Μετά από την ιδιαίτερα εποικοδομητική χθεσινή κουβέντα, όπου κατά τη γνώμη μου γράφτηκαν πράγματα που έπρεπε να γραφτούν τη συγκεκριμένη στιγμή, μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω, ελπίζοντας στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Επειδή η βαθμολογική μας θέση δεν αφήνει περιθώρια για μεσοπρόθεσμα σχέδια, οι άμεσοι στόχοι είναι η γρήγορη εξασφάλιση της παραμονής και η συνέχεια στο Κύπελλο.
Χθες παρουσιάστηκε ο κος Παράσχος στους παίκτες. Οι εφημερίδες γράφουν ότι άφησε πολύ καλές εντυπώσεις, μια που δείχνει πιο «ανθρώπινος» από τον Φερέρα, θέλει να δουλέψει με τη μπάλα και θα προσπαθήσει να έρθει πιο κοντά στους παίκτες της ομάδας. Όλα αυτά ακούγονται θετικά. Έχω την πεποίθηση ότι ο κος Παράσχος θα τα πάει αρκετά καλά στο Περιστέρι και γιατί θα οργανώσει την ομάδα βάση των νέων συνθηκών και γιατί πάντα έχει λόγους να αποδεικνύει ο ίδιος πράγματα στον Ατρόμητο και τον κο Σπανό.
Οι εφημερίδες γράφουν διάφορα για την αρχική σύνθεση. Προφανώς ο κάθε δημοσιογράφος προωθεί μέσω των δημοσιευμάτων τους «δικούς» του παίκτες μια που είναι αδύνατο να είναι αυτή τη στιγμή στο μυαλό του Παράσχου ή να γνωρίζει τα σχέδιά του προπονητή, αφού καλά καλά ο ίδιος δεν γνωρίζει την ομάδα. Η προσωπική μου εντύπωση είναι ότι θα κινηθεί εκ του ασφαλούς, κάνοντας ελάχιστες αλλαγές, εφόσον αυτές είναι επιβεβλημένες.
Σύμφωνα με πληροφορίες μου το συμβόλαιο που έχει υπογράψει ο κος Παράσχος είναι για 6 μήνες με δυνατότητα επέκτασης για ένα έτος. Θεωρώ ότι μία τέτοια συμφωνία είναι σωστή και εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια των συμβαλλόμενων μερών.
Αυτό που περιμένω από το παιχνίδι με τον Ατρόμητο είναι την αγωνιστική άνοδο αρκετών μας παικτών. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι οι Ριέρα, Εστογιανώφ και Κουμορτζί θα είναι ανανεωμένοι, γεγονός που περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να παρακολουθήσω το παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Αν τα καταφέρω θα υπάρξει σχόλιο. Διαφορετικά θα υπάρξει μια τυπική ανάρτηση απλά για να μπορέσει να γράψει ο καθένας τη γνώμη του. Συνεχίζουμε...
25 σχόλια:
99% δεν θα το δω ούτε εγώ... Ρεμάλια, κανονίστε: Κάποιος πρέπει να κάνει μια πλήρη ανάλυση από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο.
Πως αγωνιστήκαμε, πως κινήθηκε η ομάδα, οι παίκτες, ο προπονητής, κλπ.
Όσο γίνεται πιο αντικειμενικά. Γιατί από τους δημοσιοκάφρους δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουμε.
Μην ανησυχείτε,θα έχετε πλήρη "προπονητική" απογραφή...
ΥΓ.Είστε εσείς Πανιώνιοι που θέλετε να κάνετε και κριτική;Ντροπή...Ου να μου χαθείτε...
Αυτό που θα κάνω αυτήν την Κυριακή, έπρεπε να το κάνω την προηγούμενη. Έτσι κι αλλιώς, πως θα βοηθούσαμε, παρακολουθώντας το παιχνίδι από την τηλεόραση?
Ίσα ίσα, η αποχή μας από την τηλεοπτική παρακολούθηση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν διαμαρτυρία για τον τρόπο που κάλυψαν το προηγούμενο παιχνίδι, κλπ.
Εκτός ενός, που θα αναγκαστεί να παρακολουθήσει για να μας ενημερώσει, καλών όλους τους άλλους να μην δούνε το παιχνίδι, για να μειωθεί κατά 3-4 χιλιάδες (λέμε τώρα) η τηλεθέαση, να προβληματιστούν στην Νοβα!Να ρίξουμε ένα χαστούκι στην Νοβα για τα σχόλια του Μάλαμα Τεβεκέλη!!!
Εγώ πάντως παληκάρια μου, επειδή έχω μουστάκι, (άρα δεν θα μου πάρει καιρό να μεγαλώσει..) θα πάω στο Περιστέρι ότι και να γίνει....
Έτσι, και γιά να ζηλεύετε. δεν θα σας πω τίποτα γιά το στήσιμο της ομάδας.....
Και μην ξεχνάτε, ότι είμαι κι εγώ συνομήλικος...
ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ......
Παλιοροκάδες, πάρτε τώρα και μιά μαντινάδα...:
Χίλια μαχαίρια και σπαθιά, κάτω στη γης σπαρμένα,
τσαλαπατώ τα κι έρχομαι, Ιστορικέ γιά σένα...
Δηλαδή τώρα όλοι θα κυκλοφορούμε με μουστάκια; Σοφή κίνηση. Κι όταν μαλώνουμε θα τα τρώμε κιόλας :)
Ο νέος μας ύμνος. Μην παραλείψετε να το δείτε και να το ακούσετε. Όλο!!!
http://www.youtube.com/watch?v=iZiQI6x2JQw
Ναι,και μετα θα πιανει κιθαρα ο AmanAM και θα τραγουδαμε αυτον :)
http://www.youtube.com/watch?v=F108veDL4i0
άλλο ένα τραγουδάκι, άσχετο με την περίσταση αλλά έχει φοβερή φάση
http://www.youtube.com/watch?v=W2ky4fU_uaE
έχω ευχαριστα Νέα...
Ένας Αρτινός που ασχολείται με τα ποδοσφαιρικά, ήρθε από το γραφείο μου, και τον ρώτησα τι έγινε με τον Παράσχο, και τα Γιάννινα πήγαν κατά διαβόλου, και τώρα με τον Αναστό πέτυχαν αποτελέσματα.
Μου είπε ότι ο παράσχος ήταν ο πιο καλός και ο πιο σοβαρός προπονητής που είχαν ποτέ, και πως έκανε τρομερή δουλειά, αλλά δεν τον άφησαν, και παραιτήθηκε.
Μου είπε πως θα έπρεπε να είμαι πολυ χαρούμενος που τον πήραμε!!! Γελούσαν κι αυτοί με τον Φερέρα...
Να περάσουμε με το καλό την Καβάλα, και θα του τραγουδάμε όλοι μαζί την άλλη Κυριακή:
Παράσχο, Παράσχο, Παράσχο,
Φέρε το κύπελλο Ελλάδος γιατί πάσχω!
Καλά, φοβερή η φωτό του Τσακιροπαράσχου ρε br fun!
Κι αυτά τα ...κατωτάτης υποστάθμης βιντεάκια... πού τα βρίσκεις ρε ούφο;!
Τώρα δέν κατάλαβα ακριβώς ποιός θα είναι ο ύμνος μας "τα πίνω όλα" ή "είμαι άρρωστη";
Λευτέρη, καταπληκτική η μαντινάδα σου! Έγραψες πάλι!
@ακραιφνή
Κατωτάτης υποστάθμης βίντεο.
Μάλιστα...
Ο BRF έχει πάντα υλικό πρώτης ποιότητος.
Συγκεκριμένα, η Άννα Γούλα δεν είναι πραγματική τραγουδίστρια ή συγκρότημα, αλλά project φοιτητών της σχολής καλών τεχνών...Απλά μετά την επιτυχία συνέχισαν το αστείο...
Για τους TUS ρώτα τα παιδιά σου. Αν τους ξέρουν, μάλλον έχεις πρόβλημα :)
Για τιμωρία λοιπόν θα γράψεις 100 φορές "δεν θα αμφισβητήσω άλλη φορά τον brf" και στο επόμενο παγκόσμιο θα έρθεις με τον κηδεμόνα σου :)
Εγώ πάλι που ρώτησα ένα φίλο μου που υποστηρίζει ΠΑΣ μου είπε ότι έπαιζε 4-3-3 ακόμη κι όταν δεν είχε τους κατάλληλους παίκτες. Μου είπε ότι τους κατέστρεψε...
Αντιλαμβάνομαι ότι θα ακουστεί περίεργο, όμως εμένα μου αρέσει αυτή η ιστορία με το 4-3-3 γιατί μου αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο.
«Ο Πανιώνιος είναι ένα πολύ καλά οργανωμένο σωματείο. Λίγες ομάδες έχουν την οργάνωση του συλλόγου αυτού. Από τα καλύτερα στη Σούπερ Λίγκα. Όλα είναι άψογα και ειδικά το προπονητικό κέντρο είναι εντυπωσιακό. Έχει ό,τι χρειάζεται ένας προπονητής για να δουλέψει», τόνισε ο 58χρονος προπονητής και συμπλήρωσε: «Το υλικό της ομάδας είναι ποιοτικό κι έχει πολλές δυνατότητες. Σίγουρα θα πρέπει να βελτιώσουμε την αμυντική μας λειτουργία. Όταν χάνουμε την μπάλα θα πρέπει να μη δημιουργούνται τόσα προβλήματα για την εστία μας. Επίσης, θα πρέπει να έχουμε αγωνιστική πειθαρχία και να φαίνεται αυτό μέσα στο παιχνίδι μας».
Όσο για τους στόχους των «κυανέρυθρων», είπε: «Σίγουρα το Κύπελλο είναι μέσα στους στόχους. Η Καβάλα είναι ομάδα στα μέτρα μας, αλλά θα δούμε αυτό το ματς όταν έρθει η ώρα. Τώρα προέχει το ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι και εμείς χρειαζόμαστε άμεσα αποτελέσματα και βαθμούς».
Απ' το στόμα σου κι στου Θεού τ' αυτί. Δεν ξέρω βέβαια αν προλαβαίνουμε όλα αυτά μέχρι το τέλος της σεζόν. Πάρε το διπλό στο Περιστέρι και βλέπουμε γιά τα υπόλοιπα
Τι 'άρρωστη' φωτό του ΠαρασχοΤσακ ρε??
Ααχαχαχα..Θεική ασσσ'σσυμε!
http://www.youtube.com/watch?v=q9TSEFhTHeA
Αν νομίζετε ότι εμείς έχουμε ντέρτια , δείτε το (σας συμβουλεύω να το δείτε ΟΛΟ)
Mega sygxaritiria gia tis Parasxophotos!!!
Ta ypoloipa meta tis 5 thn kyriaki...
Μολις ειδα ΠαρασχοΔιογο ,αλλαξα νεφρα απ΄τα γελια. Δεν υπαρχει!!!!!!!!!
Ρε τι παιδια εισαστε εσεις!
Παρασχόπαιδα!!!
Να σε αμφισβητήσω εγώ;! Πώς σού πέρασε τέτοια ιδέα; Εσύ φίλε μου,
μού φτιάχνεις τη μέρα!
Καλά, κι αυτές οι Παρασχοφωτογραφίες τών υπολοίπων, είναι αριστούργημα!
Τα παιδιά μου είναι 9μισυ και 6μισυ
ετών..., κομματάκι δύσκολο να ακούνε TUS. Άν μού πείς ότι ακούει ο δικός σου... μ' έστειλες!
Jon: ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ! Όχι μαλακείες... ένα βήμα πρίν το Δρομοκαϊ΄τειο!
Επειδή γέλασα πάρα πολύ με αυτή την πρόσκληση (για το πάρτυ τού φροντιστηρίου τών αγγλικών, τού γυιού μου), τη μοιράζομαι μαζί σας:
"Την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου θα γίνει αποκριάτικο πάρτυ στις 6.30-7.50 μ.μ. Άν δέν είναι δύσκολο για τους γονείς, καλό είναι τα μπουφάν να τα πάρουν μαζί τους και να τα ξαναφέρουν όταν έλθουν να σας πάρουν.
Παρακαλούμε να μή φέρετε σερπαντίνες ή χαρτοπόλεμο γιατί θα ακολουθήσει το πάρτυ τών μεγαλύτερων παιδιών και ο χώρος πρέπει να μείνει καθαρός. Επίσης, για λόγους προστασίας τού αναπνευστικού και τών ματιών, καλό είναι να μήν φέρετε σπρέϋ μαζί σας.
Τέλος, όποιος έχει σπαθί, θα πρέπει να είναι προσεκτικός με αυτό και να μήν παίζει με αυτό ώστε να μήν τραυματιστεί κάποιος.
Τέλος, στο χώρο τής γιορτής, υπάρχουν κούτες όπου πετάμε κάθε σκουπίδι. Συγκεκριμένα, τα πιατάκια, τις χαρτοπετσέτες, και τα τενεκεδάκια από τις πορτοκαλάδες. Προσοχή, εάν δέν θέλουμε να πιούμε άλλη πορτοκαλάδα, αδειάζουμε το κουτί στο νεροχύτη που υπάρχει στο χώρο και το μεταλλικό κουτί, το πετάμε σε όποια κούτα για τα σκουπίδια είναι πιο κοντά μας.
ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ "
BR
πολύ καλό. Να' σαι καλά φίλε
Μάκης
Kαλησπέρα σε όλες/όλους,
Στην παρούσα ανάρτηση, βλέπω πως το διασκεδάζετε! Άψογα. Έχω τον πειρασμό να σας πώ μία ιστοριούλα, η οποία όμως «κολλάει» στη χτεσινή συζήτηση. Αν σας ξενερώνω, ας τη σβήσει ο οικοδεσπότης ή ας την μεταθέσει, και ας δεχθεί τη συγγνώμη μου. Tη γράφω σήμερα, γιατί σήμερα μπορώ (Παρασκευή βράδυ ...). Η σχέση της ιστορίας με τη χτεσινή συζήτηση, θα φανεί στο τέλος. Ελπίζω.
Mετά το παιχνίδι με την Καβάλα, περιμένουμε όρθιοι στη θύρα 4 να προχωρήσει λίγο ο κόσμος για να φύγουμε. Είμαστε όρθιοι και ο μικρός μου γιός είναι δίπλα μου, αλλά πάνω στο καρεκλάκι, οπότε το ύψος του είναι κοντά σε αυτό ενός ενήλικα μετρίου ύψους. Κάποια στιγμή, το ρεύμα του κόσμου φέρνει μπροστά μας έναν κύριο γύρω στα 65, με κλασσικο μεσοαστικό ντύσιμο και εμφάνιση. Έχει πλάτη σε μας και εκείνη τη στιγμή μουρμουρίζει και αναθεματίζει κάπως φωναχτά. Δεν τα έχει βάλει όμως με τον Πρόεδρο, ούτε με τους παίκτες ούτε με τον προπονητή. Αναθεματίζει την «Πανιώνια κατάρα» (όπως έλεγε) να είμαστε πάντα στη μιζέρια, στο καρδιοχτύπι, στα ερωτηματικά κτλ κτλ. Το μουρμουρητό του διανθίζεται με διάφορα «γαλλικά».
Ξαφνικά, αντιλαμβάνεται πως πίσω του, σε ελάχιστη απόσταση, υπάρχει ένας μικρός που τον ακούει (πέρα από εμας τους μεγάλους). Γυρνάει το κεφάλι του και βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον μικρό μου. Μετά απο 1 δευτερόλεπτο αμηχανίας, του χάιδεψε τα μαλλιά, τον αγκάλιασε και του είπε (μιλώντας του σαν σε μεγάλο), περίπου τα εξής: «μικρέ, μην με παρεξηγείς. Έχω φαει τα χρόνια μου εδώ μεσα σε αυτό το γήπεδο και δεν αντέχω άλλο. Και τώρα που είπαμε τα τελευταία χρόνια πως κάτι παμε να ξανακάνουμε, πάλι πίσω στη μιζέρια; Γι’ αυτό με ακούς και μουρμουράω».
Ήταν πολύ τρυφερή σκηνή. Γελάσαμε οι υπόλοιποι, τον χτυπήσαμε στον ώμο και συνέχισε την κάθοδο. Στο γιό μου είπα αμέσως μετά, πως πλέον είναι και επισήμως Πανιώνιος, μόλις κατάλαβε πως θα κυλίσει η υπόλοιπη ζωή του στο συγκεγκριμένο ζήτημα.
Το θυμήθηκα χτες αλλά δεν είχα χρόνο να το γράψω. Την εικόνα που σας περιέγραψα, την αφιερώνω στον CostisT, με αγάπη, και στα διλήμματα που μας έθεσε χτες.
Ας το έχουν πει άλλοι, καλύτερα από μένα, θα το επαναλάβω: δεν ζητήσαμε από κανέναν ούτε χρήματα, ούτε τίτλους, ούτε μεγαλεία. Εκείνο το αναντικατάστατο αίσθημα ανωτερότητας, εκείνη την υπεροψία του διανοητικά υπέρτερου, την ξαναζήσαμε και δεν την ξεχνάμε. Και αν είναι να μην την ξαναδούμε, στο λόγο μου, ας είναι καλά ο Τσακίρης που μας την ξαναέδωσε έστω και για δύο μόνον χρόνια.
Ελπίζω να μην σας μελαγχόλησα τώρα που ξαναβρήκατε τα ίσα σας ....
Όταν είσαι Πανιώνιος αναπνέεις για να ζήσεις με όλο σου το είναι τις λίγες αλλά μεγάλες εκείνες στιγμές ευτυχίας, που έρχονται αραιά και που.
Όταν ήμουν μαθητής στο Γυμνάσιο είχε αρχίσει λίγο-λίγο η παρακμή, αλλά στο υποσυνείδητό μου είχα ότι κάθε χρόνο θα κάναμε ένα έστω μεγάλο παιχνίδι. Για παράδειγμα σαν αύριο 6-2-1977 είχαμε πετύχει μια μεγάλη νίκη επί της ΑΕΚ με 3-0 με μια απίθανη εμφάνιση (11', 72' Αναστόπουλος, 62' Μωραϊτέλης). Στο μυαλό μου κάθε χρόνο από τότε, αν και η ομάδα ήταν σε πτώση, είχα ότι μια τέτοια εμφάνιση θα την κάνουμε. Ζούσα γι' αυτήν και ανησυχούσα όταν πέρναγαν οι αγωνιστικές και δεν ερχόταν. Ήταν η παρηγοριά της στιγμής της ευτυχίας, που μου έδινε τότε η ομάδα (και συμπτωματικά αρκετές σεζόν γινόταν κάτι τέτοιο, μια κορυφαία απόδοση σαν εξαίρεση συνήθως μετρίων αποτελεσμάτων). ΄Εδωσε ο Θεός και ζήσαμε και τις αξέχαστες στιγμές των δυο κυπέλλων αλλά και του τελικού που χάσαμε.
Αυτές οι σταγόνες ευτυχίας μπορεί να αξίζουν για μας πιθανότατα όσο για τους Ολυμπιακούς τα 12 πρωταθλήματα που πήραν τα τελευταία χρόνια.
Η ελπίδα για κάτι καλύτερο πάντα υπάρχει μέσα μας όπως και ο φόβος για τα χειρότερα.
Ο κος Τσακίρης τόνωσε την πρώτη γι' αρκετό καιρό και πιστεύω ότι θέλει πραγματικά να μην υπάρχει το δεύτερο, το συναίσθημα του φόβου.
Τα έχουμε πει. Δεν μπορούμε τα μεγάλα βήματα αλλά ίσως με μικρά και σταθερά, ο γυιός του Costa να ζήσει πιο πολλές χαρούμενες στιγμές από μας τους παλιότερους. Όσο μπορούμε και μεις όλοι μας θα βοηθάμε ο καθένας με τον τρόπο του. Δεν είμαστε Τσακίρηδες αλλά και η πιο μικρή συμβολή και συμπαράσταση μπορεί να σταθεί αρωγός.
@ IWN1998
Όταν είσαι Πανιώνιος αναπνέεις για να ζήσεις με όλο σου το είναι τις λίγες αλλά μεγάλες εκείνες στιγμές ευτυχίας, που έρχονται αραιά και που.
Και εγω ΕΤΣΙ τα εμαθα.
Respect!!!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου