Όπως κάθε χρόνο...

Απορώ γιατί πηγαίνουμε στο γήπεδο στα παιχνίδια με τις ομάδες του ΠΟΚ. Αφού το ξέρουμε…Όσο καλύτεροι κι αν είμαστε, όσο χάλια κι αν είναι εκείνοι, όσο πίσω κι αν είναι στη βαθμολογία ή όσο κι αν χρειαζόμαστε τους βαθμούς, ΠΑΝΤΑ θα βρεθεί ο πρόθυμος υπηρέτης των μεγάλων συμφερόντων. Ή ακόμη καλύτερα, πάντα τα ανθρώπινα λάθη θα είναι κατά της ομάδας μας.

Ειδικά με τον Παναθηναικό, μπορώ να αφηγηθώ δεκάδες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια όπου μας έκλεψε βαθμό ή βαθμούς στηριζόμενος στα ανθρώπινα διαιτητικά λάθη. Να δεχτώ ότι ο διαιτητής είναι άνθρωπος και κάνει λάθη. Αυτό που δεν δέχομαι είναι ότι ποτέ ομάδα του κέντρου δεν έχει αδικηθεί από ανθρώπινο διαιτητικό λάθος σε μεταξύ μας παιχνίδι. Σατανική σύμπτωση.

Τα πράγματα σήμερα ήταν απλά. Είδαμε τον χειρότερο Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών, ο οποίος αν δεν είχε τον Σισέ, δεν θα ήταν καλύτερος από αρκετές ομάδες που βρίσκονται στο μέσον της βαθμολογίας. Κι όμως, στον συγκεκριμένο Παναθηναϊκό που δεν απείλησε ουσιαστικά, πέρα από μία ή δύο ατομικές ενέργειες του Σισέ και που αντικειμενικά δεν έχει την ποιότητα να διεκδικήσει τίποτα σπουδαίο, χαρίστηκε σήμερα ο βαθμός της ισοπαλίας, εις βάρος του Πανιωνίου, ο οποίος είχε απόλυτη ανάγκη το τρίποντο.

Αποτέλεσμα; Η ομάδα του ΠΟΚ βρίσκεται στο μείον 7 και ο Πανιώνιος ανέβηκε απλά μία θέση, τη στιγμή που θα μπορούσε να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη βαθμολογική έστω κατάσταση. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια. Αυτό όμως δεν είναι πρωτάθλημα. Είναι κακή θεατρική παράσταση, στην οποία δικαίως επιβιώνουν παράγοντες με γνωριμίες, πιστόλια, τρελές εμπνεύσεις στο στοίχημα και καλογυμνασμένους φίλους.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς το κατάλληλο σπρώξιμο από τα media. Α, όλα κι όλα. Στον Σκάι το είδαν. Δεν ήταν πέναλτι…Δεν βοηθούσε όμως ρε παιδί μου και η θέση του αμυνόμενου…Και ο επόπτης; Τι έκανε;. Και από το σημείο αυτό αρχίζει το πανηγύρι. Ξεχνάμε ότι το πέτσινο πέναλτι ισοδυναμεί με βαθμό για τον Π.Α.Ο και δύο χαμένους βαθμούς για τον Πανιώνιο και αρχίζουμε να πυροβολούμε. Φταίνε οι επόπτες που δεν έβλεπαν τα ανούσια οφσάιντ του Παναθηναϊκού. Μα ήταν ανούσια. Ναι αλλά εκνευρίζονταν οι βεντέτες και δεν μπορούσαν να αποδώσουν. Κόκκινη το κατέβασμα του σόρτς από τον Μήτρογλου, λόγω…προσβολής δημόσιας αιδούς. Μάλιστα…Ήταν όντως μισοκατεβασμένο. Τον έδειξε καμία από τις πολλές κάμερες να το κατεβάζει και μάλιστα με πρόθεση να προκαλέσει; Όχι. Θα μπορούσε να του κατέβει όταν πήδηξε την πινακίδα. Ασφαλώς…Είπαμε όμως… Χέρι και πέναλντι του Σιόβα. Μα δεν υπήρξε καθαρή λήψη. Ναι…Αλλά όπως φανταζόμαστε την τροχιά της μπάλας κι αν είχαμε καθαρή λήψη, ε τότε θα ήταν σίγουρο πέναλτι. Με λίγα λόγια, ο μέσος τηλεθεατής αντί να μάθει ότι στη Ν. Σμύρνη έγινε αλλοίωση αποτελέσματος, κατάλαβε ότι ο διαιτητής και οι επόπτες βρέθηκαν απλά σε κακό βράδυ. Λογικά η συγκεκριμένη εκπομπή θα άρεσε στον καπετάνιο…Αλλά κι αν δεν του άρεσε, ξέρει αυτός…

Ας είναι. Γι’ άλλη μια φορά η ομάδα έδειξε κότσια. Αν συνεχίσει έτσι δεν πέφτει. Αρκεί να είναι μαζί της και τόσος κόσμος όσος ήταν σήμερα στο γήπεδο. Και ακόμα περισσότερος.

Κορυφαίοι σήμερα ήταν ο Μήτρογλου για το γκολ που έβαλε και ο Μάχο για το τετ α τετ με τον Σισέ. Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλοί τερματοφύλακες στην Ελλάδα που να μπορούν να σταματήσουν με αυτό τον τρόπο τον Γάλλο άσσο.Ο παίκτης αυτός ΔΕΝ πρέπει να φύγει από τη Ν.Σμύρνη. Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι σήμερα ήταν η σειρά των χαφ να διακριθούν. Ύστερα από καιρό μου άρεσε πολύ ο Τσότσα. Καλός και ο Όμο. Πολύ καλός ο Κοντοές και ο Ριέρα, αλλά για ένα ημίχρονο και κάτι. Νομίζω ότι και ο Σβέρκος στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε μας έδωσε την εντύπωση καλού παίκτη. Με λίγα λόγια ο σημερινός Πανιώνιος έχει κατά πολύ βελτιωμένη αμυντική απόδοση και πλέον ΑΠΕΙΛΕΙ. Καλή συνέχεια!