Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Χωρίς θέμα


Πριν από ακριβώς ένα χρόνο, σαν σήμερα, κινδύνευσα να πεθάνω. Σώθηκα διότι από τύχη βρέθηκε δίπλα μου κάποιος συγγενής μου γιατρός και αντιμετώπισε έγκαιρα την κατάσταση.

Την ώρα εκείνη σκέφτηκα διάφορα πράγματα. Την μακαρίτισσα τη μάνα μου που έφυγε νωρίς και την στερηθήκαμε, χωρίς να καταφέρουμε να της ανταποδώσουμε τίποτα (και υπήρξαν σημαντικές χαρές και επιτυχίες από τη μέρα που έφυγε που θα ήθελα να ζήσει).

Θυμήθηκα επίσης ένα περιστατικό με τον γιό μου. Κάποτε τον έπιασα να έχει πάρει ένα τσιγάρο και να μιμείται ότι καπνίζει. Του έκανα παρατηρήσεις. Εκείνος μου απάντησε ότι δεν μπορώ να του δίνω συμβουλές για πράγματα που δεν τηρώ και ο ίδιος και ότι εφόσον έχω παιδιά θα έπρεπε να προσέχω την υγεία μου. Μεγάλη ήττα, αλλά ακόμη μεγαλύτερη αλήθεια.

Όλα αυτά οδήγησαν κάπου. Εδώ και ένα χρόνο δεν έχω καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο. Ήταν εύκολο γιατί είχα ισχυρό κίνητρο και νοιώθω υπέροχα.

Όλοι οι καπνιστές θεωρούμε ότι το ελέγχουμε. Είναι ψέμα.

Ότι μπορούμε να το κόψουμε οποιαδήποτε στιγμή. Είναι ψέμα.

Πιστεύουμε ότι το κακό δεν θα έρθει σε εμάς. Είναι ψέμα.

Ότι ακόμη κι αν έρθει, αυτό θα συμβεί σε μεγάλη ηλικία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα απ’ όλα.

Τίποτα από αυτά δεν ισχύει.

Δώστε μια ευκαιρία στα παιδιά σας και στον εαυτό σας. Τα παιδιά και η οικογένεια σας χρειάζονται και σας θέλουν κοντά στις χαρές και στις λύπες. Σίγουρα το θέλετε κι εσείς…

Κρίμα δεν είναι για ένα παλιοτσίγαρο να μην είσαι στα επόμενα γενέθλια των παιδιών σου, στη εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο και στην αποφοίτησή τους, στο γάμο τους ή στη γέννηση του εγγονιού σου;

Εύκολο είναι, αρκεί να έχεις κίνητρο. Και μεγαλύτερο κίνητρο από τα παιδιά απλά δεν υπάρχει…

Δεν το παίζω αντικαπνιστής (δεν είμαι), ούτε θεωρώ ότι το έχω ξεπεράσει ακόμη. Το παλεύω καθημερινά. Ήθελα όμως να μοιραστώ μαζί σας ότι νοιώθω υπέροχα.

24 σχόλια:

IWN1998 είπε...

NA 'SAI PANTA KALA. MAKARI NA MPOROYME PANTA NA XALINAGWGOYME TON EAYTO MAS KAI TIS EKSEIS AYTOKATASTROFHS, EITE AYTES LEGONTAI "TSIGARO", EITE OTIDHPOTE ALLO.

amanAM είπε...

Τα μεγάλα μου παιδιά, δυστυχώς καπνίζουν... Τους ζήτησα (εαν τα καταφέρω να το κόψω) να μου υποσχεθούν πως θα το κόψουν κι αυτοί.

Φυσικά δεν το έκοψα!!!

Τότε τους παρακάλεσα να το κόψουν όσο είναι καιρός, διότι ξέρουν πόσο πολύ θέλω να μην καπνίζουν, και είμαι τόσο πολύ εξαρτημένος, που ούτε για το δικό τους καλό δεν τα κατάφερα να το κόψω!!!

Πριν καταντήσουν σαν κι εμένα, να σωθούν αυτοί τουλάχιστον.

Αλλά... δεν τους έπεισα!

br fun_atic είπε...

Εδώ τα πράγματα είναι απλά. Όταν κάποιος αδιαφορεί για την υγεία του, συνήθως χαιρετάει νωρίς.

Το τσιγάρο είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να χαιρετίσεις πριν από την ώρα σου.

Όταν βρεθείς στο παρά πέντε σκέφτεσαι διάφορα και πίστεψέ με όταν καταλάβεις ότι υπάρχει η πιθανότητα να μην ξαναδείς ποτέ τους αγαπημένους σου είσαι διατεθειμένος για ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θυσία.

ΑΜΑΝΑΜ δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις όταν δεν προσπαθείς ο ίδιος...Το κάνεις βασικά για τον εαυτό και και ανακλαστικά βοηθάς και τους άλλους

Η δουλειά μου είναι δύσκολη, απαιτητική και με αρκετό άγχος. Όταν ξεκίνησα κάπνιζαν όλοι οι συνάδελφοι.Σήμερα καπνίζει μόνο μία.

Πίστεψέ με. Ήταν πάρα πολύ εύκολο να αγοράσω πακέτο. Δεν το σκέφτηκα καν...

Αυτά που λένε ότι είναι δύσκολες οι πρώτες ημέρες είναι αηδίες. Κρατιέσαι και προσπαθείς να βγάλεις άλλη μία ημέρα, κι άλλη μία κι άλλη μία, ώσπου κάποια στιγμή και μάλιστα σχετικά σύντομα δεν σου κάνει καμία αίσθηση.

Η μεγαλύτερη χαρά πάντως είναι όταν για πρώτη φορά απαντήσεις σε κάποιον ότι δεν καπνίζεις... Μεγάλη @@@@@@@@@

Τώρα βέβαια πρέπει να λύσω και τα υπόλοιπα θεματάκια, γιατί δεν έχω ξεμπερδέψει με όλα...

Pav είπε...

Χρόνια καλά λοιπόν αγαπητέ BRf
Σου εύχομαι πολλά χρόνια χαράς και εορτασμού μαζί με τα παιδιά σου.
Εγώ έχω επέτειο την πρώτη Γενάρη και κλείνω 4 χρόνια.
Τον Νοέμβριο του 2008 έτρεξα και τον πρώτο μου Μαραθώνιο.

re-la-re είπε...

Σε συγχαίρω που το έκοψες. Μακάρι να ήταν όλοι σαν και σένα.

Εγώ ευτυχώς δεν το άρχισα ποτέ. Βλέπω όμως το γίνεται γύρω μου.

amanAM είπε...

Πω πω, εγώ θα κάτσω στο τραπέζι στην γωνία, για να μπαινοβγαίνω έξω, που θα πηγαίνω να καπνίσω.

Κάποτε το είχα κόψει για 3 χρόνια. Γυμναζόμουνα, έτρεχα ανώμαλους δρόμους, ανεβοκατέβαινα βουνά και λαγκάδια, πετούσα...

Μετά, έκανα την μ@λ@κί@ και κάπνισα ένα τσιγάρο, και... την άλλη μέρα κάπνιζα 2 πακέτα.

Κάποιοι που δεν με είχαν γνωρίσει σαν καπνιστή, δεν μπορούσαν να το πιστέψουν ότι εγω καπνίζω.

Έκτοτε, έχουν περάσει 15 χρόνια περίπου, και καπνίζω σαν αράπης, αλήθεια, πως καπνίζουν οι αράπηδες και το λέμε αυτό?

Μπράβο όσοι το κόψατε, απλώς να ξέρετε ότι πάντα θα είναι εύκολο να ξαναπαρασυρθείτε, και μετά θα είναι εξίσου δύσκολο, μην πω πιο πολύ.

Όσες φορές έχω προσπαθήσει να το κόψω έκτοτε, έχω τόσα πολλά νεύρα, γίνομαι απίστευτα ερριστικός, δεν με χωράει ο τόπος κλπ, και δεν με αντέχει κανένας, ούτε καν εγώ δεν με αντέχω.

Χρειάζομαι ψυχολογική υποστήριξη, η εξάρτηση μου από το κωλοτσίγαρο είναι τρομακτική. Δεν ξέρω γιατί.

Εκτός απ αυτό, δεν εχω άλλες κακές συνήθειες.

br fun_atic είπε...

Για Μαραθώνιο με τρέξιμο δεν ξέρω. Για Μαραθώνιο τσιμπούσι είμαι σίγουρος. Βέβαια μέχρι το παγκόσμιο θα έχω βγάλει ένα δόντι και θα είμαι κάπως ντεφορμέ.

re-la-re είπε...

AmanAM μόλις ρώρα μου έδωσες την εξήγηση για τη συμπεριφορά του Φερέρα. Μόλις έχει κόψει το τσιγάρο.

Griniaris είπε...

Το να κόψεις το τσιγάρο είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.Προσωπικά το έχω κόψει πάνω από είκοσι φορές...

Πέρα από την πλάκα πάντως,για να κόψεις το τσιγάρο υπάρχουν δύο τρόποι.Η να στο κόψει ο γιατρός η να νιώθεις καλά ψυχολογικά.Σε κάθε άλλη περίπτωση όλες οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό.Η σωματική του εξάρτηση είναι μηδαμινή,η ψυχική του όμως τεράστια.Το καλύτερο είναι να μην το αρχίσεις ποτέ.

Αλήθεια AmanAM όταν έκανες το πρώτο τσιγάρο πόσο άραγε ευχαριστήθηκες;Επειδή κι εγώ στα δύο πακέτα είμαι,πόσα από αυτά τα τσιγάρα ευχαριστιέσαι;Φαντάζομαι όχι πάνω απο 5-6.Αυτό πάλεψα να πείσω την κόρη μου,την αχρηστία του τσιγάρου και μάλλον τα κατάφερα.Ας δώσουμε τουλάχιστον στα παιδιά μας να καταλάβουν,πάντα με καλό τρόπο,αυτό που δεν καταλάβαμε εμείς...

lefterix είπε...

ΑΜΑΝΑΜ, σε παρακαλώ κράτα και γιά μένα μία θέση δίπλα στη δικιά σου,γιά να είμαστε παρέα...
Εμεις οι πρώην αθλητές, όσο δεν καπνίσαμε,δεν ήπιαμε,δεν μαμήσαμε μικροί, το παρακάναμε μεγάλοι...

Pav είπε...

Ούυυυφφφφφφφφ

http://www.sport24.gr/html/ent/947/ent.329947.asp

lefterix είπε...

Βρε,λες να παρακολουθεί τα blogs και ο Φερρέρας;

Pav είπε...

Τί να πω...
Ή αυτοί μας δουλεύουνε ή εμείς τους δουλεύουμε

lefterix είπε...

Ή οι δημοσιογράφοι μας πήρανε χαμπάρι και μας κράζουνε με ειδήσεις μαϊμού...
Ξέρω κι εγώ τι να υποθέσω;

br fun_atic είπε...

έχω παρατηρήσει ότι συγκεκριμένα μέσα και εφημερίδες δίνουν πάντα συγκεκριμενες 11αδες.Επειδή αποκλείω να εχει καταλήξει και ο ίδιος ο εμιλ, μπας και όλοι αυτοί εξυπηρετούν συμφέροντα;

br fun_atic είπε...

εννοείται ότι η ερώτηση είναι ρητορική.άραγε ποιός είναι ο μάνατζερ του λάτκα και ποιος του ομο;

Katrinos είπε...

Ρε παιδιά , συγνώμη κιόλα (sic) για το άσχετο του θέματος , αλλά τι ακριβώς θα γίνει με το Λάτκα? και γιατί ?

br fun_atic είπε...

Ο Λάτκα ακόμη κι αν δεν καπνίζει, βλέπω να το ξεκινάει με αυτά που βλέπει...

Katrinos είπε...

Φοβάμαι ότι θα πέσει σε τίποτα βαρύτερα.......

br fun_atic είπε...

Σε πολύ σκληρό προτείνω μεθαμφεταμίνη. Δεν πάει να τον βάζει όλη τη σεζόν στον πάγκο...Χαμπάρι δεν θα πάρει.Θα βλέπει τον πάγκο για τη μεικτή κόσμου...Θα αντικαθιστά τον Όμο και θα νομίζει ότι αντικαθιστά τον Μέσι...

Ένα άλλο σενάριο είναι οι παίκτες του πάγκου + Ρεκόμπα να φέρνουν στις προπονήσεις και στο γήπεδο από ένα λουλά και να του τραγουδάνε και το σχετικό τραγουδάκι...

re-la-re είπε...

Να φέρουμε και όργανα στην κερκίδα να κάνουμε κατάσταση, πως το λέτε εσείς εδω οι ντόποιο...χάπενινγκ

amanAM είπε...

Ξεκίνησα το κάπνισμα στα 15 περίπου. Στα 17, τόκοψα, και μέχρι τα 20 γυμναζόμουνα μανιωδώς. Έκανα στίβο (400-800)στο Πανιώνιο και βάρη, έκανα χάντμπωλ και πυγμαχία στον Πανελλήνιο, τριγύρναγα όλη την Αθήνα με ένα ποδήλατο, πολλά χιλιόμετρα την ημέρα, και μετά... τάκοψα όλα και κάπνιζα σαν αράπης!!!

Στα 25 μου πήγα φαντάρος, και ντρπόμουνα (ως πρώην αθλητής) για την κακή φυσική μου κατάσταση, και ξαναθυμήθηκα τα βάρη, διότι ένας άλλος φαντάτος, με "παρέσυρε" στο μπόντυ μπήλντινγκ.

Έτσι, μετά τον στρατό, έκοψα το κάπνισμα για 3 χρόνια, και έκανα το εξής καθημερινό πρόγραμμα: Κάθε πρωί έτρεχα 4-5 χιλιόμετρα, κάθε απόγευμα 2 ώρες γυμναστήριο, και τα Σαββατοκύριακα έτρεχα στα βουνά (Υμηττό) ή στις παραλίες.

Έπαιζα ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κλπ, δυστυχώς τότε δεν υπήρχαν τα 5Χ5. Στο Άγιο Κοσμά έπαιζα, με όποιους έβρισκα εκεί.

Τέλος πάντων, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, σταμάτησα την γυμναστική στα 30 μου, και δυστυχώς ξανάρχισα το κάπνισμα.

Στα 34 μου περίπου, ξανάρχισα δειλά δειλά, αλλά έπαθα μια θλάση (παίζοντας ποδόσφαιρο), που δυστυχώς ακόμα με βασανίζει, και στην αρχή δήθεν το ξεκούραζα το πόδι, αλλά τελικά δεν έκανα ποτέ κάποια σωστή θεραπεία. Τότε είχα κόψει και πάλι το κάπνισμα, για περίπου 1 χρόνο.

Έκτοτε, έχω προβλήματα με τον αχίλειο τένοντα, και κάθε προσπάθεια να περπατήσω λίγο πιο έντονα, να τρέξω, να κάνω ποδήλατο, κλπ, με οδηγούν σε κράμπες, σε πόνους κλπ.

Εξ αιτίας της ελαχιστοποίησης του περπατήματος κλπ, εκτός του ότι έχω βάλει κιλά (που κάνει ακόμα πιο δυσχερή την κατάσταση του ποδιού μου), δεν μου επιτρέπει να κόψω το κάπνισμα και να χρησιμοποιήσω το ίδιο φάρμακο εκτόνωσης, την γυμναστική.

Σε εμένα, το μοντέλο "κόβω το κάπνισμα και τρελλαίνομαι στην γυμναστική" ήταν ο μόνος τρόπος που μπόρεσα να κόψω το κάπνισμα, χωρίς να γίνομαι ψυχαναγκαστικός, διότι προφανώς εκτονωνα αυτήν την ιδιότητα με την γυμναστική.

Δεν έχω βρει άλλον τρόπο, να με κρατάει σε καταστολή!!!

Τα τελευταία χρόνια, ασχολούμαι με την ιστιοπλοϊα, γιατί δεν χρειάζεται τόσο καλή φυσική κατάσταση, τουλάχιστον στο επίπεδο που ασχολούμαι εγώ.

Ασχολούμαι επίσης με την ταβερνοπλοΐα (πλέω από ταβέρνα σε ταβέρνα) το οποίο επίσης δεν βοηθάει...

br fun_atic είπε...

Φτιάξε πόδι.
Κόψε τσιγάρο.
Άρχισε σπορ.
Όλα τα άλλα είναι του κ@@@@@ου.
Από τέτοιες δικαιολογίες έχω να σου πω χιλιάδες. Ακόμη λέω. Για άλλα θέματα που θα διαπιστώσεις από κοντά.
Όταν όμως κόντεψα να δω τα ραδίκια ανάποδα δεν είχα πολλά περιθώρια για δικαιολογίες...

Να σου πω και κάτι άλλο; Ο πατέρας πρέπει να είναι παράδειγμα. Και για τα παιδιά και για τη γυναίκα. Μόλις κάποιος από αυτούς σε αμφισβητήσει (πάψει να σε θαυμάζει ή έστω να σε εκτιμά) για κάποιο λόγο το έχασες το παιχνίδι.
Γι' αυτό το λόγο αν δεν σε δουν να το κόβεις δεν πρόκειται να το κάνουν...
Ο πατέρας πρέπει να έχει αρ@@@@δια και να το δείχνει.
brfunatic

br fun_atic είπε...

υ.γ
Τη μάνα την αγαπάνε όλοι.
Ο πατέρας είναι πιο δύσκολη περίπτωση...