AGAINST MODERN FOOBALL

Τον τελευταίο καιρό, παρακολουθώντας παιχνίδια των Κ ομάδων, νομίζω ότι βρήκα όσα μου έλειπαν από τα Κυριακάτικα μεσημέρια του χειμώνα. Προσπάθεια, πολύ ωραία μπάλα, όμορφο κλίμα στην εξέδρα και όλα αυτά χωρίς το άγχος αδειοδοτήσεων, τις φήμες, τα στοιχήματα, τους επαγγελματίες παράγοντες, τους διάφορους επενδυτές, τις ομάδες διάσωσης, τα άρματα, τον Βαγγέλα, τον Κάκο και τους λοιπούς συγγενείς που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τον λόγο που πληρώνεις εισιτήριο για να χαλάς τη διάθεσή σου. Το ποδόσφαιρο που όλοι αγαπάμε ως θέαμα ζει. Απλά βρίσκεται στα πρωταθλήματα υποδομών.

Όλα αυτά σε υπερθετικό βαθμό υπήρχαν στον σημερινό τελικό ΕΠΣΑ Κ15. Εκπληκτική ατμόσφαιρα στην εξέδρα, πολύς κόσμος, ωραίο κλίμα ανάμεσα στους φιλάθλους, θέαμα, πάρα πολλές ευκαιρίες εκ μέρους του Πανιωνίου και ένα χαμένα πρωτάθλημα το οποίο κατέκτησε ο πιο τυχερός κι από τον Γκαστόνε Απόλλων.

Η ομάδα μας έχασε πολλές και μεγάλες ευκαιρίες, είχε τρία δοκάρια και πιθανότητα θα μπορούσε να είχε κερδίσει και πέναλτι αν... Στον αντίποδα ο Απόλλωνας έκανε ένα σουτ και πέτυχε ένα γκολ. Αυτά συμβαίνουν. Η ίδια η ζωή δεν είναι δίκαια. Γιατί να είναι ο αθλητισμός;

Όπως κι αν έχει, χάρηκα γιατί κατάλαβα ότι το δέντρο του Πανιώνιου έχει πολλές και βαθιές ρίζες. Όσες κι αν κοπούν το δέντρο θα γίνεται όλο και ψηλότερο αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι με αγάπη και μεράκι για το σύλλογο και τα νέα παιδιά. Με καλύτερη οργάνωση και συνεννόηση ανάμεσα σε ΠΑΕ και ερασιτέχνη μπορούμε να πετύχουμε θαύματα. Μέχρι τότε θα βγάζουμε ταλέντα, ταλαιπωρώντας όμως 400 οικογένειες αθλούμενων λόγω των οργανωτικών προβλημάτων, των μικροεγωισμών και της ασυνεννοησίας.

Κλείνοντας θα ήθελα να συγχαρώ την Κ15 ομάδα του Πανιωνίου (παίκτες, προπονητή, υπεύθυνους) για τον καλό αγώνα που έδωσαν όλη τη χρονιά. Μπορεί να μην κατάφεραν τον στόχο. Δεν πειράζει. Πείσμα, πίστη και πολύ δουλειά και η επιτυχία θα έρθει. Μπράβο παιδιά!!!