Βαρετό αλλά πετυχημένο

Δεν ξέρω με τι έπληξα περισσότερο, με τον «Κυνόδοντα» που είδα χθες βράδυ, ή με το σημερινό παιχνίδι; Άνευρο και στατικό παιχνίδι, από δύο ομάδες που δεν είχαν ξεκάθαρους στόχους μέσα στο γήπεδο. Για κάποιο λόγο ο Πανιώνιος έδειχνε καλύτερος, χωρίς όμως να υπάρξει έστω και υποψία φάσης. Φτάνοντας λοιπόν στο τέλος των πρώτων μαρτυρικών 45 λεπτών η Α.Ε.Κ πετυχαίνει ένα γκολ από το πουθενά. Ο Μάχο αποκρούει ενστικτωδώς την κεφαλιά του Μπλάνκο, ο οποίος σεντράρει, βρίσκει την μπαλιά ο Λυμπερόπουλος και σκοράρει, ενώ ο Μάχο δεν βγήκε και ο Σιόβας ήταν η προσωποποίηση του «ένα παιδί κοιτά τα άστρα».

Ακολούθησαν άλλα 45 μαρτυρικά λεπτά, που αν ο αγώνας ήταν βιντεοσκοπημένος, σίγουρα θα τα έβλεπα στο γρήγορο. Σε αυτό το διάστημα ο κ. Λεμονής έκανε και τις τρείς αλλαγές του, οι οποίες νομίζω ότι αναζωογόνησαν κάπως την ομάδα. Ευτυχήσαμε να πληρώσουμε την Α.Ε.Κ με το ίδιο νόμισμα και να ισοφαρίσουμε το παιχνίδι με γκολ του Μήτρογλου, ύστερα από ασίστ του Γκαλίτσιου. Ο πανηγυρισμός του εξαιρετικός. Πήγε και στήθηκε μπροστά στον Μάκο που κλαίγονταν στον επόπτη…

Νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι δίκαιο. Βάσει της εικόνας του παιχνιδιού ίσως θα ήταν πιο δίκαιη η λευκή ισοπαλία. Η ουσία είναι ίδια όμως.

Παίκτης της αγωνιστικής δικαιωματικά είναι ο Μήτρογλου. Τέσσερα γκολ σε πέντε παιχνίδια είναι σπουδαίο κατόρθωμα. Ακόμη πιο σπουδαίο όμως ότι ο Ινδιάνος μας έχει χαρίσει πέντε υπερπολύτιμους προσωπικούς βαθμούς και έχει ξεκλειδώσει αρκετά την ομάδα. Θα περίμενα από τον κ.Λεμονή να τον αξιοποιήσει περισσότερο. Για άλλη μία φορά δεν κατάλαβα τις επιθετικές βλέψεις της ομάδας. Κάθετη μπαλιά δεν έχουμε, από τα άκρα και με σέντρες δεν παίζουμε, αλλά με κάποιο τρόπο η μπίλια κάθεται στο 9 και σκοράρει ο Μήτρογλου. Ενώ η ομάδα έχει καλή αμυντική λειτουργία και σε γενικές γραμμές είναι στημένη ικανοποιητικά (με επιμέρους ενστάσεις), νοιώθω ότι στο επιθετικό κομμάτι είμαστε λίγο στο ό,τι κάτσει…Αλλά και στις στημένες φάσεις δεν διακρίνω ενέργειες από αυτές που λέμε δουλεμένες στην προπόνηση.

Στους διακριθέντες νομίζω ότι μπορώ να κατατάξω τους Κοντοέ, Ριέρα και Όμο. Δυσκολεύομαι στην επιλογή λόγω της χαμηλής ποιότητας του παιχνιδιού.

Ακόμη όμως κι αν θα ξεχάσουμε γρήγορα το παιχνίδι αυτό λόγω ποιότητας, είναι σίγουρο ότι θα θυμόμαστε τον πολύ σημαντικό βαθμό που αποσπάσαμε, γιατί μας δίνει αέρα τριών βαθμών από τον Αστέρα και κάνει το μέλλον να δείχνει καλύτερο. Ακολουθεί το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, ο Ολυμπιακός έχει σχεδόν εξασφαλίσει το πρωτάθλημα και δεν μπορώ να αποκλείσω ένα θετικό αποτέλεσμα. Όμως νομίζω ότι παιχνίδι κλειδί είναι το εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ατρόμητο, το οποίο μπορεί και να μας απομακρύνει για τα καλά από την επικίνδυνη ζώνη.