Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Καμία Ανοχή

Όταν δημιούργησα αυτή τη σελίδα, την ονόμασα brfunatic γιατί θεωρούσα ότι η ενασχόληση με τον Πανιώνιο δεν μπορεί παρά να είναι ευχάριστη. Θα μου πεις, ευχάριστη ενασχόληση με έναν σύλλογο που σου προσφέρει ελάχιστες χαρές και πολλές στεναχώριες; Ναι, γιατί είναι ευχάριστο να στηρίζεις με πάθος αρχές και αξίες. Γιατί ο Πανιώνιος είναι στάση και θέση ζωής και όχι επιλογή ομάδας.

Διαπιστώνω βέβαια ότι είναι δύσκολο να διατηρήσεις το κέφι και την αισιοδοξία σου με αυτά που βλέπεις γύρω σου. Και τα πράγματα γίνονται χειρότερα όσο εμβαθύνεις στα εσωτερικά του συλλόγου από θέση ευθύνης.
Ο σύλλογος πεθαίνει. Αυτό βάλτε το καλά στο μυαλό σας. Στην εξέδρα μαζευόμαστε 600-1000 άτομα. Από αυτούς οι περισσότεροι είναι σήμερα σε ηλικία 70,60 και 50 ετών. Σε είκοσι χρόνια οι άνθρωποι αυτοί θα έχουν αποχωρήσει από  τις εξέδρες και ίσως από τον μάταιο τούτο κόσμο. Τα σημερινά 1000 εισιτήρια θα γίνουν 300 γιατί θα πηγαίνουν στο γήπεδο οι σημερινοί 30άρηδες και 40αρηδες. Όσο δεν βλέπετε να κάθονται δίπλα σας παιδιά και νέοι, πρέπει να ανησυχείτε…

Ο Πανιώνιος των αξιών είναι για πολλούς ο χώρος αποκλειστικής επαγγελματικής ενασχόλησης. Υπάρχει μια ολόκληρη τάξη ανθρώπων που δεν μπορούν να σταθούν στην κοινωνία ως αυθύπαρκτες προσωπικότητες ή ως αξιόλογοι επαγγελματίες. Μια ομάδα λοιπόν ανεπάγγελτων ανθρώπων βγάζουν τα προς το ζην ή χτίζουν το κοινωνικό τους προφίλ μέσω του Πανιωνίου. Γαντζώνονται από την ομάδα γιατί ξέρουν ότι χωρίς τον Πανιώνιο απλά δεν υπάρχουν. Μπορώ να αναφερθώ σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που θεωρούνταν κορυφές στον Πανιώνιο, αλλά όταν αποχώρησαν από αυτόν δεν μπόρεσαν να σταθούν πουθενά…Αυτό κάτι λέει και για τις ικανότητές τους και γιατί φρόντιζαν να υποβιβάζουν (να  καταδικάζουν θα έλεγα καλύτερα) τον Πανιώνιο στο δικό τους επίπεδο...

Έχω βαρεθεί να ακούω ανθρώπους να δηλώνουν ότι στέκονται ρομαντικά και άδολα δίπλα στην ομάδα και στην επόμενη γωνία να βρίσκονται άλλοι που να τους κατηγορούν (και στην επόμενη γωνία άλλοι που να κατηγορούν όλους τους προηγούμενους). Δεν ξέρω πως έχουμε καταφέρει να μικρύνουμε τόσο πολύ τον σύλλογο και να συγκεντρώσουμε τόσα πολλά λαμόγια…Ή είναι κολλητικό ή γεννάνε… Δεν εξηγείται αλλιώς…

Από τη μία ακούς ότι κατά καιρούς διασπαθίστηκαν τρομερά ποσά και από την άλλη ζεις με την απειλή να μη σου κόψουν το ρεύμα, το νερό, το φυσικό αέριο. Ακούς για προυπολογισμούς εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ αλλά όταν χρειαστούν 200-300 ευρώ μαθαίνεις ότι έγινε έρανος...Κι όταν φτάνεις στο σημείο να ζητάς την τιμωρία όσων έβλαψαν, όλοι σφυρίζουν αδιάφορα. Η τιμωρία στον Πανιώνιο θεωρείται ταμπού. Όταν όμως δεν καθαρίζεις το χωράφι σου στο τέλος μένεις με τα ζιζάνια...

Μαγαζιά και παραμάγαζα, μικρά και μεγάλα συμφέροντα, όλα στην πλάτη της ομάδας. Όλα καλυμμένα στο ίδιο σύνθημα. «Ξέρεις τι έχω προσφέρει εγώ στην ομάδα;»…Θα σου πω εγώ, κι ας είμαι καινούριος. Τίποτα… Αλλά κι αν ακόμη κάποτε προσέφερες κάτι, έβγαλες διπλό και τρίδιπλο κέρδος γιατί φροντίζεις να εξαργυρώνεις σε κάθε ευκαιρία την όποια προσφορά σου με χρήματα. Και αυτό είναι το θετικό σενάριο γιατί υπήρξαν πολλοί που έβλαψαν. Καθαρά και στεγνά...Χωρίς να προσφέρουν έστω και λίγο...

Η ανυπαρξία θεσμών, διαφάνειας, αξιοκρατίας, σοβαρότητας, εντιμότητας, πειθαρχίας και αποφασιστικότητας στην επίτευξη των σκοπών του Πανιωνίου, διώχνουν τους σοβαρούς ανθρώπους. Ο Πανιώνιος 3000 αθλητών, άρα και των σημαντικών εσόδων, έχει φτάσει στο σημείο να χρωστάει σε όποιον μιλάει ελληνικά και να μην μπορεί να καλύψει με άνεση στοιχειώδεις υποχρεώσεις  του. Αν δέσουμε σε τόμους τα εις βάρος μας δικόγραφα, φτιάχνουμε άνετα μια εγκυκλοπαίδεια επιπέδου Λαρούς… Αυτό είναι απαράδεκτο…

Ένας ένας από τους πυλώνες μας καταρρέει. Στο ποδόσφαιρο ζούμε έξι χρόνια τώρα με τον φόβο του υποβιβασμού, το μπάσκετ έπεσε, το πόλο κινδυνεύει και ο στίβος που ο αείμνηστος Μισαλίδης κρατούσε στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο δεν βρίσκεται εκεί που του αξίζει. Έχουμε γεμάτες ακαδημίες αλλά αδυνατούμε να συγκινήσουμε τα ίδια μας τα παιδιά, τα οποία υποστηρίζουν οποιαδήποτε άλλη ομάδα αντί γι αυτή που αγωνίζονται με τη φανέλα της. Αυτό είναι πρωτοφανές. Είναι η μεγαλύτερη προσωπική αποτυχία του κάθε ενός από εμάς...

Πιστεύω ότι κάποια στιγμή πρέπει να θυμώσουμε. Να γίνουμε κακοί. Να διεκδικήσουμε την ομάδα που έχουμε στην καρδιά μας, αλλά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Να πάψουμε να ανεχόμαστε να μικραίνει η ομάδα καθημερινά ακόμη και στην παραμικρή αφορμή. Δεν διαχειριζόμαστε έναν απλό σύλλογο. Διαχειριζόμαστε τη ζωντανή ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και το ένα από τα τρία απομεινάρια της Ιωνικής καταγωγής μας. Τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ. 

Θα ήθελα να αφιερώσω το κείμενο αυτό στον καλό φίλο Δημήτρη Μιχαηλίδη

19 σχόλια:

amanAM είπε...

Όταν θα βρεις ποιός νέος θα έχει απομείνει στην Ελλάδα, και θα δουλεύει για να πληρώνει εισφορές για να βγούμε κι εμείς κάποτε στην σύνταξη, θα βρεις και ποιός νέος θα βρεθεί στις εξέδρες του Σταδίου Νέας Σμύρνης.

Οι νέοι έφυγαν ή είναι με κατάθλιψη.
Οι υπόλοιποι, σιγά μην ασχοληθούν με τον Πανιώνιο.

br fun_atic είπε...

http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/o-paniwnios-tha-paei-stin-g%E2%80%99-ethniki-an/3086005

νομίζω ότι είναι θέμα που δεν έπρεπε να μας απασχολήσει αυτή τη στιγμή, όπως επίσης είναι μια απόφαση που δεν λαμβάνεται από 2-3 ανθρώπους.

Ron Barceló είπε...

Ορθα παρουσιασες την καταντια που επικρατει.
Οι σταλεγακιδες και οι Πανιωναρες (τα γνωστα πλεον Πανιωνια μαΧερια) ηταν παντα η μεγαλη και αγιατρευτη πληγη του συλλογου.

Διαβαζοντας μεχρι τελους το κειμενο σου ομως, δεν εντοπισα πουθενα τις προτασεις σου για να αλλαξει η κατασταση.

Αναμενω την απαντηση σου γιατι - οποτε εκανα στον εαυτο μου την ιδια ερωτηση - κατεληγα παντα σε αδιεξοδα.

Ron Barceló είπε...

Τι ακριβως σας τρομαζει με τη Γ Εθνικη?
Αν ειναι να καθαρισουμε απο τους σφουγγοκωλάριους, τα κοκκινα γιουσουφακια και τους καλοθελητες, ας πεσουμε.
1000 φορες.
Δεν αντεχεται αλλη χρονια η ιδια καταντια, η ιδια ψυχοβγαλτικη κατασταση και τα δεκανικια για να σωθεις.
Ο Πανιωνιος ηταν η πιο παντελωνατη ομαδα, ειχε το σεβασμο και την αναγνωριση απο ΟΛΟΥΣ και πλεον μας εχουν κοψει το γηπεδο και σε λιγο θα ντρεπομαστε να πουμε τι υποστηριζουμε.

Οχι ρε.
Καθαρση με οιοδηποτε τιμημα.
Χθες.

br fun_atic είπε...

"Η ανυπαρξία θεσμών, διαφάνειας, αξιοκρατίας, σοβαρότητας, εντιμότητας, πειθαρχίας και αποφασιστικότητας στην επίτευξη των σκοπών του Πανιωνίου, διώχνουν τους σοβαρούς ανθρώπους."

Άρα η πρότασήμου είναι θεσμοί, διαφάνεια, αξιοκρατία, σοβαρότητα, εντιμότητα, πειθαρχία και αποφασιστικότητα. Με λίγα λόγια να μην χαρίζουμε κάστανα...
Κάποιος θα θεωρούσε γενικές προτάσεις. Στον Πανιώνιο της ασυδοσίας όμως είναι ειδικές και συγκεκριμένες.

br fun_atic είπε...

Να σου πω τι με τρομάζει στην Γ.
Όπως λες Γ σημαίνει κάθαρση.Αν μου πει ποιος θα την αναλάβει, θα σου πω αν με τρομάζει το σενάριο ή όχι.

Από την άλλη, όταν οι άπειροι παίκτες ετοιμάζονται για ένα τέτοιο παιχνίδι, δεν βγαίνεις να τους αγχώσεις κι άλλο με σενάρια Γ' εθνικής.

dimosthenis είπε...

Σε λάθος τάιμιγκ οι δηλώσεις Μανίκα.

brahami3 είπε...

Br fun συμφωνω απολυτα με το κειμενο σου αλλα πιστευω οτι κακως το ανεβασες τωρα.ας ανεβαινε Δευτερα.οχι τιποτα αλλο ρε συ απλα μετα απο πολυυυ καιρο παμε να δουμε το γηπεδο με κοσμο και να παλεψουμε για κατι (ακομη και αν ειναι στημενο το αποτελεσμα ηδη....ποιος ξερει?!?!) Ας ζησουμε για μια κυριακη το ονειρο μας ρε γαμωτο.οτι παλευουμε ολοι μαζι εστω για κατι, οσο σαθρο και αν ειναι αυτο.
φιλικα και καλοπροαιρετα παντα.

brahami3 είπε...

Br fun συμφωνω απολυτα με το κειμενο σου αλλα πιστευω οτι κακως το ανεβασες τωρα.ας ανεβαινε Δευτερα.οχι τιποτα αλλο ρε συ απλα μετα απο πολυυυ καιρο παμε να δουμε το γηπεδο με κοσμο και να παλεψουμε για κατι (ακομη και αν ειναι στημενο το αποτελεσμα ηδη....ποιος ξερει?!?!) Ας ζησουμε για μια κυριακη το ονειρο μας ρε γαμωτο.οτι παλευουμε ολοι μαζι εστω για κατι, οσο σαθρο και αν ειναι αυτο.
φιλικα και καλοπροαιρετα παντα.

IWN1998 είπε...

Οι δηλώσεις Μανίκα για Γ Εθνική, μήπως έχουν κάποια συνάφεια και με αυτο;

http://www.gazzetta.gr/football/article/742469/senario-epistrofis-tsakiri-ston-panionio

Πάντως δεν χρειάζεται να ρίξουν αγωνιστικά την ομάδα για να εφαρμοστούν τέτοια σενάρια.

Σίγουρα αύριο εμείς στις κερκίδες θα τρέφουμε ειλικρινή αισθήματα, αυτά που θέλουν την αγωνιστική σωτηρία της ομάδας. Ελπίζω τα ίδια αισθήματα να έχουν και οι παίκτες μας.
Τα όποια άλλα τα αφήνουμε για μεθαύριο. Μια χρονιά στο γήπεδο και στις κερκίδες μοχθήσαμε για να μείνει η ομάδα στην κατηγορία και οφείλουμε να είμαστε συνεπείς σε αυτόν τον αγώνα.
Τα παραδείγματα εκείνων που έριξαν την ομάδα τους οικειοθελώς δεν μας ταιριάζουν και δεν υφίστανται και οι ίδιες συνθήκες με εκείνες που είχαν εκείνοι.
Κάποιοι βλέπουν τον αυριανό αγώνα σαν ευκαιρία απογαβροποίησης.
Εγώ και πιστεύω και κάμποσοι ακόμα δεν παύω να θέλω να αγωνίζεται η ομάδα με όλες τις δυνάμεις της στο γήπεδο και να το παλεύει ως το τέλος. Αυτό και μόνον. Και αύριο θα πάω να στηρίξω την ομάδα αυτή ως το τέλος για να νικήσει. Το μεθαύριο το βλέπουμε μετά. Προτιμώ σαν Πανιώνιος να σωθεί η ομάδα στο γήπεδο και μπορεί να το κάνει. Η Ιστορία της επιβάλλει να αγωνιστεί ως το τέλος με όλες της τις δυνάμεις. Αν θέλουμε να μιλάμε για μεγάλο Πανιώνιο και ιδέες και άλλα τέτοια, υπάρχει ένα βασικό σημείο έστω και στον επαγγελματικό αθλητισμό. ΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ.

Timoros είπε...

Brav gia tin anartisi. Vrikes tropo na ekfraseis ply sosta tin arrostia pou exei katasparaksei ton syllogo.

Antithetos me ton Argy, den anameno prtasi na vgoume apo auto to telma...

brfunatic είπε...

http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/senaria-gia-epistrofi-tsakiri/3086110

brfunatic είπε...

Το κείμενο ανέβηκε τώρα γιατί τώρα τα πήρα!!! Έτσι είναι οι ρινόκεροι...

Για να μην υπαρχουν παρεξηγήσεις: σίγουρα υπαρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τρομερά οικονομικά
Προβλήματα. Δεν τους βαΩ στο ίδιο καζάνι. Αναφέρομαι σε ανθρώπους που δεν έχουν προβλήματα ή που θεωρουν οτι η οποία προσφορά τους τους εξασφαλίζει κάποια δικαιώματα..

EndyS είπε...

Γεια σου ρε BR.
Είσαι μια όαση!!!!

brfunatic είπε...

Λοιπον. Έχουμε και λεμε. Αύριο όλοι μέσα. Ας βρει η ΠΑΕ τροπο να βοηθήσει αναξιοπαθούντες αδελφούς να μπουν δωρεάν. Και τα παιδιά. Οι υπόλοιποι με εισιτήριο. Έτσι και πεσει στα χέρια μου ο καταλογος των προσκλήσεων σε ενα τέτοιο παιχνιδι στα χέρια μου, να ξέρετε οτι θά το βγάλω...

NK99 είπε...

Ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν τα οφέλη της Γ κατηγορίας. Παραμονές ένος τελικού στον οποίο ο αντίπαλος θα κατέβει αδιάφορος (πιο αδιάφορος και από τα παιχνίδια του στη μέση της σαιζόν) και ελλειπής. Μετά από μία σαιζόν που αν ισχύουν αυτά που διαβάζω για πολύ καλή αγωνιστική παρουσία δεν θα έπρεπε να περνάει καθόλου από το μυαλό η πτώση.

Αν λοιπόν το μεγάλο αφεντικό αποφάσισε Λεβαδειακός αφού ξεζούμισε αγωνιστικά τον Πανιώνιο και δεν τον χρειάζεται άλλο τότε τα πανιώνια χέρια θα πρέπει να έχουν το παραμύθι Τσακίρης για να παρηγορούν τον κόσμο.

Όσοι πάτε στο γήπεδο να ξέρετε ότι αν ο Πανιώνιος θέλει τη νίκη θα την πάρει.

brfunatic είπε...

Έχω πάρει χαμπαρι οτι μεγάλες αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν για πολλους λόγους. Πλεον είμαι ικανοποιημένος έστω και με μικρές. Αρκεί να γίνει κάτι...

Προσωπικά δεν συμφωνώ με κουβέντες για Γ πριν απο έναν τελικό. Το θεωρώ εντελώς άστοχο.

Επιπλέον θεωρώ οτι πλεον όλοι μας είμαστε πολύ πιο σοφοί και έχουμε μειώσει τόσο τις παράλογες απαιτήσεις, που ο Τσακίρης θα μπορούσε να τρέξει άνετα την ομάδα στην Α και με περιορισμένο κοστος.100 δόσεις υπαρχουν στον ορίζοντα,οποτε δεν βλέπω τον λογο για Γ. ΟΚ, δεν έχω κανει και
Λογιστικο ελεγχο για να ξερω σίγουρα...

Δεν ξέρω πως και γιατί κυκλοφόρησαν όλα αυτά. Θεωρώ λτο οι περισσοτεροι ανθρωποι ομαδας δεν βλέπουν τέτοιο σενάριο. Κυριακή κοντή γιορτή. Θα τα δουμε όλα αύριο.

EndyS είπε...

Χθες φεύγοντας από το γήπεδο, ο γιος μου θα πρέπει να με ρώτησε πάνω από πέντε φορές αν σωθήκαμε. Ήμουν τόσο σκασμενος από αυτά που είδα στο γήπεδο που ενώ ήθελα να χαρώ δεν μπορούσα.

Στο κείμενο σου παραπάνω BR προβληματιζεσαι για το μέλλον του συλλόγου, όταν στις κερκίδες δεν υπάρχει νέο αίμα και οι φίλαθλοι γερνουν. Γι αυτό δεν φταίει η διοίκηση, ούτε οι παίκτες. Φταίει η ίδια η κερκίδα.
Ποιος λογικός πατέρας θα πάει το παιδί του σε ένα περιβάλλον που επικρατούν οι καφροι!!
Ποιος λογικός πατέρας θα πάει το παιδί του να ακούει την κερκίδα να παροτρύνει τους παίκτες τους να κόψουν τη μπάλα στον αντίπαλο με σκληρά φαουλ? Η να βρίζουν συνέχεια τους αντιπάλους χωρίς προφανή λόγο? Η' να βλέπει τους οργανωμένους να πετάνε βαρελότα στον επόπτη και να βρίζουν συνέχεια? Η', το κορυφαίο, να βρίζουν τους αντιπάλους επειδή είχαν το φιλότιμο να κρατήσουν τα προσχήματα και να πέσουν λίγο?
Ποιος λογικός πατέρας θα δείξει στο παιδί του ότι δεν χρειάζεται να παλέψει για να τα καταφέρει, αλλά να βρίσει να κάνει τραμπουκισμους και να τρομοκρατήσει?
Και δεν θα δεχθώ την κρισιμότητα του αγώνα ως δικαιολογία. Αυτό ήταν η αφορμή.

Μεγαλώνοντας καταλαβαίνω ότι όλες αυτές οι αξίες που ως άτομο και μέλος της κοινωνίας προσπαθώ να ακολουθώ και να περάσω στα παιδιά μου, είναι διαφορετικές έως αντίθετες με αυτές που υπάρχουν στην εξέδρα.

Δεν μπορώ να καταλάβω εάν έτσι ήταν πάντα και η παιδική αθωότητα είχε χτίσει μια άλλη εικόνα ή οποία με ακολουθούσε χρόνια η' έχει αλλάξει η κοινωνία και κατ' επέκταση και η εικόνα στην κερκίδα. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά με απομάκρυναν φέτος από το γήπεδο και ίσως αυτό να είναι οριστικό.


EndyS είπε...

Για να ολοκληρώσω το παραπάνω, τι θα ήθελα να είχε γίνει?

Θα ήθελα μία εξέδρα με παλμό που να υποστηρίζει την ομάδα της χωρίς να ασχολείται με τον αντίπαλο. Να διαμαρτύρεται στον διαιτητή αποδοκιμαζοντας τις αποφάσεις, αλλά όχι σαν καφροι. Να σέβονται τον αντίπαλο και να τον χειροκροτησουν αν αυτό το αξίζει!! Όπως έκαναν χθες οι φίλοι της Τσελσι, που ενώ στην αρχή τρολαραν τον Τζεραρντ για το περσινό γλυστρημα, τον χειροκρότησαν όρθιοι όταν έγινε αλλαγή. Κι επειδή έχω βρεθεί δύο φορές σε αγώνες στην Αγγλία, μην αντικρουσει κάποιος ότι το έκαναν εκ του ασφαλούς αφού έχουν πάρει το πρωτάθλημα γιατί δεν ισχύει.

Τέλος αλλά το πιο σημαντικό, θα ήθελα τα νέα παιδιά να έπαιρναν ένα μάθημα ζωής. Να μάθαιναν ότι θα πρέπει να αγωνίζεται με θεμιτό τρόπο για το καλύτερο. Να τα δίνεις όλα, αλλά αν δεν τα καταφέρεις να σηκωθείς ξανά και ν' αγωνιστεις. Ότι αν έχεις τις σωστές βάσεις, με σκληρή δουλειά θα καταφερεις να επιστρέψεις πιο δυνατός και στο τέλος της ημέρας η νίκη που είναι πολυ σημαντική και γι αυτήν θα αγωνιζόμαστε συνέχεια, αλλά δεν θα έρχεται πάντα. Αν είσαι νικητής γιατί θεωρείς τον εαυτό σου άξιο και όχι απλά τυχερό που βρέθηκε εκεί που είναι, θα ξανανικησεις και θα ξαναχαρεις.

Δυστυχώς ο γιος μου χθες δεν πήρε κανένα μάθημα, αντιθέτως ανησυχώ για το κατά πόσο τέτοια βραδιά επιδρούν αρνητικά στον χαρακτήρα του.