ακούμπησε μπάλα. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αλλαγές του δεν φέρνουν αποτέλεσμα…

Μια απ τα ίδια λοιπόν…Επόμενο παιχνίδι με τον Άρη. Εννοείται ότι είναι παιχνίδι στο οποίο πρέπει να πάρουμε το τρίποντο. Όχι ήττα, όχι ισοπαλία. Νίκη και μόνο. Μετά την ισοπαλία με τον Πανθρακικό, το παιχνίδι με τον Άρη μπορεί να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη των πραγμάτων στην υπόθεση της παραμονής στην κατηγορία.

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω την πολύ καλή στάση των Μανιάτη, Σιόβα και Σάμαρη, οι οποίοι δεν άξιζαν την αποδοκιμασία έστω και από τους ελάχιστους που το έκαναν. Πολύ ωραία η χορογραφία των Πανθήρων που γιόρτασαν τα 30 τους χρόνια. Να τα εκατοστίσετε παιδιά και πάντα κοντά στην ομάδα, με τρόπο όμως που να μην της δημιουργεί πρόβλημα. Η ομάδα είναι σε τόσο κακή οικονομική κατάσταση που πραγματικά ΔΕΝ αντέχει να πληρώνει πρόστιμα. Κάθε ευρώ που φεύγει από τα ταμεία για την πληρωμή προστίμου είναι μαχαιριά στα πλευρά της ομάδας.

Υ.Γ

Η λάμπα στις τουαλέτες ακόμη να μπει… Διαφημίστε ότι διαθέτουμε dark room να πουλήσουμε εισιτήρια σε όλους τους θαμώνες των κινηματογράφων της Ομόνοιας.

Υ.Γ 2

 Με ωράριο 10:00-15:00 περιμένετε να πουλήσετε διαρκείας;

Συνέντευξη Κ. Τσακίρη στα επίκαιρα

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο Κωνσταντίνος Τσακίρης στα Επίκαιρα και στον Κώστα Παπαδάκο (Μπράβο Κώστα!!!). Με αυτή, στον χρόνο που είχε προαναγγείλει, βάζει όλα τα πράγματα σε μια σειρά και δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις (για μένα και στο βαθμό που γνωρίζω και ειλικρινείς).

Αυτό που μου αρέσει στον Τσακίρη είναι ότι πάντα μιλάει με ημερομηνίες και νούμερα.Σπάνιο στην Ελλάδα, απίθανο στον Πανιώνιο... Απαντά σε μια σειρά καίριων ερωτημάτων και κατά τη γνώμη μου αποκαθιστά την αλήθεια αλλά και την προσωπική του αξιοπρέπεια η οποία συστηματικά (για να μην πω με πρόθεση) μειώνονταν από ανέξοδα σχόλια και διαδόσεις στους καφενέδες πέριξ του γηπέδου. 

Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται κάτι. Ο μόνος που έχει βάλει πραγματικά χρήματα στον Πανιώνιο ήταν και είναι ο Τσακίρης. Προσωπικά του εύχομαι υγεία, κάθε ευτυχία, επαγγελματικές επιτυχίες και να καμαρώνει τις κόρες του. Θα του θυμίσω επίσης ότι σε μια γωνιά του γηπέδου εξακολουθεί να υπάρχει μια παρέα που περνούσε και περνάει καλά με τον Πανιώνιο. Στην παρέα αυτή ΠΑΝΤΑ θα έχει θέση.

http://www.e-epikaira.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1845:ο-κωνσταντινοσ-τσακιρησ-σε-μια-αποκλειστικη-συνεντευξη-στα-επικαιρα&Itemid=89

Πανιώνιος - Καλαμαριά 3-1

Ένα μεσοβδόμαδο παιχνίδι κυπέλου με μια ομάδα τρίτης κατηγορίας και μάλιστα πριν από παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είναι λογικό να έχει σε μεγάλο βαθμό διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, ιδίως όταν μένουν στην εξέδρα βασικοί παίκτες της ομάδας. Αφήνεις λοιπόν το ωραίο σου σπιτάκι και ξέρεις ότι θα δώσεις το 10 ευρω λόγω αρρώστιας, για να μυρίσεις γκαζόν, για να δεις φίλους κ.λ.π. Άντε για να δεις μια καλή προπόνηση…

Καμία σχέση με προπόνηση πάντως…Αυτό όμως όπου είδαμε σήμερα ήταν του Κουτρούλη ο γάμος. Αν αφήσουμε στην άκρη τα τρία γκολ που βάλαμε, τα οποία αποτελούσαν υποχρέωση ποδοσφαιριστών με εμπειρία, οι οποίοι μάλιστα αγωνίζονται δύο κατηγορίες παραπάνω, αυτό που μένει είναι μια πολύ κακή εμφάνιση.

 Λόγω τιμής δεν μπορώ να θυμηθώ φάση όπου αλλάξαμε δύο σωστές συνεχόμενες πάσες. Δεν θυμάμαι να εκδηλώσαμε μια οργανωμένη επίθεση. Δεν καταφέραμε να δείξουμε τη διαφορά κατηγοριών που μας χωρίζει από την Καλαμαριά. Δεν δηλώνω σχετικός με την προπονητική, αλλά αυτό το 3-5-2 με τα τρία  αμυντικά χαφ κόντρα στην Καλαμαριά ήταν κάπως (έχασα; το μέτρημα με τους αμυντικούς - κατά τ' αλλα παίζουμε ελεύθερο και επιθετικό ποδόσφαιρο)…Γιατί οι αλλαγές; Λες και γίνονται με κλήρωση.  Ότι κάτσει. Κάποια στιγμή παίζαμε με δύο βαριά σέντερ φόρ. Αφού βγάλαμε αμυντικό χαφ και να μπει ο Μαρουκάκης, μετά ξαναβάλαμε αμυντικό χαφ…Από κάποιο σημείο και ύστερα, όταν δηλαδή μπήκε στο παιχνίδι ο Μενδρινός, ο Λάζνικ έπαιζε αριστερό εξτρέμ, ενώ σε κάποιες φάσεις (μετά την έξοδο του Καμπάνταη) ο Μενδρινός έπαιζε σε κάποιες φάσεις μπροστά από τον Μαρουκάκη. Δεν κατάλαβα αν όλα αυτά αποτελούσαν επιλογές του προπονητή ή μέρος του συτήματος "απόψε αυτοσχεδιάζουμε", γιατί ειλικρινά δεν κατάλαβα από το σημείο που ήμουν αν έδινε οδηγίες στους παίκτες.

Το θέμα είναι ότι η ομάδα δείχνει αδούλευτη και οι παίκτες που υποτίθεται ότι ερχόμενοι από τον πάγκο θέλου να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στον προπονητή, μάλλον ατύχησαν. Σε πάρα πολύ κακή βραδιά ο τερματοφύλακας (αν η σημερινή εμφάνιση ανταποκρίνεται στο επίπεδό του τότε δεν κάνει για δεύτερος…συγνώμη), ο οποίος είμαι σίγουρος ότι θα απόρησε  και ο ίδιος με τον πιτσιρικά που με τη λήξη του παιχνιδιού του ζήτησε τη φανέλα του!!!

Με τέτοια εμφάνιση λοιπόν το μόνο που σου μένει να ελπίζεις είναι στις ατομικές προσπάθειες. Έτσι λοιπόν μπήκαν τα σημερινά γκολ και έτσι ξελασπώνει η ομάδα μέχρι και σήμερα. Αντιλαμβανόμαστε όμως ότι αν δεν υπάρξει σημαντική βελτίωση και μάλιστα σύντομα αποκλείεται να ξελασπώνουμε διαρκώς με ατομικές ενέργειες. Καλώς ή κακώς δεν είναι κάθε μέρα τα’ Αι Γιαννιού.

Κλείνοντας θα ήθελα να ασχοληθώ με ένα θέμα του ερασιτέχνη. Εδώ και μέρες βλέπω άδειες τις πισίνες. Σήμερα άκουσα ότι μας έχουν κόψει το φυσικό αέριο επειδή χρωστάμε γύρω στις 65.000 ευρώ. Μα καλά, τόσα περίπου δεν χρωστούσαμε και πέρσι; Γι αυτό τον λόγο δεν έμεναν για μήνες απλήρωτοι οι υπάλληλοι και οι προπονητές στον Πανιώνιο;Για να πληρώνουμε τον διακανονισμό; Είναι δυνατόν μετά από ένα ολόκληρο χρόνο να έχει μειωθεί η οφειλή της πισίνας κατά 5.000 ευρώ μόνο; Την ίδια ώρα οι χώροι άθλησης του μπάσκετ είναι υπερπλήρεις. Συνεισφέρει φέτος το μπάσκετ ή είναι και πάλι στην απ’ έξω; Από τη στιγμή που η προηγούμενη γενική συνέλευση του ερασιτέχνη έγινε Τέξας λόγω Μπέου, πότε και με ποιο τρόπο θα ενημερωθούν τα μέλη για όλα αυτά τα θέματα; Δεν ξέρω ρε παιδιά…Εγώ είμαι παράξενος ή η κατάσταση αυτή είναι τραγική απ’ όπου κι αν την πιάσεις;

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΠΑΝΙΙΩΝΙΟΣ 1-1

Ένα παιχνίδι με ψυχολογικές διακυμάνσεις: από την αρχική πίεση του Εργοτέλη στην έναρξη κάθε ημιχρόνου, στην εξισορρόπηση και στις ευκαιρίες του Πανιωνίου που σε έκαναν να ελπίζεις ότι μπορείς να φύγεις με βαθμούς, στο γκολ του Εργοτέλη που σε έκανε να θεωρείς ότι το παιχνίδι του μισού γκολ είχε ήδη κριθεί, στην ισοφάριση του Αραβίδη που σε έκανε να νοιώθεις ευχαρίστηση για την ισοπαλία, που σε άλλα σημεία του παιχνιδιού ίσως και να σου φαίνονταν λίγη…

Σαφέστατα και δεν θα υπήρχαν αυτού του είδους οι ψυχολογικές διακυμάνσεις εάν είχαμε να κάνουμε με ένα καλό παιχνίδι. Με δύο ομάδες που απέδιδαν καλό ποδόσφαιρο. Ο Εργοτέλης είχε μια μικρή υπεροχή η οποία προέρχονταν κυρίως από το γεγονός ότι έπαιζε στην έδρα του, σε καμία περίπτωση όμως δεν φάνταζε ισχυρός αντίπαλος, ούτε είχε σχέση με ενδεκάδες του του που είχαμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν, από την άλλη ο Πανιώνιος, ο οποίος εξακολουθεί να διαθέτει κάποιους παίκτες που και φέτος μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε παιχνίδια με τους μικρομεσαίους, όμως είναι προβλέψιμος και υστερεί δημιουργικά. Στη σούμα λοιπόν η ισοπαλία φαντάζει δίκαιη. 

Ο εχθρός του καλού βέβαια είναι το καλύτερο. Είναι γεγονός ότι απέναντι σε ένα μάλλον κακό Εργοτέλη ο Πανιώνιος μπορούσε να κάνει βάσιμα όνειρα για τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς στο σακούλι. Μας λείπει όμως ο αέρας, μας λείπει το μέταλλο του νικητή, μας λείπει το δημιουργικό σκέλος. Για την ώρα δείχνουμε να είμαστε μια ομάδα τσούκου – τσούκου, χωρίς αυτοματισμούς, χωρίς ομαδικότητα, χωρίς δημιουργία που είτε δεν είναι καλά δουλεμένη είτε δεν μπορεί να καλύψει το κενό των παικτών που έχασε το τελευταίο οκτάμηνο. 

Δεν έχω καταλάβει πως δημιουργούμε ευκαιρίες στην αντίπαλη άμυνα. Η μπάλα λες και δεν περνάει από το κέντρο .Λες και το κέντρο αποτελεί μια τρύπα στον χωροχρόνο… Δεν παρουσιάζουμε εικόνα ομάδας αλλά βασιζόμαστε στην ατομική επίδοση των 3-4 παικτών που μπορούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Από τη μία λοιπόν μαζεύουμε χρήσιμα βαθμουλάκια, από την άλλη όμως και όσο περνάει ο καιρός η ομάδα όχι μόνο δεν κάνει βήματα μπροστά αλλά μάλλον κάνει βήματα πίσω.

 Σέβομαι την προσπάθεια που κάνει ο προπονητής, ίσως όμως να έφτασε στο όριο της προσφοράς του. Δεν θέλω η τοποθέτηση αυτή να θεωρηθεί προσωπική επίθεση, συμβαίνει όμως η εικόνα να μη βελτιώνεται, το έμψυχο υλικό είναι πάρα πολύ συγκεκριμένο, δυνατότητα μεταγραφικής ενίσχυσης δεν υπάρχει άρα η μόνη αλλαγή στη σκακιέρα για την αγωνιστική άνοδο της ομάδας είναι η αλλαγή προπονητή. Με την αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζουμε είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα, ιδίως μετά τον Γενάρη, όταν οι ομάδες που διαθέτουν αδειοδότηση θα μπορέσουν να λύσουν προβλήματα που αντιμετωπίζουν με μεταγραφική ενίσχυση. Επαναλαμβάνω ότι ο κος Παντελής κάθε άλλο από αποτυχημένος βαθμολογικά είναι, από την άλλη όμως δεν ξέρω αν έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει σημαντικά την αγωνιστική εικόνα της ομάδας.

Συνεχίζουμε, ελπίζοντας στο καλύτερο…

Κλείνοντας θα ήθελα να συγχαρώ τον Αντώνη Κρόμπα για την εξαιρετική παράσταση που έδωσε στο Άλσος. Αυτή την παράσταση προσπαθώ να την δω από πέρσι τον χειμώνα, κάθε φορά όμως κάτι συνέβαινε και την έχανα. Μια του κλέφτη  δυο του κλέφτη κατάφερα να δω την τελευταία. Πολύ έξυπνη, πολύ γρήγορη, πολύ αστεία. Μπράβο Αντώνη!!!

Ο κακός δαίμονας Μάντζιος

Όταν βγήκε το πρόγραμμα, το παιχνίδι αυτό το υπολογίζαμε σαν σίγουρο για τους τρεις πρώτους βαθμούς .Δυστυχώς η ισοπαλία στο σημερινό ματς ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να πάρουμε.  Το είπα και την προηγούμενη φορά. Παίζουμε όλα τα παιχνίδια σαν να είναι εκτός έδρας. Αυτή η ομάδα χρειάζεται περισσότερο θάρρος και αποφασιστικότητα…

 

Φάγαμε ένα ολόκληρο ημίχρονο αμυνόμενοι απέναντι σε μια ομάδα που χωρίς να δείχνει τίποτα ιδιαίτερο, απλά ήξερε τι ζητούσε στο γήπεδο. Οι παίκτες του Πανθρακικού έπεφταν πάνω στη μπάλα δύο-δύο, ειδικά σε Κολοβό και Μενδρινό με αποτέλεσμα η ανάπτυξη της ομάδας να έχει πάει περίπατο. Λογικά ήρθε και το γκολ από το τραγικό λάθος του Λαμπρόπουλου, ένα γκολ που θα μπορούσε να έχει μπει και νωρίτερα στις 3-4 καλές ευκαιρίες που έκανε ο Πανθρακικός. Μόνη αξιόλογη δική μας στιγμή, μια κεφαλιά του Αραβίδη λίγο άουτ.

 

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε κάπως καλύτερα με την αλλαγή του Ντούνη στη θέση του Λάσνικ που έδωσε μια κάποια πνοή στην επίθεση και είχε και το μοναδικό καλό σουτ που ανάγκασε τον τερματοφύλακα του Πανθρακικού σε πολύ δύσκολη απόκρουση. Όλα αυτά όμως μόνο για ένα δεκάλεπτο και μετά πάλι το χάος. Δυστυχώς  αφυπνιστήκαμε μετά το γκολ όταν ήταν πλέον πολύ αργά αλλά και πάλι θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει αν ο Σέρεμετ δεν έκανε άλλη μία εκπληκτική απόκρουση μετά το 90’.

 

Συμπερασματικά, έχουμε τεράστιο πρόβλημα στην ανάπτυξη. Ένα πρόβλημα που κατά την ταπεινή μου άποψη, με Μενδρινό-Λάσνικ-Κολοβό στο κέντρο δεν θα έπρεπε να υπάρχει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Εκτός αν δεν έχουμε φτάσει ακόμη σε αυτό το μάθημα. Όταν με τέτοιες ομάδες δεν μπορείς να δημιουργήσεις φάσεις και γυρνάς πίσω τη μπάλα για να επιτεθείς με γιόμες σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Παίκτες δεν θα κρίνω γιατί δε νομίζω ότι δεν υπάρχει υστερήσας  αλλά κάποια αυτάκια πρέπει να τραβηχτούν παραπάνω….

GRINIARIS 

Κάτι κινείται στα διοικητικά

Όλο και πληθαίνουν τα μηνύματα που θέλουν να υπάρχει κινητικότητα γύρω από το θέμα της πώλησης της ΠΑΕ ή σωστότερα της μεταβίβασης του management. Διαβάσαμε σήμερα τη νέα συνέντευξη του κου Αρκουμάνη στον Τηλέχαμο Βαρβαρέσο, με την οποία ουσιαστικά επανεκδηλώνεται το ενδιαφέρον του για την ανάληψη της τύχης του Πανιωνίου, χωρίς να αποσαφηνίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει (μεταβίβαση μετοχών, ανάληψη του management με απόφαση της Γ.Σ, πρόταση μομφής και εκλογές). Παράλληλα, στα Πανιώνια στέκια κυκλοφορούν και άλλα ονόματα τα οποία προτίθενται να αναλάβουν το management της ομάδας, χωρίς να μπορώ να αποσαφηνίσω εάν όλοι αυτοί πρόκειται να συνεργαστούν με τον κο Αρκουμάνη ή αν ενδιαφέρονται να αναλάβουν μόνοι τους τις τύχες του συλλόγου. Ακούω ονόματα ανθρώπων που ασχολήθηκαν ή ασχολούνται με τα διοικητικά της Π.Α.Ε, της Κ.Α.Ε ή γειτονικών μας ομάδων, όπως επίσης και χειροδύναμων φιλάθλων. Το θέμα είναι ότι κάτι δείχνει να κινείται στο θέμα αυτό και μάλιστα από διάφορες πλευρές… Η κινητικότητα αυτή ίσως να σχετίζεται με το γεγονός ότι λογικά πρέπει να έχουν μπει χρήματα στα ταμεία του συλλόγου τόσο από την μεταγραφή του Κολοβού όσο ενδεχομένως και από την πώληση του προπονητικού, άρα είτε υπάρχει μετρητό προς διαχείριση, είτε η όποια ρευστότητα μπορεί να οδηγήσει σε διακανονισμό των χρεών προς το δημόσιο, απαλλαγή της νέας διοίκησης από τον βραχνά παλαιότερων χρεών και ίσως μελλοντική επίτευξη της αδειοδότησης του Πανιωνίου.

Για την ώρα όσα ακούω είναι φήμες, είναι πάρα πολύ δύσκολο να διασταυρώσω τα όσα ακούω, άρα αναμένω μαζί σας τις εξελίξεις. 

Πανιώνιος u-20 / Βαζελόπαιδα 0-1 και ένα θέμα του ερασιτέχνη

Η μοναδική θετική επίπτωση της πώλησης του προπονητικού είναι ότι θα έχουμε την ευκαιρία να καμαρώνουμε την u-20 ομάδα στη Ν. Σμύρνη. Σε θεωρητικό επίπεδο βέβαια, γιατί παρ' όλες τις ανακοινώσεις και τις προσκλήσεις στον κόσμο για να στηρίξει τις προσπάθειες των ταλέντων μας, που σύντομα θα στελεχώσουν την πρώτη ομάδα, η πλειοψηφία του κόσμου που βρέθηκε χθες στη Ν. Σμύρνη ήταν βάζελοι... Και πολύ εκδηλωτικοί μάλιστα... Περαστικά μας...Κατά τ' άλλα δεν ανεχόμαστε φιλάθλους του ΠΟΚ στο γήπεδό μας, είμαστε διαφορετικοί, αγαπάμε τα νέα παιδιά κ.λ.π...Ναι καλά

 

Την ομάδα μας την είχα δει μόνο σε προπονήσεις. Ήξερα μόνο ότι από το κέντρο και πάνω έχουμε καλούς παίκτες. Κρίνοντας από ένα παιχνίδι και μόνο (άδικα βέβαια) η ομάδα φάνηκε να θέλει πολύ δουλειά για να δέσει. Η άμυνα επίσης μου φάνηκε λίγο αργή. Κατά τα λοιπά χάσαμε 3 ή 4 μοναδικές ευκαιρίες (τετ α τετ από αυτά που δεν χάνονται). Από την άλλη ο ΠΑΟ φαίνονταν πιο ουσιαστικός και δεμένος, ευτύχησε να πετύχει ένα τέρμα και κράτησε τα αποτέλεσμα μέχρι το τέλος, αφού δεν βρήκαμε τρόπους να το ανατρέψουμε. Η ομάδα μας δεν είναι κακή, θέλει όμως δουλειά και σίγουρα θέλει τη στήριξη του κόσμου, ο οποίος μπορεί να καταστήσει τη Ν. Σμύρνη ισχυρή έδρα και να δώσει άλλη ώθηση στα πιτσιρίκια του Δημήτρη Τερεζόπουλου.

 

Θα ήθελα να ασχοληθώ και με ένα θέμα που έχει να κάνει με τον ερασιτέχνη. Πέρσι, ο Πανιώνιος αντιλαμβανόμενος τη δύσκολη οικονομική θέση στην οποία βρέθηκαν πολλοί γονείς, έδωσε μια σειρά οικονομικών διευκολύνσεων σε άνεργους και πολύτεκνους. Η κίνηση αυτή κατέδειξε την ποιοτική διαφορά του Πανιωνίου από τις διάφορες αθλητικές επιχειρήσεις.

Χθες λοιπόν που πήγα με ένα φίλο μου για να γράψουμε τα παιδιά μας, μάθαμε ότι για να πετύχει κάποιος γονιός έκπτωση (από τα 45 στα 25 ευρώ μηνιαία συνδρομή) θα έπρεπε να είναι άνεργοι και οι δύο γονείς. Αν και οι δύο γονείς είναι άνεργοι, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτούν είναι να γράψουν τα παιδιά τους στον Πανιώνιο, διότι η οικογένεια αυτή δεν αντιμετωπίζει τη φτώχεια αλλά την ανέχεια. Το ωραίο είναι ότι ο φίλος μου, ο οποίος είναι αποδεδειγμένα άνεργος (έχει κάρτα του ΟΑΕΔ) καλείται να πληρώνει 45 ευρώ μηνιαίως επειδή η γυναίκα του δεν εργάζεται (ασχολείται με τα οικιακά), επί της ουσίας είναι άνεργη, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να αποδείξει την ανεργία της. Μήπως θα έπρεπε να είμαστε πιο ευέλικτοι σε τέτοια θέματα; Είναι δυνατόν μια οικογένεια με ένα άνεργο μέλος να μην λαμβάνει καμία έκπτωση; Είναι δυνατόν να μην μπορούμε να δώσουμε λύσεις σε τέτοιες περιπτώσεις που επί της ουσίας είναι άνεργοι και οι δύο γονείς;

Χειρότερο από το να χάνουμε συνδρομές είναι να χάνουμε αθλητές και να απογοητεύουμε αυτούς και τις οικογένειές τους. Γιατί είναι μεγάλη απογοήτευση για ένα πατέρα να λέει στο παιδί του ότι θα πρέπει να κόψει το αγαπημένο του άθλημα επειδή δεν υπάρχουν τα χρήματα για να το συνεχίσει...Κρίμα ρε παιδιά...

Φίλος να σου πετύχει...

Όταν βλέπω ποδόσφαιρο μου αρέσει να καταλαβαίνω τον βαθμολογικό στόχο που έχει η κάθε ομάδα στην πράξη. Σε έδρες σαν την Τούμπα ή το "Καραισκάκης" η νίκη για ομάδες όπως ο Πανιώνιος μπορούν να έρθουν μόνο αν συνωμοτήσει το σύμπαν αλά Κοέλιο και ταυτόχρονα κοιμηθεί ο θεός. Δεν είναι τόσο αγωνιστικό το θέμα, αλλά μια σειρά από πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης του κόσμου, του δέους που νοιώθει παραδοσιακά η ομάδα μας σε τέτοια γήπεδα (είναι γεγονός ότι στο Καραισκάκης, στο ΟΑΚΑ στο Βικελίδης και στην Τούμπα μας πάει 3 και 1, ακόμη και όταν αντικειμενικά έχουμε την αγωνιστική δύναμη για κάτι καλό) και βέβαια η βοήθεια από τα παιδιά με τα μαύρα...

Με αυτά τα δεδομένα είναι σχεδόν το ίδιο δύσκολη η επίτευξη ισοπαλίας με μηδέν - μηδέν, άρα κρατάμε ως δεδομένο ότι για να πάρεις βαθμό πρέπει να σκοράρεις, πιθανότατα μάλιστα περισσότερες από μία φορά.

Ο σημερινός Πανιώνιος ήλπιζε στην ισοπαλία. Ταυτόχρονα όμως ήξερε ότι δεν είχε λύσεις στα πολλά επιθετικά ατού του δικέφαλου, άρα ίσως και να συμβιβάζονταν και με αξιοπρεπή ήττα. Πολλά καρπούζια και μάλλον ασαφής ο τελικός στόχος. Υπήρχε τελικά περίπτωση να φύγει με βαθμό από την Τούμπα πετυχαίνοντας τέρμα; Βάσει στατιστικής σε καμία περίπτωση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πετύχεις ισοπαλία με τέρματα, όπως είπαμε, από τη στιγμή που έχεις κατοχή μπάλας γύρω στο 30% και χωρίς να έχεις δημιουργήσει σε ολόκληρο παιχνίδι μια ουσιαστική φάση. Σε γενικές γραμμές η ομάδα στέκονταν σχετικά καλά μέχρι το πρώτο γκολ, το οποίο πιθανότατα να ήταν οφσάιντ και ταυτόχρονα να είχε προηγηθεί και φάουλ στον τερματοφύλακα, πήρε όμως την κάτω βόλτα μετά το δεύτερο γκολ (τύχη ή εξαιρετική ικανότητα - ποτέ δεν θα μάθουμε).Από εκεί και πέρα η υπόλοιπη διαδικασία ήταν τυπική. Ξεγυρισμένη τεσσάρα  με τη βοήθεια του διαιτητή ο οποίος συναγωνίζεται σε τραγικότητα τον Αισχύλο. Ο συγκεκριμένος κύριος ο οποίος μοίραζε αφειδώς κάρτες σε παίκτες μας, χαρίζονταν συστηματικά στα σκληρά μαρκαρίσματα των παικτών του ΠΑΟΚ και έδωσε από ένα ανύπαρκτο πέναλτι σε κάθε ομάδα (για την φάση του πρώτου γκολ τα είπαμε ήδη) έδειχνε λίγος να διευθύνει αγώνα ακόμη και δεκάχρονων...ή μήπως ήταν εξαιρετικά ικανός να διευθύνει παιχνίδι στην Τούμπα;

Κρίμα που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα και χάλασε η καλή εικόνα των προηγούμενων παιχνιδιών...

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι το θέμα της φιλία με τον ΠΑΟΚ με έχει κουράσει. Από τότε που γίναμε φίλοι χάνουμε μέσα έξω ενώ οι τεσσάρες πέφτουν βροχή. Δεν είπα να κάτσει ο ΠΑΟΚ να μας δώσει αποτέλεσμα, από την άλλη όμως είναι γεγονός ότι οι τύποι κυνηγούσαν το πέμπτο γκολ μέχρι το τέλος. Δεν λέω, υπήρξαν κάποιες κινήσεις καλής θέλησης ανάμεσα σε οργανωμένους, από εκεί και πέρα όμως δεν βλέπω τι κοινό έχουμε με μια ομάδα που αποτελεί την βόρεια κόπια του Ολυμπιακού σε κάθε επίπεδο.

Μπανάκι μανάκι

Έληξε χθες το σήριαλ της παροχής άδειας από την περιφέρεια στο γήπεδο της Ν. Σμύρνης. Μια ιστορία που ξεκίνησε στις αρχές του καλοκαιριού και παραλίγο να μετατρέψει τον Πανιώνιο των χιλίων προβλημάτων σε τσιγγάνο.

Όπως ισχύει και στα υπόλοιπα θέματα, έτσι και τώρα, δεν είχαμε την παραμικρή πληροφόρηση. Τι διαπίστωσαν οι ελεγκτές της περιφέρειας; Ποια προβλήματα εντόπισαν; Ποια από αυτά επιλύθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού; Ήταν απλά τυπολάτρες ή υπάρχουν σοβαρά θέματα ασφαλείας τα οποία πρέπει να γνωρίζει ο μέσος φίλαθλος όταν επιλέγει να παρακολουθήσει ένα ποδοσφαιρικό αγώνα;

Απόψεις ακούστηκαν πολλές: από το ότι και άλλα γήπεδα αντιμετωπίζουν προβλήματα αλλά πήραν άδεια (αλήθεια πόσο μας ενδιαφέρει αν για παράδειγμα λειτουργούν ή δεν λειτουργούν οι πυροσβεστήρες στο γήπεδο της Βέροιας), μέχρι ότι υπάρχει συνομωσία εις βάρος του Πανιωνίου. Πάντα μας φταίει ο εξωτερικός παράγοντας. Δεν εξετάσαμε βέβαια ότι τα προβλήματα δεν εντοπίστηκαν χθες αλλά είχαν επισημανθεί από καιρό, συνεπώς υπήρχε το χρονικό περιθώριο να ολοκληρωθούν οι όποιες εργασίες.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ εκκρεμούσε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα για την ομάδα και διαβάζαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ηρωικές απόψεις περί μη καθόδου της στον αγωνιστικό χώρο που θα ορίζονταν να παίξει ως τυπικά γηπεδούχος, κάποια από τα μέλη της διοίκησης που ήταν επιφορτισμένα με την επίλυση του θέματος, έκαναν διακοπές!!! Δηλαδή έπρεπε να μηδενιστεί η ομάδα, δήθεν επειδή κάποιοι θέλουν το κακό μας, ενώ το μόνο που χρειάζονταν ήταν να βρεθούν λύσεις και μάλιστα από καιρό απ' όσους αμείβονται αδρά για να διοικούν την ιστορικότερη ομάδα της Ελλάδας. Έπρεπε να κάνουν ντου οι πάνθηρες για να κινητοποιηθεί ο μηχανισμός (ο ποιός;;;) και να βρεθούν κάποιες λύσεις έστω και την τελευταία στιγμή; Έστω και δύσκολα, πήραμε παράταση ζωής μέχρι το τέλος του χρόνου. Και εννοείται ότι και πάλι δεν υπήρξε ενημέρωση.

Το ίδιο ραχάτι και στην περίπτωση Μενδρινού. Οι μεταγραφές μας άνω των 24 ετών μετρημένες. Οι περισσότερες από τις ομάδες με παρόμοιους με εμάς στόχους έχουν δικαίωμα να κάνουν μεταγραφές (και προφανώς θα έχουν τη δυνατότητα να διορθώσουν τα προβλήματά τους τον Γενάρη ενώ εμείς όχι). Επιλέγουμε τον Μενδρινό έναντι του Φανούρη γιατί δεν μπορούσαμε να αντέξουμε και τα δύο συμβόλαια (θεωρητικά, γιατί κανείς δεν ρώτησε τον Φανούρη πόσα θέλει για να ανανεώσει). Αποκτούμε δύο παίκτες άνω των 24αρων ετών (ο ένας με τραυματισμούς και ο άλλος γεματούλης) και τελικά μαθαίνουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε άλλη μεταγραφή επειδή το συμβόλαιο του Μενδρινού δεν θεωρήθηκε ανανέωση, διότι σύμφωνα με τις φήμες κάποιος δεν κατάθεσε τα απαραίτητα έγγραφα εγκαίρως... Ενημέρωση από φήμες, ανακρίβειες και κανείς δεν αναλαμβάνει το κόστος των λαθών... Τι ακριβώς να στηρίξει ο κόσμος;

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν διοίκηση που έχει εκλεγεί από τον κόσμο να απαξιώνει τόσο πολύ τα μέλη που της εξέλεξαν και τους απλούς φιλάθλους. Δήθεν επειδή ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται. Δήθεν επειδή στις γενικές συνελεύσεις μαζεύονται λίγοι. Ναι αλλά λίγοι ήταν αυτοί που ψήφισαν και επέλεξαν τη διοίκηση του Πανιωνίου. Όταν μας εκλέγουν είναι αρκετοί και όταν πρέπει να ενημερωθούν για τα απολύτως απαραίτητα (οικονομικά, θέματα ασφαλείας, πορεία της ομάδας) μας πέφτουν λίγοι;

Νομίζω ότι χάσαμε την ουσία. Εκλεγμένη διοίκηση που απαξιώνει και χάνει τον κόσμο δεν μπορεί να πάει μακριά. Όσα έμμισθα στελέχη κι αν φέρει. Όσες γνωριμίες κι αν έχουν (που πολύ αμφιβάλλω). Όσο μάγκες κι αν θεωρούν ότι είναι.

Πρώτο δείγμα θετικό

Καλή ποδοσφαιρική χρονιά αδέρφια. Ξεκίνημα με το δεξί από το αφιλόξενο για τον Πανιώνιο Ηράκλειο και ο πρώτος βαθμός στο σακούλι.

Δεν θα ήθελα να γράψω πολλά. Στο αγωνιστικό κομμάτι θα ήθελα να πω ότι η αμυντική μας λειτουργία είναι σε καλό επίπεδο και μάλιστα πιο ώριμη από πέρσι. Αυτό που πρέπει να βελτιωθεί είναι η ευκολία με την οποία δεχόμαστε κάρτες. Ο Γιαννακόπουλος συνεχίζει να βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Δημιουργικά δεν ενθουσιάστηκα. Είναι άδικο να βγάλω συμπεράσματα από το πρώτο παιχνίδι, νομίζω όμως ότι ο Πανιώνιος με τον Μενδρινό στο καλό του 70λεπτο μου αρέσει περισσότερο. Έχει την ικανότητα να ξεκλειδώνει τις αντίπαλες άμυνες και να τροφοδοτεί έξυπνα τους επιθετικούς μας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται καταστάσεις στην αντίπαλη άμυνα. Χωρίς μια ισχυρή καθοδήγηση από το κέντρο οι επιθετικοί μας (με εξαίρεση τον Αραβίδη) δεν βγάζουν το τσαγανό που χρειάζεται.Δείχνουν θαμποί. Κάπως έτσι είχαν τα πράγματα και σήμερα, αφού κατορθώσαμε να πάρουμε τον βαθμό χάρη στην αμυντική μας λειτουργία (είναι ζήτημα αν χάσαμε δυο επουσιώδεις ευκαιρίες σε όλο το παιχνίδι) που μπλόκαρε τον ΟΦΗ, ο οποίος στα χαρτιά φάνταζε ισχυρότερος. Επιθετικά δείξαμε να έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Αν και είναι νωρίς, με ανησύχησε πολύ η επιθετική μας απόδοση, σε σημείο που πιστεύω ότι πρέπει άμεσα να βρεθούν αξιόπιστες λύσεις. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο αυτό είναι εφικτό, μετά την εμπλοκή με το συμβόλαιο του Μενδρινού. Τελικά έπαθε γαστρεντερίτιδα ή όντως υπάρχει θέμα με το συμβόλαιο; Ότι και να έχει από τα δύο το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Σκατά...Αστειάκι...

Καλή και η απόδοση του κου Παντέλη από τον πάγκο, ο οποίος έστησε ορθολογικά την ομάδα, έχοντας προφανέστατα βάλει ως στόχο το Χ, στόχο που υπηρέτησε με συνέπεια με τις αλλαγές και με το εν γένει κοουτσάριμα.  Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν οι δηλώσεις του. Όταν όλη η Ελλάδα έχει δει το παιχνίδι, δεν μπορεί να δηλώνει ότι στο δεύτερο ημίχρονο χάσαμε την ευκαιρία για κάτι καλύτερο από την ισοπαλία (με τι ευκαιρίες;;;;;) και ότι μας μπλοκάρισε η αποβολή του Λαμπρόπουλου στο 85!!!.

Με δεδομένο ότι το πρόγραμμα των πρώτων αγωνιστικών είναι δύσκολο, ότι μαζεύουμε είναι καλό. Συνεχίζουμε με τον βάζελο ελπίζοντας σε αντίστοιχη ή καλύτερη συγκομιδή βαθμών.

Καλή επιτυχία στην ομάδα και υγεία σε όλους.

Μια χαρά κλήρωση για καλό και σοβαρό Πανιώνιο

Πολλοί λένε ότι δεν υπάρχουν εύκολες και δύσκολες κληρώσεις, αφού σε ένα πρωτάθλημα αναγκαστικά θα παίξεις με όλους. Αυτό δεν το πιστεύω. Απόδειξη το περσινό πρωτάθλημα όπου το εξαιρετικά βολικό πρόγραμμα των αρχών του πρώτου γύρου έδωσε δύναμη και αυτοπεποίθηση στη νεανική μας ομάδα προκειμένου να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του υπόλοιπου πρωταθλήματος. Η βαθμολογική συγκομιδή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου βοήθησε αποφασιστικά στην παραμονή της ομάδας στην κατηγορία, καθώς είχαμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε νωρίς όλες τις προβληματικές ομάδες του πρωταθλήματος, δηλαδή στο χρονικό σημείο πριν να αρχίσουν να βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους.

Θεωρώ ότι η χθεσινή κλήρωση είναι καλή. Η κλήρωση του πρώτου γύρου είναι σαφέστατα δυσκολότερη από του δεύτερου όπου θα αντιμετωπίσουμε τις περισσότερες ομάδες του επιπέδου μας εντός έδρας. Στα αρνητικά ότι το πρωτάθλημα κλείνει εναντίον δύο ομάδων με παρόμοιους στόχους με εμάς (τουλάχιστον όπως φαίνεται τώρα) και το χάπι χρυσώνεται από το γεγονός ότι έχουμε το τελευταίο παιχνίδι στην έδρα μας.

Νομίζω ότι η κλήρωση έχει τρία βασικά κλειδιά:1 να αντέξουμε το πολύ δύσκολο πρόγραμμα των πρώτων έξι αγωνιστικών, 2. να κάνουμε ζημιά σε ανταγωνιστικές μας ομάδες στον πρώτο γύρο που τις αντιμετωπίζουμε εκτός ή έστω να μαζέψουμε αρκετούς βαθμούς ισοπαλίας και 3. να κάνουμε την γερή αντεπίθεση στον δεύτερο γύρο που έχουμε τους περισσότερους συνδιεκδικητές της παραμονής στην έδρα μας. Το περσινό όριο παραμονής στην υποθετική περίπτωση υποβιβασμού 3 ομάδων ήταν οι 32 βαθμοί σε 30 παιχνίδια, ενώ με 2 ομάδες το όριο παρέμεινε σχετικά χαμηλά, δηλαδή στους 27 βαθμούς. Τη στιγμή που γράφω το συγκεκριμένο κείμενο δεν γνωρίζω αν τελικά θα υποβιβαστούν φέτος 2 ή 3 ομάδες. Με δεδομένο ότι τα φετινά παιχνίδια είναι περισσότερα και με αναλογική εφαρμογή του περσινού μέτρου παραμονής στο φετινό πρόγραμμα, τότε ίσως το όριο παραμονής τεθεί στους 36 βαθμούς με υποβιβασμό 3 ομάδων και στους 30-31. Αυτό μπορεί να σημαίνει 16-18 βαθμούς στον πρώτο γύρο (για να μην αγχωθούμε πολύ). Ελπίζω η νεανική μας ομάδα και ο άπειρος (στην κατηγορία) προπονητής να βρουν τρόπους να αντέξουν στην πίεση που λογικά θα υπάρξει στην αρχή του πρωταθλήματος. Με δεδομένο ότι το πρόγραμμα είναι αρκετά καλό, ελπίζω να βρούμε τις λύσεις σε αγωνιστικό επίπεδο για να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις. 

Αυτό το λες διαφάνεια;

Κατά κοινή ομολογία η χρονιά που έρχεται θα είναι η πιο δύσκολη των τελευταίων ετών. Πολλά τα προβλήματα, ελάχιστα τα χρήματα, έλλειψη αδειοδότησης και κατά συνέπεια περιορισμοί στις μεταγραφές. Η διοίκηση με τα νέα διαρκείας ζήτησε τη βοήθεια του κόσμου. Το είχε κάνει και πέρσι, φαίνεται όμως ότι ο κόσμος δεν στήριξε ιδιαίτερα το project. Συνεπώς άλλο ένα πρόβλημα. Το μεγαλύτερο από όλα.

Η ομάδα με τα τόσα προβλήματα δεν μπορεί να πάει πουθενά χωρίς τον κόσμο. Γιατί ο κόσμος δεν στηρίζει; Γιατί κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει διαφάνεια.

Δεν θα ήθελα να αναφέρω τα παλαιότερα περιστατικά. Θα μείνω στα τρέχοντα τα οποία καταδεικνύουν μια συγκεκριμένη κατάσταση. Εδώ και ένα μήνα έχουμε βαρεθεί να ακούμε για παραιτήσεις και επαναπροσλήψεις. Για απομακρύνσεις προσώπων που επισήμως φεύγουν και ανεπισήμως ακούγεται πως κάνουν κουμάντο. Μέσα σε αυτό το διάστημα αποκτήθηκαν ένα σωρό παίκτες και κανείς δεν έχει καταλάβει με ποιού την εισήγηση αποκτήθηκαν. Ο κος Κουτλίδης δήλωσε ότι δεν ήταν δική του επιλογή. Ο κος Παναγόπουλος έφυγε άρα λογικά δεν αποδέχεται τις συγκεκριμένες μεταγραφές ως δική του επιλογή. Εγώ δεν τους πήρα, ο Griniaris δεν τους πήρε, οι συγκεκριμένοι παίκτες όμως (που έφυγαν και που ήρθαν) δεν είδαν φως και μπήκαν. Κάποιος τους αγόρασε. Κάποιο πλάνο υπάρχει. Υπάρχει;

Αυτή τη στιγμή η ομάδα τυπικά δεν έχει προπονητή, δεν έχει διευθύνοντα σύμβουλο, δεν έχει οικονομικό διευθυντή, δεν έχει διευθυντή ποδοσφαιρικού τμήματος. Πως θα γίνει προετοιμασία; Στον αυτόματο; Ο κόσμος που τα βλέπει όλα αυτά, πως είναι δυνατόν να δείξει εμπιστοσύνη και να στηρίξει την προσπάθεια;

Η γνώμη μου είναι ότι όσοι δήλωσαν παραίτηση καλά θα κάνουν να απομακρυνθούν για τα καλά. Η ομάδα έχει πρόεδρο που μπορεί να αποφασίσει. Ο Πανιώνιος ακόμη και τώρα έχει στελέχη που μπορούν να δώσουν λύσεις. Πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο, να παρουσιάσουμε στο κόσμο ένα ξεκάθαρο σχέδιο υποστηριζόμενο από ανθρώπους που αγαπούν και πονούν την ομάδα. Όχι με αλεξιπτωτιστές. Πρέπει να γεφυρώσουμε τις διαφορές μας και να ζητήσουμε τη συνδρομή κάθε Πανιώνιου που έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει...

Θεωρώ λάθος να συμβαίνουν όλα αυτά και ο κόσμος, στον οποίο ανήκει ο Πανιώνιος να μην συμμετέχει. Να μην συναποφασιζει. Να ενημερώνεται με μισόλογα και tweets. Υπάρχει βλέπεις και το κακό προηγούμενο της Γενικής Συνέλευσης των μπράβων και του πετροπόλεμου. Της συνέλευσης που κανείς δεν κατάλαβε τίποτα για τον ισολογισμό και τον απολογισμό. Τη συνέλευση των καταγγελιών που έπεσαν στο καλάθι των αχρήστων.

Το ποδόσφαιρο είναι θέαμα απευθυνόμενο στον κόσμο. Τον έχουμε ανάγκη. Απόλυτη ανάγκη, ιδίως όταν το δικό μας κοινό είναι τόσο περιορισμένο... Ας το λάβουμε αυτό υπόψιν και ας μη τον διώχνουμε...

Αθλοδιακοπές ή ψηφοθηρία;

Την Τετάρτη έγιναν στο κλειστό της Αρτάκης οι γυμναστικές – χορευτικές επιδείξεις των αθλοδιακοπών του διοργανώνει ο Δήμος Ν. Σμύρνης. Στο πρόγραμμα αυτό συμμετείχαν φέτος περισσότερα από 1600 παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία κατέκλυσαν το παρκέ του γηπέδου, με τους γονείς τους να τα παρακολουθούν από τις εξέδρες.

Θέλω να πω ότι ο συγκεκριμένος θεσμός μου αρέσει πολύ. Τον θεωρώ χρήσιμο και ωφέλιμο για τα παιδιά και πολύ εξυπηρετικό για τους γονείς. Έναντι ενός ευτελούς αντιτίμου τα παιδιά ασχολούνται με ένα σωρό αθλήματα επί ένα μήνα, κάνουν παρέες, πηγαίνουν εκδρομές και το κυριότερο ξεκολλούν από τις τηλεοράσεις και τους καναπέδες. Στα θετικά ότι πολλά από τα παιδιά κάνουν μια πρώτη γνωριμία με τους αθλητικούς χώρους του Πανιωνίου και με τα αθλήματα που καλλιεργεί. Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να είναι εφικτά χωρίς τη συμβολή του προσωπικού, το οποίο αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από στελέχη και προπονητές του Πανιωνίου. Εκτιμώ αυτά τα παιδιά από τον πρώτο έως τον τελευταίο διότι τους εμπιστεύομαι και τα δικά μου παιδιά και γιατί δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους ενώ αμείβονται με λίγα χρήματα και με δόσεις τύπου «Κοτσόβολος».

Έχω όμως και μια βασική διαφωνία. Θεωρώ ότι αυτός ο θεσμός πρέπει να διεξάγεται αποκλειστικά και μόνο από τον Πανιώνιο και όχι από τον Δήμο Ν. Σμύρνης. Στο πρόγραμμα αυτό χρησιμοποιούνται οι δικές μας εγκαταστάσεις, το δικό μας προσωπικό, οι δικοί μας προπονητές και το κυριότερο η δική μας τεχνογνωσία. Είναι άδικο λοιπόν στην πλάτη του Πανιωνίου να κερδίζουν κάποιοι σε πολιτικό και ενδεχομένως σε οικονομικό επίπεδο. Στα τόσα χρόνια πολλοί έστησαν τις πολιτικές τους καριέρες στην πλάτη του Πανιωνίου. Πολλοί, για να εξασφαλίζουν μερικά ακόμη κουκιά φόρεσαν το κυανέρυθρο κασκόλ τους και μετά βέβαια χάθηκαν… Ο Πανιώνιος όμως πέρα από μεγάλος αθλητικός σύλλογος είναι και ένας τεράστιος οργανισμός. Ως τέτοιος, θεωρώ αδιανόητο να δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης  με τον δήμο ή άλλους πολιτικούς φορείς. Μας έχουν, δεν τους έχουμε ανάγκη. Μας ενδιαφέρει το καλό του συλλόγου και όχι το πολιτικό μέλλον του ενός και του άλλου. Αυτό βέβαια μπορεί να συμβεί όταν πάψουμε να ακολουθούμε την πολιτική: τα έχουμε καλά με όλους και βέβαια όταν οι προπονητές και τα στελέχη μας δεν είναι παράλληλα προπονητές και στελέχη του Ο.Ν.Α. Πώς να σπάσεις δεσμούς όταν έχεις εξαρτήσεις;

Όποιος θέλει να εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον να φτιάξει κανένα πάρκο, να φροντίσει για την αποκομιδή των σκουπιδιών, να τοποθετήσει στον δρόμο άλλο ένα κολωνάκι, που είναι και της μόδας…Μακριά όμως από τον Πανιώνιο.

Ο Δήμος Ν. Σμύρνης δεν έχει διστάσει να λειτουργήσει ανταγωνιστικά προς τα αθλητικά σωματεία της περιοχής με την δημιουργία αθλητικών τμημάτων του ΟΝΑ, τα οποία στερούν αθλητές (και έσοδα) από τα σωματεία. Για τον λόγο αυτό δεν βλέπω τον λόγο να μην λειτουργήσουμε κι εμείς με τον ίδιο τρόπο και να διοργανώσουμε τις αθλοδιακοπές μόνοι μας, με τους δικούς μας ανθρώπους, στις δικές μας εγκαταστάσεις, χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε πολιτικά λογύδρια και προεκλογικούς λόγους σε κάθε αντίστοιχη της Τετάρτης εκδήλωση.

Όχι, το Δ.Σ του Πανιωνίου δεν είχε τα κότσια να σπάσει τους δεσμούς με τον Δήμο. Με ανθρώπους που μας κάθονται στο στομάχι. Με όλους αυτούς που μια ζωή αλίευαν ψήφους από τον Πανιώνιο και ευνοούσαν τον Μίλωνα ή που όταν τους είχανε ανάγκη σφύριζαν αδιάφορα..

Το θέμα τον αθλοδιακοπών ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγους που αποσύρθηκα από τα διοικητικά του Πανιωνίου. Μεταξύ άλλων θεώρησα τουλάχιστον ατυχή την έμπνευση της παραχώρησης των αθλητικών εγκαταστάσεων, χωρίς να έχει αποφανθεί το Δ.Σ του Πανιωνίου επ’ αυτού. Χωρίς να λάβουμε μια απόφαση για το αν θέλουμε να διοργανώσουμε εμείς και επισήμως αυτό τον θεσμό και τα έσοδα να πάνε στην ομάδα, αντί να περιμένουμε ως άλλη Ψωροκώσταινα την επαιτεία της χρηματικής επιδότησης του Δήμου.

Ο καθένας λοιπόν στο είδος του. Ναι στις αθλοδιακοπές, όχι όμως σε πολιτική εκμετάλλευσή τους και σε δημιουργία σχέσεων εξάρτησης με τον Δήμο.