Καλή Χρονιά

Καλή χρονιά!

Υγεία σε εσάς και τις οικογένειές σας!

Επιτυχίες στην Πανιωνάρα μας και μια νέα αρχή!

Ο Πύργος της Βαβέλ

Η σημερινή Sportday φιλοξενεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο κς Στόρε στον Τηλέμαχο Βαρβαρέσο. Από τη συνέντευξη αυτή εξάγονται πάρα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τη φετινή χρονιά και τους λόγους που φτάσαμε σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Είναι η πρώτη φορά φέτος που διαβάζουμε ανάλυση των γεγονότων από κάποιον από τους πρωταγωνιστές. Η ανάλυση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει πληροφορίες που τόσο καιρό κυκλοφορούσαν υπό τη μορφή φήμης.

Θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον κο Βαρβαρέσο γιατί έθεσε στον κ. Στόρε τα ερωτήματα που θα έθετε ο μέσος φίλαθλος του Πανιωνίου. Επειδή η sportday κυκλοφορεί στα περίπτερα, δεν θα αντιγράψω κομμάτια της (καλό είναι να την αγοράσετε – έτσι κι αλλιώς σήμερα έχει πλούσιο ρεπορτάζ για τον Πανιώνιο) αλλά θα μεταφέρω τις δικές μου εντυπώσεις από το κείμενο.

Ο κος Στόρε εντοπίζει ως βασικό λόγο των προβλημάτων του Πανιωνίου τα οικονομικά. Δεν υπήρχαν χρήματα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο μεγαλομέτοχος του Πανιωνίου δεν διέθεσε χρήματα για την ομάδα, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς έκανε ο οικονομολόγος κ. Κιντής, ο οποίος προσελήφθη για να δώσει λύσεις με βάση αυτό το συγκεκριμένο πραγματικό γεγονός, αξιοποιώντας το μπάτζετ της ομάδας (που κάθε άλλο από μικρό είναι) το οποίο προέρχεται από άλλες πηγές όπως από τις χορηγίες, τα τηλεοπτικά δικαιώματα κ.λ.π.

Ο κος Στόρε μας λέει ότι ο κ. Κιντής δεν επιθυμούσε την πώληση βασικών παικτών όπως του Μανιάτη, του Κούμο κα του Ριέρα (με την οποία θα εξασφαλίζονταν πόροι για την ομάδα), δεν προχώρησε στην αποδέσμευση του Μπόσκο (που και αυτή θα προσέφερε οικονομικό κέρδος, δεδομένης μάλιστα της πολύ μικρής αγωνιστικής του συνεισφοράς), αλλά αρκέστηκε στην παραχώρηση του μοναδικού παίκτη που έκανε την διαφορά (Φαμπιάν), με το σκεπτικό ότι ανήκει σε μια διαφορετική οικονομική κατηγορία και έπρεπε να παραχωρηθεί. Αντ' αυτού έφερνε φθηνούς παίκτες (χωρίς να εξηγεί το κριτήριο επιλογής τους), οι οποίοι δεν μπορούσαν να αποδώσουν άμεσα, αποδέσμευε παίκτες που αντικειμενικά ήταν καλύτεροι από εκείνους που έφερνε και τελικά κατάφερε, χωρίς να κάνει την καλή ή την ακριβή μεταγραφή (πλην του Μάχο) να δημιουργήσει παράλληλα και οικονομικό και αγωνιστικό πρόβλημα.Αυτό είναι παγκόσμια πρωτοτυπία!

Κατά τον κο Στόρε ο κ. Κιντής ήταν το αδιαμφισβήτητο αφεντικό. Το άτομο στο οποίο είχαν παραχωρηθεί τα κλειδιά της ομάδας εν λευκώ… Για τον κο Τσακίρη αναφέρει χαρακτηριστικά ότι απλά τον είχε γνωρίσει, αλλά δεν ανακατεύονταν! Το απόλυτο αφεντικό λοιπόν, που κατά δήλωσή του δεν ήξερε από ποδόσφαιρο (!!!), ήταν έξυπνος και κατά τον κ. Στόρε είχε «έξοχες ιδέες, αλλά δεν ήταν το κατάλληλο τάιμινγκ για να εφαρμοστούν στον Πανιώνιο»… Χωρίς σχόλιο…Θα σας θυμίσω μόνο την συνέντευξη τύπου με θέμα (!!!) "δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ" (ανάθεμα κι αν έπαιξαν οι Αλβανοί), τις επαφές με την Αφρικανική κοινότητα της Αθήνας, τους τύπους με τις κελεμπίες και τις χορηγίες στο Αφρικανικό πρωτάθλημα Αθηνών. Αν είναι δυνατόν...

Μια λοιπόν που ο κος Κιντής δεν κατείχε το αντικείμενο του ποδοσφαίρου, αναγορεύθηκε τεχνικός διευθυντής (είναι η πρώτη φορά που διαβάζουμε την ιδιότητα αυτή) ο Δανός εργοφυσιολόγος (!!!) Γενς Μπάγκσμπο, ο οποίος είχε λόγο για τα πάντα που αφορούσαν στο αγωνιστικό κομμάτι αν και βρίσκονταν στη…Δανία (!!!). Καταλαβαίνουμε λοιπόν με ποιο τρόπο αποκτήθηκαν παίκτες, με ποιο τρόπο αποδεσμεύτηκαν παίκτες και με ποιο τρόπο αξιολογήθηκε το ρόστερ. Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι ο ίδιος ο κος Στόρε παραδέχεται ότι από κάποιο σημείο κυριολεκτικά χάθηκε η μπάλα, σπαταλήθηκε πολύτιμος χρόνος και άρχισαν να αποκτούνται παίκτες για τους οποίους δεν γνώριζαν πολλά πράγματα και μάλιστα τις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών.

Εννοείται ότι ο κος Στόρε αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες, είναι φανερό όμως ότι στο οικοδόμημα που είχε στηθεί ήταν η τελευταία τρύπα του ζουρνά, για να μην το πω διαφορετικά και το χοντρύνω… Είναι σαφές ότι ο κος Στόρε, ως γνήσιος Σκανδιναβός δέχθηκε σχεδόν αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις αυτών που θεωρούσε ιεραρχικά ανώτερους και αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη ευθύνη του, καθώς υπέταξε στην ιεραρχία τις φιλοδοξίες για το ταπεραμέντο του. Αυτό τελικά έκανε κακό στην ομάδα.

Είχα ακούσει κάποτε τον κο Τσακίρη να λέει ότι τα πρόσωπα που διατέλεσαν πρόεδροι (μπορεί να είχε πει ιδιοκτήτες) της Άρσεναλ δεν τους ξέρει ο πολύς κόσμος. Αυτό σημαίνει ότι στο εξωτερικό ο ιδιοκτήτης είναι το αφεντικό που βάζει τα χρήματα, είναι ο πλουσιότερος φίλαθλος της ομάδας και δεν έχει κανένα άλλο ενεργό ή δημόσιο ρόλο. Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί οι ποδοσφαιρικές ομάδες είναι οργανωμένες επιχειρήσεις όπου ο κάθε ένας είναι επαγγελματίας στον τομέα του, ξέρει καλά τη δουλειά του και λογοδοτεί στον ιεραρχικά προϊστάμενο του. Καμία σχέση με το οικοδόμημα που έστησε ο κος Κιντής και καμία σχέση με το Ελληνικό πρωτάθλημα γενικώς.

Η ευθύνη του Τσακίρη δεν εντοπίζεται στο ότι επέλεξε τον κο Κιντή, αλλά στο ότι αγνόησε όλες τις ενδείξεις που έρχονταν από την ομάδα (αγωνιστικό και οικονομικό τμήμα) καθώς και τις παρατηρήσεις όλου του κόσμου (κυρίως όμως των στενών συνεργατών του) για μήνες. Κυρίως όμως στο ότι ανέχθηκε την απομάκρυνση ανθρώπων που ήξεραν το αντικείμενο, που ήταν Πανιώνιοι (κάποιοι απ' αυτούς) και που τον είχαν βοηθήσει για πολλά χρόνια.Και για να το θέσουμε και προσωπικά. Τι μπορείς να περιμένεις όταν απομακρύνεται από την ομάδα ο προπονητής ο οποίος είναι πρόσωπο τίμιο και εμπιστοσύνης, ο τεχνικός διευθυντής και ο οικονομικός διευθυντής; Τι μπορείς να περιμένεις όταν απομακρύνθηκαν από την μάδα μικρότερα στελέχη τα οποία μας υπηρετούσαν και μάτωναν για χρόνια;Στα ερείπια αυτά στήθηκε μια μονοκρατορία, με τα γνωστά αποτελέσματα...Στην επίσημη παρουσίαση, είχα ρωτήσει τον κο Κιντή για την ιεραρχική πυραμίδα.Δεν πήρα ξεκάθαρη απάντηση. Και πως να πάρω, αφού δεν υπήρξε ποτέ πυραμίδα...

Τώρα που αποδεικνύεται ότι με το υπάρχον ρόστερ και χωρίς λεφτά θα δυσκολευτούμε πολύ στον αγώνα της παραμονής, έχουμε αρχίσει να εξετάζουμε τις λύσεις πώλησης βασικών μας παικτών προκειμένου να βρεθούν χρήματα ή να αποκτηθούν έμψυχα ανταλλάγματα. Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα γιατί θα δημιουργηθούν νέα κενά.

Για να βρει λύση ο Πανιώνιος στο αδιέξοδο χρειάζονται χρήματα και μάλιστα αρκετά. Η πώληση βασικών μας παικτών δεν μπορεί να δώσει λύσεις…

Προτείνω λοιπόν τα εξής: 1. Άμεση οικονομική συνεισφορά από κάθε Πανιώνιο που έχει τη δυνατότητα, κυρίως όμως από τους κ. Τσακίρη, Λιανό και Καλογρίτσα. Μια που κανένας από τους δεν μετέχει ενεργά στα διοικητικά, μπορούν (σύμφωνα με πρόταση που είχε κάνει ο Ίωνας) να αποκτήσουν οι ίδιοι παίκτες και να τους παραχωρήσουν στην ομάδα. Έτσι θα κάνουν καλό, χωρίς να θεωρηθεί ότι πετούν χρήματα άνευ λόγου και αιτίας.

2. Να μην πουληθεί ο Μανιάτης ή ο Κούμο αυτή τη στιγμή. Να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε παίκτες (έστω και δανεικούς) και να συμφωνήσουμε ενδεχόμενη παραχώρησή του Μανιάτη ή του Κούμο στο τέλος της χρονιάς με συμφωνία κυρίων ή έστω και με προσύμφωνο (αν κάτι τέτοιο επιτρέπεται).

3. Μια που διαβάζουμε ότι δεν υπάρχει έλλειμμα αυτή τη στιγμή, αλλά ότι αυτό θα προκύψει στο τέλος της χρονιάς όταν θα έχουν καταβληθεί όλες οι υποχρεώσεις, θεωρώ ότι είναι μονόδρομος η αποδέσμευση του Μπόσκο, προκειμένου να γλυτώσουμε τα χρήματα του συμβολαίου του και να μπορέσουμε να κινηθούμε πιο άνετα στο μεταγραφικό παζάρι. Μπορώ να δεχθώ ότι είναι έμπειρος, ότι ενδεχομένως στο δεύτερο γύρο μπορεί να δείξει περισσότερα, ότι με την απόκτηση κάποιων άλλων παικτών μπορεί να δείξει περισσότερα. Απ’ την άλλη όμως δεν παύει να είναι ο ακριβότερος παίκτης μας, που αν και ο βασικός μας γκολτζής (στα χαρτιά) έχει πετύχει μόλις ένα γκολ σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο.

4. Απόκτηση 2-3 ποιοτικών παικτών που να μπορούν να βοηθήσουν άμεσα. Αυτή τη στιγμή δεν μας ενδιαφέρει να φτιάξουμε την ομάδα του μέλλοντος αλλά να σώσουμε την παρτίδα. Γιατί ο ενδεχόμενος υποβιβασμός του Πανιωνίου, πέρα από εξευτελιστικός (ιδίως την χρονιά των γενεθλίων), θα έχει τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις, που ισοδυναμούν με ολοσχερή οικονομική καταστροφή, από τη στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει εύρωστος ιδιοκτήτης.

Καλά Χριστούγεννα!!!

Αυτές οι μέρες είναι περίεργες. Για άλλους γιορτινές, για άλλους κουραστικές, για άλλους μοναχικές και για άλλους δύσκολες.

Αυτό που κάνει τα συναισθήματα να αλλάζουν είναι το γιορτινό τραπέζι. Αν είναι πλήρες ή αν κάποιος ή κάποιοι λείπουν.

Θέλω να σας ευχηθώ είναι να είναι πάντα γεμάτο το γιορτινό σας τραπέζι με τους αγαπημένους σας ανθρώπους.

Κι αν αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει φέτος, να συμβεί το συντομότερο δυνατό.

Αρκεί να βάζετε στη ζωή σας ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπουν.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

χωρίς τίτλο

Είχα πολλά χρόνια να δω τόσο απογοητευμένο τον κόσμο της ομάδας.

Για να είμαι ειλικρινής θυμήθηκα παλιά χρόνια που πηγαίναμε και φεύγαμε από το γήπεδο με σκυμμένο το κεφάλι. Που στο σχολείο ή στη δουλειά δεν είχαμε να πούμε τίποτα για τον Πανιώνιο. Ακούγαμε τους άλλους να μιλούν για τις ομάδες τους, τις επιτυχίες, τους παίκτες τους κι εμείς απλά καμαρώναμε για την περίφημη ( ή και υποτιθέμενη) διαφορετικότητά μας ή ως αντίδοτο θυμόμασταν τις μυθικές μορφές του παρελθόντος.

Τα τελευταία χρόνια όμως δεν ήταν έτσι. Σηκώσαμε κεφάλι, καμαρώσαμε, γυρίσαμε και πάλι στο γήπεδο, ήμασταν περήφανοι, σταματήσαμε να ακούμε ότι είμαστε τσάτσοι του ενός και του άλλου και επιτέλους είδαμε τον φόβο στα μάτια των ΠΟΚατζήδων πριν από μεταξύ μας παιχνίδια. Σήμερα δυστυχώς έχουμε γυρίσει και πάλι στην ποντικότρυπα.

Σίγουρα λάθη έχουν γίνει και μάλιστα πολλά. Απ’ όλους. Ασφαλώς τα διοικητικά λάθη ήταν τα μεγαλύτερα. Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτά οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Σχόλια, απειλές, βρισιές, απογοήτευση, γκρίνια και το κυριότερο παντελής έλλειψη οράματος και εμπιστοσύνης. Η ομάδα πάει για φούντο, εκτός αν…

Πάντως εξακολουθούμε να κρατάμε τις τύχες μας στα χέρια μας και αυτό είναι σημαντικό…

Οι περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν το μέλλον. Μεγάλη ανοησία. Αν μάθεις το μέλλον χάνεις το ενδιαφέρον για τη ζωή, είτε τα μελλούμενα είναι καλά είτε άσχημα.

Εμείς χρειάζεται να ξαναδούμε το πρόσφατο παρελθόν. Να θυμηθούμε τα πράγματα που μας ένωναν. Αυτά για τα οποία χαιρόμασταν. Να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας και τότε να δείξουμε σε όλους ότι η ομάδα αυτή είναι πολύ μεγάλη για τη Β’ Εθνική. Είναι πολύ μεγάλη ακόμη και για τη μέση της βαθμολογίας της Α’.

Θεωρώ ότι το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει από την ιδιοκτησία και τη διοίκηση. Να κάνουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα, ακόμη και εν μέσω αμφισβήτησης και κατακραυγής. Να κάνουν αυτά που δεν μπορεί να κάνει ο μέσος φίλος για την ομάδα. Κι εμείς θα είμαστε εκεί. Δίπλα.

Όχι οι Πανιώνιοι δεν είναι οι χειρότεροι φίλαθλοι, όπως ακούω. Είναι φίλαθλοι ψυχολογίας. Αγαπούν και μισούν παράφορα. Ίσως γιατί έτσι είναι οι μεγάλοι έρωτες. Αυτό να μην το ξεχνάμε.

"Αποσπάσαμε" εντός έδρας βαθμό από την χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Δεκαπέντε αγώνες με απολογισμό δεκαπέντε βαθμούς. Δεν φτάνουν για τη σωτηρία. Με αυτή την απόδοση θα ήταν περίεργο αν είχαμε περισσότερους βαθμούς. Χάσαμε στην έδρα μας από μία σειρά κάκιστων ομάδων, οι οποίες απλά ήταν ελάχιστα καλύτερες ή πιο τυχερές από τη δική μας. Το αποκορύφωμα σήμερα. Δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες (για να σκοράρουμε ούτε λόγος) απέναντι στην χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Όσοι πρόεδροι κι αν αλλάξουν, όσοι προπονητές κι αν έρθουν, όσο κι αν θεωρούν κάποιοι ότι το ρόστερ μας στα χαρτά είναι ποιοτικότερο από άλλων ομάδων, δεν πρόκειται να σωθούμε χωρίς ουσιαστικότατη ενίσχυση. Αυτή απαιτεί την παραμονή όλων των βασικών μας παικτών (πλην ενός για τον οποίο θα γίνει ειδική μνεία αργότερα) και την απόκτηση ποιοτικών και έτοιμων μονάδων. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες

Ότι κι αν λέμε, ακόμη και ο μέτριος Κούμο μας λείπει. Η ομάδα παίζει με δύο γραμμές. Άμυνα και κάτι σαν επίθεση. Κέντρο απλά δεν έχουμε. Δεν μπορούμε όμως να περιμένουμε πάντα τον από μηχανής Θεό. Τι να περιμένεις από μια ομάδα που σε ένα ολόκληρο γύρο έχει πετύχει 9 γκολ, και ο πρώτος σκόρερ μόλις 2;

Δύο φίλοι προσπαθούσαν να θυμηθούν αν η σημερινή ομάδα είναι χειρότερη από εκείνη που υποβιβάστηκε την τελευταία φορά. Στα χαρτιά και σε κόστος είναι καλύτερη. Ως ποδοσφαιρικό θέαμα είναι το ίδιο κακή. Δεν βλέπεται.

Η λύση είναι μία. Δουλεύουμε όλοι για την ομάδα και προσπαθούμε να τη σώσουμε, ο καθένας με τα δικά του μέσα ή την παρακολουθούμε να πέφτει.

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στον Μπόσκο. Είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα θεωρώ ότι βλάπτει την προσπάθεια της ομάδας.

Μπουγάτσα με βαθμό

Ο σημερινός Πανιώνιος δεν διέφερε ιδιαίτερα από την ομάδα που έχουμε δει όλη την υπόλοιπη χρονιά. Για άλλη μία φορά δεν μπορούσαμε να απειλήσουμε και πολύ περισσότερο να αντιδράσουμε στο γκολ που δεχθήκαμε.

Αυτό αποδεικνύει ότι όσοι προπονητές κι αν αλλάξουν, η ομάδα δεν πρόκειται να κάνει κάτι καλύτερο αν δεν ενισχυθεί αγωνιστικά. Αυτή τη φορά ευτυχίσαμε να βάλουμε ένα γκολ από στημένη φάση με τον Σιόβα και έτσι καταφέραμε να φύγουμε με τον βαθμό της ισοπαλίας (της πρώτης για φέτος), αφού ο νέος προπονητής διαχειρίστηκε με σύνεση τον χρόνο και τις αλλαγές.

Την επόμενη αγωνιστική τελειώνει ο πρώτος γύρος και οδεύει στο τέλος του το τμήμα των αγώνων που θεωρούσαμε σχετικά ευκολότερο. Η συγκομιδή βαθμών για την ώρα δεν δείχνει ιδανική, πάντως το τρίποντο με τον Αστέρα θα βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση.

Με ηρεμία και σημαντική αγωνιστική ενίσχυση, ο Πανιώνιος θα έχει σοβαρές πιθανότητες για να σωθεί.

Μία και μόνη παρατήρηση. Η ομάδα δείχνει ότι μπορεί να βρει το δρόμο της χωρίς τον Κούμο. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον αρχηγό. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα θα είναι μεγάλο λάθος να παραχωρήσουμε και τους δύο τον Γενάρη.

Αντί κειμένου

Τον τελευταίο καιρό είπαμε, αναλύσαμε,βρίσαμε (κυρίως μας έβρισαν δηλαδή) και άκρη δεν βγάλαμε.

Θα μπορούσα να κάνω (άλλη) μια ανέξοδη ανάλυση, την οποία έτσι κι αλλιώς λίγοι θα καταλάβαιναν, γιατί έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο δυσπιστίας που ο καθένας μας καταλαβαίνει αυτό που ο ίδιος πιστεύει.

Αντί κειμένου λοιπόν, θα σας αφιερώσω ένα τραγούδι, το οποίο σας παρακαλώ να το ακούσετε ολόκληρο.

http://www.youtube.com/watch?v=ks7mYfQNK04&feature=related

Βροχή παραιτήσεων - Η ομάδα στο έλεος του Θεού...

Αναλαμβάνω πλήρως της ευθύνη για τη συνεργασία με τον αθλητίατρο κ. Δάρα. Η συγκεκριμένη επιλογή έγινε με γνώμονα το οικονομικό συμφέρον της ΠΑΕ Πανιώνιος και μόνο. Άλλωστε το συμφέρον του Πανιωνίου ήταν ο μοναδικός μου στόχος όταν ανέλαβα συγκεκριμένο έργο πριν από ενάμιση περίπου μήνα και όταν οι Πανιώνιος αγωνιστικά και διοικητικά ήταν σε δύσκολη κατάσταση.
Τότε χτυπήσαμε πόρτες πολλών επώνυμων και ανώνυμων Πανιωνίων, οι οποίοι είτε μας την έκλεισαν κατάμουτρα γιατί είχαν άλλη «φιλοσοφία», είτε μας ζήτησαν τους θησαυρούς της Αγγλίας για να «βοηθήσουν».
Όλα τα στοιχεία για το τι έχει γίνει αυτό τον ενάμιση μηνά είναι στη διάθεση όλων αυτών που με ευκολία ισχυρίζονται ότι με τις επιλογές μας θέλουμε να διευκολύνουμε τη έλευση του ενός η του άλλου.
Είμαι 3 γενιές Πανιώνιος και πραγματικά υπερήφανος που υπηρέτησα την κυανέρυθρη ιδέα διπλά στον αείμνηστο Μιχάλη Σταματελάτο και σαν αντιπρόεδρος, ή μέλος του Δ.Σ. τελευταία, διπλά στον Κων/νο Τσακίρη.
Επειδή όμως δεν βάζω τίποτα πάνω από την αξιοπρέπεια μου, παραιτούμαι στενοχωρημένος και απογοητευμένος, όχι μόνο γιατί θεωρώ ότι αδικούμαι με όσα λέγονται, αλλά και για να διαμαρτυρηθώ με αγανάκτηση έναντι όλων εκείνων που βλέπουν συνεχώς φαντάσματα.
Θα πρέπει να ξέρουν όμως, ότι η γκρίνια δεν βοηθά αλλά υποσκάπτει. Είναι η στιγμή που όλοι, ο καθένας ξεχωριστά, θα πρέπει να αναλογισθούν τις ευθύνες τους και τι κάνουν πραγματικά για το σύλλογο.
Όταν με το καλό ο Πανιώνιος θα έχει σωθεί αγωνιστικά, θα έχουμε την πολυτέλεια να μιλήσουμε για πρόσωπα και καταστάσεις. Μέχρι τότε προέχει η ηρεμία της ομάδας.

Με τιμή
Γιώργος Ζερβακάκος

Μαζί του παραιτήθηκε και ο κος Καμπανόπουλος:

Τους τελευταίους 2 μήνες περίπου, με τον κ. Ζερβακάκο ήμασταν μία γροθιά σε όλες τις αποφάσεις που κληθήκαμε να πάρουμε με γνώμονα πάντα το καλό του Πανιωνίου.
Από τη στιγμή που πληροφορήθηκα την ανακοίνωση που εξέδωσε περί της παραίτησης του, δεν μπορώ και εγώ να συνεχίσω να συνεισφέρω στην ομάδα. Συνεπώς παραιτούμαι από τα καθήκοντα που είχα αναλάβει τι τελευταίο διάστημα.
Από σήμερα θα ξαναείμαι πιστός οπαδός του Πανιωνίου και θα λειτουργώ, όπως σε όλη μου τη ζωή, για το συμφέρον και το καλό της ομάδας που αγαπώ.

Λάζαρος Καμπανόπουλος

Απόλυτα κατανοητές κινήσεις για ανθρώπους που βάζουν ζηλά την προσωπική τους αξιοπρέπεια, τεράστιο πρόβλημα για την ομάδα. Κρίμα...

Πρόσληψη κ. Δάρα

Διάβασα με μεγάλη προσοχή το σημερινό άρθρο του Τηλέμαχου Βαρβαρέσου στην sporday, σχετικά με την πρόσληψη του κου Δάρα ως επικεφαλής του ιατρικού τιμ της ομάδας. Μικρό, αλλά περιεκτικό άρθρο.

Το πρώτο σημαντικό στοιχείο του άρθρου είναι η παρακάτω δήλωση του κου Λάζαρου Καμπανόπουλου στην εφημερίδα: « Τον κ. Δάρα δεν μπορώ να τον κρίνω ως γιατρό. Αυτό που ξέρω, όμως, και αν δεν με απατά η μνήμη μου, είναι ότι στις τρεις τελευταίες ομάδες που έχει εργαστεί, το Μοσχάτο, τον Παναργειακό και τον Ακράτητο, το έχει κάνει ως παράγοντας. Και στον Ακράτητο επί εποχής που την ιδιοκτησία της ΠΑΕ είχε ο Μάκης Ψωμιάδης. Εγώ δεν γνώριζα τίποτα γι’ αυτή την πρόσληψη. Το έμαθα σήμερα».

Ο ίδιος δημοσιογράφος επικαλείται πληροφορίες μέσα από την ομάδα, σύμφωνα με τις οποίες στην πρόσληψη του κου Δάρα δεν έχει ανάμειξη ο κος Τσακίρης, αλλά έγινε από τον κ. Ζερβακάκο που χειρίζεται το θέμα των οικονομικών, κατόπιν ενός άτυπου διαγωνισμού, στον οποίο η καλύτερη προσφορά ήταν του κου Δάρα.

Είναι γεγονός ότι για τον κο Δάρα δεν ήξερα πολλά πράγματα και απόρησα από τις πρώτες αντιδράσεις στο μπλογκ. Αυτό με υποχρέωσε να ψάξω λίγο για να βρω κάποιες πληροφορίες.

Μπορεί να είναι ο καλύτερος γιατρός του κόσμου και η προσφορά του με διαφορά η καλύτερη, στη συγκεκριμένη περίοδο όμως μετράνε κι άλλα στοιχεία του βιογραφικού κάποιου συνεργάτη της ομάδας. Αν είναι προάγγελος ή μη μιας νέας διοίκησης, όπως λένε πολλοί, είναι κάτι που φαντάζομαι ότι θα απασχολήσει την επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού και τον γενικό γραμματέα, ο οποίος προς τιμής του είχε δείξει μεγάλη ευαισθησία στην είδηση περί πώλησης του Πανιωνίου σε συγκεκριμένο επιχειρηματία. Αν πάλι δεν είναι, αλλά η επιλογή του έγινε με καθαρά οικονομοτεχνικά κριτήρια, μάλλον θα πρέπει να επανεκτιμηθεί, δεδομένου ότι διχάζει τον κόσμο, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος.

Η ήττα φέρνει γκρίνια – αποκατάσταση της εμπιστοσύνης τώρα

Κι άλλες φορές ο Πανιώνιος αντιμετώπισε το φάσμα του υποβιβασμού. Ποτέ όμως δεν μας θυμάμαι σε τέτοια χάλια. Ας αφήσουμε έξω το αγωνιστικό – οικονομικό κομμάτι.

Αυτή τη στιγμή οι φίλαθλοι βρίζουν τους παίκτες αλλά και άλλους φιλάθλους, οι παίκτες έχουν τα δικά τους, ο ένας σύνδεσμος κατηγορεί τον άλλο και όλοι μαζί κατηγορούν τον Τσακίρη. Μετά από κάθε ήττα κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν. Όλα φαίνονται μαύρα και ύποπτα. Και οι φήμες οργιάζουν.

Όλοι έχουμε δει πως η ομάδα μας είναι ασταθέστατη, μέτρια και δεν μπορεί να σταθεί στο πιο βρόμικο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Από τη στιγμή μάλιστα που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις είναι εντελώς ανυπόληπτη από τους αντιπάλους αλλά και από τους διαιτητές. Αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή θα πέσουμε. Είναι δεδομένο.

Θα αφήσουμε όμως την ομάδα να πέσει; Πόσο βοηθά ο ενδοπανιώνιος πόλεμος, οι ύβρεις , οι απειλές, τα λαϊκά δικαστήρια και οι προπηλακισμοί των παικτών μας; Πόσο βοηθά να βλέπεις τον διπλανό σου στην εξέδρα με μισό μάτι;

Η κατάσταση είναι αναστρέψιμη και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε το συντομότερο δυνατό.

Να ξεκινήσουμε από τη σωστή βάση. Αυτή τη στιγμή την ομάδα την τρέχουν άνθρωποι από τα σπλάχνα της. Άνθρωποι που τους έχουμε εμπιστοσύνη και που έχουν δείξει δείγματα σοβαρής δουλειάς. Όσο όμως κι αν παλέψει η διοικητική ομάδα, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν πασχίσει ο μεγαλομέτοχος. Ξέρουμε καλά ότι αν το θέλει, η ομάδα μπορεί.

Πρώτα απ’ όλα ας συνειδητοποιήσει τι θέλει. Θέλει να είναι ιδιοκτήτη της ομάδας ή όχι; Αν δεν θέλει, έχει την υποχρέωση να την σώσει και μετά μπορεί να την πουλήσει. Θέλει να βγάλει την ομάδα από το αγωνιστικό τέλμα; Αν ναι θα χρειαστούν χρήματα και μάλιστα πολλά. Καλές και ποιοτικές μεταγραφές, ενδεχομένως χωρίς να δοθεί κανένας βασικός μας παίκτης.

Ας συνειδητοποιήσει κάτι απλό. Ναι το πρωτάθλημα είναι βρώμικο. Γιατί όμως; Γιατί αυτοί που το βρωμίζουν δεν έχουν τη δική του οικονομική επιφάνεια. Απ’ αυτό ζουν. Αυτό είναι το βασικό μέσο βιοπορισμού τους.Απ' αυτό υφίστανται κοινωνικά. Επειδή είναι άνθρωποι ανύπαρκτοι οικονομικά δεν μπορούν να σταθούν στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Γι’ αυτό τα στησίματα, γι αυτό το τζογάρισμα. Αυτούς θαυμάζουμε; Αυτούς δεν μπορούμε να κερδίσουμε;

Μάλλον ο κος Τσακίρης έχει υποτιμήσει πολύ τον εαυτό του και τις δυνάμεις του. Λίγοι έχουν τη δική του οικονομική επιφάνεια. Με τους κατάλληλους συνεργάτες και με σωστές κινήσεις ο κος Τσακίρης έχει τη δυνατότητα να κρατήσει την ομάδα ψηλά και μακριά από τις βρωμιές για τον απλούστατο λόγο ότι έχει την απαιτούμενη οικονομική επιφάνεια. Αρκεί να μπορεί και να θέλει.

Σε λίγες ημέρες αρχίζει η μεταγραφική περίοδος. Τότε θα δούμε τις προθέσεις του μεγαλομετόχου για την ομάδα. Τότε θα δούμε αν είναι διατεθειμένος να κάνει το χρέος του. Τότε θα δει κι εκείνος πως αν κάνει το χρέος του και προσπαθήσει πραγματικά για την ομάδα, όλοι θα τον στηρίξουν.

Ο κόσμος δεν βρίζει τον Τσακίρη των πρώτων ετών. Βρίζει τον τύπο που παρουσιάζεται ως Τσακίρης, που ντύνεται σαν τον μεγαλομέτοχο, που του μοιάζει, αλλά που δεν έχει καμία σχέση σε συμπεριφορά, σε νοικοκυροσύνη και σε αγάπη για την ομάδα με τον πρόεδρο που γνωρίσαμε και στηρίξαμε όλοι. Βρίζουν τον Τσακίρη που κάθε φορά που μιλά σε δημοσιογράφο μας προκαλεί στεναχώρια, πόνο και φόβο.

Αν ο κος Τσακίρης έχει πικραθεί από την συμπεριφορά των οπαδών της ομάδας απέναντι στο πρόσωπό του ας σκεφτεί πως θα αντιδρούσαν οι φίλαθλοι μιας οποιασδήποτε άλλης ομάδας (οποιασδήποτε χώρας) όταν, μολονότι είχαν έναν πάρα πολύ ευκατάστατο πρόεδρο, έβλεπαν να πωλούνται κάθε χρόνο τα μεγαλύτερα ταλέντα της ομάδας και όχι μόνο να μην αντικαθίστανται αλλά τα χρήματα των μεταγραφών τους να πηγαίνουν σε μαύρες τρύπες, σε ηλίθιους συνεργάτες, σε μεταγραφές απίθανων παικτών, σε άχρηστα ηλεκτρονικά συστήματα, σε αποζημιώσεις και γενικά σε ό,τιδήποτε άλλο απ’ ότι θα βοηθούσε την ομάδα να ορθοποδήσει αγωνιστικά.

Πως θα αισθάνονται οι φίλαθλοι μιας οποιασδήποτε άλλης ομάδας αν κάθε χρόνο άκουγαν πως ο στόχος είναι η Ευρώπη, αλλά από τα μέσα του πρώτου κιόλας γύρου έκαναν υπολογισμούς με τα κομπιουτεράκια για να δουν με ποιο τρόπο θα σωθούν. Αν με το έτσι θέλω γίνονταν πρόεδρος της ομάδας τους ο πρώην πρόεδρος της μεγαλύτερης αντιπάλου τους, ο οποίος μάλιστα εφάρμοζε πάνω τους συστήματα και πρακτικές που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Πως θα αισθάνονταν αν ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος αποκαλούσε τη μεγαλύτερή τους αγάπη προσωπικό του βάσανο και αν ήταν διατεθειμένος να την πουλήσει σε κάποιον που θεωρητικά θα μπορούσε να την βγάλει πρόσκαιρα από το αγωνιστικό τέλμα αλλά που για αντάλλαγμα θα την ξαναγυρνούσε στα πιο σκοτεινά της χρόνια.

Ναι, ήταν πραγματικά ανήθικο να βρίζει και να καταριέται κάποιος την μητέρα και τα παιδιά του Τσακίρη, αλλά πρέπει και ο μεγαλομέτοχος να καταλάβει ότι με την συμπεριφορά και τις επιλογές του έχει βγάλει εκτός εαυτού πολλούς ανθρώπους. Και το κυριότερο, ανθρώπους που τον αγαπούσαν και τον στήριζαν…

Όλα αυτά όμως μπορούν να ξεπεραστούν, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι υποστηρίζουμε την ίδια ομάδα, ότι όλοι θέλουμε το καλό της και να κάνουμε ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι μας. Κάποια στιγμή πρέπει να αφήσουμε τη μίζερη αντιμετώπιση της κρίσης και να υποστηρίξουμε σοβαρά την ομάδα. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Αυτή τη στιγμή, με τον τρόπο που αντιδρούμε, είμαστε το βούτυρο στο ψωμί κάθε αντιπάλου που επιβουλεύεται την ομάδα.

Χύσαμε την καρδάρα με το γάλα

Νομίζω ότι ο τίτλος αρκεί. Δυο – τρία πραγματάκια μόνο. Ο Πανιώνιος είναι μέτριος και ασταθέστατος. Έχει κερδίσει παιχνίδια από ομάδες που εκ των πραγμάτων έχουν διαφορετικούς στόχους από εμάς (με εξαίρεση τη Λάρισα) και έχει χάσει εντός έδρας απ' όλους όσοι διεκδικούν μαζί μας την παραμονή.

Σήμερα δεν διέκρινα παίκτη που να έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα του παιχνιδιού. Αλλά και η αντιμετώπιση από τον πάγκο ήταν οπωσδήποτε κατώτερη της σπουδαιότητας του αγώνα.

Είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζει ο Πανιώνιος στην έδρα του την Κέρκυρα (σιγά την ομάδα που παρουσίασε) και να κάνει δύο περίπου ευκαιρίες, επιπλέον δε, να σπαταλά ακόμη και τον βαθμό της ισοπαλίας ο Μπάλαμπαν με ευκαιρία που δεν χάνει ο επτάχρονος γιός μου.

Μεγαλύτερη πρόβλημα και από τις αγωνιστικές μεταπτώσεις της ομάδας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Αυτή τη στιγμή κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν. Και μόνο απ’ αυτό η ομάδα είναι αδύνατον να προχωρήσει.

Μια λοιπόν που μιλάμε για εμπιστοσύνη, ας θυμηθούμε την φράση του κου Τσακίρη. Τα χέρια μου είπε είναι τα πιο ικανά. Δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω, αρκεί να δω πράγματα να γίνονται στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και να μη μείνουμε στα λόγια. Και για να είμαι σαφής. Ουσιαστική και μεγάλη ενίσχυση της ομάδας. Μόνο αυτό αποδεικνύει τη ρήση και τίποτα άλλο. Αν μείνουμε στην κατηγορία τότε θα κληθεί ο κος Τσακίρης να αποδείξει τη δεύτερη ρήση, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να διαλύσει την ομάδα. Αυτό απαιτεί, την ώρα που θα φεύγει, να μην αφήνει πίσω του χρέη αλλά συγκεκριμένο έργο και ρόστερ, αφού προηγουμένως έχει μεταβιβάσει τον Πανιώνιο σε έναν πραγματικά άξιο άνθρωπο. Αν πάλι μείνει, να την αντιμετωπίσει σοβαρά και δυναμικά.

Η μεγάλη ατυχία είναι ότι έχουμε μιά μετριότατη ομάδα σε ένα πρωτάθλημα που όζει…

Σκοτάδι

Από χθες προσπαθώ να ερμηνεύσω την κατάσταση αλλά δεν ξέρω αν τα καταφέρνω. Πριν από δύο χρόνια, ο κος Τσακίρης είχε πει ότι ήθελε να απομακρυνθεί από την καθημερινότητα του Πανιωνίου, εννοώντας ότι δεν ήθελε να ασχοληθεί με το πρακτικό κομμάτι της διοίκησης. Πέρσι μας είπε ότι θέλει να απομακρυνθεί από τα διοικητικά του Πανιωνίου για ένα χρόνο, προκειμένου να ασχοληθεί με την οικογένειά του και έτσι ξεκίνησε η εποχή Κιντή. Όταν η εποχή Κιντή τελείωσε, δήλωσε ότι θα ήθελε να βρει συμπαίκτες για τον Πανιώνιο και αργότερα πως ήθελε να τον πουλήσει. Μολονότι όλοι γνωρίζουν ότι ο Πανιώνιος έφτασε ένα βήμα πριν από την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, ο μεγαλομέτοχο υπαναχώρησε, δίνοντας συγκεκριμένη χρονική προθεσμία σε υποψήφιους αγοραστές για να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Αν και μάθαμε ότι κανένας δεν κατέθεσε πρόταση, εντούτοις προκύπτει ότι υπήρχαν επαφές με τον κο Λιανό. Αφού ο κος Τσακίρης κατήγγειλε τους υποψήφιους αγοραστές (πλην Λιανού ως αεριτζήδες) άφησε να διαρρεύσει ότι ο κος Λιανός δεν προχώρησε στην αγορά του πλειοψηφικού πακέτου. Δήλωσε μάλιστα ότι θα μείνει ο ίδιος στο τιμόνι της ομάδας μέχρι το καλοκαίρι. Μολονότι υπάρχει επίσημη ανακοίνωση της Π.Α.Ε Πανιώνιος που ενημερώνει τον κόσμο ότι η ομάδα έχει πλεόνασμα, ο κος Τσακίρης διέψευσε ουσιαστικά τον ίδιο του τον εαυτό αναφερόμενος σε απόλυτα προβλεπόμενο έλλειμμα. Παράλληλα, αφού διαβεβαίωσε ότι η ομάδα δεν θα διαλυθεί, έδωσε το πράσινο φως για τις μεταγραφές δύο βασικότατων παικτών μας. Του Κούμο τώρα και του Μανιάτη το καλοκαίρι.

Νομίζω ότι για να κατανοήσουμε την κατάσταση πρέπει να κάνουμε μερικές απλοποιήσεις.

1. Για να πει ο μεγαλομέτοχος ότι μένει μέχρι το καλοκαίρι, πρέπει να έχει συμφωνήσει την πώληση ή έστω να υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον.
2. Όταν δηλώνει ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει έλλειμμα, προφανώς και πρέπει να το αποδείξει. Ο ισολογισμός είναι η μία περίπτωση. Επειδή όμως δεν μπορούμε να μπλέξουμε με τα λογιστικά τερτίπια, θα καταλάβουμε την κατάσταση από τις μεταγραφές που θα γίνουν τον Γενάρη. Πώληση πρωτοκλασάτου παίκτη, αγορά φθηνών παικτών ή δανεισμός παικτών δεν συνηγορούν σε ανθηρά οικονομικά…
3. Όταν κάποιος υποστηρίζει ότι δεν θα διαλύσει την ομάδα, προφανώς έχει την υποχρέωση να την δώσει α) στα σωστά χέρια, β) χωρίς μεγάλο έλλειμμα, γ) με αξιόλογο ρόστερ. Κάθε τι άλλο είναι ξεπούλημα.
4. Ο Πανιώνιος οφείλει πολλά στον κο Τσακίρη, ο οποίος όμως πρέπει να έχει στο μυαλό του ότι η συνολική του εικόνα θα επηρεαστεί πάρα πολύ από τον τρόπο που θα αποχωρήσει.
5. Αν θα ήθελα να γίνω κυνικός θα έλεγα ότι όλοι φοβόμαστε την αγορά της ομάδας από κύκλους του κ. Ψωμιάδη, με το σκεπτικό ότι την ώρα που θα φεύγει κι εκείνη η διοίκηση από την ομάδα, θα αφήνει πίσω της χρέη και ανύπαρκτο ρόστερ. Ποια θα είναι άραγε η κατάσταση του Πανιωνίου το καλοκαίρι; Αυτό το λέω γιατί ούτε έχουμε σωθεί, ούτε έχουμε πλεόνασμα, ούτε έχουμε δεσμευτεί για τη διατήρηση του βασικού κορμού της ομάδας, στον οποίο περιλαμβάνονται οι Κούμο και Μανιάτης. Αν δεν υπάρξουν σημαντικές προσθήκες τώρα, το καλοκαίρι θα απαιτηθούν πάρα πολλά λεφτά και για να καλυφθούν οι συγκεκριμένες θέσεις και για αγορά άλλων παικτών που ίσως χρειαστούν.

Όλα αυτά τα ερωτήματα θα είχαν λυθεί είτε αν ο κος Τσακίρης ήταν πιο συγκεκριμένος στις θέσεις του και πιστός στις δηλώσεις του, είτε αν ο κος Λιανός έκανε μια καλή πρόταση για την αγορά της ομάδας. Ειδικά από τον κο Λιανό περίμενα περισσότερα.

Όταν ο κος Τσακίρης δεν θέλει και ο κος Λιανός δεν μπορεί, που θα καταλήξει τελικά η ομάδα;

Μας τον κάνατε...Προφυλάξεις πήρατε;;;

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.

Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) ο κίνδυνος στην χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.

Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες.).

Πολύ σωστή κίνηση

Η Π.Α.Ε Πανιώνιος Γ.Σ.Σ ενημερώνει τους φιλάθλους ότι από την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010 ξεκινάει η Δεύτερη Φάση Πωλήσεων Εισιτηρίων Διαρκείας της σαιζόν 2010 - 2011, με έκπτωση 60% της αρχικής τιμής τους.

Περισσότερες και αναλυτικές πληροφορίες υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Πανιωνίου

http://www.pgss.gr/default.asp?pid=55&la=1&artid=18109&catid=5

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!!! Μπράβο!!!

update: Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλο τον κόσμο. Νομίζω ότι είναι λάθος να μην μπορεί να γίνει αγορά διαρκείας β' γύρου με άτοκες δόσεις. Θεωρώ ότι αυτό είναι επιβεβλημένο, τουλάχιστον για τις θύρες 2,3,4 και 7. Δεν παίζει ρόλο ότι τα εισιτήρια είναι πολύ προσιτά. Οι ανάγκες είναι μεγάλες και κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει καμπάνια για τα νέα εισιτήρια. Αν δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά μια σοβαρή καμπάνια, τουλάχιστον ας γίνει εντός Ν. Σμύρνης και όμορων Δήμων. Θεωρώ ότι είναι εύκολο να μοιραστεί φυλλάδιο στο σταθμό του μετρό, στις στάσεις του τραμ, στο γήπεδο, στις πλατείες Κύπρου, Ν. Σμύρνης και στην αγορά του Π.Φαλήρου.Να κάτι που θα μπορούσαν να το αναλάβουν οι οργανωμένοι.

Μια που γίνονται πολύ σωστές κινήσεις θα ήθελα να συμβάλω με μερικές ιδέες.

1. Εκμεταλλευόμενοι το σύστημα μηχανοργάνωσης να κληρώσουμε κάποιο μεγάλο δώρο ανάμεσα στα πρόσωπα (κατόχους διαρκείας ή απλών εισιτηρίων) που παρακολούθησαν τα περισσότερα φετινά παιχνίδια της ομάδας.

2. Αν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, να πουλήσουμε σε προνομιακή τιμή εισιτήρια διαρκείας σε γονείς και παιδιά που παρακολουθούσαν σταθερά την ομάδα με προσκλήσεις από την μαθητική εξέδρα.

3. Το εισιτήριο διαρκείας ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, να εξασφαλίζει μειωμένες τιμές σε απλό εισιτήριο ή διαρκείας του άλλου αθλήματος.