Κάτι σαν ομάδα - Πανιωνάρα 1-1

Από τύχη γλίτωσε η Α.Ε.Κ την ήττα από τον πολύ καλό Πανιώνιο. Η καλή μέρα φάνηκε από την αρχή. Το σχήμα που παρέταξε ο κος Παράσχος ήταν πραγματικά φρέσκο και ενδιαφέρον. Προσπάθεια, τρέξιμο, εξαιρετική κυκλοφορία και αλληλοκάλυψη. Είναι γεγονός ότι αρκετοί από τους παίκτες μας βρέθηκαν σε καλή ημέρα, ενώ παράλληλα απουσίασαν παίκτες που κάνουν τον Πανιώνιο στατικό και προβλέψιμο. Η ομάδα μας δεν κλείστηκε και έδινε την εντύπωση ότι θα χτυπήσει το παιχνίδι με κάθε μέσο. Παίξαμε πολύ καλά, χάσαμε πολλές ευκαιρίες, είχαμε δοκάρι. Πως χάσαμε τελικά; Οι γνωστοί λόγοι. Άλλος ένας διαιτητής που όχι μόνο ανέχθηκε το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων μας αλλά δεν δίστασαι να μας γεμίσει με κάρτες κάθε χρώματος. Αποκορύφωμα η αποβολή του Ριέρα που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν κατάλαβα τους λόγους της. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε από το λάθος του Μπέλιτς στην εκτέλεση φάουλ του Σκόκο και έτσι μέσα σε 1,5 λεπτό χάθηκαν άδικα των αδίκων δύο βαθμοί, το κυριότερο όμως μια νίκη γοήτρου.
Θα κρατήσω το ότι ο Πανιώνιος των τελευταίων παιχνιδιών δίνει ελπίδες. Η ομάδα είναι καλή και με κάποιες ουσιαστικές προσθήκες μπορεί να ανέβει κατακόρυφα. Για να φτάσει η ομάδα στη σημερινή βαθμολογική θέση έγιναν πραγματικά εγκλήματα. Ο τεράστιος Τσότσαλιτς θεωρήθηκε λύση για το μέλλον. Ο εξαιρετικός Κούκετς ήταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Ο Όμο άργησε χαρακτηριστικά να βρεθεί στη θέση που του ταιριάζει με βαθμολογικές συνέπειες για την ομάδα. Το μεγαλύτερο λάθος απ’ όλα όμως ήταν η μη απόκτηση αξιόπιστου τερματοφύλακα τον Γενάρη.
Όσο λοιπόν βλέπουμε αυτά τα πράγματα, με τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον αναμένουμε τις κινήσεις του κου Κιντή.
Επόμενο παιχνίδι με τη Λάρισα, την οποία θα αντιμετωπίσουμε με πάρα πολλές ελλείψεις. Δύσκολο να περιμένω δεκαπέντε ημέρες, ακόμη δυσκολότερο όμως να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι θα κάνω τόσο καιρό να ξαναδώ από κοντά την ομάδα να αγωνίζεται.