Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Λίγο πριν από την αλλαγή σελίδας

Σε λίγες ημέρες, ο κος Κιντής πρόκειται να αναλάβει και επίσημα την τύχη του συλλόγου. Για πολύ καιρό, η ιδέα ότι ο πρώην πρόεδρος της Α.Ε.Κ θα αναλάμβανε τον Πανιώνιο, με ξένιζε. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία της ομάδας θα διαπιστώσει ότι και άλλες φορές έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο αλλά το χειρότερο είναι ότι ο Πανιώνιος έχει κατά καιρούς διοικηθεί από ανθρώπους που πουλώντας Πανιώνιο οπαδηλίκι στην πραγματικότητα εξυπηρετούσαν τα δικά τους συμφέροντα ή και συμφέροντα τρίτων. Οπότε μάλλον δεν είναι τελικά και τόσο τραγικό.

Το καλό της ιδιοκτησίας του κου Τσακίρη είναι ότι σε μεγάλο βαθμό έχουμε απαλλαγεί από την καχυποψία των παλαιών χρόνων. Επιπλέον κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει ότι έχουμε ενταχθεί στο άρμα της οποιασδήποτε ομάδας. Συνεπώς, πέρα από την επιτυχία ή την αποτυχία της ομάδας σε αγωνιστικό επίπεδο, είμαστε ικανοποιημένοι στο ότι η Πανιώνια στάση ότι είμαστε απέναντι σε όλους ισχύει και με το παραπάνω.

Κατά καιρούς έχω αναφέρει ότι με ενοχλεί που ο κος Κιντής θα φέρει τον τίτλο του προέδρου της ομάδας. Έβλεπα χθες στην τροπαιοθήκη της ομάδας την προτομή του Δημητρού Δάλλα και μελαγχολούσα… Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Πάνω απ’ όλα βέβαια το καλό της ομάδας.Σήμερα θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω.

Η παρουσία του κ. Κιντή έρχεται να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημά για οργάνωση του συλλόγου σε επαγγελματικά πρότυπα ιδιωτικής οικονομίας. Άρα πρέπει να δεχθώ να περιοριστεί ο ρομαντισμός μου.

Σε κάθε μεγάλη εταιρεία όμως είναι απολύτως διακριτός ο ρόλος του βασικού μέτοχου – ιδιοκτήτη από τον μάνατζερ. Πολλές φορές ο ιδιοκτήτης έχει ένα τυπικό ρόλο αυξημένου κύρους. Το ίδιο ισχύει και στο πολιτικό σύστημα. Είτε το ονομάσεις βασιλιά, πρόεδρο ή πρόεδρο της δημοκρατίας, όσο ουσιαστικές ή τυπικές κι αν είναι οι αρμοδιότητές του πάντα υπάρχει η κορωνίδα και από εκεί και κάτω μια διαστρωμάτωση με απόλυτα διακριτούς ρόλους και ιεραρχία.

Αν ο κος Κιντής καταλάβει τη θέση του προέδρου και αναλάβει πλήρως τη διοίκηση της ομάδας, τότε θα παρατηρηθεί το άτοπο της ύπαρξης έμμισθου αφεντικού. Το ένα αναιρεί το άλλο, για τον απλούστατο λόγο ότι το συγκεκριμένο αφεντικό θα πρέπει να ενεργεί βάσει της γνωστής ή εικαζόμενης βούλησης του ιδιοκτήτη. Ανεξάρτητα λοιπόν από τον τίτλο του, θεωρητικά το στέλεχος αυτό θα μπορεί να παρακάμπτεται, εάν και εφόσον το επιθυμεί ο ιδιοκτήτης.

Ας υποθέσουμε ότι τέτοιο πρόβλημα δεν υπάρχει και ότι ο ιδιοκτήτης του αναθέτει εν λευκώ τη διαχείριση, εγκρίνοντας προκαταβολικά κάθε ενέργειά του, πιθανόν να τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Μια Π.Α.Ε δεν είναι μια συνηθισμένη ανώνυμη εταιρεία. Ο πελάτης και της μεγαλύτερης ακόμη πολυεθνικής (π.χ coca cola) καταναλώνει το προϊόν και ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την σταθερότητα ή βελτίωση της ποιότητας και ασφαλώς για την σταθερότητα ή μείωση της τιμής. Μέχρι εκεί. Το ποδοσφαιρικό θέαμα όμως απευθύνεται σε ανθρώπους για τους οποίους αποτελεί μέρος της ζωής τους, της κοινωνικότητας τους, της καθημερινότητάς τους και αν μιλάμε για τον Πανιώνιο της στάσης ζωής και της ιδεολογίας τους. Το ματς της Κυριακής, απευθύνεται σε ένα ζωντανό οργανισμό που αποτελείται από 3.000-5.000 κύτταρα. Αυτό σημαίνει ότι το αφεντικό της ομάδας πρέπει να γνωρίζει τέλεια το αντικείμενο και από τη μεριά των φιλάθλων, της ιστορίας και της ιδεολογίας και να μπορεί να προσαρμόσει τις αποφάσεις τους και μέσα από αυτά τα φίλτρα.

Αν ο κος Κιντής προσπαθήσει να δημιουργήσει σύνορα επί χάρτου θα αποτύχει, θα διχάσει και θα καταστρέψει.

Από την πρώτη στιγμή είχα δηλώσει ότι περιμένω με ανυπομονησία την ανακοίνωση της νέας διοικητικής διαστρωμάτωσης της ομάδας. Για την ώρα και όσο μπορώ να καταλάβω από τα δημοσιεύματα όλα περνούν από το χέρι του κου Κιντή. Οι μεταγραφές, το δίκτυο μεταγραφών, οι διεθνείς σχέσεις, η επιλογή συνεργατών, η ανανέωση ή μη συμβολαίων παικτών και τεχνικής ηγεσίας. Όλα. Από αυτό και μόνο μπορώ να υποθέσω ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια σοβαρή κατανομή έργου και αρμοδιοτήτων. Η δημιουργία όμως ενός τόσο προσωποκεντρικού μοντέλου διοίκησης το οποίο αντιμετωπίζεται με έντονο σκεπτικισμό από τη βάση της ομάδας για προφανείς λόγους προβληματίζει.

Εξακολουθώ να πιστεύω στο επαγγελματικό μοντέλο. Θα ήθελα να υπήρχε ένας σεβάσμιος πρόεδρος της ομάδας και από εκεί και πέρα το Δ.Σ να απαρτίζεται από τεχνοκράτες – ανθρώπους της εμπιστοσύνης των κων Κιντή και Τσακίρη. Σε αυτό το μοντέλο ο κος Κιντής θα κατείχε ασφαλώς εξέχουσα θέση, αλλά όχι την πρώτη ή την πιο συναισθηματικά φορτισμένη. Σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να υπάρχει σαφής καταμερισμός αρμοδιοτήτων, συγκεκριμένο οργανόγραμμα και να μετράει η γνώμη και άλλων ανθρώπων. Το κυριότερο όμως να μπορεί να αναπληρωθεί ανά πάσα στιγμή η απώλεια οποιουδήποτε στελέχους. Ακόμη και του βασικού.

Με τον τρόπο που δείχνει ότι πάει να οργανωθεί η ομάδα, πολύ φοβάμαι ότι σε περίπτωση απόλυσης ή αποχώρησης του κου Κιντή θα προκληθεί τεράστιο διοικητικό πρόβλημα. Μέχρι και σήμερα δεν έχουμε κατορθώσει να αντιμετωπίσουμε με άνεση αλλαγές προπονητών, οπότε κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό.

Όλα αυτά είναι κάποιες σκέψεις, οι οποίες ασφαλώς και δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν ή να διασκεδαστούν σήμερα. Ασφαλώς και η μέρα κλειδί είναι το επόμενο Σάββατο. Περιμένουμε όλοι με αγωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: