Άλλη μια Πανιώνια χρονιά τελειώνει. Μια χρονιά με χαρές, λύπες και ασφαλώς γκρίνια!!!

Εύχομαι σε όλους για την καινούρια χρονιά υγεία, δουλειά, λεφτουδάκια (όσα χρειάζονται για να είμαστε καλά), αγάπη, καλούς φίλους και χαρές από την Πανιωνάρα μας.

Να μην ξεχνάμε ότι όσο κι αν διαφωνούμε έχουμε ένα κοινό που μας ενώνει. Το πάθος για την ομαδάρα μας.

Καλή χρονιά, χρόνια πολλά!!!

Φταίει η πέτρα ή το χέρι που την πετάει;

Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα την συνέντευξη του κ Κουτλίδη για το θέμα της μη υπογραφής του νέου συμβολαίου από τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο.


Θα ήθελα να τοποθετηθώ στο θέμα αυτό.

Όταν ένας νέος παίκτης εντάσσεται στο βασικό σχήμα μιας ομάδας έχει μοιρασμένες πιθανότητες να «πιάσει». Χρέος της διοίκησης είναι να δεσμεύσει προκαταβολικά ένα τέτοιο παίκτη με συμβόλαιο, για να είναι εξασφαλισμένη ότι θα μπορεί να διαπραγματευθεί τους όρους της πώλησής του, εάν και εφόσον προκαλέσει το ενδιαφέρον άλλων ομάδων με την παρουσία του. Οι απολαβές του Σπυρόπουλου ήταν τόσο μικρές που θα μπορούσε το συμβόλαιό του ανανεωθεί με άνεση και με ελάχιστο οικονομικό κόστος για τον σύλλογο είτε το περασμένο καλοκαίρι είτε έστω στα μέσα του γύρου, πριν πάρει τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του. Η ανάγκη δέσμευσης με συμβόλαιο γίνεται επιτακτική όταν ο προπονητής εμπιστεύεται έναν παίκτη ως βασικό και αναντικατάστατο επί 15 ολόκληρους αγώνες.

Από τη στιγμή που η διοίκηση δεν προνόησε να δεσμεύσει τον Σπυρόπουλο εγκαίρως με συμβόλαιο, δεν ευθύνεται ο παίκτης ούτε για την καλή του την απόδοση, ούτε για τη συνεχή του παρουσία, ούτε βέβαια για το ενδιαφέρον άλλων ομάδων για το πρόσωπό του. Είναι άδικο λοιπόν, να παρουσιάζουμε τον Σπυρόπουλο ως παλιόπαιδο και αχάριστο, από τη στιγμή που εμείς δεν προνοήσαμε να τον δεσμεύσουμε με συμβόλαιο και να διαπραγματευθούμε την ενδεχόμενη πώλησή του. Είναι επαγγελματίας και κοιτάει το συμφέρον του. Ο Πανιώνιος του έδωσε την εκαιρία και εκείνος την έπιασε από τα μαλλιά. Ωφεληθήκαμε και οι δύο λοιπόν.

Στη συνέντευξή του άλλωστε ο κος Κουτλίδης παραδέχεται ότι το ποσό που ζήτησε ο Σπυρόπουλος ήταν στις οικονομικές δυνατότητες του Πανιωνίου, αλλά δεν του χορηγείται γιατί θα ανέτρεπε τις εσωτερικές ισορροπίες. Σε επίπεδο επαγγελματικού αθλητισμού αυτά δεν υπάρχουν. Όποιος έχει σουξέ πληρώνεται. Νόμος.

Προσωπικά θα ήθελα να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την επέκταση της συνεργασίας με τον Σπυρόπουλο. Θεωρώ λάθος να τιμωρείς με αποκλεισμό έναν επαγγελματία αθλητή, επειδή εσύ έκανες το λάθος να μην προνοήσεις για την ανανέωση της συνεργασίας. Σε κάθε περίπτωση η ομάδα χρειάζεται τον παίκτη, θα τον πληρώνει μέχρι το καλοκαίρι, άρα έχει κάθε δικαίωμα να τον χρησιμοποιεί.

Όπως λέει και ο πολύ καλός μου φίλος Griniaris ενδεχόμενη μη χρησιμοποίηση του Σπυρόπουλου ωφελεί αποκλειστικά και μόνο τη νέα του ομάδα, καθώς θα αποκτήσει έναν ξεκούραστο παίκτη, ο οποίος μάλιστα δεν θα διατρέχει κίνδυνο τραυματισμού.

Κλείνοντας, ελπίζω να μην ακούσουμε το γνωστό από άλλες περιπτώσεις παραμύθι ότι αναγκαζόμαστε να πουλήσουμε τον παίκτη από τώρα (και όσο όσο – χωρίς όμως να ξέρει κανείς το πόσο) προκειμένου να μη μείνει ελεύθερος το καλοκαίρι…Νησάφι πια.

Ημερολόγιο Λ.Φ.Π

 

Η Λέσχη Φίλων Πανιωνίου προχωράει στην έκδοση ημερολογίου αφιερωμένου στην ομάδα μπάσκετ και στον επί μία δεκαετία ιδιοκτήτη - πρόεδρο της Ηλία Λιανό. Η χρηματοδότηση του ημερολογίου έγινε με την έκδοση και πώληση ημερολογίων τσέπης, τα οποία είναι χρηστικά και όμορφα.

Νομίζω ότι όλος ο κόσμος του Πανιωνίου πρέπει να αγοράσει το συγκεκριμένο ημερολόγιο, κυρίως ως ένδειξη αναγνώρισης των προσπαθειών του Ηλία Λιανού αλλά και για την ενίσχυση της Λέσχης Φίλων, η οποία πέρα από τις συνδρομές μελών, τα έσοδα από τις εκδόσεις και τον επί της ουσίας έρανο κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης των εκτός έδρας αγώνων, δεν έχει κανένα απολύτως άλλο έσοδο. Η τιμή του ημερολογίου είναι προσιτή. Κοστίζει μόλις 5 ευρώ.

Καλά χριστούγεννα τρελάρες!!!

 

 

Φίλοι συναγωνιστές, τρελαμένοι εραστές της κυανέρυθρης φανέλας, σας εύχομαι χρόνια πολλά!!! Να είστε όλοι καλά, υγιείς, με ανθρώπους που αγαπάτε και με χαρές από την Πανιωνάρα μας. Και μη στεναχωριέστε για την κρίση. Εμείς οι Πανιώνιοι 120 χρόνια σε κρίση είμαστε!!!

Ελένη, δεν έβγαλα ποτέ σήμα που μου έδωσες.

Διάβασα με προσοχή τη δήλωση του κου Τσακίρη. Δεν θα ήθελα να την αναλύσω. Θα ήθελα να πω μόνο ότι: Πανιώνιος είναι τα παιδιά που φορώντας τα κυανάρυθρα αντιμετωπίζουν τη χλεύη των γαύρων συμμαθητών, είναι οι γονείς που τρώνε τις βροχές και το κρύο, που αφήνουν τη δουλειά τους, που στερούνται άλλα πράγματα εν μέσω κρίσης για να συνεχίσουν τα παιδιά τους να απολαμβάνουν το προνόμιο να αποτελούν μέρος του σώματος του τεράστιου αυτού αθλητικού οργανισμού.

 

Είναι οι προπονητές και οι υπάλληλοι που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, που τους κυνηγούν οι Τράπεζες, που δεν έχουν χρήματα για να πάρουν δώρα στα παιδιά τους αυτές τις άγιες ημέρες και όμως καθημερινά βρίσκονται στο πόστο τους.

Πανιώνιος είναι οι έφοροι που βλέπουν της εγκαταστάσεις να καταρρέουν, τα έξοδα να μην βγαίνουν και όμως προσπαθούν να βρουν λύσεις από το πουθενά.

 

 Πανιώνιος είναι ο φίλος που βλέπω δίπλα μου στην εξέδρα και στα καλά και στα άσχημα. Αυτός που ψάχνει τα κέρματα στην τσέπη για να αγοράσει το εισιτήριο.

 

Πανιώνιος είναι ο Βασίλης Τσάβαλος που παίζει τα πάντα κορώνα γράμματα, ο Τζο Μιχαηλίδης, ο Θοδωρής Κοκκινάκης, οι "έλα ρε Πανιωνάρες" και άλλοι απλοί άνθρωποι που βάζουν καθημερινά το δικό τους λιθαράκι.

Πανιώνιος δεν είναι αυτοί που έβαλαν το χέρι τους στο μέλι. Οι επαγγελματίες παράγοντες, οι επαγγελματίες πολιτικοί, οι ήρωες της καφετέριας. Πανιώνιος δεν είναι οι κλίκες και τα μικροσυμφέροντα. Πανιώνιος είναι το μετάλλιο της ακαδημίας Αθηνών, το νο 2 στο μητρώο του Σέγας, η συνέχεια της Σμυρναϊκής καταγωγής μας.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ

Άλλο ένα κείμενο από τον καλό φίλο George Panther

Ολοι νομίζω ανεξαιρέτως έχουμε χειροκροτήσει την προσπάθεια και την πορεία που είχε μέχρι προτινος η νέα ομάδα, που ορθά η παρούσα διοίκηση και ο προπονητής ρισκάρησαν να φτιάξουν, αξιοποιώντας παλιότερες επενδύσεις για το μέλλον που είχε κάνει ο Κ. Τσακίρης, καθώς και την δουλειά υποδομής που έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια στο ΑΠΗΛΙΟΝ. Ομως εκτός α...πό τον κίνδυνο του εφησυχασμού με τους 21 πόντους του α΄γύρου (μην ξεχνάμε τον μύθο του λαγού με τη χελώνα), υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να επισημάνουμε, επειδή ότι έιχε να δώσει η παρούσα διοίκηση (με τα όποια σφαλματά της βέβαια) το έδωσε και τα όποια "καύσιμα" έχουν σωθεί και η βάρκα δεν μπορεί να πάει πιο πέρα φοβάμαι.
Ακούω Λοιπόν
πολλές φορές ότι χτιζουμε ομάδα για τα επόμενα χρόνια. Οσοι το ισχυριζονται, νομίζω ότι δεν έχουν καμμία επαφή με την πραγματικότητα. Ούτε καν για το επόμενο εξάμηνο δεν χτιζουμε ομάδα, όσο συνεχιζεται η σημερινή διοικητικο-οικονομική κατάσταση του Πανιωνίου, που έχει σαν συνέπεια τα όποια αστέρια και αστεράκια ανέτειλαν από την δουλειά του Απηλίου τα προηγούμενα χρόνια, να ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν μαζικά και έναντι πινακίου φακής, αν δεν προλάβουν να κανουν και καμμιά προσφυγή κάποιοι. Ακούσατε για Σάμαρη, Σπυρόπουλο, Κολοβό, ενώ υπάρχει καπνός (άρα και φωτιά) και για άλλους για να πάρουν σειρά. Και μετά πολύ δύσκολα θα (ξανα)υπάρξει μετά...Χρειάζονται γενναιες αποφάσεις στον σημερινό Πανιώνιο, για να μεταβιβαστεί σε χέρια που να εγγυώνται μια στοιχειώδη οικονομική βιωσιμότητα και συγκροτημένη-συντεταγμένη διαχειριση της μελλοντικής αξιοποίησης από πωλήσεις του ρόστερ. Ετσι ώστε ούτε η ομάδα να αδειάσει από την μια στιγμή στην άλλη, ούτε να ξεπουληθούν αδιαφανώς και έναντι πινακίου φακής τα ταλέντα που για μια ακόμη φορά ανθοφορησαν στο διαχρονικό (αλλά έως πότε ?) ποδοσφαιρικό φυτώριο της Νέας Σμύρνης. Εάν ξαναγύριζε πχ ο Κων/νος Τσακίρης, αυτό και μόνο θα του ζητούσαμε και όχι βέβαια νέους Ρεκόμπα. Το πήραμε το μάθημα...

Ο Φωστήρας και οι φωστήρες

Για το χθεσινό παιχνίδι δεν έχω άποψη γιατί δεν το παρακολούθησα. Είναι άσχημο να βγαίνουμε εκτός διοργάνωσης, είναι χειρότερο όταν αυτό συμβαίνει από ομάδα Γ' Εθνικής αλλά τέλος πάντων στο κύπελλο συνηθίζονται οι εκπλήξεις και μπορούμε, έστω και δύσκολα να το καταπιούμε.

Τα προβλήματα βρίσκονται αλλού. Χθες διάβασα για τον σοβαρό τραυματισμό του Κούρου. Αν ο Πανιώνιος είχε να επιδείξει κάτι φέτος ήταν τα δύο εξαιρετικά πλάγια μπάκ, ο νεαρός σέντερ μπακ μας, ο Μενδρινός και ο Ρόβας. Ο Ρόβας φεύγει, η αμυντική γραμμή αποδεκατίστηκε από τους τραυματισμούς και ο Μενδρινός μπλέκεται από χθες σε ένα περίεργο σενάριο. Σύμφωνα με τον "τρελό του χωριού" ο Μενδρινός πρόκειται να αποχωρήσει για τον Ο.Φ.Η κι εμείς να πάρουμε δανεικό από τον Ολυμπιακό τον Τάτο. Ο λόγος της αποχώρησής του σύμφωνα με το δημοσίευμα είναι οικονομικός. Δεν έχω ακούσει ότι λήγει το συμβόλαιο του Μενδρινού και σίγουρα είναι ένας παίκτης που θα μπορούσε να προσφέρει χρήματα, εξαργυρώνοντας τις καλές εμφανίσεις του. Αν το δημοσίευμα ισχύει τότε προφανώς δεν θα έχουμε άμεσο οικονομικό όφελος, θα συνεχίσουμε να θεωρούμαστε εμπλεκόμενοι στον κύκλο του Ολυμπιακού και η ομάδα θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, ιδίως αν αποχωρήσει και ο Σάμαρης (όπως ακούγεται από τις αρχές τις σεζόν).

Κάποιος θα πει ότι αναγκαζόμαστε να δώσουμε παίκτες (ή να τους αφήσουμε ελεύθερους) για να εξασφαλίσουμε χρήματα. Προκαταβολικά θα του απαντήσω ότι η προνομιακή σχέση που φαίνεται να έχουμε δημιουργήσει με τον Ολυμπιακό ενδεχομένως αποκλείει προτάσεις από το εξωτερικό (που σίγουρα θα ήταν καλύτερες οικονομικά).Άρα η επιμονή στον συγκεκριμένο τομέα μάλλον δεν έχει οικονομικό κίνητρο (το οποίο θα ήταν κατανοητό αν ο γαύρος αγόραζε τους παίκτες μας στην τιμή που πραγματικά αξίζουν).

Από εκεί και πέρα: οι συνεχείς τραυματισμοί μπορεί να οφείλονται σε τρία πράγματα: Ατυχία, κακή προετοιμασία, ή κάψιμο παικτών από τα συνεχή παιχνίδια και την πίεση. Για τα δύο τελευταία έχει ευθύνη το τεχνικό επιτελείο.Ας βρούν τι λάθος κάνουν, αν κάνουν...

Το γράφω για άλλη μία φορά. Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει. Μπορεί να βρισκόμαστε κοντά, όμως δεν έχουμε εξασφαλίσει την παραμονή. Οι χειρισμοί που απαιτούνται είναι λεπτοί. Η ομάδα πρέπει να προστατευθεί με κάθε τρόπο και μαζί της ο Βασίλης Τσάβαλος, ο οποίος είναι έντιμος άνθρωπος, ρισκάρει πολλά και δεν πρέπει να πληρώσει ερασιτεχνισμούς και αποφάσεις που παίρνονται στο πόδι από κάποιους.

Τα λεφτά μου πίσω

Για να γράψω  τις εντυπώσεις μου για ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, πρέπει οι ποδοσφαιριστές, οι ομάδες, το θέαμα να έχουν τον πρώτο λόγο. Όταν πρωταγωνιστής γίνεται ο διαιτητής τότε δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθώ. Θα ήθελα να μου επιστραφούν τα χρήματα που έδωσα για εισιτήριο. Πλήρωσα 15 ευρώ για να δω ποδοσφαιρικό αγώνα. Όχι την καταστροφή κάθε έννοιας δικαιοσύνης και εφαρμογής των βασικών κανόνων του ποδοσφαίρου. Κρίμα για τα παιδιά του Πανιωνίου για την αντιμετώπιση που είχαν από τον κο Σπάθα, κρίμα όμως και για τον Ολυμπιακό που δεν χρειάζεται αυτού του είδους της σκανδαλώδη εύνοια. Να το χαίρεστε το πρωτάθλημά σας.

Αν υπάρχει κάποιου είδους δικαιοσύνη δεν θα έπρεπε να τιμωρηθεί ο Πανιώνιος για τα επεισόδια. Προβοκάτορας των επεισοδίων ήταν αυτός που είχε επιφορτιστεί με την υποχρέωση ομαλής διαξαγωγής του παιχνιδιού.

Άμυνα Πηγάδι

Οι πανιώνιοι είναι υπερβολικοί σε όλα τους. Και στις νίκες και στις ήττες. To brfunatic, όπως και τα υπόλοιπα blog, κόντρα στο πανιώνιο ρεύμα (για άλλη μία φορά), από την αρχή της χρονιάς είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικά τόσο στις νίκες όσο και στις ήττες.

Θεωρώ ότι όλοι οι ιντερνετικοί βλέπαμε τα πράγματα ακριβώς όπως ήταν. Ένας άπειρος προπονητής, με αρκετούς άπειρους πλην ταλαντούχους παίκτες, με άπειρη διοίκηση, με έμπειρους παίκτες που για κάποιο λόγο παρέμεναν εκτός πλάνων, με ένα πρόγραμμα πρώτου γύρου (ή έστω μισού γύρου) πραγματική ευκαιρία.. Χωρίς διαιτητικά σφαγεία και με πρωτοφανή εύνοια της τύχης. Αυτός ήταν ο Πανιώνιος που σκαρφάλωσε μέχρι και τη δεύτερη θέση, αποδίδοντας σε αρκετές περιπτώσεις συμπαθητικό έως καλό ποδόσφαιρο. Βρέθηκαν πολλοί να αφήσουν υπονοούμενα τόσο για εμένα όσο και για άλλους φίλους ότι ουσιαστικά λυπόμαστε με τις χαρές της ομάδας. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι για άλλη μία φορά βλέπαμε τα πράγματα όπως ήταν και όχι όπως φανταζόμασταν ότι θα μπορούσαν να είναι.

Μετά και από τη σημερινή βαρύτατη ήττα από μία από τις χειρότερες ομάδες της κατηγορίας αποδείχθηκαν ορισμένα πράγματα. Ο προπονητής και η ομάδα που εμπιστεύεται έχει πολύ συγκεκριμένες ικανότητες. Είναι αδύνατον λοιπόν να βγάλουμε τα πόδια μας πέρα από το συγκεκριμένο πάπλωμα. Πριν από λίγο καιρό οι βαθμοί της ομάδας θεωρήθηκαν ότι εξασφάλισαν την παραμονή. Σήμερα (κατόπιν μάλιστα των δηλώσεων και του προπονητή) αποδείχθηκε ότι μπορεί και να μην φτάνουν. Είναι μια πολύ καλή βάση, όμως το πρόγραμμα από εδώ και πέρα είναι δύσκολο και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τόσο καιρό κάποιοι πίστευαν ότι έβλεπαν μια αμιγώς νεανική ομάδα. Δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι έβλεπαν μια ομάδα με αρκετούς έμπειρους παίκτες που πλαισιώνονταν πολύ ικανοποιητικά από κάποιους νεαρούς παίκτες. Αυτή ήταν η διαφορά μας από τις υπόλοιπες ομάδες του επιπέδου μας. Εμείς είχαμε κάνει κουμάντο από πέρσι και διαθέταμε παίκτες με εμπειρία , που άλλοι ΔΕΝ ΔΙΕΘΕΤΑΝ. Καλώς ή κακώς διαθέτουμε κι άλλους παίκτες με εμπειρία. Αυτοί θα μπορούσαν να βοηθήσουν να δημιουργήσουμε ένα ακόμη ισχυρότερο σύνολο. Ένα σύνολο με πολύ περισσότερες επιλογές. Κάποιοι στην πορεία χρησιμοποιήθηκαν και κάποιοι άλλοι όχι. Σήμερα η ομάδα απέδειξε ότι δεν διαθέτει κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Δεν έγινε ΚΑΜΙΑ προσπάθεια να καλυφθεί το συγκεκριμένο κενό. Με δεδομένο ότι δεν καταδεχόμαστε να βρούμε λύσεις από το ρόστερ μας, μάλλον περιμένουμε να μας πέσουν κεντρικοί αμυντικοί από τον ουρανό. Χάσαμε και τον Ρόβα. Μια λοιπόν που δημιουργήσαμε μια τεράστια τρύπα στο κέντρο της άμυνας, την οποία απλά αφήναμε να μεγαλώνει, δημιουργήσαμε άλλη μία τρύπα με την ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ μη συμμετοχή του Ρόβα. Το καρέ κλείνει με την χρησιμοποίηση του τερματοφύλακα Γιαννακόπουλου. Νομίζω ότι το αστείο αυτό παρατράβηξε.  Όταν λοιπόν δημιουργείς ένα χωνί στον άξονα, εκτεινόμενο από το κέντρο του γηπέδου μέχρι το τέρμα, είναι λογικό να δεχθείς 4 γκολ ακόμη και από τη συγκεκριμένη Ξάνθη. Πόσω μάλλον όταν ο προπονητής ως άλλος Φρεντ Αστέρ παραμένει ατάραχος κάτω από τη βροχή, αποφασίζοντας για άλλη φορά με  την πρώτη αλλαγή στο ημίχρονο και αφού έχει δεχθεί ΗΔΗ τρία γκολ.

Ας απλουστεύσουμε τα πράγματα. Δεδομένου ότι ουσιαστικά δεν μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές, είναι υποχρεωτικό να χρησιμοποιήσουμε και τον τελευταίο παίκτη που διαθέτουμε. Όποιος κι αν είναι. Ότι κι αν έχει κάνει. Αρκεί να μπορεί να βοηθήσει. Όποιος βάζει τις εμμονές του πάνω από την ομάδα ενεργεί εις βάρος του Πανιωνίου. Όποιος βάζει τον εγωισμό του πάνω από την ομάδα δεν αξίζει να την υπηρετεί. Ξυπνήστε. Η διαφορά δεν είναι μεγάλη. Το πρόγραμμα είναι δύσκολο και θα γίνει πολύ δυσκολότερο. Αφήστε τους εγωισμούς και σώστε την παρτίδα όσο είναι νωρίς. Όταν όμως παραμένουν στην εφεδρεία παίκτες με ικανότητες ενώ η παρτίδα δεν έχει σωθεί, κάποιοι για τους δικούς τους λόγους τζογάρουν στην πλάτη της ομάδας. Αυτό πρέπει να τελειώσει ΤΩΡΑ.

Ανακοίνωση ΠΑΕ Πανιώνιος

Η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ ανακοινώνει την επίτευξη συμφωνίας με την ιδιοκτησία του προπονητικού κέντρου «Απήλιον» για την ανάληψη της διαχείρισής του.

Εφ εξής, η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ θα έχει τον πλήρη έλεγχο των προπονητικών της εγκαταστάσεων, στην προσπάθεια για την καλύτερη αξιοποίησή τους και την ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών.

Η ΠΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΓΣΣ αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον πρώην μεγαλομέτοχο, Κωνσταντίνο Τσακίρη, για την καθοριστική συμβολή του στην επίτευξη της συμφωνίας, που σηματοδοτεί μία νέα αρχή για την ομάδα μας.

 

Σχόλιο: Η κίνηση αυτή ουσιαστικά σηματοδοτεί την απεμπλοκή του κου Τσακίρη από τον Πανιώνιο. Από την ανακοίνωση κρατάω ένα μόνο τμήμα: "...και την ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών". Η μέχρι σήμερα λειτουργία του προπονητικού είχε αποφέρει καρπούς. Πρόκειται για τις επιτυχίες των μικρών ομάδων και τα οκτώ επαγγελματικά συμβόλαια. Αναφέρομαι στους παίκτες που έγιναν γνωστοί ως τα μωρά του Ελευθερόπουλου, αν και μάλλον θα έπρεπε να λέγονται τα μωρά του Παυλόπουλου. Δεν έχει βέβαια τόση σημασία, καθώς πέρα από ονόματα προέχει το συμφέρον της ομάδας. Μακάρι αυτό να υπηρετηθεί  με τον καλύτερο τρόπο. Ελπίζω να ήταν φήμες όσα ακούγονταν τις προηγούμενες ημέρες ότι οι ακαδημίες πήγαιναν για κλείσιμο. Ότι θα παρέμεναν μόνο οι Κ-17 και άνω ομάδες. Ότι θα έμεναν στο δρόμο 180-200 παιδιά στα μέσα της σεζόν. Ότι στέλεχος κάλεσε το προσωπικό και τους ανήγγειλε την απόλυσή τους εντός εβδομάδας και το κλείσιμο τον ακαδημιών προκειμένου να...μειωθούν τα έξοδα. Μακάρι να μην είχα καλές πληροφορίες... Αν είχα όμως, τότε δεν μιλάμε για αξιοποίηση των εγκαταστάσεων και ανάδειξη ποδοσφαιρικών αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό. Το μέλλον θα δείξει.

Οι αλήθειες του Πάνθηρα

Με μεγάλη μου χαρά φιλοξενώ κείμενο του καλού φίλου και ξεχωριστού ανθρώπου George Panther. Ελπίζω το επόμενο κείμενό του να αναφέρεται σε μια καλή συγκυρία για την ομάδα.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΠΑΟ 1-2 ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ...
επειδή φεύγοντας από το γήπεδο άκουσα αρκετούς να λένε "δεν πειράζει, κι εδώ που φτάσαμε καλά είναι" ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΚΑΘΕΤΑ με αυτή την νοοτροπία που δείχνει "μικρή ομάδα" και δεν ταιριάζει στον Πανιώνιο, ακόμα και τον φετεινό των πολύ νέων παιδιών.
Ε λοιπόν εμένα πολύ με πειραξε, όχι απλά που χάσαμε, αλλά που δεν κερδισαμε αυτό το φάντασμα του βάζελου. Υποδηλώνει κόμπλεξ και ηττοπάθεια που βαρέθηκα να την αποδέχομαι ελέω δήθεν "διαφορετικ'ότητας". Αλλού πρέπει να είναι η διαφορετικότητα του να είσαι Πανιώνιος και όχι στο να λες δεν πειράζει όταν χάνεις (όπως ολόσωστα παρατήρησε ο Ρεκόμπα φεύγοντας από την ομάδα πριν 3 χρόνια), ειδικά με ομάδα όπως ο φετεινός Παναθηναικός. Δεν μπορεί τα Γιάννενα και ο κάθε Πλατανιάς να κάνουν πάρτυ μαζί τους κι εμείς να παιζουμε τόσο κομπλεξικά, όσο στο πρώτο ημίχρονο, που τους δώσαμε στο πιάτο το 0-2. Και ευθύνη τεράστια γι αυτό έχει ο Ελευθερόπουλος που έστησε την ομάδα λές και είχε αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, που έχει ουσιαστικά αχρηστέψει τους δύο πρώτους γκολκήπερ της ομάδας και βάζει συνέχεια ένα άπειρο παιδί με αστάθεια κάτω από τα γκολπόστ, που κράτησε τον Μενδρινό έξω στο α΄και έβαλε πολύ αργά τον Καμπάνταη, ενώ έβλεπε ότι ο Αραβίδης δεν τραβούσε σαν σεντερ φορ. Οσο για τον Κουλουχέρη, μάλλον είναι πρώην παίκτης πιά...Να δώσω τα συγχαρητήρια μου στο Μάρκο Ντούνη, γιατί αποδεικνύει ότι είναι σταθερά ανερχόμενο ταλέντο, με χαρακτήρα, που τον έδειξε στο ιδανικό τελείωμα του γκολ που πέτυχε.
Κρίμα, μια ζωή τα ίδια, πάνω που ανεβαίνει η ομάδα έρχεται το ξενέρωμα. Κι αν εγώ είμαι σκληροπυρηνικός και δεν μασάω, αυτό δεν συμβαίνει με πολλούς άλλους...

Άσκοπη ήττα από ένα φάντασμα

 Μέχρι και σήμερα, μετά από ήττες ο κόσμος συμπαραστέκονταν στην ομάδα και στην τεχνική ηγεσία και χάριζε το χειροκρότημά του. Σήμερα αυτό δεν έγινε. Γιατί;

Ίσως γιατί απέναντι στον χειρότερο Παναθηναϊκό που έχει τύχει να δω στη ζωή μου παρατάξαμε άνευ λόγου και αιτίας μια ομάδα με ιδιαίτερα αμυντικούς προσανατολισμούς. Μια ενδεκάδα που δεν έχουμε παρατάξει κόντρα σε ισχυρούς επιθετικά αντιπάλους (έστω και με μικρότερο όνομα).

Ίσως γιατί ενώ θα έπρεπε να παίζει ο καλύτερος τερματοφύλακας (και ο κος Ελευθερόπουλος είναι απόλυτα ικανός να το κρίνει) συνεχίζουμε τα πειράματα κάτω από τα δοκάρια. Political correct επιλογή; Συμβατική υποχρέωση; Όπως κι αν έχει για άλλη μια φορά εμπιστευτήκαμε τον τρίτο (ή μήπως τέταρτο) τερματοφύλακα και το πληρώσαμε με τα αστεία γκολ που δέχθηκε. Είναι ανεξήγητη η εξαφάνιση του Σιδεράκη ως άλλου Τζων Αυλακιώτη όπως επίσης αντίστοιχα η εξαφάνιση του Περιστερίδη άμα τη κλήση του στην Εθνική (!!!). Το τελευταίο αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.

Ίσως γιατί ο κος Ελευθερόπουλος, αν και είδε την ομάδα να βρίσκεται νωρίς -  νωρίς με δύο γκολ πίσω, καθυστέρησε χαρακτηριστικά να αντιδράσει. Ο Μενδρινός έπρεπε να παίξει από την αρχή (και όσο άντεχε), ενώ αποδείχθηκε ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι ταίριαζε γάντι στον Καμπάνταη. Χάσαμε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο και τα 2/3 του δεύτερου απλά αναλωνόμενοι. Άλλο που δεν ήθελε ο Παναθηναικός, που πέραν των άλλων είχε την απροκάλυπτη διαιτητική υποστήριξη. Όταν σκόραρε ο Ντούνης    ( ο οποίος μπορεί σήμερα να μην ήταν πολύ καλός, απέδειξε όμως την κατάλληλη στιγμή ότι έχει καλή επαφή με τα δίχτυα σε αντίθεση με το ποδοσφαιρικό ανέκδοτο από την Αφρική που τιμάται για μένα άδικα με τη φανέλα του βασικού) τότε η ομάδα πήρε μπρος. Δυστυχώς όμως τα λεπτά απέμεναν δεν έφταναν και έτσι δεχθήκαμε μια εντελώς άσκοπη ήττα. Με λίγα λόγια η άλλοτε πραγματικά τσαμπουκαλεμένη ομάδα φοβήθηκε το φάντασμα του Παναθηναικού. Κρίμα.

Δεν θα αμφισβητήσω τις προσπάθειες του κου Ελευθερόπουλου. Αυτό που αμφισβητώ όμως είναι την  ακρίβεια της δήλωσής του ότι στην ομάδα θα παίζουν οι καλύτεροι της εβδομάδας. Συγνώμη αλλά δεν το βλέπω. Μπορεί ως προπονητής να είναι φιλότιμος και πειθαρχημένος, έχει όμως πολλά να μάθει και ο ίδιος στο κοουτσάρισμα. Ας μην  κοιτάζουμε τη θέση που έχουμε αυτή τη στιγμή. Υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά και δύσκολο πρόγραμμα. Έχουμε πολλές πιθανότητες να τα καταφέρουμε αγωνιστικά, αρκεί να ξαναμοιράσουμε την τράπουλα του ρόστερ. Πέραν αυτού, ακόμη κι αν πετύχουμε αγωνιστικά υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Με αφορμή αυτό το τελευταίο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια φήμη που άκουσα. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μου υπάρχει η σκέψη να κλείσουν οι ακαδημίες του Πανιωνίου στο Κορωπί. Με λίγα λόγια 180 παιδιά που εδώ και τρία χρόνια κάνουν 70 χιλιόμετρα τη φορά για να μπορέσουν να προπονηθούν σε ποιοτικές συνθήκες και αποτελούν το μυστικό για την κατάρτιση ισχυρών Κ ομάδων που με τη σειρά τους μπορούν να προσφέρουν ποιοτικότατους παίκτες στην πρώτη ομάδα της μνημονιακής Ελλάδας, θα βρεθούν χωρίς ομάδα για ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΛΟΓΟΥΣ. Εννοείται ότι ο ερασιτέχνης δεν μπορεί να τα απορροφήσει λόγω ελλείψεως χώρων. Σύμφωνα λοιπόν με τη φήμη αυτή στο Κορωπί θα παραμείνουν μόνο οι Κ17 και άνω ομάδες...  Οι υπόλοιποι τι θα γίνουν; Θα τους χάσουμε ή θα τους μετατρέψουμε σε αθλητικούς τσιγγάνους όπως συμβαίνει στον ερασιτέχνη;  Μάλλον είναι σχέδιο της οικονομικής διάνοιας που άφησε ελεύθερους παίκτες χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα και χωρίς να φροντίσει να διαγραφούν ή έστω να μειωθούν δραστικά οι απαιτήσεις τους από δεδουλευμένα. Έτσι δεν πάμε πουθενά.

Ενδεχόμενο κλείσιμο των ακαδημιών στο Κορωπί δεν μπορεί να είναι απόφαση ενός ή δύο ατόμων ή έστω μιας διοίκησης πρωτοδικείου. Είναι απόφαση που μπορεί να λάβει μόνο Γενική Συνέλευση του Ερασιτέχνη γιατί  υπερβαίνει κατά πολύ, κυρίως σε ηθικό επίπεδο τα όρια της εξουσίας μιας διορισμένης διοίκησης. Ελπίζω να είναι απλή φήμη...

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα άλλο θέμα που με ενοχλεί. Αυτό των απανωτών δηλώσεων. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα ολόκληρος ο Παναθηναικός καλλιεργούσε κλίμα. Πίεζε τη διαιτησία. Συντονισμένα προσπαθούσε να κερδίσει το περισσότερο δυνατό από το μεταξύ μας παιχνίδι, εφόσον μπροστά του έχει το ντέρμπι (;;;) με τον Ολυμπιακό. Εμείς τι κάναμε; Επισήμως ΤΙΠΟΤΑ. Σε δημόσιο επίπεδο αρκεστήκαμε μόνο στις συνηθισμένες συνεντεύξεις εσωτερικής κατανάλωσης όπου οι παίκτες ονειρεύονται μεγαλεία και ευχαριστούν τον προπονητή, ο προπονητής ευχαριστεί τους βοηθούς και τη διοίκηση και οι βοηθοί και η διοίκηση τους παίκτες. Είναι πολύ κουραστικό όλο αυτό για μένα δεν συνάδει με την σεμνότητα και ταπεινότητα που πολύ σωστά θέτει ως πρωταρχικό κανόνα ο κος Ελευθερόπουλος. Πικραθήκαμε πολύ και άδικα σήμερα...