Πανιώνιος - Ολυμπιακός Βόλου 1-1

Μια ξαφνική υποχρέωση με ανάγκασε να επιστρέψω για λίγο στην Αθήνα και έτσι, με την ψυχή στο στόμα, πρόλαβα να δω το μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου ημιχρόνου του παιχνιδιού. Όπως με είχαν ειδοποιήσει ήδη από τον δρόμο οι "συντάκτες" του μπλογκ η ομάδα έδειχνε καλή και είχε χάσει τουλάχιστον έξι τετ α τετ στο πρώτο ημίχρονο. Για τα πρώτα 45 λεπτά δεν έχω άποψη και φαντάζομαι ότι όλοι σας θα μας διαφωτίσετε με τη γνώμη σας.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα μου φάνηκε καλή. Για να λέμε τα σύκα – σύκα και τη σκάφη σκάφη ο σημερινός Πανιώνιος είναι κλάσεις καλύτερος από τον αντίστοιχο περσινό. Η άμυνα δείχνει δεμένη, στα χαφ υπάρχει ταλέντο και σίγουρα δείχνει να ξέρει τι θέλει και να έχει ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό προφίλ. Στα συν το τεράστιο ταλέντο του Φαμπιάν που τραβάει την ομάδα δύο κλάσεις επάνω.

Είναι προφανές ότι για άλλο ένα χρόνο ξεκινάμε το πρωτάθλημα χωρίς σέντερ φορ. Κι αν δεν μας έκανε ο Μήτρογλου λόγω εξωαγωνιστικής ζωής (αυτό όποιος θέλει το πιστεύει - συγνώμη αλλά με τόσα γκολ που έβαζε δεν με απασχολούσε τι έκανε τα βράδια) δεν φροντίσαμε να πάρουμε κάποιον έστω με το μισό του ταλέντο. Έναν παίκτη που απλά να παίρνει την κατάλληλη θέση στην περιοχή και να σπρώχνει τη μπάλα στο πλεκτό.

Με δεδομένο λοιπόν ότι η ομάδα δείχνει καλή, ότι οι υπόλοιποι με τους οποίους έχουμε κοινούς στόχους δεν είναι στα καλά τους και ότι τους περισσότερους τους αντιμετωπίζουμε στις πρώτες 7-8 αγωνιστικές, είναι εγκληματικό να μην έχουμε συμπληρώσει το συγκεκριμένο κενό. Θα κρατήσουμε επίσης ότι βαριά – βαριά έχουμε μια καλή 10άδα. Πολύ φοβάμαι ότι ο πάγκος μας είναι λίγος. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ομάδα που είδαμε σήμερα έχει καλές πιθανότητες να σωθεί αρκεί να μην χάσει ούτε ένα παίκτη, να μην έχει τραυματισμούς, να μην αντιμετωπίσει προβλήματα με τις κάρτες και να πάρει ένα έστω μέτριο σέντερ φορ. Ο,τιδήποτε λείψει από τη σούπα μπορεί να μας οδηγήσει σε μπελάδες, εκτός κι αν οι ανταγωνιστές μας για την παραμονή είναι ακόμη χειρότεροι.

Χωρίς να είδα λοιπόν την μεγάλη μπάλα, είδα στοιχεία που με καθησυχάζουν και με κάνουν να πιστεύω ότι ο κος Λεμονής πρέπει να έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά, που θα μπορούσε να ήταν ακόμη καλύτερη αν βασικοί μας παίκτες δεν είχαν χάσει άνευ ουσιαστικού λόγου το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και αν είχαν συμπληρωθεί τα κενά στις θέσεις που πονάμε.

Από παίκτες ξεχώρισα τους: Εστογιανώφ, Όμο, Φανούρη, Σίοβα και Τσότσα. Ειδικές περιπτώσεις ο ορεξάτος αλλά αναποτελεσματικός Κούμο, ο εμφανώς απροετοίμαστος και σε θέση που δεν τα καταφέρνει Ριέρα, που όμως συνδιάζεται καλά με τους Φανούρη και κυρίως Φαμπιάν. Για κάποιο λόγο ο Ελευθερόπουλος δεν με ενθουσίασε. Δεν το συγκρίνω σε καμία περίπτωση με τον Μάχο, ενώ όλοι μου οι φίλοι υποστηρίζουν ότι ο Σιδεράκης είναι καλύτερος. Θα δούμε.