Άλλη μια Πανιώνια χρονιά τελειώνει. Μια χρονιά με χαρές, λύπες και ασφαλώς γκρίνια!!!

Εύχομαι σε όλους για την καινούρια χρονιά υγεία, δουλειά, λεφτουδάκια (όσα χρειάζονται για να είμαστε καλά), αγάπη, καλούς φίλους και χαρές από την Πανιωνάρα μας.

Να μην ξεχνάμε ότι όσο κι αν διαφωνούμε έχουμε ένα κοινό που μας ενώνει. Το πάθος για την ομαδάρα μας.

Καλή χρονιά, χρόνια πολλά!!!

Φταίει η πέτρα ή το χέρι που την πετάει;

Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα την συνέντευξη του κ Κουτλίδη για το θέμα της μη υπογραφής του νέου συμβολαίου από τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο.


Θα ήθελα να τοποθετηθώ στο θέμα αυτό.

Όταν ένας νέος παίκτης εντάσσεται στο βασικό σχήμα μιας ομάδας έχει μοιρασμένες πιθανότητες να «πιάσει». Χρέος της διοίκησης είναι να δεσμεύσει προκαταβολικά ένα τέτοιο παίκτη με συμβόλαιο, για να είναι εξασφαλισμένη ότι θα μπορεί να διαπραγματευθεί τους όρους της πώλησής του, εάν και εφόσον προκαλέσει το ενδιαφέρον άλλων ομάδων με την παρουσία του. Οι απολαβές του Σπυρόπουλου ήταν τόσο μικρές που θα μπορούσε το συμβόλαιό του ανανεωθεί με άνεση και με ελάχιστο οικονομικό κόστος για τον σύλλογο είτε το περασμένο καλοκαίρι είτε έστω στα μέσα του γύρου, πριν πάρει τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του. Η ανάγκη δέσμευσης με συμβόλαιο γίνεται επιτακτική όταν ο προπονητής εμπιστεύεται έναν παίκτη ως βασικό και αναντικατάστατο επί 15 ολόκληρους αγώνες.

Από τη στιγμή που η διοίκηση δεν προνόησε να δεσμεύσει τον Σπυρόπουλο εγκαίρως με συμβόλαιο, δεν ευθύνεται ο παίκτης ούτε για την καλή του την απόδοση, ούτε για τη συνεχή του παρουσία, ούτε βέβαια για το ενδιαφέρον άλλων ομάδων για το πρόσωπό του. Είναι άδικο λοιπόν, να παρουσιάζουμε τον Σπυρόπουλο ως παλιόπαιδο και αχάριστο, από τη στιγμή που εμείς δεν προνοήσαμε να τον δεσμεύσουμε με συμβόλαιο και να διαπραγματευθούμε την ενδεχόμενη πώλησή του. Είναι επαγγελματίας και κοιτάει το συμφέρον του. Ο Πανιώνιος του έδωσε την εκαιρία και εκείνος την έπιασε από τα μαλλιά. Ωφεληθήκαμε και οι δύο λοιπόν.

Στη συνέντευξή του άλλωστε ο κος Κουτλίδης παραδέχεται ότι το ποσό που ζήτησε ο Σπυρόπουλος ήταν στις οικονομικές δυνατότητες του Πανιωνίου, αλλά δεν του χορηγείται γιατί θα ανέτρεπε τις εσωτερικές ισορροπίες. Σε επίπεδο επαγγελματικού αθλητισμού αυτά δεν υπάρχουν. Όποιος έχει σουξέ πληρώνεται. Νόμος.

Προσωπικά θα ήθελα να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την επέκταση της συνεργασίας με τον Σπυρόπουλο. Θεωρώ λάθος να τιμωρείς με αποκλεισμό έναν επαγγελματία αθλητή, επειδή εσύ έκανες το λάθος να μην προνοήσεις για την ανανέωση της συνεργασίας. Σε κάθε περίπτωση η ομάδα χρειάζεται τον παίκτη, θα τον πληρώνει μέχρι το καλοκαίρι, άρα έχει κάθε δικαίωμα να τον χρησιμοποιεί.

Όπως λέει και ο πολύ καλός μου φίλος Griniaris ενδεχόμενη μη χρησιμοποίηση του Σπυρόπουλου ωφελεί αποκλειστικά και μόνο τη νέα του ομάδα, καθώς θα αποκτήσει έναν ξεκούραστο παίκτη, ο οποίος μάλιστα δεν θα διατρέχει κίνδυνο τραυματισμού.

Κλείνοντας, ελπίζω να μην ακούσουμε το γνωστό από άλλες περιπτώσεις παραμύθι ότι αναγκαζόμαστε να πουλήσουμε τον παίκτη από τώρα (και όσο όσο – χωρίς όμως να ξέρει κανείς το πόσο) προκειμένου να μη μείνει ελεύθερος το καλοκαίρι…Νησάφι πια.

Ημερολόγιο Λ.Φ.Π

 

Η Λέσχη Φίλων Πανιωνίου προχωράει στην έκδοση ημερολογίου αφιερωμένου στην ομάδα μπάσκετ και στον επί μία δεκαετία ιδιοκτήτη - πρόεδρο της Ηλία Λιανό. Η χρηματοδότηση του ημερολογίου έγινε με την έκδοση και πώληση ημερολογίων τσέπης, τα οποία είναι χρηστικά και όμορφα.

Νομίζω ότι όλος ο κόσμος του Πανιωνίου πρέπει να αγοράσει το συγκεκριμένο ημερολόγιο, κυρίως ως ένδειξη αναγνώρισης των προσπαθειών του Ηλία Λιανού αλλά και για την ενίσχυση της Λέσχης Φίλων, η οποία πέρα από τις συνδρομές μελών, τα έσοδα από τις εκδόσεις και τον επί της ουσίας έρανο κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης των εκτός έδρας αγώνων, δεν έχει κανένα απολύτως άλλο έσοδο. Η τιμή του ημερολογίου είναι προσιτή. Κοστίζει μόλις 5 ευρώ.

Καλά χριστούγεννα τρελάρες!!!

 

 

Φίλοι συναγωνιστές, τρελαμένοι εραστές της κυανέρυθρης φανέλας, σας εύχομαι χρόνια πολλά!!! Να είστε όλοι καλά, υγιείς, με ανθρώπους που αγαπάτε και με χαρές από την Πανιωνάρα μας. Και μη στεναχωριέστε για την κρίση. Εμείς οι Πανιώνιοι 120 χρόνια σε κρίση είμαστε!!!

Ελένη, δεν έβγαλα ποτέ σήμα που μου έδωσες.

Διάβασα με προσοχή τη δήλωση του κου Τσακίρη. Δεν θα ήθελα να την αναλύσω. Θα ήθελα να πω μόνο ότι: Πανιώνιος είναι τα παιδιά που φορώντας τα κυανάρυθρα αντιμετωπίζουν τη χλεύη των γαύρων συμμαθητών, είναι οι γονείς που τρώνε τις βροχές και το κρύο, που αφήνουν τη δουλειά τους, που στερούνται άλλα πράγματα εν μέσω κρίσης για να συνεχίσουν τα παιδιά τους να απολαμβάνουν το προνόμιο να αποτελούν μέρος του σώματος του τεράστιου αυτού αθλητικού οργανισμού.

 

Είναι οι προπονητές και οι υπάλληλοι που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, που τους κυνηγούν οι Τράπεζες, που δεν έχουν χρήματα για να πάρουν δώρα στα παιδιά τους αυτές τις άγιες ημέρες και όμως καθημερινά βρίσκονται στο πόστο τους.

Πανιώνιος είναι οι έφοροι που βλέπουν της εγκαταστάσεις να καταρρέουν, τα έξοδα να μην βγαίνουν και όμως προσπαθούν να βρουν λύσεις από το πουθενά.

 

 Πανιώνιος είναι ο φίλος που βλέπω δίπλα μου στην εξέδρα και στα καλά και στα άσχημα. Αυτός που ψάχνει τα κέρματα στην τσέπη για να αγοράσει το εισιτήριο.

 

Πανιώνιος είναι ο Βασίλης Τσάβαλος που παίζει τα πάντα κορώνα γράμματα, ο Τζο Μιχαηλίδης, ο Θοδωρής Κοκκινάκης, οι "έλα ρε Πανιωνάρες" και άλλοι απλοί άνθρωποι που βάζουν καθημερινά το δικό τους λιθαράκι.

Πανιώνιος δεν είναι αυτοί που έβαλαν το χέρι τους στο μέλι. Οι επαγγελματίες παράγοντες, οι επαγγελματίες πολιτικοί, οι ήρωες της καφετέριας. Πανιώνιος δεν είναι οι κλίκες και τα μικροσυμφέροντα. Πανιώνιος είναι το μετάλλιο της ακαδημίας Αθηνών, το νο 2 στο μητρώο του Σέγας, η συνέχεια της Σμυρναϊκής καταγωγής μας.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ

Άλλο ένα κείμενο από τον καλό φίλο George Panther

Ολοι νομίζω ανεξαιρέτως έχουμε χειροκροτήσει την προσπάθεια και την πορεία που είχε μέχρι προτινος η νέα ομάδα, που ορθά η παρούσα διοίκηση και ο προπονητής ρισκάρησαν να φτιάξουν, αξιοποιώντας παλιότερες επενδύσεις για το μέλλον που είχε κάνει ο Κ. Τσακίρης, καθώς και την δουλειά υποδομής που έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια στο ΑΠΗΛΙΟΝ. Ομως εκτός α...πό τον κίνδυνο του εφησυχασμού με τους 21 πόντους του α΄γύρου (μην ξεχνάμε τον μύθο του λαγού με τη χελώνα), υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να επισημάνουμε, επειδή ότι έιχε να δώσει η παρούσα διοίκηση (με τα όποια σφαλματά της βέβαια) το έδωσε και τα όποια "καύσιμα" έχουν σωθεί και η βάρκα δεν μπορεί να πάει πιο πέρα φοβάμαι.
Ακούω Λοιπόν
πολλές φορές ότι χτιζουμε ομάδα για τα επόμενα χρόνια. Οσοι το ισχυριζονται, νομίζω ότι δεν έχουν καμμία επαφή με την πραγματικότητα. Ούτε καν για το επόμενο εξάμηνο δεν χτιζουμε ομάδα, όσο συνεχιζεται η σημερινή διοικητικο-οικονομική κατάσταση του Πανιωνίου, που έχει σαν συνέπεια τα όποια αστέρια και αστεράκια ανέτειλαν από την δουλειά του Απηλίου τα προηγούμενα χρόνια, να ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν μαζικά και έναντι πινακίου φακής, αν δεν προλάβουν να κανουν και καμμιά προσφυγή κάποιοι. Ακούσατε για Σάμαρη, Σπυρόπουλο, Κολοβό, ενώ υπάρχει καπνός (άρα και φωτιά) και για άλλους για να πάρουν σειρά. Και μετά πολύ δύσκολα θα (ξανα)υπάρξει μετά...Χρειάζονται γενναιες αποφάσεις στον σημερινό Πανιώνιο, για να μεταβιβαστεί σε χέρια που να εγγυώνται μια στοιχειώδη οικονομική βιωσιμότητα και συγκροτημένη-συντεταγμένη διαχειριση της μελλοντικής αξιοποίησης από πωλήσεις του ρόστερ. Ετσι ώστε ούτε η ομάδα να αδειάσει από την μια στιγμή στην άλλη, ούτε να ξεπουληθούν αδιαφανώς και έναντι πινακίου φακής τα ταλέντα που για μια ακόμη φορά ανθοφορησαν στο διαχρονικό (αλλά έως πότε ?) ποδοσφαιρικό φυτώριο της Νέας Σμύρνης. Εάν ξαναγύριζε πχ ο Κων/νος Τσακίρης, αυτό και μόνο θα του ζητούσαμε και όχι βέβαια νέους Ρεκόμπα. Το πήραμε το μάθημα...

Ο Φωστήρας και οι φωστήρες

Για το χθεσινό παιχνίδι δεν έχω άποψη γιατί δεν το παρακολούθησα. Είναι άσχημο να βγαίνουμε εκτός διοργάνωσης, είναι χειρότερο όταν αυτό συμβαίνει από ομάδα Γ' Εθνικής αλλά τέλος πάντων στο κύπελλο συνηθίζονται οι εκπλήξεις και μπορούμε, έστω και δύσκολα να το καταπιούμε.

Τα προβλήματα βρίσκονται αλλού. Χθες διάβασα για τον σοβαρό τραυματισμό του Κούρου. Αν ο Πανιώνιος είχε να επιδείξει κάτι φέτος ήταν τα δύο εξαιρετικά πλάγια μπάκ, ο νεαρός σέντερ μπακ μας, ο Μενδρινός και ο Ρόβας. Ο Ρόβας φεύγει, η αμυντική γραμμή αποδεκατίστηκε από τους τραυματισμούς και ο Μενδρινός μπλέκεται από χθες σε ένα περίεργο σενάριο. Σύμφωνα με τον "τρελό του χωριού" ο Μενδρινός πρόκειται να αποχωρήσει για τον Ο.Φ.Η κι εμείς να πάρουμε δανεικό από τον Ολυμπιακό τον Τάτο. Ο λόγος της αποχώρησής του σύμφωνα με το δημοσίευμα είναι οικονομικός. Δεν έχω ακούσει ότι λήγει το συμβόλαιο του Μενδρινού και σίγουρα είναι ένας παίκτης που θα μπορούσε να προσφέρει χρήματα, εξαργυρώνοντας τις καλές εμφανίσεις του. Αν το δημοσίευμα ισχύει τότε προφανώς δεν θα έχουμε άμεσο οικονομικό όφελος, θα συνεχίσουμε να θεωρούμαστε εμπλεκόμενοι στον κύκλο του Ολυμπιακού και η ομάδα θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, ιδίως αν αποχωρήσει και ο Σάμαρης (όπως ακούγεται από τις αρχές τις σεζόν).

Κάποιος θα πει ότι αναγκαζόμαστε να δώσουμε παίκτες (ή να τους αφήσουμε ελεύθερους) για να εξασφαλίσουμε χρήματα. Προκαταβολικά θα του απαντήσω ότι η προνομιακή σχέση που φαίνεται να έχουμε δημιουργήσει με τον Ολυμπιακό ενδεχομένως αποκλείει προτάσεις από το εξωτερικό (που σίγουρα θα ήταν καλύτερες οικονομικά).Άρα η επιμονή στον συγκεκριμένο τομέα μάλλον δεν έχει οικονομικό κίνητρο (το οποίο θα ήταν κατανοητό αν ο γαύρος αγόραζε τους παίκτες μας στην τιμή που πραγματικά αξίζουν).

Από εκεί και πέρα: οι συνεχείς τραυματισμοί μπορεί να οφείλονται σε τρία πράγματα: Ατυχία, κακή προετοιμασία, ή κάψιμο παικτών από τα συνεχή παιχνίδια και την πίεση. Για τα δύο τελευταία έχει ευθύνη το τεχνικό επιτελείο.Ας βρούν τι λάθος κάνουν, αν κάνουν...

Το γράφω για άλλη μία φορά. Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει. Μπορεί να βρισκόμαστε κοντά, όμως δεν έχουμε εξασφαλίσει την παραμονή. Οι χειρισμοί που απαιτούνται είναι λεπτοί. Η ομάδα πρέπει να προστατευθεί με κάθε τρόπο και μαζί της ο Βασίλης Τσάβαλος, ο οποίος είναι έντιμος άνθρωπος, ρισκάρει πολλά και δεν πρέπει να πληρώσει ερασιτεχνισμούς και αποφάσεις που παίρνονται στο πόδι από κάποιους.

Τα λεφτά μου πίσω

Για να γράψω  τις εντυπώσεις μου για ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, πρέπει οι ποδοσφαιριστές, οι ομάδες, το θέαμα να έχουν τον πρώτο λόγο. Όταν πρωταγωνιστής γίνεται ο διαιτητής τότε δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθώ. Θα ήθελα να μου επιστραφούν τα χρήματα που έδωσα για εισιτήριο. Πλήρωσα 15 ευρώ για να δω ποδοσφαιρικό αγώνα. Όχι την καταστροφή κάθε έννοιας δικαιοσύνης και εφαρμογής των βασικών κανόνων του ποδοσφαίρου. Κρίμα για τα παιδιά του Πανιωνίου για την αντιμετώπιση που είχαν από τον κο Σπάθα, κρίμα όμως και για τον Ολυμπιακό που δεν χρειάζεται αυτού του είδους της σκανδαλώδη εύνοια. Να το χαίρεστε το πρωτάθλημά σας.

Αν υπάρχει κάποιου είδους δικαιοσύνη δεν θα έπρεπε να τιμωρηθεί ο Πανιώνιος για τα επεισόδια. Προβοκάτορας των επεισοδίων ήταν αυτός που είχε επιφορτιστεί με την υποχρέωση ομαλής διαξαγωγής του παιχνιδιού.

Άμυνα Πηγάδι

Οι πανιώνιοι είναι υπερβολικοί σε όλα τους. Και στις νίκες και στις ήττες. To brfunatic, όπως και τα υπόλοιπα blog, κόντρα στο πανιώνιο ρεύμα (για άλλη μία φορά), από την αρχή της χρονιάς είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικά τόσο στις νίκες όσο και στις ήττες.

Θεωρώ ότι όλοι οι ιντερνετικοί βλέπαμε τα πράγματα ακριβώς όπως ήταν. Ένας άπειρος προπονητής, με αρκετούς άπειρους πλην ταλαντούχους παίκτες, με άπειρη διοίκηση, με έμπειρους παίκτες που για κάποιο λόγο παρέμεναν εκτός πλάνων, με ένα πρόγραμμα πρώτου γύρου (ή έστω μισού γύρου) πραγματική ευκαιρία.. Χωρίς διαιτητικά σφαγεία και με πρωτοφανή εύνοια της τύχης. Αυτός ήταν ο Πανιώνιος που σκαρφάλωσε μέχρι και τη δεύτερη θέση, αποδίδοντας σε αρκετές περιπτώσεις συμπαθητικό έως καλό ποδόσφαιρο. Βρέθηκαν πολλοί να αφήσουν υπονοούμενα τόσο για εμένα όσο και για άλλους φίλους ότι ουσιαστικά λυπόμαστε με τις χαρές της ομάδας. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι για άλλη μία φορά βλέπαμε τα πράγματα όπως ήταν και όχι όπως φανταζόμασταν ότι θα μπορούσαν να είναι.

Μετά και από τη σημερινή βαρύτατη ήττα από μία από τις χειρότερες ομάδες της κατηγορίας αποδείχθηκαν ορισμένα πράγματα. Ο προπονητής και η ομάδα που εμπιστεύεται έχει πολύ συγκεκριμένες ικανότητες. Είναι αδύνατον λοιπόν να βγάλουμε τα πόδια μας πέρα από το συγκεκριμένο πάπλωμα. Πριν από λίγο καιρό οι βαθμοί της ομάδας θεωρήθηκαν ότι εξασφάλισαν την παραμονή. Σήμερα (κατόπιν μάλιστα των δηλώσεων και του προπονητή) αποδείχθηκε ότι μπορεί και να μην φτάνουν. Είναι μια πολύ καλή βάση, όμως το πρόγραμμα από εδώ και πέρα είναι δύσκολο και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τόσο καιρό κάποιοι πίστευαν ότι έβλεπαν μια αμιγώς νεανική ομάδα. Δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι έβλεπαν μια ομάδα με αρκετούς έμπειρους παίκτες που πλαισιώνονταν πολύ ικανοποιητικά από κάποιους νεαρούς παίκτες. Αυτή ήταν η διαφορά μας από τις υπόλοιπες ομάδες του επιπέδου μας. Εμείς είχαμε κάνει κουμάντο από πέρσι και διαθέταμε παίκτες με εμπειρία , που άλλοι ΔΕΝ ΔΙΕΘΕΤΑΝ. Καλώς ή κακώς διαθέτουμε κι άλλους παίκτες με εμπειρία. Αυτοί θα μπορούσαν να βοηθήσουν να δημιουργήσουμε ένα ακόμη ισχυρότερο σύνολο. Ένα σύνολο με πολύ περισσότερες επιλογές. Κάποιοι στην πορεία χρησιμοποιήθηκαν και κάποιοι άλλοι όχι. Σήμερα η ομάδα απέδειξε ότι δεν διαθέτει κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Δεν έγινε ΚΑΜΙΑ προσπάθεια να καλυφθεί το συγκεκριμένο κενό. Με δεδομένο ότι δεν καταδεχόμαστε να βρούμε λύσεις από το ρόστερ μας, μάλλον περιμένουμε να μας πέσουν κεντρικοί αμυντικοί από τον ουρανό. Χάσαμε και τον Ρόβα. Μια λοιπόν που δημιουργήσαμε μια τεράστια τρύπα στο κέντρο της άμυνας, την οποία απλά αφήναμε να μεγαλώνει, δημιουργήσαμε άλλη μία τρύπα με την ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ μη συμμετοχή του Ρόβα. Το καρέ κλείνει με την χρησιμοποίηση του τερματοφύλακα Γιαννακόπουλου. Νομίζω ότι το αστείο αυτό παρατράβηξε.  Όταν λοιπόν δημιουργείς ένα χωνί στον άξονα, εκτεινόμενο από το κέντρο του γηπέδου μέχρι το τέρμα, είναι λογικό να δεχθείς 4 γκολ ακόμη και από τη συγκεκριμένη Ξάνθη. Πόσω μάλλον όταν ο προπονητής ως άλλος Φρεντ Αστέρ παραμένει ατάραχος κάτω από τη βροχή, αποφασίζοντας για άλλη φορά με  την πρώτη αλλαγή στο ημίχρονο και αφού έχει δεχθεί ΗΔΗ τρία γκολ.

Ας απλουστεύσουμε τα πράγματα. Δεδομένου ότι ουσιαστικά δεν μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές, είναι υποχρεωτικό να χρησιμοποιήσουμε και τον τελευταίο παίκτη που διαθέτουμε. Όποιος κι αν είναι. Ότι κι αν έχει κάνει. Αρκεί να μπορεί να βοηθήσει. Όποιος βάζει τις εμμονές του πάνω από την ομάδα ενεργεί εις βάρος του Πανιωνίου. Όποιος βάζει τον εγωισμό του πάνω από την ομάδα δεν αξίζει να την υπηρετεί. Ξυπνήστε. Η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Το πρόγραμμα είναι δύσκολο και θα γίνει πολύ δυσκολότερο. Αφήστε τους εγωισμούς και σώστε την παρτίδα όσο είναι νωρίς. Όταν όμως παραμένουν στην εφεδρεία παίκτες με ικανότητες ενώ η παρτίδα δεν έχει σωθεί, κάποιοι για τους δικούς τους λόγους τζογάρουν στην πλάτη της ομάδας. Αυτό πρέπει να τελειώσει ΤΩΡΑ.

Ανακοίνωση ΠΑΕ Πανιώνιος

Η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ ανακοινώνει την επίτευξη συμφωνίας με την ιδιοκτησία του προπονητικού κέντρου «Απήλιον» για την ανάληψη της διαχείρισής του.

Εφ εξής, η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ θα έχει τον πλήρη έλεγχο των προπονητικών της εγκαταστάσεων, στην προσπάθεια για την καλύτερη αξιοποίησή τους και την ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών.

Η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον πρώην μεγαλομέτοχο, Κωνσταντίνο Τσακίρη, για την καθοριστική συμβολή του στην επίτευξη της συμφωνίας, που σηματοδοτεί μία νέα αρχή για την ομάδα μας.

 

Σχόλιο: Η κίνηση αυτή ουσιαστικά σηματοδοτεί την απεμπλοκή του κου Τσακίρη από τον Πανιώνιο. Από την ανακοίνωση κρατάω ένα μόνο τμήμα: "...και την ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών". Η μέχρι σήμερα λειτουργία του προπονητικού είχε αποφέρει καρπούς. Πρόκειται για τις επιτυχίες των μικρών ομάδων και τα οκτώ επαγγελματικά συμβόλαια. Αναφέρομαι στους παίκτες που έγιναν γνωστοί ως τα μωρά του Ελευθερόπουλου, αν και μάλλον θα έπρεπε να λέγονται τα μωρά του Παυλόπουλου. Δεν έχει βέβαια τόση σημασία, καθώς πέρα από ονόματα προέχει το συμφέρον της ομάδας. Μακάρι αυτό να υπηρετηθεί  με τον καλύτερο τρόπο. Ελπίζω να ήταν φήμες όσα ακούγονταν τις προηγούμενες ημέρες ότι οι ακαδημίες πήγαιναν για κλείσιμο. Ότι θα παρέμεναν μόνο οι Κ-17 και άνω ομάδες. Ότι θα έμεναν στο δρόμο 180-200 παιδιά στα μέσα της σεζόν. Ότι στέλεχος κάλεσε το προσωπικό και τους ανήγγειλε την απόλυσή τους εντός εβδομάδας και το κλείσιμο τον ακαδημιών προκειμένου να...μειωθούν τα έξοδα. Μακάρι να μην είχα καλές πληροφορίες... Αν είχα όμως, τότε δεν μιλάμε για αξιοποίηση των εγκαταστάσεων και ανάδειξη ποδοσφαιρικών αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό. Το μέλλον θα δείξει.

Οι αλήθειες του Πάνθηρα

Με μεγάλη μου χαρά φιλοξενώ κείμενο του καλού φίλου και ξεχωριστού ανθρώπου George Panther. Ελπίζω το επόμενο κείμενό του να αναφέρεται σε μια καλή συγκυρία για την ομάδα.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΠΑΟ 1-2 ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ...
επειδή φεύγοντας από το γήπεδο άκουσα αρκετούς να λένε "δεν πειράζει, κι εδώ που φτάσαμε καλά είναι" ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΚΑΘΕΤΑ με αυτή την νοοτροπία που δείχνει "μικρή ομάδα" και δεν ταιριάζει στον Πανιώνιο, ακόμα και τον φετεινό των πολύ νέων παιδιών.
Ε λοιπόν εμένα πολύ με πειραξε, όχι απλά που χάσαμε, αλλά που δεν κερδισαμε αυτό το φάντασμα του βάζελου. Υποδηλώνει κόμπλεξ και ηττοπάθεια που βαρέθηκα να την αποδέχομαι ελέω δήθεν "διαφορετικ'ότητας". Αλλού πρέπει να είναι η διαφορετικότητα του να είσαι Πανιώνιος και όχι στο να λες δεν πειράζει όταν χάνεις (όπως ολόσωστα παρατήρησε ο Ρεκόμπα φεύγοντας από την ομάδα πριν 3 χρόνια), ειδικά με ομάδα όπως ο φετεινός Παναθηναικός. Δεν μπορεί τα Γιάννενα και ο κάθε Πλατανιάς να κάνουν πάρτυ μαζί τους κι εμείς να παιζουμε τόσο κομπλεξικά, όσο στο πρώτο ημίχρονο, που τους δώσαμε στο πιάτο το 0-2. Και ευθύνη τεράστια γι αυτό έχει ο Ελευθερόπουλος που έστησε την ομάδα λές και είχε αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, που έχει ουσιαστικά αχρηστέψει τους δύο πρώτους γκολκήπερ της ομάδας και βάζει συνέχεια ένα άπειρο παιδί με αστάθεια κάτω από τα γκολπόστ, που κράτησε τον Μενδρινό έξω στο α΄και έβαλε πολύ αργά τον Καμπάνταη, ενώ έβλεπε ότι ο Αραβίδης δεν τραβούσε σαν σεντερ φορ. Οσο για τον Κουλουχέρη, μάλλον είναι πρώην παίκτης πιά...Να δώσω τα συγχαρητήρια μου στο Μάρκο Ντούνη, γιατί αποδεικνύει ότι είναι σταθερά ανερχόμενο ταλέντο, με χαρακτήρα, που τον έδειξε στο ιδανικό τελείωμα του γκολ που πέτυχε.
Κρίμα, μια ζωή τα ίδια, πάνω που ανεβαίνει η ομάδα έρχεται το ξενέρωμα. Κι αν εγώ είμαι σκληροπυρηνικός και δεν μασάω, αυτό δεν συμβαίνει με πολλούς άλλους...

Άσκοπη ήττα από ένα φάντασμα

 Μέχρι και σήμερα, μετά από ήττες ο κόσμος συμπαραστέκονταν στην ομάδα και στην τεχνική ηγεσία και χάριζε το χειροκρότημά του. Σήμερα αυτό δεν έγινε. Γιατί;

Ίσως γιατί απέναντι στον χειρότερο Παναθηναϊκό που έχει τύχει να δω στη ζωή μου παρατάξαμε άνευ λόγου και αιτίας μια ομάδα με ιδιαίτερα αμυντικούς προσανατολισμούς. Μια ενδεκάδα που δεν έχουμε παρατάξει κόντρα σε ισχυρούς επιθετικά αντιπάλους (έστω και με μικρότερο όνομα).

Ίσως γιατί ενώ θα έπρεπε να παίζει ο καλύτερος τερματοφύλακας (και ο κος Ελευθερόπουλος είναι απόλυτα ικανός να το κρίνει) συνεχίζουμε τα πειράματα κάτω από τα δοκάρια. Political correct επιλογή; Συμβατική υποχρέωση; Όπως κι αν έχει για άλλη μια φορά εμπιστευτήκαμε τον τρίτο (ή μήπως τέταρτο) τερματοφύλακα και το πληρώσαμε με τα αστεία γκολ που δέχθηκε. Είναι ανεξήγητη η εξαφάνιση του Σιδεράκη ως άλλου Τζων Αυλακιώτη όπως επίσης αντίστοιχα η εξαφάνιση του Περιστερίδη άμα τη κλήση του στην Εθνική (!!!). Το τελευταίο αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.

Ίσως γιατί ο κος Ελευθερόπουλος, αν και είδε την ομάδα να βρίσκεται νωρίς -  νωρίς με δύο γκολ πίσω, καθυστέρησε χαρακτηριστικά να αντιδράσει. Ο Μενδρινός έπρεπε να παίξει από την αρχή (και όσο άντεχε), ενώ αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι ταίριαζε γάντι στον Καμπάνταη. Χάσαμε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο και τα 2/3 του δεύτερου απλά αναλωνόμενοι. Άλλο που δεν ήθελε ο Παναθηναικός, που πέραν των άλλων είχε την απροκάλυπτη διαιτητική υποστήριξη. Όταν σκόραρε ο Ντούνης    ( ο οποίος μπορεί σήμερα να μην ήταν πολύ καλός, απέδειξε όμως την κατάλληλη στιγμή ότι έχει καλή επαφή με τα δίχτυα σε αντίθεση με το ποδοσφαιρικό ανέκδοτο από την Αφρική που τιμάται για μένα άδικα με τη φανέλα του βασικού) τότε η ομάδα πήρε μπρος. Δυστυχώς όμως τα λεπτά απέμεναν δεν έφταναν και έτσι δεχθήκαμε μια εντελώς άσκοπη ήττα. Με λίγα λόγια η άλλοτε πραγματικά τσαμπουκαλεμένη ομάδα φοβήθηκε το φάντασμα του Παναθηναικού. Κρίμα.

Δεν θα αμφισβητήσω τις προσπάθειες του κου Ελευθερόπουλου. Αυτό που αμφισβητώ όμως είναι την  ακρίβεια της δήλωσής του ότι στην ομάδα θα παίζουν οι καλύτεροι της εβδομάδας. Συγνώμη αλλά δεν το βλέπω. Μπορεί ως προπονητής να είναι φιλότιμος και πειθαρχημένος, έχει όμως πολλά να μάθει και ο ίδιος στο κοουτσάρισμα. Ας μην  κοιτάζουμε τη θέση που έχουμε αυτή τη στιγμή. Υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά και δύσκολο πρόγραμμα. Έχουμε πολλές πιθανότητες να τα καταφέρουμε αγωνιστικά, αρκεί να ξαναμοιράσουμε την τράπουλα του ρόστερ. Πέραν αυτού, ακόμη κι αν πετύχουμε αγωνιστικά υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Με αφορμή αυτό το τελευταίο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια φήμη που άκουσα. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μου υπάρχει η σκέψη να κλείσουν οι ακαδημίες του Πανιωνίου στο Κορωπί. Με λίγα λόγια 180 παιδιά που εδώ και τρία χρόνια κάνουν 70 χιλιόμετρα τη φορά για να μπορέσουν να προπονηθούν σε ποιοτικές συνθήκες και αποτελούν το μυστικό για την κατάρτιση ισχυρών Κ ομάδων που με τη σειρά τους μπορούν να προσφέρουν ποιοτικότατους παίκτες στην πρώτη ομάδα της μνημονιακής Ελλάδας, θα βρεθούν χωρίς ομάδα για ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΛΟΓΟΥΣ. Εννοείται ότι ο ερασιτέχνης δεν μπορεί να τα απορροφήσει λόγω ελλείψεως χώρων. Σύμφωνα λοιπόν με τη φήμη αυτή στο Κορωπί θα παραμείνουν μόνο οι Κ17 και άνω ομάδες...  Οι υπόλοιποι τι θα γίνουν; Θα τους χάσουμε ή θα τους μετατρέψουμε σε αθλητικούς τσιγγάνους όπως συμβαίνει στον ερασιτέχνη;  Μάλλον είναι σχέδιο της οικονομικής διάνοιας που άφησε ελεύθερους παίκτες χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα και χωρίς να φροντίσει να διαγραφούν ή έστω να μειωθούν δραστικά οι απαιτήσεις τους από δεδουλευμένα. Έτσι δεν πάμε πουθενά.

Ενδεχόμενο κλείσιμο των ακαδημιών στο Κορωπί δεν μπορεί να είναι απόφαση ενός ή δύο ατόμων ή έστω μιας διοίκησης πρωτοδικείου. Είναι απόφαση που μπορεί να λάβει μόνο Γενική Συνέλευση του Ερασιτέχνη γιατί  υπερβαίνει κατά πολύ, κυρίως σε ηθικό επίπεδο τα όρια της εξουσίας μιας διορισμένης διοίκησης. Ελπίζω να είναι απλή φήμη...

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα άλλο θέμα που με ενοχλεί. Αυτό των απανωτών δηλώσεων. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα ολόκληρος ο Παναθηναικός καλλιεργούσε κλίμα. Πίεζε τη διαιτησία. Συντονισμένα προσπαθούσε να κερδίσει το περισσότερο δυνατό από το μεταξύ μας παιχνίδι, εφόσον μπροστά του έχει το ντέρμπι (;;;) με τον Ολυμπιακό. Εμείς τι κάναμε; Επισήμως ΤΙΠΟΤΑ. Σε δημόσιο επίπεδο αρκεστήκαμε μόνο στις συνηθισμένες συνεντεύξεις εσωτερικής κατανάλωσης όπου οι παίκτες ονειρεύονται μεγαλεία και ευχαριστούν τον προπονητή, ο προπονητής ευχαριστεί τους βοηθούς και τη διοίκηση και οι βοηθοί και η διοίκηση τους παίκτες. Είναι πολύ κουραστικό όλο αυτό για μένα δεν συνάδει με την σεμνότητα και ταπεινότητα που πολύ σωστά θέτει ως πρωταρχικό κανόνα ο κος Ελευθερόπουλος. Πικραθήκαμε πολύ και άδικα σήμερα...

Αστέρας Πανιώνιος 2-1

Για το χθεσινό παιχνίδι δεν θα ήθελα να γράψω πολλά. Θα πω μόνο ότι η ήττα από τον Αστέρα εκτός έδρας θα μπορούσε να θεωρηθεί και εντός προγράμματος, καθώς αντιμετωπίζαμε μια ποιοτική και έμπειρη ομάδα που έχει όσα σχεδόν λείπουν από τις περισσότερες ομάδες της κατηγορίας. Ισχυρούς οικονομικά παράγοντες, καλούς παίκτες, καλό προπονητή. Απέναντι λοιπόν σε αυτή την ομάδα, ο Πανιώνιος στάθηκε αρκετά καλά. Το ζήτημα είναι αν θα μπορούσε να σταθεί καλύτερα. Νομίζω πως ναι. Με λίγα λόγια θα ήθελα να τοποθετηθώ για κάποια θέματα με ευκαιρία το χθεσινό παιχνίδι.

Ο κος Ελευθερόπουλος από τη στιγμή που ανέλαβε την ομάδα έβαλε κάποιους απλούς κανόνες. Μικρό σχήμα, πειθαρχία, απόλυτος σεβασμός στον προπονητή, παίζει βασικός όποιος είναι καλύτερος στην προπόνηση κ.λ.π. Μου θυμίζει λίγο τον διευθυντή δημοτικού σχολείου. Λογικό αφού έπρεπε να επιβληθεί ως προπονητής σε νεαρά παιδιά αλλά και σε έμπειρους πρώην συμπαίκτες.

Είμαι υπέρ των απλών κανόνων γιατί εφαρμόζονται ευκολότερα αφού συνήθως είναι κατανοητοί. Δέχομαι ότι αυτοί οι απλοί κανόνες μπορεί να λειτούργησαν στο στήσιμο της ομάδας. Δεν ξέρω όμως αν αυτοί οι κανόνες όμως εφαρμόζονται το ίδιο για όλους ή αν τέλος πάντων πρέπει να τροποποιηθούν, δεδομένων των συνθηκών.

Παίκτες όπως ο Ρόκας, ο Σιδεράκης, ο Σάμαρης, ο Όμο, ο Κοντοχρήστος είτε άργησαν πολύ να χρησιμοποιηθούν είτε δεν πήραν καθόλου ευκαιρίες. Δεν ήταν καλοί στην προπόνηση; Δεν σεβάστηκαν τους κανόνες του προπονητή; Πάντως ως παίκτες υπήρχαν (και υπάρχουν) στο ρόστερ και διεκδικούν μισθό, άρα θεωρητικά έχουμε κάθε δικαίωμα να τους χρησιμοποιούμε αγωνιστικά προς όφελος της ομάδας. Κάποιους τους χρησιμοποιήσαμε, κάποιους πάλι όχι. Είναι δυνατόν όμως ποτέ να μην έδειξε κάτι καλό ο Σιδεράκης ή ο Όμο ή ο Κοντοχρήστος, ιδίως όταν οι άμεσοι ανταγωνιστές τους είναι οι Περιστερίδης, Γιαννακόπουλος, Οκόγιε κ.λ.π;; Παίκτες που δεν χρησιμοποιούνται αλλά επιβαρύνον τον προϋπολογισμό αποτελούν μεγάλο βάρος και αποτυχία της διοίκησης στη συγκεκριμένη διαχείριση. Αποτυχία αποτελεί επίσης και να μην δίνεις ευκαιρίες σε παίκτες των οποίων ελπίζεις την μεταγραφή είτε για κέρδος είτε για απαλλαγή από το συμβόλαιο. Συνεπώς ο κανόνας του μικρού ρόστερ μάλλον στην πράξη έχει περισσότερες παραμέτρους που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Παράμετροι τόσο οικονομικοί, όσο και αγωνιστικοί, ιδίως όταν οι λύσεις σου περιορίζονται λόγω τραυματισμών, τιμωριών κ.λ.π.

Πλέον μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ένα πράγμα. Βάσει προπονητικών πλάνων έχουμε πράγματι ένα πολύ μικρό ρόστερ. Τόσο μικρό που να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τραυματισμούς και τιμωρίες. Βάσει συμβολαίων έχουμε ένα πολύ μεγάλο ρόστερ. Αυτούς τους παίκτες οφείλουμε να τους πληρώνουμε. Και επειδή προφανώς δεν υπάρχουν τα χρήματα την πληρώνει ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα (με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις φαντάζομαι).

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σκύψει ο πατρικός κος Ελευθερόπουλος (δεν το λέω ειρωνικά) πάνω και από τους υπόλοιπους παίκτες. Να καταλήξει σε ένα μεγαλύτερο ρόστερ που να μπορεί να βγάλει τη χρονιά, επιλέγοντας τους αντικειμενικά καλύτερους και να βρεθεί μια λύση ώστε οι υπόλοιποι να βρουν τον δρόμο τους. Πρέπει επίσης να χαλαρώσει την επιμονή του σε κάποιους παίκτες (π.χ Οκόγιε) και να δώσει ευκαιρίες και σε άλλους, στα πλαίσια του επανακαθορισμού του ρόστερ. Τότε μόνο θα έχουμε πραγματικά χρηστικό και ευέλικτο ρόστερ, τότε θα μπορούμε να περιμένουμε βοήθειες και από άλλους παίκτες που σήμερα παραμένουν στην αφάνεια και μαζί τους στερείται και η ομάδα χρήσιμες υπηρεσίες και βέβαια θα ανταποκριθούμε καλύτερα στα μεγάλα οικονομικά έξοδα. Μέσα σε όλα τα άλλα νομίζω ότι ο κος Ελευθερόπουλος θα έπρεπε να πάρει την απόφαση να στηρίξει λίγο περισσότερο τους επιθετικούς της ομάδας. Ο  Ντούνης και Κολοβός βρίσκονται διαρκώς μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και τους ζητάμε να πετύχουν αυτό που δεν καταφέρνουν ακόμη και έμπειροι επιθετικοί μεγάλης κλάσης. Να κάνουν τη διαφορά όταν και όσο αγωνίζονται. Δύσκολα πράγματα όταν ο επιθετικός δεν έχει νοιώσει γερός στα πόδια του…  Θα μπορούσαμε λοιπόν να είχαμε πάρει κάτι καλύτερο από το χθεσινό παιχνίδι, αν ο κος Ελευθερόπουλος είχε διαχειριστεί πιο ορθολογικά (ίσως και δίκαια) το σύνολο του έμψυχου δυναμικού του διαχρονικά (υπάρχει χρόνος πάντως για να το πράξει). Αν οι αλλαγές  και η αρχική του ενδεκάδα ήταν καλύτερες για την περίσταση. Αν βρίσκαμε λύση στο πρόβλημα του να δεχόμαστε γκολ από τα αποδυτήρια. Θα συμφωνήσω με τον Μάκη Διόγο που έγραψε ότι αυτό ήταν ένα παιχνίδι που χάθηκε από τον κ Ελευθερόπουλο. Όχι τόσο πολύ λόγω των αλλαγών και της ενδεκάδας όσο λόγω των αδυναμιών στη διαχρονική καλή διαχείριση του συνόλου του έμψυχου υλικού. Παράλληλα, θα έλεγα, ότι καλή η επιθετική αντιμετώπιση του παιχνιδιού, δεν είναι ντροπή όμως σε κάποια παιχνίδια να στηνόμαστε και να παίζουμε για την ισοπαλία. Και ο ένας βαθμός χρήσιμος είναι…

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ. Ο Πανιώνιος έχει τη δυνατότητα να κερδίσει τον συγκεκριμένο Παναθηναϊκό. Αρκεί να μην φοβηθεί τη φανέλα. Αρκεί, με την απόδοσή του, να μην επιτρέψει στον όποιο διαιτητή να φοβηθεί εκείνος τη φανέλα του ΠΑΟ. Αν παίξουμε ακομπεξάριστα και ο κόσμος στηρίξει θα κερδίσουμε. Θα αποδείξουμε ότι είμαστε κάτι πολύ περισσότερο από μια ευχάριστη έκπληξη. Αν όχι θα πρέπει να αρκεστούμε στον ρόλο της ομάδας που ως μονόφθαλμη κυριαρχεί στους τυφλούς του φετινού πρωταθλήματος. Από ‘μας εξαρτάται.

Πεντοζάλη με τεσσάρα

Σήμερα περάσαμε ένα πολύ όμορφο ποδοσφαιρικό απόγευμα, που είχε τα πάντα. Πολύ καλή απόδοση από την ομάδα, πολλά γκολ και επιστροφή στις επιτυχίες. Η ομάδα μας ευτύχισε να προηγηθεί νωρίς, χάρη στο κάτι σαν σουτ του Οκόγιε που βρήκε σε αντίπαλο και αναπαύθηκε ήσυχα στα δίχτυα των Κρητικών. Ο Πλατανιάς αναγκάστηκε να ανοιχθεί προκειμένου να ισοφαρίσει, έχασε μερικές σημαντικές ευκαιρίες και δοκάρι (νομίζω ότι η ομάδα των Χανίων δικαιούνταν τουλάχιστον ένα γκολ σήμερα), όμως δεν είχε λύση κόντρα στους γρήγορους επιθετικούς μας. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί άλλα δύο γκολ μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου από τους Ρόκα (εξαιρετική κεφαλιά) και Αραβίδη (πραγματικά πολύ ωραίο γκολ). Στο δεύτερο ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε λίγο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιχνίδι έγινε βαρετό. Ο Πλατανιάς δεν διέθετε την ψυχραιμία και την επιθετική ποιότητα για να διεκδικήσει κάτι καλύτερο και η βραδιά έκλεισε με το πολύ όμορφο γκολ του Ντούνη, ο οποίος μπορεί να μην φάνηκε ιδιαίτερα στο παιχνίδι, όμως μας έδειξε για άλλη μία φορά μετά τα φιλικά του καλοκαιριού, ότι έχει πάρα πολύ καλά τελειώματα φάσεων και δικαιούται να παίρνει ευκαιρίες και σημαντικό χρόνο συμμετοχής.

Μετά και τη σημερινή νίκη, νομίζω ότι μάλλον έχουμε τελειώσει με την υπόθεση "παραμονή". Δεδομένου ότι πέφτουν δύο, θεωρώ δύσκολο το όριο παραμονής να υπερβεί τους 30 βαθμούς, άρα φαινομενικά δύσκολο να μην πάρουμε εννέα βαθμούς στις επόμενες είκοσι αγωνιστικές.  Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα θα μπορεί χωρίς άγχος να παρουσιάσει ακόμη καλύτερο ποδόσφαιρο. Επειδή πολλά από τα παιδιά είναι νεαρής ηλικίας καλό είναι να μην τους γεμίζουμε τα μυαλά με όνειρα ευρώπης (από τώρα). Καλό είναι να αφήσουμε τα πράγματα και την καλή εικόνα της ομάδας να εξελιχθούν ομαλά. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι ο δεύτερος γύρος είναι δυσκολότερος από τον πρώτο και μπορεί να δυσκολέψει κι άλλο, αν κάποιες από τις ομάδες του επιπέδου μας κατορθώσουν να ενισχυθούν μεταγραφικά. Πατώντας και μετρώντας λοιπόν. Καλή εβδομάδα σε όλους και καλή επιτυχία και στην ομάδα μπάσκετ.

Ατρόμητος - Πανιώνιος 1-0

Με βάση τη συνολική εικόνα του παιχνιδιού, η ήττα από τον Ατρόμητο ήταν μάλλον αναμενόμενη. Ο Πανιώνιος είχε αρκετές και σημαντικές ελλείψεις, με σημαντικότερη του Μενδρινού, ο οποίος αποδείχθηκε, ξεκάθαρα πλέον, ότι αποτελεί το βαρόμετρο της ομάδας. Αν και κινητικός στο πρώτο ημίχρονο, όπου δημιούργησε κάποιες ευκαιρίες, βρέθηκε πίσω στο σκορ, ύστερα από γκολ του Καραγκούνη, ο οποίος δεν αστόχησε σε τετ α τετ με τον Περιστερίδη  (που στη συγκεκριμένη φάση μάλλον καθυστέρησε να αντιδράσει αφήνοντας χώρο και χρόνο στον παίκτη του Ατρόμητου για να σουτάρει με τις καλύτερες προϋποθέσεις). Με καλά μαρκαρισμένους τους Γουνδουλάκη, Σάμαρη και Οκόγιε, ο Πανιώνιος δεν μπόρεσε στο ημίχρονο να δημιουργήσει καμία ουσιαστική ευκαιρία και έτσι μάλλον εύκολα η ομάδα του Περιστερίου κράτησε τη νίκη. Χάνοντας το κέντρο ο Πανιώνιος ήταν ακίνδυνος, τόσο γιατί δεν μπορούσε να περάσει μπαλιές στην επίθεση, όπως και επειδή οι επιθετικοί δεν κατόρθωσαν να δημιουργήσουν καταστάσεις έστω και με ατομικές ενέργειες. Ήταν μια κακή εμφάνιση για την ομάδα. Γι' αυτό και δεν θα αναφέρω ονόματα διακριθέντων.

Δεν θα συμφωνήσω με τις ευκαιρίες που παίρνει ο Οκόγιε. Ο παίκτης αυτός μας έχει δείξει μέχρι που φτάνει το ταβάνι της επίδοσής του. Όσο και να επιμείνουμε, μάλλον δεν μπορούμε να δούμε κάτι καλύτερο. Είναι φιλότιμος, μαμούνι, έχει αρκετά καλό σουτ, αλλά μέχρι εκεί. Και όλα αυτά τη στιγμή που παίκτες όπως ο Κοντοχρήστος και ο Ντούνης (που είναι πολύ ικανότεροι παίκτες) χρειάζονται στήριξη και παιχνίδια στα πόδια τους.

 Επίσης για άλλη μία φορά δεν θα συμφωνήσω με τις αλλαγές του κου Ελευθερόπουλου. Θεωρώ ότι δεν βοήθησαν. Στον κο Ελευθερόπουλο, λόγω της πορείας της ομάδας, μπορούμε να πιστώσουμε αρκετά θετικά. Θεωρώ όμως ότι οι αλλαγές που κάνει απλά δεν του βγαίνουν. Θα έλεγα μάλιστα ότι ξενίζουν τον μέσο φίλαθλο.

Ο τραυματισμός του Λαμπρόπουλου αποτελεί μεγάλο πλήγμα. Θεωρώ επιτακτική ανάγκη την ενεργοποίηση του Όμο. Κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να πάρει ευκαιρία και ο Σιδεράκης. Ο Περιστερίδης είναι αξιέπαινος για τη μέχρι σήμερα προσπάθεια, του αξίζουν συγχαρητήρια για την κλήση στην εθνική, αλλά εμένα προσωπικά δεν με έχει πείσει ότι είναι αντικειμενικά ο καλύτερος από τους τερματοφύλακες της ομάδας.

Επόμενο παιχνίδι με τον Πλατανιά, όπου βέβαια είναι επιτακτική η ανάγκη για επιστροφή στις επιτυχίες. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε τους τρεις βαθμούς, καθώς το υπόλοιπο πρόγραμμα μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου είναι δύσκολο και δεν έχουμε την παραμικρή εγγύηση ότι θα καταφέρουμε να πάρουμε άλλους βαθμούς, ιδίως αν συνεχίσουμε αντίστοιχες με τη σημερινή παρουσίες κόντρα σε ισχυρούς αντίπαλους.

Κρίμα κι άδικο

Ήταν ένα παιχνίδι που το περίμενα πολύ. Θεωρούσα ότι θα ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να τεστάρουμε τις δυνάμεις μας κόντρα σε μια ομάδα που βρίσκεται κι εκείνη ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα και έχει αρχικούς στόχους σίγουρα υψηλότερους από την παραμονή.

Αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα ήταν πράγματι ένα ντέρμπι κορυφής. Ένα ντέρμπι ανάμεσα σε μια έμπειρη ομάδα κόντρα σε μια άπειρη αλλά γεμάτη δυνάμεις και ενθουσιασμό. Δυνατό παιχνίδι, χωρίς φοβερές φάσεις στο ημίχρονο, που όμως λόγω ταχύτητας και δύναμης σε κρατούσε σε εγρήγορση. Αρχικά, στον καλό ρυθμό συνέβαλε και ο διαιτητής ο οποίος άφηνε παιχνίδι (κάτι που μου αρέσει πολύ). Μέχρι κάποιο σημείο κρατούσε ισορροπία και το παιχνίδι κυλούσε ευχάριστα.  Ο Πανιώνιος χωρίς να έχει δημιουργήσει τις μεγάλες φάσεις έδειχνε δραστήριος και υπομονετικός, κόντρα στον μάλλον ακίνδυνο επιθετικά ΠΑΟΚ. Όλα έδειχναν ότι κάποια στιγμή θα κατορθώναμε να προηγηθούμε με αυτό το μισό γκολ που μας έδινε τις νίκες στο παρελθόν. Κόντρα στη ροή του αγώνα, ο διαιτητής επέλεξε να καταλογίσει ένα αυστηρό πέναλτι (το οποίο βέβαια συνήθως δίνεται στις μεγάλες της ομάδες) και βοήθησε την ομάδα της Θεσσαλονίκης να προηγηθεί. Η παίκτες μας δέχθηκαν μεγάλη ψυχρολουσία με αποτέλεσμα σε διάστημα δύο λεπτών να δεχθούμε και δεύτερο γκολ. Όλα έδειχναν χαμένα. Η ομάδα μας όμως μπήκε γερά στο δεύτερο ημίχρονο και κατάφερε σχετικά σύντομα να πετύχει γκολ με τον πολύ καλό σήμερα Αραβίδη, δείχνοντας ότι θα πουλούσε ακριβά το τομάρι της. Το δεύτερο ημίχρονο υπήρξε μονόλογος του Πανιωνίου, που δυστυχώς δεν κατάφερε να πετύχει το γκολ της ισοφάρισης που τόσο πολύ άξιζε. Παρά την ήττα, δικαίως οι φίλαθλοι χειροκρότησαν την ομάδα. Πραγματικά πολύ καλή προσπάθεια, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ο διαιτητής του αγώνα νομίζω ότι έδωσε στον ΠΑΟΚ τα σφυρίγματα εκείνα που χρειάζονταν για να φύγει από τη Ν. Σμύρνη με τους τρεις πόντους της νίκης. Τον προστάτεψε σε κάποιες φάσεις από κάρτες, σφύριξε το συγκεκριμένο πέναλτι, ανέχονταν περισσότερο το σκληρό παιχνίδι του ΠΑΟΚ και ίσως (με πολλά ερωτηματικά αυτό γιατί δεν το είδα καλά) να μην σφύριξε χέρι στην περιοχή του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο (αντίστοιχο του δικού μας).

Στο σημερινό παιχνίδι ο κος Ελευθερόπουλος θέλησε να παρατάξει μια ενδεκάδα αποτελούμενη από παίκτες που διακρίνονται στα αμυντικά τους καθήκοντα. Θεωρώ ότι θέλησε να κρατήσει το μηδέν στο ημίχρονο. Ως σκέψη δεν ήταν κακή, διότι αντιμετώπιζε μια πολύ έμπειρη ομάδα. Εκ του αποτελέσματος όμως (0-2 στο ημίχρονο) αποδείχθηκε ότι η ομάδα χρειάζονταν από την αρχή τον Σάμαρη και πιθανότατα κάποιον ικανότερο επιθετικό του Οκόγιε. Θα διαφωνήσω με την αλλαγή του Κολοβού. Νομίζω ότι ανετότατα θα μπορούσε να είχε βγει ο Φανούρης. Ο Κολοβός απασχολούσε την άμυνα και μπορούσε να δημιουργήσει τη φάση της ισοφάρισης. Αυτά είναι τα μοναδικά σημεία κριτικής μου, διότι κατά τα άλλα μένω ικανοποιημένος από την απόδοση της ομάδας (όχι όμως και από το αποτέλεσμα το οποίο θεωρώ άδικο).

Μου άρεσαν: Αραβίδης, Κούρος, Ρόκας, Σάμαρης. Συνεχίζουμε κόντρα στον Ατρόμητο. Με δυναμική εμφάνιση όπως σήμερα νομίζω ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλό. Είναι κρίμα που δεν διαθέτουμε ένα σέντερ φορ έστω επιπέδου Ντιμπαλά.

Τρίποντο από τα σύνορα

Αν κάποιος ήθελε να δει και τα τρία πρόσωπα που έχει παρουσιάσει ο Πανιώνιος σε ολόκληρο το πρωτάθλημα, είχε την ευκαιρία να το κάνει σήμερα. Στο πρώτο ημίχρονο είδαμε την κεφάτη νεανική ομάδα που κυκλοφορεί με επιμονή την μπάλα (65% κατοχή σε εκτός έδρας παιχνίδι;;;;;) και γίνεται πολύ επικίνδυνη όταν βρει ελεύθερο χώρο. Στο πρώτο μισό του δεύτερου ημιχρόνου είδαμε την ομάδα των ηττών, που γυρνάει άνευ λόγου πίσω παραχωρώντας γήπεδο στον αντίπαλο, που κάνει λάθη, που δεν δημιουργεί ευκαιρίες. Στο τελευταίο τέταρτο είδαμε την ομάδα που με την βοήθεια της απίθανης φετινής ρέντας κλέβει αποτελέσματα.

Ο Αραβίδης ήταν ο παίκτης που σκόραρε δύο φορές και χάρισε τους πόντους της  νίκης στην ομάδα μας. Είναι ο ίδιος παίκτης που έχασε τουλάχιστον δύο κλασικές ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο για να τελειώσει γρήγορα το παιχνίδι. Δικαιωματικά του ανήκει ο τίτλος του MVP. Στο πρώτο ημίχρονο είχαμε αρκετούς διακριθέντες παίκτες. Ο Κολοβός αν και κάποιες φορές απρόσεκτος ήταν πηγή κινδύνου, ο Φανούρης στην ίδια περίοδο αρκετά καλός, κινητικός ο Οκόγιε και βέβαια εξαιρετικά πολύτιμος για άλλη μία φορά ο Ρόβας. Σε κακή βραδιά ο Περιστερίδης.

Δεν είμαι ειδικός στο ποδόσφαιρο. Ακόμη κι έτσι όμως αδυνατώ να καταλάβω τις αλλαγές του κου Ελευθερόπουλου. Μπορεί ο Σάμαρης να ήταν αρκετά εκνευρισμένος, από την άλλη όμως ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να δώσει μια πάσα της προκοπής. Με ποσοστό ρίσκου και η  αλλαγή του Κολοβού. Ευτυχώς που δεν τις πληρώσαμε...

Το σημαντικό της υπόθεσης είναι ότι φτάσαμε τους 18 βαθμούς. Νομίζω ότι ο σκοπός της παραμονής λογικά έχει επιτευχθεί. Θα είμαστε περισσότερο σίγουροι βέβαια αν μέχρι το τέλος του γύρου μαζέψουμε έστω τρεις βαθμούς ακόμη. Μας περιμένει δύσκολο πρόγραμμα αλλά νομίζω ότι κουτσά στραβά μπορούμε να το πετύχουμε.

Συγχαρητήρια σε όλους για τη νίκη και καλό κουράγιο στους οργανωμένους που έκαναν αυτό το μεγάλο ταξίδι. Να μην ξεχάσουμε ότι νικήσαμε και στο μπάσκετ, οπότε η νέα βδομάδα αρχίζει με χαμόγελο.

Πανιώνιος - Κέρκυρα 0-1

Δεν θα γράψω πολλά για το σημερινό παιχνίδι, γιατί δεν έγινα πολλά. Ήμασταν μέτριοι στο πρώτο ημίχρονο, σε βαθμό ώστε να μπορώ να θεωρήσω ότι το σπαταλήσαμε, ενώ στο δεύτερο στοιχειωδώς απειλήσαμε την Κέρκυρα, η οποία, αν και μετριότατη ομάδα, ήταν καλά στημένη, μας είχε διαβάσει πολύ καλά (ελέω Μάντζιου), έκλεινε αποτελεσματικά τους διαδρόμους και κατάφερε να μας χτυπήσει στην μία και μοναδική ουσιαστική της αντεπίθεση. Η πρόθεση βέβαια του Μάντζιου να χτυπήσει το παιχνίδι είχε διαφανεί από τη διπλή αλλαγή...Μας την έκανε λοιπόν την κηδεία. Νομίζω ότι δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο γιατί έχουμε πετύχει κι εμείς ανάλογες νίκες... Κρίμα γιατί το σημερινό τρίποντο θα μας έλυνε τα χέρια, καθώς το πρόγραμμα από εδώ και πέρα δυσκολεύει πολύ.

Για άλλη μία φορά σε εντός έδρας παιχνίδι η ομάδα μας δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει στηθεί για να καθηλώσει τον αντίπαλο. Δεν το έχω κρύψει ποτέ ότι ο Καμπάνταης δεν είναι ο παίκτης που με τρελαίνει. Από την άλλη όμως δείχνει απελπιστικά μόνος του στην περιοχή. Όταν οι εξτρέμ μας είναι στατικοί, όταν όσες σέντρες γίνονται από τα πλάγια ψάχνουν ουσιαστικά τον απομονωμένο Καμπάνταη, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά...Και όλα αυτά βέβαια ενώ το κέντρο μας είχε ενισχυθεί από δύο μπαλαδόρους (Μενδρινό και Ροβα) και όλοι μας περιμέναμε κάτι παραπάνω. Ίσως στα εντός έδρας παιχνίδια και με αντιπάλους αυτού του επιπέδου η ομάδα μας να πρέπει να αγωνίζεται με 4-4-2. Το 4-3-3 είναι δίκοπο μαχαίρι καθώς αποδεδειγμένα σε τέτοιου είδους  εντός έδρας παιχνίδια δεν δημιουργούμε πολλές ευκαιρίες και ίσως να μην αξιοποιεί τις ικανότητες του Καμπάνταη. Ούτε είμαι ούτε θέλω να κάνω τον ειδικό, με τα λίγα όμως που γνωρίζω αντιλαμβάνομαι ότι οι ευκαιρίες που δημιουργούμε είναι λίγες. Το πρόβλημα αυτό καλύφθηκε από τις νίκες, νομίζω όμως ότι αντικειμενικά υπάρχει. Χρειάζεται λύση.

Δεδομένου ότι η απόδοση της ομάδας ήταν κακή, δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε διακριθέντες παίκτες.

Πάρα πολύ σημαντική πρωτοβουλία

O ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ Γ.Σ.Σ στα πλαίσια της υλοποίησης του τμήματος Ειδικού Αθλητισμού προχώρησε σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Άγιου Δημητρίου. Το ΕΕΕΕΚ, είναι η μεγαλύτερη μονάδα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα, στο οποίο φοιτούν 182 παιδιά ηλικίας 16-23 ετών με νοητική στέρηση, σύνδρομο DOWN, στο φάσμα του αυτισμού, γενικά με διανοητική αναπηρία. Εκπαιδεύονται στα εργαστήρια στην μαγειρική ,κεραμική, κηπουρική, κομμωτική, ραπτική ανάλογα την κλίση του καθενός. Σε συνάντηση αντιπροσωπείας της διοίκησης του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ Γ.Σ.Σ.Σ την 17 Οκτωβρίου με τον διευθυντή του εργαστηρίου κ. Σ.Κονταρακη στο χώρο του σχολείου παρουσία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων συμφωνήθηκε η συνεργασία των δυο φορέων με στόχο την ανάπτυξη του ειδικού αθλητισμού.

Ο Πανιώνιος από την πλευρά του στελέχωσε το Τμήβα Στίβου και Κολύμβησης με εξειδικευμένους προπονητές στον Ειδικό Αθλητισμό και θα δημιουργήσει Τμήματα εκγύμνασης Κολύμβησης και Στίβου αρχικά, αλλά και αγωνιστικά τμήματα ατόμων με Αναπηρίες. Στόχος του Συλλόγου είναι η παρουσία των, μέχρι τώρα αποκλεισμένων ατόμων από τα Γυμναστήρια και τους Στίβους, να μην είναι περιστασιακή, αλλά να συμμετέχουν ισότιμα με όλους τους υπόλοιπους αθλητές στις προπονήσεις και τους Αγώνες.

Την Παρασκευή 19/10 έγινε παρουσίαση της συνεργασίας με το ΕΕΕΕΚ, αλλά και της πρωτοβουλίας της δημιουργίας του Τμήματος, στην εκπομπή της ΝΕΤ, Πρωινή Ενημέρωση.
Παρόντες στη συνέντευξη ήταν ο Πρόεδρος του Πανιωνίου Β. Τσάβαλος, ο Διευθυντής του ΕΕΕΕΚ Σπύρος Κονταράκης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του Εργαστηρίου και δυο μαθητές του ΕΕΕΕΚ η Τζίνα Γρηγοράκη και ο Γιάννης Χατζηαργυρίου. Στη συνέντευξη τονίστηκε η σημασία που δίνει ο Πανιώνιος στον Αθλητισμός για Όλους, χωρίς περιορισμούς ιδίως σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές της Κοινωνίας. Άπό την πλευρά του ο κ. Κονταράκης τόνισε τις δυσκολίες που υπάρχουν όχι μόνο στην άθληση των ατόμων με αναπηρίες, αλλά πολύ περισσότερο στην ίδια την ένταξη τους στην κοινωνία.

Παρών ήταν και ο προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας Δημήτρης Ελευθερόπουλος, ο οποίος τόνισε ότι η σημασία που δίνει η κοινωνία στα άτομα με 'ειδικά χαρίσματα', όπως είπε χαρακτηριστικά, δίνει και το στίγμα του πολιτισμού της.

http://www.ert.gr/webtv/net/item/7982-Prwinh-Enhmerwsh-19-10-2012#.UIEGhMVc0jF (από το 1.40.00 και μετά του βίντεο)

Σαν πρώτη συμβολική κοινή εκδήλωση οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί του ΕΕΕΕΚ είναι επίσημοι προσκεκλημένοι του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ στον αγώνα ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΚΕΡΚΥΡΑ το Σάββατο 20/10/12 στο ποδοσφαιρικό γήπεδο στη Θύρα 1 (Μαθητική και Αθλητική κερκίδα). Μαζί περιμένουμε όλους τους Μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της περιοχής, δωρεάν, όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια.

Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

 

Παγκόσμιο - UPDATE

Το πρώτο Παγκόσμιο συμπόσιο Πανιώνιου Ίντερνετ για την αγωνιστική περίοδο 2012-2013 με θέμα:  «Από το σφηνάκι αχινού στην Amstel” θα διεξαχθεί το Σάββατο 20/10/2012 και ώρα 13:30 στο σουβλατζίδικο «Γύρω Γύρο» (Αργείων 1 και Ακριτών 11 Π.Φάληρο). Πρόκειται για την προέκταση της Βυζαντίου στο Φάληρο. Η παρουσία όλων κρίνεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ!!!

Νέοι χορηγοί για τις ακαδημίες ποδοσφαίρου!!!

Μετά από την  BERGMANN KORD, την Aegean Παναγιώτης Βικάτος (Αγίας Βαρβάρας 92 Π.Φάληρο) και την Jetway, δύο νέοι χορηγοί προστέθηκαν στη λίστα εκείνων που εκδηλώνουν μέσω χορηγιών την έμπρακτη βοήθειά τους στις ακαδημίες ποδοσφαίρου του Πανιωνίου. Πρόκειται για την 1 FB insurance Agents και το λογιστικό - φοροτεχνικό γραφείο της κας Μαρίας Καρτελιά (Λεωφόρος Αγίου Δημητρίου 173 Άγιος Δημήτριος).

Η προσφορά τους είναι πολύ σημαντική. Μακάρι να βρεθούν κι άλλοι χορηγοί, έτσι ώστε καμία ομάδα ποδοσφαίρου του Πανιωνίου να μην μείνει χωρίς υποστηρικτή.

Για πολλά Grammy!!!

1ο Παγκόσμιο Συμπόσιο Πανιώνιου Ίντερνετ περιόδου 2012-2013

Την 20/10/2012 και ώρα 13:30 θα διεξαχθεί το πρώτο  Παγκόσμιο Συμπόσιο Πανιώνιου Ίντερνετ της φετινής αγωνιστικής σεζόν. Προτεινόμενος τόπος διεξαγωγής "Σουβλακοπωλείο Σμυρνιός".

Θέμα του Συμποσίου: "ΑΠΟ ΤΟ ΣΦΗΝΑΚΙ ΑΧΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΣΤΕΛ".

Θα ακολουθήσει πορεία προς το γήπεδο.

Δηλώσεις συμμετοχής, προτάσεις για τον τόπο διεξαγωγής , αιτήματα για αλλαγή της ώρας στο:brfun_atic@yahoo.gr

Οι τελικοί σύνεδροι θα ενημερωθούν με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για την τελικών ώρα και τόπο διεξαγωγής του συμποσίου.

Υ.Γ

Προτείνω τον συγκεκριμένο τόπο διεξαγωγής αναλογιζόμενος την δύσκολη οικονομική κατάσταση όλων. Να έχουμε όμως στο μυαλό μας ότι στο συγκεκριμένο μαγαζί ίσως και να μην επαρκεί ο χώρος.

Υ.Γ 2

Ο κάθε σύνεδρος οφείλει να φέρει μαζί του τουλάχιστον μια πρόταση χορηγίας για τις ομάδες υποδομών ποδοσφαίρου...Θα προτιμηθούν προτάσεις χορηγίας από εισηγμένες εταιρείες.

Όταν τα κουκιά δεν βγαίνουν

Μια συζήτηση με ένα καλό Πανιώνιο φίλο μου άνοιξε τα μάτια για ένα θέμα που νομίζω ότι πέρασε χωρίς να του δώσουμε την δέουσα προσοχή.

Την προηγούμενη βδομάδα λοιπόν, διαβάσαμε το παρακάτω δημοσίευμα (http://www.sport-fm.gr/article/585305), κατά το οποίο Μπάλαμπαν και Ριέρα θα διεκδικήσουν δικαστικά οφειλόμενα σε αυτούς χρήματα. Σύμφωνα λοιπόν με το δημοσίευμα, το συμβόλαιο του Ριέρα λύθηκε στις 13/12/2011 δηλαδή λίγες ημέρες μετά το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό (4/12/2011), κατά το οποίο ο Ισπανός δέχθηκε την κόκκινη κάρτα από τον διαιτητή του αγώνα και τιμωρήθηκε (λίγες ημέρες αργότερα) με ποινή επτά αγωνιστικών.

Με δεδομένη την τιμωρία, ο Ισπανός θα επέστρεφε στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις μετά από 1 ½ με 2 μήνες, γεγονός καταστροφικό τόσο για την ομάδα όσο και για τον ίδιο. Να υπενθυμίσω ότι ο Ισπανός ήταν υπότροπος…

 

Μετά τη λύση του συμβολαίου, ο Ριέρα προσπάθησε να βρει ομάδα στο Μεξικό για να καταλήξει στην Ουκρανική Τσερνομόρετς, στην οποία, αν δεν κάνω λάθος αγωνίζεται έως και σήμερα. Όλα αυτά όμως αφού πρώτα είχε εξασφαλίσει το ελευθέρας του…Η οικονομική κατάσταση του συλλόγου μας ήταν δεδομένη από την αρχή της σεζόν και ο Ισπανός γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να εισπράξει τα χρήματα που ζητούσε. Σίγουρα είχε στα χέρια του το διαπραγματευτικό όπλο τα μη υπογραφής για τη λήψη της αδειοδότησης (άλλωστε το είχε ξανακάνει στο παρελθόν), από την άλλη όμως ήξερε ότι, αν παρέμενε στην Ελλάδα, θα έμενε εκτός αγωνιστικής δράσης για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και κινδύνευε να μην εισπράξει απολύτως τίποτα από τα οφειλόμενα. Ιδίως αν ο Πανιώνιος έπεφτε κατηγορία λόγω της δικής του υπογραφής. Συνεπώς, θεωρητικά είχε κάθε λόγο να φέρει μια οικονομική προσφορά που να αποφέρει χρήματα στον σύλλογο προκειμένου να εξασφαλίσει ένα καινούργιο πιο εξασφαλισμένο συμβόλαιο και παράλληλα να εξασφαλίσει μέρος ή το σύνλο των χρημάτων του.

 

Διαβάζοντας πάλι το δημοσίευμα δυσκολεύομαι να καταλάβω το σκεπτικό του οικονομικού σκέλος της συμφωνίας. Αφήσαμε τον Ριέρα ελεύθερο, έχοντας την υποχρέωση να του καταβάλουμε σε βάθος χρόνου τα δεδουλευμένα; Τι ακριβώς μας χάρισε δηλαδή ο Ισπανός για να κερδίσει την ελευθερία του; Απλά και μόνο την υπογραφή για τη λήψη της αδειοδότησης, εξασφαλίζοντας το σύνολο των δεδουλευμένων του; Ειλικρινά, δεν θυμάμαι περίπτωση από άλλη ομάδα ή και από τον Πανιώνιο που να έμεινε ελεύθερος παίκτης, διατηρώντας στο ακέραιο τις οικονομικές του αξιώσεις…

 

 Αν, αντί να τον αφήσουμε ελεύθερο, τον πουλούσαμε έναντι κάποιου ποσού (οποιουδήποτε ποσού), δεν θα ξεπληρώναμε τα δεδουλευμένα που σήμερα διεκδικεί; Δηλαδή, ένας παίκτης του επιπέδου του δεν μπορούσε να φέρει στον Πανιώνιο προσφορά 150.000 ευρώ (όσα και τα οφειλόμενα δεδουλευμένα); Δεν μπορούσε έστω να φέρει προσφορά 50.000 ευρώ ή και λιγότερα όπου απλά θα μείωναν το τελικό οφειλόμενο ποσό και παράλληλα θα εξασφαλίζαμε την πολυπόθητη υπογραφή;

 

Ακόμη κι αν μας πίεζε ιδιαίτερα με την μη υπογραφή για την αδειοδότηση, εμείς δεν είχαμε ως διαπραγματευτικό όπλο την πρόσφατη (τότε) τιμωρία του;  Τέλος, πως είναι δυνατόν, εφόσον είχε επιτευχθεί διακανονισμός οφειλών με μια σειρά παικτών με ακριβά συμβόλαια, οι οποίοι έμειναν όλοι ελεύθεροι να μην τους έχει καταβληθεί, όπως διαβάζουμε συχνά – πυκνά, το παραμικρό ποσό μέχρι σήμερα; ΟK, ο κακός Τσακίρης μας έπαιρνε τα χρήματα του Απήλιον από τα τηλεοπτικά. Κάτι όμως θα έπρεπε να μένει στο ταμείο… Με δεδομένο ότι το μπάτζετ μειώθηκε δραστικά από τον Ιανουάριο του 2012 και εντεύθεν, πως είναι δυνατόν να μην έχουμε καταβάλει ποσά προς εξόφληση των οφειλών ή έστω προς μείωση των οφειλόμενων; Ποιο είναι το μπάτζετ σου σημερινού Πανιωνίου των χαρισματικών πιτσιρικάδων; Με δεδομένο ότι τόσο οι παίκτες μας όσο και το προπονητικό τιμ αμείβονται με πολύ χαμηλά ποσά (απ’ όσο μαθαίνουμε και από τις διαρροές που γίνονται), πως γίνεται να μένουν απλήρωτοι παίκτες, υπάλληλοι και προπονητικό προσωπικό  ενώ ταυτόχρονα μην μπορούν να εξυπηρετηθούν κατ’ ελάχιστον παλαιά χρέη; Αληθεύει ότι υπάρχει παίκτης ή παίκτες που παίζουν στον Πανιώνιο χωρίς αμοιβή; Πάνω λοιπόν σε αυτά τα απλά ερωτηματικά, που δικαιούται να έχει ο κάθε φίλαθλος όταν τα μπακαλίστικα οικονομικά δεν βγαίνουν, πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις η διοίκηση της Π.Α.Ε.

 

Ο φόβος όλων ήταν να μην πέσουμε κατηγορία γιατί, πέρα από το πρεστίζ, θα μειώνονταν δραστικά τα έσοδα. Πως γίνεται λοιπόν με μπάτζετ ομάδας χαμηλότερης κατηγορίας και έσοδα ομάδας SL να βρισκόμαστε στη συγκεκριμένη οικονομική θέση;

Χορηγικό Πρόγραμμα Ακαδημιών Ποδοσφαίρου Πανιωνίου

Μια πολύ καλή ευκαιρία για φθηνή και αποδοτική διαφήμιση είναι το χορηγικό πρόγραμμα των ακαδημιών του ποδοσφαίρου. Τα παιδικά πρωταθλήματα τα παρακολουθεί αρκετός κόσμος κάθε εβδομάδα, οι περισσότεροι δε είναι κάτοικοι όμορων ή κοντινών της Ν. Σμύρνης περιοχών. Είναι γεγονός ότι οι ομάδες του Πανιωνίου πάντα κεντρίζουν το ενδιαφέρον, καθώς αποτελούν υποδομές ομάδας πρώτης κατηγορίας. Το σημαντικό όμως είναι ότι οι Ακαδημίες του Πανιωνίου σημειώνουν επιτυχίες στα τουρνουά που αγωνίζονται.Ό,τι καλύτερο δηλαδή!

Υποχρέωση του χορηγού θα είναι, έναντι διαφήμισης στις φανέλες των παιδιών που θα αγωνίζονται κατά την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο σε τουρνουά ποδοσφαίρου, η αγορά ενός πλήρους σετ εμφάνισης για κάθε ένα από τα παιδιά της ομάδας. Υπάρχουν διαφορετικά αγωνιστικά σετ. Η τιμή καθορίζεται ανάλογα με το σετ και τον αριθμό των παιδιών που λαμβάνουν χορηγία. Με λίγα λόγια, ο χορηγός που αναλαμβάνει περισσότερα παιδιά επιτυγχάνει καλύτερη συνολική τιμή. Με μικρό λοιπόν διαφημιστικό κόστος, ο χορηγός θα έχει σημαντική προβολή στα γνωστά τουρνουά παιδικού ποδοσφαίρου.  Εννοείται ότι οποιαδήποτε φωτογράφηση εντός της χρονιάς θα γίνει με την εμφάνιση του χορηγού.

Οι αγορά των εμφανίσεων θα γίνει από τον χορηγό από την μπουτίκ του Πανιωνίου, γεγονός που σημαίνει ότι ο Πανιώνιος θα ωφεληθεί έξτρα από το 10% του ακαθάριστου ποσού, καθώς σύμφωνα με την σύμβαση παραχώρησης κάθε αγορά από την μπουτίκ δίνει στον ερασιτέχνη το ως άνω ποσοστό. Άρα ο χορηγός ντύνει τα παιδάκια των ομάδων, βοηθάει οικονομικά τον δοκιμαζόμενο Ερασιτέχνη και πετυχαίνει την τόσο απαραίτητη για τις μέρες που διανύουμε προβολή.

 

Αναλυτική κατάσταση ομάδων που ζητούν χορηγό. Αναφέρεται το όνομα του προπονητή, το έτος γέννησης των παιδιών, και το τουρνουά

 

1. Βλάχος (2001-2002), 2 ομάδες, Τουρνουά Φωστήρα.

2. Κουρκουβέλας (2001) 1 ομάδα, Τουρνουά Φωστήρα.

3. Εμβολιάδης (2002-2003) 2 ομάδες, Τουρνουά Φωστήρα

4. Σαϊπάς (2002-2003) 1 ομάδα, Τουρνουά Φωστήρα

5. Χάιτας (2002-2003) 1 ομάδα, Τουρνουά Δημόπουλος

6. Λαμπαδηνός (2000-2001) 1 ομάδα, Πρωτάθλημα Φωστήρα

7. Κουζινός (1998-1999) Τουρνουά Μινώταυρος.

8. Κοροπούλης (1998-1999) Τουρνουά Μινώταυρος

9. Γιάννακας (1998-1999) Τουρνουά Μινώταυρος

10 Ζαλάβρας (2004) Τουρνουά Φωστήρα.

 

Οι χορηγοί μπορούν να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον στους στη Γραμματεία ποδοσφαίρου του Πανιωνίου και να συννενοηθούν για το αθλητικό πακέτο και το οικονομικό σκέλος της συμφωνίας με την μπουτικ του Πανιωνίου, που αποτελεί τον επίσημο προμηθευτή αθλητικού υλικού του Πανιωνίου.

Πληροφορίες: Γραμματεία Ποδοσφαίρου Πανιωνίου Γ.Σ.Σ
              Έφορος: Άρης Μισαηλίδης

Επικοινωνία καθημερινά 1700-2100. Τηλ 210-9328902

Μπουτικ Πανιωνίου: Θοδωρής Κοκκινάκης: 210- 9346070

Πασάς στα Γιάννενα

Έχοντας πετύχει μέχρι και σήμερα τέσσερις νίκες στο πρωτάθλημα είχαμε μιλήσει αρκετές φορές για την κακή ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος, για την εύνοια της τύχης και για το βατό πρόγραμμα των πρώτων οκτώ αγωνιστικών. Νομίζω ότι η σημερινή εκτός έδρας νίκη με ανατροπή μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στην καλή απόδοση και στη σκληρή δουλειά. Ο Πανιώνιος υπήρξε σήμερα ουσιαστικός, επικίνδυνος και άξιος και για τον λόγο αυτό αξίζουν πολλά συγχαρητήρια τόσο στους παίκτες όσο και στην τεχνική ηγεσία. Θεωρώ ότι σήμερα έπιασε την καλύτερή του απόδοση στο πρωτάθλημα.

Είναι γεγονός ότι για δεύτερη φορά φέτος βρεθήκαμε πίσω στο σκορ στο πρώτο δίλεπτο του αγώνα. Το γκολ αυτό αποσυντόνισε την ομάδα μας, η οποία μέχρι και την ισοφάριση διατηρούσε την κατοχή της μπάλας αλλά δεν δημιουργούσε επικίνδυνες καταστάσεις.  Η καλή εκτέλεση όμως του πέναλτι από τον Φανούρη Γουνδουλάκη (το οποίο κέρδισε ο καλός σήμερα Καμπάνταης) ηρέμησε την ομάδα, με αποτέλεσμα να βελτιώνει διαρκώς την απόδοσή της. Η καλή πορεία συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο ο Πανιώνιος υπήρξε ακόμη καλύτερος και ουσιαστικός. Το γκολ του Λαμπρόπουλου μας έδωσε τη νίκη στους Ζωσιμάδες, που θα μπορούσε να είχε έρθει ευκολότερα αν μας είχε καταμετρηθεί και τρίτο γκολ, το οποίο μας αρνήθηκε ο επόπτης του αγώνα, σε μια ομολογουμένως βέβαια δύσκολη φάση.

Η ουσία είναι μία. Σε έξι αγωνιστικές έχουμε 15 (!!!) βαθμούς και υποδεχόμαστε εντός την Κέρκυρα. Με νικηφόρο αποτέλεσμα είναι πολύ πιθανό να κλειδώνουμε από τον Οκτώβριο (!!!) την παραμονή της ομάδας στην κατηγορία. Το σενάριο αυτό μπορεί να βοηθήσει την ομάδα να αποδώσει ακόμη καλύτερα, καθώς δεν θα αγωνίζεται με άγχος.

Μου άρεσαν: Κορυφαίος του Πανιωνίου ο Περιστερίδης. Αν και φέρει μεγάλη ευθύνη στο πρώτο γκολ, εντούτοις κράτησε ανέπαφη την εστία του σε τουλάχιστον 2-3 πολύ επικίνδυνες φάσεις. Καλοί σε απόδοση οι Γουνδουλάκης, Καμπάνταης, Λαμπρόπουλος. Φιλότιμος ο Αραβίδης, προσωπικά θα προτιμούσα δίδυμο Κολοβού, Ντούνη. Ίσως βέβαια να μέτρησε το γεγονός ότι ο Αραβίδης βοηθάει πολύ και αμυντικά...

Στα αξιοσημείωτα η επιστροφή του Σάμαρη στην αρχική ενδεκάδα. Μπορεί να μην συνέπεσε με εξαιρετική απόδοση, έπεισε όμως ότι αν πάρει χρόνο συμμετοχής μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.

Υ.Γ
Τελικά η Λέσχη Φίλων Πανιωνίου είναι το καλύτερο μέρος για να παρακολουθήσεις εκτός έδρας αγώνα.Έχει μακράν το ωραιότερο ποδοσφαιρικό σκηνικό με τα δεκάδες ενθύμια και τις φωτογραφίες, διαθέτει μεγάλη τηλεόραση και προτζέκτορα, θαμώνες με χιούμορ και είναι μακράν η φθηνότερη. Νομίζω ότι αξίζει την στήριξη του κόσμου.

Μου περνάτε την κοτόσουπα;

Ο Πανιώνιος πρέπει να είναι η περισσότερο αποδοτική ομάδα του πρωταθλήματος. Γιατί; Γιατί καταφέρνει με εντελώς άπειρη αμυντική γραμμή και με επίθεση που τα συνολικά στατιστικά των παικτών της να μην φτάνουν τα γκολ του Κούτσι σε μία περίοδο να έχει πετύχει τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες, έχοντας ήδη δώδεκα βαθμούς.

Τύχη; Ικανότητα; Ότι κι αν είναι αποδίδει. Είναι βέβαιο ότι δεν βλέπουμε καλή μπαλίτσα. Όχι μόνο από τον Πανιώνιο...Γενικά. Είναι εξαιρετικά χαμηλό το επίπεδο όλων των ομάδων. Σε αυτό το περιβάλλον ο Πανιώνιος δείχνει πιο φρέσκος και πιο ορεξάτος. Ίσως αυτό να είναι αρκετό. Ακόμη κι όταν η ώρα δεν λέει να περάσει από το κλοτσοσκούφι που παρακολουθείς, στο τέλος φεύγεις με το χαμόγελο της νίκης από γκολ της μισής ευκαιρίας. Στόχος μας όμως είναι η παραμονή κι αυτό δείχνει η ομάδα να το καταφέρνει και μάλιστα με άνεση. Είναι κρίμα που η συγκεκριμένη ομάδα σε αυτού του επιπέδου το πρωτάθλημα να μην έχει έναν σοβαρό χρηματοδότη για να δώσει από το λίγο που χρειάζεται για να ανέβει δυο σκαλιά παραπάνω. Μεγάλη χαμένη ευκαιρία.

Το σημερινό παιχνίδι ήταν απελπιστικά βαρετό. Ο Πανιώνιος ευτύχησε να προηγηθεί νωρίς με τον Καμπάνταη, χωρίς όμως να δημιουργήσει άλλη ουσιαστική ευκαιρία (πέρα ίσως από το εξαιρετικό σουτ του Κολοβού) και χωρίς να απειληθεί βέβαια από την χειρότερη Α.Ε.Κ όλων των εποχών. Ακόμη κι αν δεν μπορώ να είμαι σίγουρος γι' αυτό, μπορώ  τουλάχιστον να είμαι σίγουρος ότι η ένωση είναι η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος που έχω δει μέχρι σήμερα. Πέρα όμως από κακή ομάδα ήταν και ιδιαίτερα αντιαθλητική. Θεωρώ ότι μπορούσαν να είχαν μαζέψει πολλές κάρτες.

Κάτι πήγαν να δείξουν προς το τέλος, όταν ο κος Ελευθερόπουλος είχε την ατυχή κατά τη γνώμη μου έμπνευση να βγάλει από το παιχνίδι τον Μενδρινό, ο οποίος για άλλη μία φορά ήταν εξαιρετικός και να τον αντικαταστήσει με τον Μιλοβάνοβιτς. Η αλλαγή αυτή αποσυντόνισε την ομάδα μας. Ίσως μια καλύτερη ομάδα να μπορούσε να πετύχει κάτι καλύτερο στο σημείο αυτό. Το κέντρο μας άδειασε και η ομάδα χωρίς λόγο οπισθοχώρησε. Η συγκεκριμένη Α.Ε.Κ ευτυχώς όχι.

 Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει τον λόγο που μπαίνει κάθε φορά ο Σέρβος. Είναι εκτός τόπου και χρόνου και θεωρώ ότι δεν βοηθάει καθόλου. Μοιάζει σαν να πρέπει ο συγκεκριμένος παίκτης να συγκεντρώνει υποχρεωτικά κάποια λεπτά συμμετοχής σε κάθε παιχνίδι. Είναι προκλητικό να αγωνίζεται ο Μιλοβάνοβιτς με τα τόσα παραπανίσια κιλά και να είναι διαρκώς εκτός αποστολής ο Σιδεράκης, γιατί δήθεν είχε 8 κιλά παραπάνω κατά την έναρξη της προετοιμασίας. Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Ποιά ακριβώς τιμωρία έχει υποστεί ο Σέρβος που αν και έκανε προετοιμασία, αυτή τη στιγμή, δηλαδή ύστερα από πέντε ολόκληρες αγωνιστικές δείχνει να θέλει 2-3 νούμερα μεγαλύτερη εμφάνιση; Κι ενώ λοιπόν παίζει ο Μιλοβάνοβιτς ο Σάμαρης είναι διαρκώς εκτός αποστολής. Ποιά ακριβώς είναι το έγκλημά του;

Όπως λοιπόν δεν μπορώ να καταλάβω γιατί παίζει ο Μιλοβάνοβιτς, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν χρησιμοποιείται από την αρχή ο Ντούνης. Είναι αδύνατον να με πείσει κανείς ότι ο Αραβιδης δικαιούται περισσότερο τη φανέλα του βασικού. Και σε κάθε περίπτωση όταν ο σέντερ φορ και τα εξτρέμ δεν δείχνουν ιδιαίτερα επικίνδυνα από ποιόν περιμένουμε να δημιουργήσει ευκαιρίες;

Αρκετά όμως η γκρίνια. Το σημαντικό είναι ότι κόντρα στην μακροχρόνια Πανιώνια παράδοση δεν αναστήσαμε κι αυτόν τον Λάζαρο και η λήξη βρήκε τους φιλάθλους να πανηγυρίζουν και να εύχονται στους παίκτες της Α.Ε.Κ καλή επιτυχία στα γήπεδα της Β' Εθνικής (ή και παρακάτω...). Μερικές φορές η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται πολύ κρύο...Και η συγκεκριμένη ομάδα μας έχει σκάψει πολλές φορές τον λάκκο.

Μου άρεσαν: Για άλλη μία φορά τα δύο μπακ (κατά τη γνώμη μου είναι η αποκάλυψη του φετινού Πανιώνιου), ο Ρόβας ο οποίος ανασταλτικά είναι πάρα πολύ καλός, πλην όμως σήμερα είχε και πολλές λάθος μεταβιβάσεις που θα μπορούσαμε να πληρώναμε πολύ ακριβά και ο Μενδρινός. Εξαιρετικό το σουτ του Κολοβού που όμως δεν αρκεί για να τον κατατάξει στους διακριθέντες, όπως αντίστοιχα το γκολ τον Καμπάνταη.

Έτσι όμως ήρθαν τα πράγματα δεν αποκλείεται τα δύο επόμενα παιχνίδια να μας εξασφαλίζουν σε μεγάλο βαθμό την παραμονή, οπότε ίσως τότε να μπορούμε να δούμε καλύτερα πράγματα και από άποψης θεάματος, όταν δηλαδή οι παίκτες δεν θα έχουν βαθμολογικό άγχος.

Χρήσιμη σφαλιάρα

Μέχρι και σήμερα ο Πανιώνιος είχε την τύχη να αντιμετωπίσει τρεις ομάδες του ίδιου σχεδόν επιπέδου μ' αυτόν και να καταφέρει (και με τύχη) να πετύχει την απόλυτη συγκομιδή βαθμών. Ξέραμε καλά, ήδη από το καλοκαίρι, ότι ο Λεβαδειακός ήταν ομάδα ανώτερου επιπέδου, οπότε η ήττα εκτός έδρας δεν θα μας προκαλούσε ιδιαίτερη εντύπωση ούτε βέβαια η απώλεια βαθμών θα ήταν εκτός προγράμματος. Συνεπώς ένας λογικός στόχος θα μπορούσε να είναι η ισοπαλία.

Έχοντας λοιπόν ο Πανιώνιος να αντιμετωπίσει μια ομάδα καλύτερου επιπέδου, με καλή παρουσία μέχρι σήμερα και με περισσότερες από 20 χαμένες τελικές προσπάθειες στο προηγούμενό της παιχνίδι,, δεν ξέρω ποιόν ακριβός στόχο είχε θέσει τελικά. Να πάρει την ισοπαλία, να διεκδικήσει τη νίκη όπως δήλωσε ο κος Παναγόπουλος ή να παίξει ελεύθερα και χαλαρά και όπου βγάλει; Εκ του αποτελέσματος μάλλον έγινε το τελευταίο.

Είναι γνωστό ότι οι ομάδες του κου Παράσχου έχουν πολύ καλή αμυντική λειτουργία και πιέζουν ψηλά. Θεωρητικά λοιπόν, ο κος Ελευθερόπουλος έπρεπε να ενισχύσει το κέντρο της ομάδας και να κλείσει τους διαδρόμους, εκμεταλλευόμενος τις αντεπιθέσεις. Δεν το έκανε. Αποτέλεσμα τρία γκολ και ένα δοκάρι στο πρώτο εικοσάλεπτο. Στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα. Προφανώς ο Λεβαδειακός μας λυπήθηκε και δεν μας φιλοδώρησε με 2-3 γκολ ακόμη. Οι ευκαιρίες μας σε ολόκληρο το παιχνίδι; Όχι περισσότερες από δύο.Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Ίσως φταίει ότι η ομάδα δεν δείχνει να διαθέτει σέντερ φορ αξιώσεων.

Η συγκεκριμένη ήττα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή μπορεί και να είναι ευεργετική. Την χρειαζόμασταν για να προσγειωθούμε στη γη. Την χρειάζονταν οι νεαροί παίκτες για να καταλάβουν ότι όσο ταλέντο κι αν διαθέτουν πρέπει να δουλέψουν ΠΑΡΑ πολύ για να μπορούν να αντιμετωπίσουν με αξιώσεις μια καλή ομάδα πρώτης κατηγορίας. Την χρειάζονταν οι οπαδοί που πετούσαν στα ουράνια και ονειρεύονταν από την τρίτη αγωνιστική μεγαλεία. Την χρειάζονταν το προπονητικό τιμ το οποίο δεν αξιοποιεί στο έπακρο το ρόστερ της ομάδας. Είναι εμμονή να στηρίζεσαι στους ίδιους νεαρούς παίκτες χωρίς να εξετάζεις τη δυναμική του αντιπάλου και να αφήνεις στον πάγκο ή εκτός αποστολής παίκτες με αξία και εμπειρία. Είναι άσχημο, να μην παρατηρείς ακόμη και στις νίκες τα αδύναμα σημεία της ομάδας και να μην προσπαθείς να βρεις λύσεις. Πολλές φορές γράφτηκε σε αυτό εδώ το μπλογκ από φίλους ότι ο Πανιώνιος αντιμετώπιζε πρόβλημα στα αμυντικά χαφ. Κάτι από τύχη κάτι από την καλή παρουσία μέχρι σήμερα του Ρόβα η έλλειψη αυτή δεν μας είχε στοιχίσει. Ήρθε όμως η ώρα να πληρώσουμε τη συγκεκριμένη αβλεψία. Που είναι ο Ρόκας, που είναι ο Όμο, που είναι ο Σάμαρης; Γιατί λείπουν από ένα τέτοιο παιχνίδι; Πως είναι δυνατόν κόντρα σε μια επιθετικογενή ομάδα όπως ο Λεβαδειακός να παρατάσεις και μάλιστα στην έδρα της τους  Διαμαντάκο, Γουνδουλάκη, Μενδρινό, Αραβίδη και Ντούνη (φουλ επίθεση λες και παίζεις με ομάδα χαμηλότερου επιπέδου ή στην έδρα σου) και να περιμένεις ότι δεν θα έχεις προβλήματα στην αμυντική σου λειτουργία; Και μέσα σ' όλα αυτά έχεις την επιπλέον ατυχία να βρίσκεται σε άσχημο απόγευμα ολόκληρη η αμυντική σου γραμμή με χειρότερους τους κεντρικούς αμυντικούς σου. Και ενώ τέλος πάντων έχεις διάθεση να παίξεις τόσο ανοιχτά και επιθετικά εκτός έδρας να δημιουργείς μία μόλις ευκαιρία σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο. Ίσως λοιπόν στο συγκεκριμένο παιχνίδι να φάνηκε για πρώτη φορά φέτος και η απειρία του προπονητικού τιμ. Ούτε είχαν αναλύσει καλά τον αντίπαλο, ούτε είχαν παρατάξει την καλύτερη δυνατή ομάδα για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο Παράσχος λοιπόν με εμπειρία 30 ετών στους πάγκους έκανε πάρτι...

Ας μην απογοητευόμαστε, κυρίως όμως να μην χτίζουμε παλάτια στην άμμο. Έχουμε μια νεανική ομάδα που κάνει μια πραγματικά σπουδαία προσπάθεια. Έχουμε ένα άπειρο προπονητικό τιμ που όμως δείχνει να εργάζεται σκληρά. Στόχος μας είναι ένας και μόνος. Η παραμονή. Τελεία και παύλα. Ούτε υπερομάδα γίναμε, ούτε οι πιτσιρικάδες μπορούν να τσακίσουν κάθε ομάδα που θα βρουν μπροστά τους. Επειδή λοιπόν ο στόχος μας είναι να μαζέψουμε τους περισσότερους βαθμούς που μπορούμε στον πρώτο γύρο (που είναι ευκολότερος) και ιδίως στις πιο βατές οκτώ πρώτες αγωνιστικές, θα έπρεπε και ο κος Ελευθερόπουλος να πατήσει και λίγο φρένο, να χρησιμοποιήσει κάθε χρήσιμο και έμπειρο παίκτη για να διεκδικήσει τουλάχιστον τον ένα βαθμό σε μια έδρα που παραδοσιακά μας δυσκολεύει.

Επόμενο παιχνίδι με την Α.Ε.Κ. Οι διορθωτικές κινήσεις πρέπει να υπάρξουν. Ξαναπαίζουμε με ομάδα που είναι στα κυβικά μας και μάλιστα στην έδρα μας σε ένα ματς με μεγάλη βαθμολογική και ψυχολογική σημασία. Ας μην έχουμε απώλειες.

Κίνηση ΜΑΤ το σκάκι!!!

Το Σκακιστικό τμήμα την Κυριακή 16 του μηνός εγκαινίασε την νέα του έδρα.
Μία ιδέα πολλών ετών υλοποιήθηκε προσφέροντας μία Σκακιστική λέσχη, από τις καλύτερες στην Ελλάδα και διαθέτει στα μέλη της αλλά και στους επισκέπτες υψηλού επίπεδου υπηρεσίες.

Στα εγκαίνια που συνέπεσαν με την πρώτη αγωνιστική του Πρωταθλήματος Παίδων Κορασίδων παρεβρέθηκαν ο Πρόεδρος του Πανωνίου Γ.Σ., μέλη του ΔΣ, γονείς των αθλητών, ο Νίκος Καμπάνης, ο Στέφανος, ο Σταύρος και από τους συμπαθείς αντιπάλους τον Πειραικό δηλαδή, ο Δημήτρης Αλεξάκης, η οικογένεια του κ.Σιδηρόπουλου, οι κ. Νεοκοσμίδης και Μανολόπουλος.

Σχόλιο: Πολλά συγχαρητήρια στο Σκάκι και ιδίως στον καλό φίλο και δραστήριο έφορο Γαβριήλ Χαντάντ.

who dares wins

Who dares wins ή αλλιώς η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς. Αυτό το ρητό νομίζω ότι περιγράφει το χθεσινό παιχνίδι. Δεν έχει τύχει ποτέ να παρακολουθήσω παιχνίδι όπου σημειώνονται τρία αυτογκόλ. Το έζησα κι αυτό…

Ο Πανιώνιος, όπως σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια ξεκίνησε με όρεξη και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Τα νιάτα δεν κρύβονται ούτε ο δυναμισμός τους. Από την αρχή καθήλωσε τον Ο.Φ.Η σε παθητικό ρόλο, ο οποίος μπορούσε να απειλήσει μόνο με τον Σίσιτς. Κι έμελε να είναι αυτός ο μοιραίος του παίκτης, καθώς σε προσπάθειά του να διώξει την μπάλα στην άμυνα ύστερα από σουτ του Μενδρινού την έστειλε πολύ ψηλά, αυτή χτύπησε με δύναμη στο έδαφος και ξεγέλασε τον τερματοφύλακα του Ο.Φ.Η. Τυχερό γκολ; Πολύ. Όχι όμως κόντρα στην εξέλιξη του παιχνιδιού. Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα μας θα μπορούσε να μην είχε χρειαστεί τη βοήθεια της τύχης και να σκοράρει αρκεί να ήταν πιο προσεκτικοί στο πλασάρισμά τους οι Ντούνης, Κολοβός και Μενδρινός.

Μολονότι όλοι περιμέναμε την αντίδραση της ομάδας του Ηρακλείου, εξακολούθησε να αρκείται σε ρόλο κομπάρσου, προκειμένου να διατηρήσει τουλάχιστον το συγκεκριμένο σκορ μέχρι το ημίχρονο και να αρχίσει στην επανάληψη την επίθεσή της. Πράγματι ο ΟΦΗ ανέβηκε αρκετά με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου. Τα πόδια των παικτών του όμως κόπηκαν γρήγορα όταν ύστερα από καλή ατομική προσπάθεια και σέντρα του Κούρου, ο Βάντο έστειλε για δεύτερη φορά τα μπάλα στο τέρμα της ομάδας του.

Στο τελευταίο δεκάλεπτο ο ΟΦΗ προσπάθησε να γυρίσει το παιχνίδι. Μπήκε και πάλι στο παιχνίδι στο 87 με το αυτογκόλ του Κουλοχέρη, με αποτέλεσμα να περάσουμε όλοι μας στις εξέδρες ένα αγχωτικό 6 λεπτο μέχρι τη λήξη του παιχνιδιού. Τελικά ήρθε η τρίτη σερί νίκη και η δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Αυτό το τελευταίο προσωπικά δεν μου λέει τίποτα. Αντίθετα θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την συγκομιδή 9 βαθμών σε τρεις αγώνες σε συνδυασμό με την έως τώρα καθίζηση όλων ανταγωνιστών μας στην κούρσα της παραμονής  που θα καταστίσουν ευκολότερη την διαδικασία, αφού αυτός είναι (και πρέπει να είναι) ο βασικός μας στόχος, όπως επίσης και παραδοσιακών δυνάμεων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν ο Πανιώνιος φύγει με καλό αποτέλεσμα και από τη Λιβαδειά και παράλληλα οι ομάδες του πάτου παραμείνουν εκεί που βρίσκονται τότε ίσως να έχουμε εξασφαλίσει νωρίς την παραμονή.

Μου άρεσαν: 1. Άμυνα: Σπυρόπουλος και Κούρος. Εξαιρετικοί. Ας θυμηθούμε μόνο πόσο καιρό έκανε ο Πανιώνιος να βρει αριστερό μπακ της προκοπής (ακόμη και ο Τζαβέλας την πρώτη χρονιά ήταν μέτριος) και τις γκέλες που έκανα οι Κοντοές και Μανιάτης μέχρι να πατήσουν γερά στα πόδια τους. Οι πιτσιρικάδες απέδωσαν πάρα πολύ καλά από την αρχή.

Κέντρο: Ρόβας εξαιρετικός για άλλο ένα παιχνίδι. Ίσως ο καλύτερος παίκτης του Πανιωνίου. Μενδρινός. Πολύ καλός, αλλά λιγότερο ουσιαστικός από άλλα παιχνίδια. Τείνει να γίνει το βαρόμετρο του Πανιωνίου. Όσο καλοί κι αν είναι οι συγκεκριμένοι παίκτες όταν κουράζονται νομίζω ότι μπορούν να αντικαθίστανται από παίκτες όπως ο Όμο και ο Σάμαρης (που έχει εξαιρετική συνεργασία με τον Ντούνη). Είναι κρίμα να μένουν στον πάγκο…Κολοβός: είναι οφθαλμοφανές ότι του λείπουν παιχνίδια. Το παιδί αυτό πρέπει να υποστηριχθεί. Πρόκειται για πολύ μεγάλο παίκτη που για την ώρα αυτό φαίνεται μόνο σε μικρά δείγματα του παιχνιδιού του. Ντούνης: βρέθηκε σε χειρότερη βραδιά από άλλες εμφανίσεις του. Πιστεύω ότι ίσως να αποτελέσει τον παίκτη αποκάλυψη του Πανιωνίου για φέτος. Πρέπει να προσέξει πάρα πολύ τα τάκλιν του. Μαζεύει χαζές κάρτες από πάρα πολύ επικίνδυνες αμυντικές του ενέργειες.

Δεν μου άρεσαν: Περιστερίδης. Όσο μου άρεσε στο παιχνίδι με τη Βέροια, τόσο με «χάλασε» χθες. Δεν μου φάνηκε τόσο σταθερός, ούτε νομίζω ότι κατεύθυνε την άμυνα του.  Του πιστώνω βέβαια την πολύ καλή του επέμβασης στο τέλος. Τώρα που έχω δει όλους τους τερματοφύλακες της ομάδας, νομίζω ότι η θέση του βασικού ανήκει στον Σιδεράκη. Δεν μου κάνει καθόλου καλή εντύπωση να μην είναι στην αποστολή. Επίσης, δεν μου κάνει καλή εντύπωση να βλέπω σε κάθε παιχνίδι άλλον τερματοφύλακα.

Διαμαντάκος. Δείχνει απελπιστικά μόνος. Δεν τροφοδοτείται ιδιαίτερα, αλλά και ο ίδιος δεν προσπαθεί να δημιουργήσει προσωπικές ευκαιρίες. Ας θυμηθούμε μόνο πόσο δυναμικός και φιλότιμος ήταν ο Κούτσι. Θεωρώ ότι ο Πανιώνιος χρειάζεται έναν επιθετικό με την κοψιά του Κούτσι, του Σίσιτς ή του Ντιμπαλά. Ένα παίκτη που να μπορεί να απασχολήσει αμυντικούς και να ανοίξει διαδρόμους. Ο Διαμαντάκος έχει σίγουρα προσόντα αλλά σε αυτό τον συγκεκριμένο τομέα ίσως και να υστερεί. Ο Καμπάνταης δείχνει ακόμη χειρότερος στον τομέα αυτό, άρα ίσως εκεί να πονάει περισσότερο η ομάδα.

Συνεχίζουμε δυναμικά στη Λιβαδειά και ελπίζουμε στο καλύτερο.

 

Υ.Γ.1

Φθηνό εισιτήριο, 3 στα 3, καλός καιρός (τελικά), κορυφή της βαθμολογίας και μόνο τόσο λίγος κόσμος; Ντροπή ρε παιδιά…

 

Υ.Γ.2

Βρίσκω λίγο υποκριτικό να αποθεώνουμε στη φυσούνα  τον Ελευθερόπουλο για τον απλούστατο λόγο ότι ελάχιστοι (να είναι πέντε;) πίστεψαν σ’ αυτόν. Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά είναι βέβαιο ότι θα πλήρωνε άσχημα τη νύφη. Το ξέρει και ίσως γι αυτό δεν αντιδρά στις επευφημίες. Προσωπικά το εκτιμώ αυτό. Δείχνει να έχει προσπαθήσει, το αποτέλεσμα για την ώρα τον δικαιώνει, εγώ προσωπικά την άποψή μου για τον προπονητή θα την γράψω στο τέλος του πρωταθλήματος. Αυτό που μπορώ να πω για την ώρα είναι ότι η ομάδα έχει καλή φυσική κατάσταση και κυκλοφορία, σίγουρα έχει πάθος, μου αρέσει που παίζει ανοιχτά, δεν μου αρέσει  όμως που δείχνει να κρατάει τόσο σκληρή στάση απέναντι σε παίκτες που έχουν εμπειρίες και μπορούν να βοηθήσουν.

 

Υ.Γ 3

Οι καινούργιες κάλτσες είναι ΑΘΛΙΕΣ. Σε ριγέ εμφάνιση είναι πολύ άσχημο να φοράς διαφορετικό ριγέ κάλτσα και μάλιστα τη συγκεκριμένη. Η μπλε μονόχρωμη ήταν πολύ καλύτερη.

 

Υ.Γ.4

Είδατε τα νέα κασκόλ στην μπουτίκ; Αν τα δείτε θα πάθετε μεγάλη ζημιά. Ειδικά το άσπρο είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!

Τα καταφέραμε!!!

Η ιδέα της ανακατασκευής του γηπέδου των υποδομών του Πανιωνίου ξεκίνησε ως ένα αστείο. Το ίδιο και το πρωτάθλημα ¨παίζουμε μπάλα για το γηπεδάκι". Αυτό που ήταν σοβαρό ήταν η διάθεση όλων όσων συμμετείχαν  και τα 1700 ευρώ που καταφέραμε να συγκεντρώσουμε μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και εν μέσω μάλιστα κρίσης.

Οι κόποι και τα χρήματα όλων έπιασαν τόπο. Χθες παραδόθηκε ο τάπητας (μεταχειρισμένος μεν, καλής σχετικά ποιότητας δε), ο οποίος θα τοποθετηθεί τις επόμενες ημέρες, προκειμένου να παραδοθεί ένα πολύ καλύτερο γήπεδο στους αθλούμενους του Πανιωνίου (θα προσπαθήσω να ανεβάσω και φωτογραφικό υλικό). Ο σύλλογος συνέδραμε τελικά την προσπάθεια με το ποσό των 2.000 ευρώ. Σημαντική προσφορά, που όμως δεν τον απαλλάσσει από την πλήρως άστοχη απόφαση της μετατροπής του δεύτερου γηπέδου των υποδομών σε παιδότοπο. Τέλος πάντων...

Είμαι πολύ χαρούμενος για τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Όχι μόνο γιατί τα παιδιά θα αποκτήσουν μια καλύτερη εγκατάσταση, αλλά γιατί ο κόσμος συμμετείχε και ίσως για πρώτη φορά στα χρονικά τα λεφτά του δεν χάθηκαν.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά όλους όσους βοήθησαν, τους παίκτες όλων των ομάδων ιδίως όμως τους παίκτες της ομάδας Internistas - Ιώδιο γιατί πολύ απλά είναι καλοί φίλοι και συνέβαλαν τα μέγιστα για την επίτευξη του σκοπού και ασφαλώς τον Κωστή Τσαλπατούρο που μας συνέδραμε με παίκτες και χρήματα, πολύ περισσότερο όμως γιατί μας επέτρεψε να αγωνιστούμε με τα χρώματα του Ιωδίου και να του ξεπληρώσουμε (αν μπορεί να γίνει αυτό) τα απίστευτα τραπεζώματα που μας έχει κάνει. Παραλίγο μάλιστα να του χαρίσουμε το πρωτάθλημα...Την επόμενη φορά το έχουμε σίγουρο!!! Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Γιάννη Ζουρίδη για τη βοήθεια που μας προσέφερε με τις εμφανίσεις και τον Γιώργο Ρήγα που υπήρξε κέρβερος με τα συγκεντρωθέντα χρήματα (καλύτερος και από Ελβετική τράπεζα).

Το επιμύθιο από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι όταν ο κόσμος θέλει, ο Πανιώνιος μπορεί. Ελπίζω να σας ξαναδώ όλους (και ακόμη περισσότερους) σε αντίστοιχες δράσεις για τον ιστορικό μας.

Η νέα μας μπουτικ

 

 

Από το πρωί διαβάζω αφιερώματα και ιστορικές αναδρομές για τα 122 χρόνια του Πανιωνίου. Καμιά φορά αναφερόμαστε στον Πανιώνιο αποκλειστικά ως ιδέα, ξεχνώντας ότι πίσω από τις ιδέες βρίσκονται απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που έδωσαν και δίνουν το δικό τους προσωπικό αγώνα. Αθλητές, παράγοντες, φίλαθλοι, απλοί άνθρωποι. Όλοι έβαλαν το μικρό τους λιθαράκι για να μπορεί ο Πανιώνιος να θεωρείται και να είναι ιδέα.

Ένας τέτοιος απλός άνθρωπος, σύγχρονός μας, είναι ο Θοδωρής Κοκκινάκης. Για τον Θοδωρή μπορείς να ακούσεις μόνο καλά λόγια. Δούλευε πάντα σκληρά και ως υπάλληλος του Πανιωνίου και ως υπάλληλος της μπουτίκ και ως έφορος του βόλεϊ.

Σήμερα ο καλός μου φίλος Θοδωρής κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Ως ιδιοκτήτης της ανανεωμένης μπουτίκ του Πανιωνίου είναι ο άνθρωπος που καλείται να προωθήσει το καθαρά εμπορικό σκέλος του Πανιωνίου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι αυτός που ουσιαστικά θα εφαρμόσει (εάν και εφόσον υλοποιηθεί τελικά) την κοινή διαχείριση αθλητικού υλικού στα τμήματα του Πανιωνίου, για να πάψει επιτέλους να έχει ο καθένας του δικό του παραμάγαζο εις βάρος της ομάδας. Το βρίσκει κάποιος πεζό; Όχι αν αναλογιστεί ότι ουσιαστικά ο Θοδωρής θα έχει την απίστευτη τύχη (και ευθύνη) να προωθεί το σήμα και τα χρώματα που όλοι μας λατρεύουμε. Όπως λοιπόν είναι ωραίο να βλέπουμε γεμάτους τους αθλητικούς μας χώρους με αθλητές και θεατές, άλλο τόσο σημαντικό είναι να βλέπουμε ανθρώπους να κυκλοφορούν με ρούχα και προϊόντα που φέρουν τα εμβλήματά μας.

Θα ήθελα να πω ότι μου αρέσει πολύ η νέα μπουτικ. Μου αρέσει επίσης που σε αυτή μπορεί κάποιος να βρει πάρα πολύ ωραία προϊόντα (εξαιρετική επιλογή - πραγματικά) και μάλιστα σε πάρα πολύ καλές τιμές. Με την κοινή διαχείριση και διάθεση του αθλητικού υλικού από την μπουτικ ευελπιστώ ότι τα παιδιά μας θα μπορούν επιτέλους να είναι ομοιόμορφα και καλά ντυμένα, όπως ταιριάζει σε ένα αθλητικό σωματείο με το ειδικό βάρος του Πανιωνίου.

Η σωστή προώθηση των προϊόντων θα βοηθήσει και τον σύλλογο και τον φίλο μας τον Θοδωρή που θα παλέψει για το μεροκάματό του. Νομίζω ότι βαδίζει σωστά και θα πετύχει. Αρκεί να τον στηρίξουμε όλοι. Και πάνω απ' όλα ο ίδιος ο σύλλογος, που πρέπει να μείνει αμετακίνητος στην αποκλειστική διάθεση όλου του αθλητικού υλικού από την μπουτίκ. Ας κάνουμε τις αγορές μας από τη μπουτικ. Ας στηρίξουμε τη νέα αυτή προσπάθεια. Και να μην ξεχνάμε: κάθε αγορά προσφέρει το 10% της ακαθάριστης αξίας της απευθείας στον ερασιτέχνη, δηλαδή στον σύλλογο του οποίου γιορτάζουμε σήμερα τα 122 χρόνια. Αυτός είναι ένας πρακτικό και ουσιαστικόςς τρόπος να στηρίξουμε την ομάδα και να την τιμήσουμε για την πολυετή προσφορά της στον Ελληνικό αθλητισμό. Ίσως και να τον προτιμώ τελικά από τις ιστορικές αναδρομές.