Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Να ζεις και να πεθαίνεις στο γήπεδο


Όταν ο φίλος Griniaris έγραφε το  "Γιατί είμαι Πανιώνιος"  σίγουρα δεν μπορούσε να σκεφτεί τους λόγους που οδήγησαν τον μακαρίτη Αγγελο Φιλίππου σε αυτή την επιλογή ζωής και θανάτου. Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε Πανιώνιος, που πέρασε ολόκληρη τη ζωή του δίπλα στον ιστορικό και που αποφάσισε να δώσει τέρμα στη ζωή του με τον πιο φρικτό τρόπο από τη θύρα 10 του γηπέδου, πηγαίνοντας στα δικά μας Ηλύσια Πεδία. Ο δικός του παράδεισος δεν αναβλύζει νέκταρ, σ' αυτόν δεν ζουν οι ήρωες της αρχαιότητας αλλά οι ήρωες της Πανιώνιας ιστορίας. Οι άνθρωποι αυτοί που έδωσαν τη ζωή τους για την Ιωνική ασπίδα, χωρίς να θεωρήσουν τον Πανιώνιο ένα απλό σκαλοπάτι στην καριέρα τους. Από χθες ο μακαρίτης Άγγελος Φιλίππου έγινε ένα με την Πανιώνια ιστορία.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...

3 σχόλια:

br fun_atic είπε...

Οταν αποχωρεί η παλιά γενιά τόσο φτάνει ο χρόνος που η δική μας γενιά θα κλείσει πίσω της την πόρτα του γηπέδου,δεδομένου ότι δεν έχουμε κατορθώσει να συγκινήσουμε τη νέα γενιά και να διαδώσουμε το μήνυμα του ιστορικού.

Griniaris είπε...

Καλό του ταξίδι...
Είναι πραγματικότητα ότι τέτοιοι Πανιώνιοι δεν ξαναβγαίνουν. Όποιος χάνεται,λείπει...Και για αυτό φταίμε όλοι...

δημητρης γουδι είπε...

καλο ταξιδι
να μην ξεχαστει απο κανεναν μας
:(