Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Τελικά το μουστάκι είναι MUST!!!

Όταν έμαθα την είδηση της πρόσληψης του κ. Παράσχου κυριολεκτικά έπεσα από τα σύννεφα. Είναι γεγονός ότι δεν ήξερα πολλά πράγματα για 'κείνον. Αυτό που κυρίως με επηρέαζε είναι ότι δεν είχε επιδείξει συγκεκριμένες επιτυχίες, πέρα από την καλή πορεία της Χαλκηδόνας και ότι συνήθως αναλάμβανε ομάδες που βρίσκονταν λίγο πριν από την πτώση τους στη δεύτερη κατηγορία. Ουσιαστικά αυτό που δεν μπορούσα να δεχτώ ήταν το ενδεχόμενο ενός τρίτου υποβιβασμού. Δεν με χάλαγε ο Παράσχος, αλλά οι λόγοι που χρειαζόμασταν έναν προπονητή ειδικών αποστολών σε μια χρονιά που είχαμε προετοιμαστεί για μεγάλα πράγματα.

Όσο περνούσε ο καιρός ο «Οτσαλάν» άρχισε να μου προκαλεί το ενδιαφέρον. Είχα φροντίσει να πληροφορηθώ πράγματα γι αυτόν, κυρίως από οπαδούς του ΠΑΣ Γιάννενα, που κυριολεκτικά έσταζαν μέλι όταν αναφέρονταν στο πρόσωπό του.

Σταδιακά είδα έναν προπονητή που ανέβασε την ψυχολογία της ομάδας, που δοκίμασε σχήματα, που έδωσε ευκαιρίες και που τελικά πήρε από τον καθένα κυριολεκτικά το καλύτερο που μπορεί να προσφέρει.

Και πάλι όμως δεν είχα πειστεί πλήρως. Καταλάβαινα ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έπρεπε να μείνει με κάποια ιδιότητα στον Πανιώνιο, θεωρούσα όμως παρακινδυνευμένη την παραμονή του στον πάγκο επειδή πίστευα ότι θα μπορούσε εύκολα να γίνει ο "αδύναμος κρίκος" και η ομάδα να ψάχνει και του χρόνου για προπονητή μεσούσης της περιόδου.

Οι τελευταίοι όμως ενδοιασμοί μου εξαφανίστηκαν χθες. Πρώτα απ’ όλα μου άρεσε πάρα πολύ η εικόνα του αγωνιζόμενου με υποτιθέμενες ελλείψεις (ναι ο καλός Φαμπιάν και τα στημένα του Τζαβέλα είναι έλλειψη) Πανιωνίου. Μου άρεσε πολύ και η ενδεκάδα που παρέταξε και το σύστημα. Περισσότερο όμως μου άρεσε η φρεσκάδα της ομάδας.

Αυτό που μέτρησε περισσότερο όμως στη συνείδησή μου ήταν κάτι που σκέφτηκα και μάλιστα έγραψα και 'χθές.

Ο Φερέρα εξασφάλισε ένα ηγεμονικό τριετές συμβόλαιο. Θεωρώ ότι ένα τέτοιο συμβόλαιο είναι το όνειρο του κάθε προπονητή, ιδίως αυτού που εργάζεται στην Ελλάδα, καθώς ισοδυναμεί με αμέριστη εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Και τα θαύματα συνεχίστηκαν όταν ο κος Φερέρα στηρίχθηκε ανοιχτά από τον κ. Τσακίρη, όταν όλοι επιθυμούσαμε να μας αδειάσει τη γωνιά. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται πουθενά, πόσω μάλλον στην Ελλάδα. Κι όμως ο συγκεκριμένος προπονητής δεν εκτίμησε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Το ότι δεν διεκδίκησε αποζημίωση ήταν το ελάχιστο δείγμα αξιοπρέπειας απέναντι σε ανθρώπους που του έδωσαν τα πάντα.

Ο Παράσχος από την άλλη, έχοντας προφανώς υπογράψει συμβόλαιο για 6μήνες + 1 έτος δεν μας είδε αδιάφορα. Έκανε τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορούσε, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να απολυθεί ακόμη κι αν απέδιδε καλά επειδή η εμφάνιση ή το βιογραφικό του δεν προκαλούν ρίγη συγκίνησης.

Ακριβώς γι αυτό θεωρώ πλέον ότι ο Παράσχος ΠΡΕΠΕΙ να μείνει στην ομάδα. Ναι, σε αυτόν τον τίμιο και φιλότιμο άνθρωπο ο Πανιώνιος πρέπει να δώσει την ευκαιρία που ψάχνει σε ολόκληρη την καριέρα του. Όλα αυτά όμως δεν πρέπει να μείνουν στα λόγια, αλλά να στηριχθεί έμπρακτα ο Παράσχος κατά τρόπο συγκεκριμένο και να μην αποτελεί τον αδύναμο κρίκο. Αυτό ο κος Τσακίρης ξέρει να το κάνει καλά.

Στο βαθμό λοιπόν που μπορεί να ενδιαφέρει η άποψή μου, θα ήθελα να ενώσω τη φωνή μου με τις φωνές όλων των φίλων που επιθυμούν την παραμονή του κου Παράσχου στον πάγκο της ομάδας, ελπίζοντας σε καλύτερες ημέρες για την ομαδάρα μας.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Κάτι σαν ομάδα - Πανιωνάρα 1-1

Από τύχη γλίτωσε η Α.Ε.Κ την ήττα από τον πολύ καλό Πανιώνιο. Η καλή μέρα φάνηκε από την αρχή. Το σχήμα που παρέταξε ο κος Παράσχος ήταν πραγματικά φρέσκο και ενδιαφέρον. Προσπάθεια, τρέξιμο, εξαιρετική κυκλοφορία και αλληλοκάλυψη. Είναι γεγονός ότι αρκετοί από τους παίκτες μας βρέθηκαν σε καλή ημέρα, ενώ παράλληλα απουσίασαν παίκτες που κάνουν τον Πανιώνιο στατικό και προβλέψιμο. Η ομάδα μας δεν κλείστηκε και έδινε την εντύπωση ότι θα χτυπήσει το παιχνίδι με κάθε μέσο. Παίξαμε πολύ καλά, χάσαμε πολλές ευκαιρίες, είχαμε δοκάρι. Πως χάσαμε τελικά; Οι γνωστοί λόγοι. Άλλος ένας διαιτητής που όχι μόνο ανέχθηκε το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων μας αλλά δεν δίστασαι να μας γεμίσει με κάρτες κάθε χρώματος. Αποκορύφωμα η αποβολή του Ριέρα που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν κατάλαβα τους λόγους της. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε από το λάθος του Μπέλιτς στην εκτέλεση φάουλ του Σκόκο και έτσι μέσα σε 1,5 λεπτό χάθηκαν άδικα των αδίκων δύο βαθμοί, το κυριότερο όμως μια νίκη γοήτρου.
Θα κρατήσω το ότι ο Πανιώνιος των τελευταίων παιχνιδιών δίνει ελπίδες. Η ομάδα είναι καλή και με κάποιες ουσιαστικές προσθήκες μπορεί να ανέβει κατακόρυφα. Για να φτάσει η ομάδα στη σημερινή βαθμολογική θέση έγιναν πραγματικά εγκλήματα. Ο τεράστιος Τσότσαλιτς θεωρήθηκε λύση για το μέλλον. Ο εξαιρετικός Κούκετς ήταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Ο Όμο άργησε χαρακτηριστικά να βρεθεί στη θέση που του ταιριάζει με βαθμολογικές συνέπειες για την ομάδα. Το μεγαλύτερο λάθος απ’ όλα όμως ήταν η μη απόκτηση αξιόπιστου τερματοφύλακα τον Γενάρη.
Όσο λοιπόν βλέπουμε αυτά τα πράγματα, με τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον αναμένουμε τις κινήσεις του κου Κιντή.
Επόμενο παιχνίδι με τη Λάρισα, την οποία θα αντιμετωπίσουμε με πάρα πολλές ελλείψεις. Δύσκολο να περιμένω δεκαπέντε ημέρες, ακόμη δυσκολότερο όμως να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι θα κάνω τόσο καιρό να ξαναδώ από κοντά την ομάδα να αγωνίζεται.

Στον απόηχο της συνέντευξης

Δεν θα αναδημοσιεύσω τη συνέντευξη, καθώς ο Πανιώνιος Κόσμος βρίσκεται σε κυκλοφορία, αλλά μόνο θα σχολιάσω δύο σημεία.

Είναι γεγονός ότι απογοητεύτηκα πολύ από τη συγκεκριμένη συνέντευξη. Πρώτα απ’ όλα περίμενα μια παρουσίαση των θέσεων του κου Κιντή, όπως αυτές παρουσιάστηκαν σε φιλάθλους, μπλόγκερς κ.λ.π. Στη χειρότερη περίπτωση περίμενα μια αναλυτική και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, μέσω της οποίας ο μέσος Πανιώνιος θα μπορούσε να μάθει καλύτερα τον κ. Κιντή, αλλά και να πληροφορηθεί τα σχέδιά του για την ομάδα. Δεν είδαμε τίποτα από τα δύο, άρα έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ανικανοποίητοι. Σκέφτομαι ότι αν δεν είχαμε ανεβάσει την παραμικρή πληροφορία από τη συνάντηση, κανένας φίλος δεν θα είχε καταλάβει τις βασικές αρχές της διοίκησης του κ. Κιντή.

Το «ζουμί» της συνέντευξης είναι η στήλη που ο κ. Τσακίρης αναφέρεται στον Γιώργο Κιντή. Ο Πρόεδρος φαίνεται ιδιαίτερα κουρασμένος από την ενασχόλησή του με την ομάδα. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αγοραστής, επέλεξε να αναθέσει τη διοίκηση σε κάποιον που τουλάχιστον του άρεσε ο τρόπος που χειρίστηκε τα πράγματα σε κάποια άλλη ομάδα. Απογοητευτικό αλλά αληθινό.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχεία είναι η δήλωση του κ. Κιντή ότι: «Δέχτηκα την πρόταση για να αναλάβω τον Πανιώνιο, όχι γιατί έχω κάψα με το ποδόσφαιρο, αλλά γιατί πιστεύω ότι είναι μια ομάδα στην οποία μπορεί να λειτουργήσει το μοντέλο που ήθελα να εφαρμόσω στην Α.Ε.Κ».

Τη δήλωση αυτή μπορεί να την ερμηνεύσει κανείς με πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Είναι βέβαιο ότι από πολλούς φίλους θα θεωρηθεί τουλάχιστον άστοχη, γιατί θεωρητικά είναι αδύνατον να ασχοληθείς σοβαρά με ένα αντικείμενο που κατά βάση δεν σε ενδιαφέρει.

Προσωπικά δεν θα σταθώ στη διατύπωση αλλά στην ουσία της. Ο κ. Κιντής προσπαθεί να περάσει ένα σκληρό προφίλ. Αφού δεν είναι οπαδός της ομάδας, προσπαθεί να δημιουργήσει την εικόνα του απόλυτου αφεντικού και επαγγελματία. Στην πραγματικότητα προσπαθεί να επιβληθεί αλλά το κυριότερο, που είναι και ζητούμενο, να αποφορτίσει τον Πρόεδρο της ομάδας. Για άλλη μια φορά, πίσω από τις λέξεις της δήλωσης διακρίνω το ισχυρό κίνητρό του.

Ο Γιώργος Κιντής δεν είναι τόσο γνωστός γι αυτά που πέτυχε στην Α.Ε.Κ, αλλά γι’ αυτά που ήθελε να πετύχει και για τα σχέδια που είχε κάνει. Η ορθότητα των σχεδίων του δεν αποδείχθηκε στην πράξη, αλλά κυρίως λόγο της αποτυχίας του μοντέλου διοίκησης που προτιμήθηκε. Για ένα τέτοιο άνθρωπο νομίζω ότι είναι μεγάλη πρόσκληση να πετύχει σε ένα «εχθρικό» περιβάλλον, εφαρμόζοντας ένα αυστηρό σχέδιο, το οποίο όμως υποστηρίζεται από τον μοναδικό άνθρωπο στον οποίο οι περισσότεροι από εμάς δείχνουμε αμέριστη εμπιστοσύνη.

Εξακολουθώ μέχρι και σήμερα να έχω την ίδια απορία. Ο κος Κιντής ανέλαβε την ομάδα για να τη διοικήσει έχοντας ως σκοπό την επιτυχία της ή θέλει να την οργανώσει με σκοπό να διευκολυνθεί η πώλησή της; Να μην ξεχνάμε ότι ο κος Κιντής ειδικεύεται στην αγοραπωλησία εταιρειών και ότι ο Πανιώνιος αποτελείται πλέον από αρκετές (ενδιαφέρουσες) θυγατρικές εταιρείες. Ίσως βέβαια και να μην υπάρχει δίλημμα καθώς η πρόθεση για δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας, θα μπορούσε θεωρητικά να οδηγήσει σε πρόταση αγοράς της, ακόμη κι αν δεν ήταν αυτός ο πρωταρχικός στόχος της διοίκησης. Αυτό βέβαια που κάνει τη διαφορά είναι ότι στη μία περίπτωση η διοίκηση κάνει δουλειά σε βάθος, ενώ στη δεύτερη ένα μεγάλο μερεμέτι. Αυτό ο μόνος που το ξέρει είναι ο κ. Τσακίρης.

Ας υποθέσουμε ότι το σχέδιο είναι η καλύτερη διοίκηση της ομάδας και η άμεση επίτευξη αγωνιστικών στόχων μέσω της καλύτερης διαχείρισης του μπάτζετ και του ανθρώπινου δυναμικού.

Υπό το πρίσμα αυτό και πάλι ο Γιώργος Κιντής με μπερδεύει. Τα σχέδιά του (κάποια από αυτά) μιλάνε στη λογική μου. Με εντυπωσιάζει το ισχυρό κίνητρό του για επιτυχία. Από την άλλη, το γεγονός ότι έχει διατελέσει πρόεδρος της Α.Ε.Κ και προαλείφεται για Πρόεδρος του Ιστορικού μου δημιουργεί περίεργα συναισθήματα και σίγουρα μια ιδιαίτερα αρνητική, ίσως και επιθετική διάθεση. Προσωπικά θα με διευκόλυνε συναισθηματικά αν ήξερα ότι θα ήταν απλά ο ισχυρός άνδρας, χωρίς όμως να κατέχει την ίδια θέση με μυθικές μορφές της Πανιώνιας ιστορίας. Με ανθρώπους που δεν ήταν μάνατζερ, αλλά που ξεψύχησαν με τον Πανιώνιο στο μυαλό τους.

Έχω καταλάβει καλά ορισμένα πράγματα. Όταν βλέπεις τον Κωνσταντίνο Τσακίρη σίγουρα σκέφτεσαι ότι με αυτόν τον τύπο μπορώ άνετα να κάνω παρέα. Αυτό βέβαια μπορεί να ήταν και το μεγαλύτερο μειονέκτημά του. Γιατί ήταν ο ηγέτης και έπρεπε να λειτουργεί αντίστοιχα. Βλέπεις έναν άνθρωπο παθιασμένο με την ομάδα και ταυτόχρονα κουρασμένο. Από την άλλη ο Κιντής δείχνει περισσότερο τσαμπουκάς. Όχι με την ομάδα, αλλά με το project. Όσο κι αν αυτό φαίνεται στυφό, μπορεί και να είναι χρήσιμο.

Ποια θα είναι η στάση μου απέναντι στον Γιώργο Κιντή; Ειλικρινά δεν ξέρω. Θα περιμένω τις επόμενες κινήσεις του, οι οποίες θα κρίνουν αν θα ενεργοποιηθεί περισσότερο το συναίσθημα ή η λογική μου.

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

ΝΕΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Αφού η συνάντηση με τους κ. Τσακίρη και Κιντή μονοπώλησε το ενδιαφέρον, ήταν λογικό να μην ασχοληθούμε ταυτόχρονα με κάτι εξαιρετικά σοβαρό. Τα νέα εισιτήρια διαρκείας.
Θα αναφερθώ επιγραμματικά.
Αν αυτό ήταν το πρώτο δείγμα γραφής του κου Κιντή, τότε ήταν εξαιρετικά επιτυχημένο. Πολύ μελετημένος πίνακας, με τιμές για κάθε βαλάντιο, με πρόβλεψη για ασθενείς κοινωνικές ομάδες και με προνομιακή μεταχείριση των παλαιών κατόχων διαρκείας. Το κυριότερο όμως είναι ότι ο συγκεκριμένος πίνακας δόθηκε στη δημοσιότητα στην πλέον κατάλληλη χρονική στιγμή και ταυτόχρονα η έναρξη των πωλήσεων γίνεται σε διάστημα όπου ο μέσος άνθρωπος δεν έχει πολλές οικονομικές υποχρεώσεις. Ως προς όλα αυτά η δουλειά είναι εξαιρετική.
Το οικονομικο - διαφημιστικό κομμάτι όμως δεν φτάνει. Είναι γνωστό ότι ο κόσμος του Πανιωνίου αγοράζει διαρκείας μόνο όταν επιβραβεύει σοβαρή δουλειά. Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι η φετινή ήταν η δεύτερη αποτυχημένη αγωνιστικά - διοικητικά χρονιά, τότε θα ήταν λογικό να παρατηρηθεί μείωση της κίνησης των διαρκείας. Το κουμπί της επιτυχίας θα είναι κατά τη γνώμη μου σε πρώτη φάση το διοικητικό σχήμα, στο οποίο θεωρώ επιβεβλημένη την ύπαρξη προέδρου από τα σπλάχνα του συλλόγου που να μπορεί να ενώνει τον κόσμο (όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και η επιλογή προπονητή. Αν ο κόσμος πειστεί ως προς αυτά, θεωρώ ότι θα στηρίξει το εγχείρημα. Οι πιο δύσπιστοι θα χρειαστεί να περιμένουν την ολοκλήρωση των μεταγραφών ή ακόμη και τα πρώτα φιλικά.
Αφού λοιπόν όλα τα υπόλοιπα έγιναν σωστά αυτή τη φορά, ας προσέξουμε περισσότερο την προώθηση των διαρκείας. Καλύτερο διαφημιστικό σποτ σε περισσότερους ραδιοφωνικούς σταθμούς και ενδεχομένως και στην τηλεόραση. Καλύτερη προώθηση. Δημιουργία κέντρων πώλησης και σε άλλες περιοχές της Νέας Σμύρνης σε συνεργασία με το Δήμο (π.χ Κ.Α.Π.Ι). Προωθητικές ενέργειες στην πλατεία Ν. Σμύρνης και σε όμορους δήμους και πολλά άλλα. Εν ολίγοις, αυτή τη φορά κάποιος πρέπει να "τρέξει" σοβαρά το θέμα των διαρκείας. Προσωπικά θα ανανεώσω όλα τα δικά μου, χωρίς δεύτερες σκέψεις γιατί αφενός μου αρέσει πολύ η παρέα που έχουμε δημιουργήσει στη θύρα που πηγαίνω και αφετέρου η Πανιωνάρα είναι αρρώστια.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Kindis or not Kindis??? That is the question!!!

Σήμερα ήταν για ΄μένα μια Κυριακή γεμάτη από Πανιώνιο. Το μεσημέρι είχαμε τη χαρά να συναντηθούμε με τον ιδιοκτήτη της Π.Α.Ε Πανιώνιος κ. Τσακίρη και τον νέο ισχυρό άνδρα της ομάδας κ. Κιντή και να ενημερωθούμε για τα σχέδιά του.

Στη δίωρη συνάντηση ακούσαμε πολλά, ρωτήσαμε ακόμη περισσότερα τα οποία μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

Νέος ισχυρός άνδρας του Πανιωνίου θα είναι ο ο κος Κιντής, ο οποίος αναλαμβάνει την αποκλειστική ευθύνη διοίκησης και οργάνωσης της ομάδας. Ο κος Τσακίρης δεν θα εμπλακεί με το διοικητικό κομμάτι, αλλά θα αποτελεί αποκλειστικά και μόνο τον ιδιοκτήτη της ομάδας.

Πρωταρχικός στόχος της διοίκησης του κου Κιντή θα είναι η αξιοποίηση του μπάτζετ της ομάδας στον μέγιστο βαθμό. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι η Α.Ε.Κ επί των ημερών του διεκδικούσε πρωτάθλημα διαθέτοντας μπάτζετ ανάλογο με του Πανιωνίου. Συνεπώς αυτό που ενδιαφέρει είναι η αξιοποίηση του μπάτζετ για την άμεση επίτευξη αγωνιστικών στόχων.

Πρωταρχικός στόχος της διοίκησης του κου Κιντή θα είναι η δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου σκάουτιγκ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και συγκεκριμένα σε χώρες της Βαλκανικής, στην Ασία και την Αφρική, με σκοπό την ανεύρεση παικτών οι οποίοι θα αποκτώνται από τον Πανιώνιο κατόπιν εκτεταμένων δοκιμών.

Ο Πανιώνιος θα εξακολουθήσει να είναι ομάδα με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας, οι νεαροί παίκτες όμως θα συνεπικουρούνται από τρεις- τέσσερεις παίκτες με ισχυρή προσωπικότητα και μεγάλη εμπειρία. Άρα ο απώτερος σκοπός θα είναι η άμεση ανάδειξη νεαρών παικτών και ασφαλώς η επωφελής πώλησή τους.

Ένα δεύτερο μεγάλο στοίχημα της νέας διοίκησης θα είναι η προσέλκυση κόσμου με κάθε τρόπο. Το σχέδιο αυτό έχει τρία σκέλη: α) επιστροφή της οικογένειας και διατήρηση του υψηλού αριθμού κατόχων διαρκείας μέσω προνομιακής τιμολόγησης τους, β) προσέλκυση νέων φιλάθλων κυρίως από τον χώρο των οικονομικών μεταναστών και γ) επιστροφή φιλάθλων της ομάδας, οι οποίοι θα πειστούν από την αγωνιστική της εικόνα.

Συν: Ο κος Κιντής είναι σαφέστατα ένας έξυπνος άνθρωπος και τεχνοκράτης. Έχει ισχυρότατο κίνητρο για να πετύχει. Συγκεκριμένα: ο κος Κιντής είναι γνωστός για όσα πέτυχε στην Α.Ε.Κ με κυριότερο την υπαγωγή στο άρθρο 44, κυρίως όμως είναι γνωστός για όσα πρότεινε και δεν πραγματοποιήθηκαν. Έχοντας την αμέριστη στήριξη του κου Τσακίρη, θα έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει τα σχέδιά του στον Πανιώνιο, τα οποία συνοψίζονται στην απεμπλοκή της ομάδας από τους μάνατζερ, στην ανάπτυξη δικτύου σκάουτιγκ, στην άμεση ανάδειξη παικτών και επίτευξη συγκεκριμένων αγωνιστικών στόχων και στην πώληση με κέρδος των παικτών που θα αναδεικνύουμε. Αφού ο στόχος δεν είναι κυρίως οικονομικός αλλά εξίσου οικονομικός και αγωνιστικός, η παρουσία του θα είναι ή μαύρο ή άσπρο. Ή επιτυχία ή αποτυχία. Για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία του Πανιωνίου θα υπάρχει συγκεκριμένο πρόσωπο το οποίο θα αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη επιτυχίας ή αποτυχίας του εγχειρήματος, όντας υπεύθυνο ουσιαστικά για τα πάντα. Δεν προβάλει δικαιολογίες, ουσιαστικά δεν ζητά πίστωση χρόνου και επιθυμεί να κρίνεται αποκλειστικά με επαγγελματικά κριτήρια. Τέρμα λοιπόν οι ευσυνείδητοι ερασιτέχνες. Αυτό μου κάνει.

Πλην: Ο κος Κιντής θα είναι η κορυφή της διοικητικής πυραμίδας, τον οποία επέλεξε ο κος Τσακίρης λόγω ικανοτήτων που του αναγνωρίζει και όχι λόγω Πανιώνιας φίλαθλης ιδιότητας. Άρα κατ’ αρχήν οι άνθρωποι αυτοί δεν θα είναι εξ αρχής συμπαθείς. Στην ομάδα λοιπόν θα υπάρχει ένα τεχνοκρατικό διοικητικό τιμ, όχι όμως εμβληματική μορφή που θα μπορεί να ενώσει και να εμπνεύσει τον κόσμο. Θα στερηθούμε δηλαδή αυτό που έκανε ο κος Τσακίρης μέχρι και σήμερα. Να ενώνει τον κόσμο, ακόμη και μέσα από τα λάθη του.

Το διοικητικό μοντέλο δείχνει να είναι απόλυτα προσωποκεντρικό. Σε περίπτωση αποτυχίας του και απομάκρυνσής του θα υπάρχει η πιθανότητα αποδόμησης του συνόλου του διοικητικού σχήματος, γεγονός ιδιαίτερα ανησυχητικό.
Η ομάδα θα αποτελείται από νεαρούς αθλητές, προφανώς χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία του πρωταθλήματος ή της κατηγορίας οι οποίοι θα συνεπικουρούνται από μετρημένους ποδοσφαιριστές υψηλής αξίας και εμπειρίας. Επειδή βέβαια κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει για την επιτυχία των συγκεκριμένων έμπειρων παικτών, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αγωνιστικής κατάρρευσης των νεαρών παικτών.
Θα επιχειρηθεί η δημιουργία δικτύου σκάουτιγκ σε Αφρικανικές, Βαλκανικές και Ασιατικές χώρες. Δεν κατάλαβα βέβαια εάν στις χώρες αυτές έχουμε ήδη βρει αξιόλογους συνεργάτες – σκάουτερ. Μακάρι να πετύχει το σχέδιο αυτό, προσωπικά μου φάνηκε πρόχειρο.
Δεν άκουσα (η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν ρωτήσαμε κιόλας) για τον τρόπο αξιοποίησης των τμημάτων υποδομής του Πανιωνίου.

Δεν πήραμε συγκεκριμένες απαντήσεις σε αρκετά θέματα. Τα κυριότερα ήταν: το όνομα του προπονητή της νέας σεζόν ( ή η εθνικότητά του), τα πρόσωπα τα οποία θα αποτελέσουν το νέο διοικητικό σχήμα (θα ανακοινωθούν όμως κατά την επίσημη παρουσίαση), τον τρόπο και χρόνο είσπραξης των απαιτήσεών που διατηρούμε εις βάρος της Α.Ε.Κ από τις μεταγραφές Τζιμπουρ και Μάκου.

Συμπέρασμα: Είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός ως προς τις πιθανότητες επιτυχίας του εγχειρήματος. Ο κος Κιντής δείχνει να έχει συγκεκριμένο πλάνο και επιθυμεί να κινηθεί σε απόλυτα επαγγελματικούς ρυθμούς. Αυτό κατ’ αρχήν είναι θετικό. Το πλάνο του βέβαια σε κάποιο βαθμό μου φαίνεται υπερφιλόδοξο και με αρκετά μεγάλο ποσοστό ρίσκου. Μου θυμίζει κάπως το εγχείρημα Ρεκόμπα, αλλά σε διοικητικό επίπεδο. Αμφιβάλω αν θα στηριχθεί από τον κόσμο αν δεν παρουσιάσει άμεσα αγωνιστικά αποτελέσματα. Επιπλέον το γεγονός ότι θα αποτελεί τον μόνιμο κυματοθραύστη του κου Τσακίρη, θεωρώ ότι θα τον φθείρει ταχύτατα. Ιδίως το κομμάτι της ανάπτυξης δικτύου σκάουτιγκ σε Αφρική και Ασία που φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό. Όσο συμπαθής και τεχνοκράτης κι αν είναι ο κος Κιντής δεν παύει να έχει διατελέσει πρόεδρος της Α.Ε.Κ, γεγονός που σίγουρα δημιουργεί έντονη αμηχανία σε όλους. Η αμηχανία θα μεγαλώσει, ιδίως αν ο κος Κιντής επιλέξει πρόσωπα με τα οποία είχε συνεργαστεί στην Α.Ε.Κ. Ακριβώς επειδή ο κος Κιντής ευαγγελίζεται την διοικητική αναδιάρθρωση της ομάδας θα πρέπει να αποδείξει τα όσα λέει (σε μεγάλο βαθμό) σε ένα εξαιρετικά σύντομο διάστημα, το οποίο αρχίζει από την ανάληψη της διοίκησης και ολοκληρώνεται με την ολοκλήρωση των μεταγραφών. Σε αυτό το διάστημα θα δούμε την διοικητική διάρθρωση, τις επιλογές συνεργατών και προπονητή, τον τρόπο προώθησης των διαρκείας, τις μεταγραφές και την προετοιμασία της ομάδας. Συνεπώς είτε το θέλει είτε όχι δεν θα έχει την πολυτέλεια περιόδου χάριτος. Του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία, τον στηρίζω γιατί αποτελεί επιλογή του κου Τσακίρη στον οποίο έχω εμπιστοσύνη και περιμένω άμεσα αποτελέσματα. Αυτό που με φοβίζει βέβαια είναι ότι ο κος Κιντής είτε θα θεωρηθεί απόλυτα επιτυχημένος και θα του «συγχωρηθούν» τα πάντα, είτε θα θεωρηθεί αποτυχημένος και θα καταρρεύσει εν μέσω γενικής κατακραυγής.

Υ.γ
Σε δεύτερο πλάνο πέρασε στα μάτια μου η ισοπαλία με τον Άρη. Είναι γεγονός ότι στο πρώτο ημίχρονο είδαμε έναν καλό Πανιώνιο, που έχασε ευκαιρίες, που αδικούνταν από το σκορ αν και εν τέλει αποτελεσματικός. Να είναι καλά αυτός που μας πρότεινε τον Τσότσαλιτς.
Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη τη στιγμή που ο λατρεμένος Ντάριο φόρεσε τη φανέλα της ομάδας και φίλησε το σήμα. Μεγάλος παίκτης, μεγάλο ήθος.

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

H ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



Δεν με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες αλλά η ουσία. Όποιος έχει διάθεση να εργαστεί για τον Πανιώνιο και να τον βοηθήσει είναι καλοδεχούμενος. Απαραίτητες προϋποθέσεις: να είναι απόλυτα εξειδικευμένος στο αντικείμενο του, να αμείβεται ικανοποιητικά, να εργάζεται σκληρά μακριά από τα στεγανά και τα μικροσυμφέροντα που μας κρατούν πίσω και παράλληλα να κρίνεται αυστηρά για την προσφορά του στην επίτευξη συγκεκριμένων, προκαθορισμένων και γνωστών σε όλους στόχων.Αν η όποια συνεργασία μπορεί να οδηγήσει και σε αποδυνάμωση άμεσων ανταγωνιστών μας, τότε το πλάνο είναι ιδανικό.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ακαδημίες

Χθες, σε σχόλια στο ραδιόφωνο για το παιχνίδι με τον Πανθρακικό, ένας δημοσιογράφος, αφού έπλεξε το εγκώμιο του Τζαβέλα, ανέφερε ότι ο παίκτης μας αγωνιζονταν στην Κέρκυρα ως εξτρέμ (!!!), ότι αποκτήθηκε για να καλύψει το κενό του Σπυρόπουλου, πράγμα που ασφαλώς κατάφερε και ότι προέρχεται από τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού.

Εκείνη την ώρα δεν έδωσα μεγάλη σημασία στην είδηση. Αργότερα όμως μπήκα σε κάποιες σκέψεις. Αν πάρουμε το συγκεκριμένο παράδειγμα, ποιος ο λόγος να φεύγει ένας παίκτης από τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού (άραγε σε ποια θέση έπαιζε;), να αγωνίζεται στην Κέρκυρα ως εξτρέμ και να αναδεικνύεται στον Πανιώνιο ως αριστερό χαφ καταφέρνοντας να κληθεί στην Εθνική αλλά και να προσελκύσει το ενδιαφέρον άλλων ομάδων στις οποίες ίσως να περιλαμβάνεται και ο Παναθηναϊκός; Ποιος είναι ο τρόπος τελικά που λειτουργούν οι Ακαδημίες στην Ελλάδα; Ποιος τελικά αξιολογεί όλα αυτά τα παιδιά;Μήπως τελικά όλα είναι θέμα τύχης και συγκυριών;

Κατάλαβα λοιπόν ότι μάλλον δεν γίνεται σοβαρός σχεδιασμός σε καμία Ακαδημία. Τα πράγματα λειτουργούν στην τύχη. Αθλούνται κάποια παιδάκια, τα οποία, κατόπιν κάποιας σχετικής αξιολόγησης και με τα χρόνια, προωθούνται σε διάφορα τμήματα της ομάδας, καταλήγουν στην ομάδα Κ21 και εκεί κάποιοι, υπό κάποιες συνθήκες, αποκτούν επαγγελματικό συμβόλαιο στην ίδια ομάδα και τις περισσότερες φορές χάνονται, ενώ οι υπόλοιποι προωθούνται σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών.Μέχρι εκείνο το σημείο μπορεί να μην έχει παγιωθεί η θέση του παίκτη, άρα να μην την ξέρει σε βάθος. Πως λοιπόν μπορεί να ενταχθεί με επιτυχία στην πρώτη ομάδα;

Αν λοιπόν ο Παναθηναϊκός δεν αξιολόγησε σωστά τον Τζαβέλλα αλλά αναγκάστηκε να δαπανήσει 2,0 εκ ευρώ για τον Σπυρόπουλο, αυτό σημαίνει ότι ξόδεψε άσκοπα ένα τεράστιο ποσό για θέση στην οποία ήταν καλυμμένος. Θα μου πεις, είχε δείξει ο Τζαβέλλας αυτά τα στοιχεία από εκείνη την ηλικία; Μα αυτή δεν είναι η δουλειά των προπονητών και των λοιπών στελεχών σε ομάδες υποδομής;

Ότι λοιπόν ισχύει στις άλλες ομάδες είναι προφανές ότι ισχύει και στη δική μας. Παράγουμε παίκτες (προφανώς σε όποια θέση κάτσει κάθε φορά) ή αποκτούμε από μικρές ομάδες, οι οποίοι μπορεί να έχουν κάποιο ταλέντο, αλλά δεν έχουν σπουδαίες αγωνιστικές παραστάσεις, δεν ξέρουν καν σε ποια θέση παίζουν αλλά και τα μυστικά της και για τον λόγο αυτό δεν μπορούν να προωθηθούν με επιτυχία στην πρώτη ομάδα.Αυτό μας οδηγεί σε μεταγραφές, άρα σε ρίσκο και σε έξοδα.

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι μόνο πόσοι παίκτες μας προωθήθηκαν από την μικρή στην πρώτη ομάδα, αλλά και πόσους παίκτες ενδεχομένως χάσαμε λόγω κακής αξιολόγησης.Επιπλέον είναι σημαντικό να ξέρουμε αν οι παίκτες των μικρών μας ομάδων ξέρουν τη θέση τους και τα μυστικά της. Αφού ακόμη και παίκτες της μεγάλης ομάδας έπαιζαν σε λάθος θέση, φανταστείτε τι γίνεται με τα πιτσιρίκια.

Από τον Πανιώνιο έχουν περάσει τεράστια πηγαία ταλέντα. Αυτά δεν δημιουργούνται αλλά αναδεικνύονται και βελτιώνονται σε επί μέρους χαρακτηριστικά. Το ότι δεν έχουμε αναδείξει άλλο τεράστιο ταλέντο μετά τον Σαραβάκο είναι γεγονός, αλλά μάλλον έχει να κάνει και με τη γενικότερη κατάσταση του Ελληνικού ποδοσφαίρου και ίσως είναι και θέμα τύχης (ίσως όμως και όχι). Το ζήτημα είναι ότι στο διάστημα αυτό δεν έχουμε παρουσιάσει από τα σπλάχνα μας ρολίστες παίκτες. Αυτοί ασφαλώς και δεν γεννιούνται αλλά δημιουργούνται και αξιολογούνται. Εκεί είναι λοιπόν το θέμα. Ότι δεν έχουμε κατορθώσει να δημιουργήσουμε ένα κορμό Πανιώνιων παικτών, οι οποίοι να συνεπικουρούνται από τις μεταγραφές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.Απόδειξη; Πόσοι παίκτες της σημερινής ομάδας (απ' αυτούς που παίζουν προέρχονται από τις Ακαδημίες; Μόνο ο Κοντοές). Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις δεξί μπακ, κεντρικούς αμυντικούς, αμυντικά χαφ και τερματοφύλακες;Αν εξαιρέσει κανείς τους τερματοφύλακες, οι υπόλοιπες από αυτές τις θέσεις δεν απαιτούν το τεράστιο ποδοσφαιρικό ταλέντο, αλλά απλή αξιοποίηση κάποιων χαρακτηριστικών του παίκτη. Άρα καθαρά δουλειά Ακαδημίας.

Τεράστιο θέμα, η λύση του οποίοι απαιτεί εξειδικευμένα στελέχη σε καίριες θέσεις και εξαντλητική αξιολόγηση κάθε παιδιού της ομάδας. Για να καταδείξω ότι τα πράγματα δεν λειτουργούν καλά στην Ελλάδα, έχω να παρουσιάσω το παράδειγμα του Σαμαρά και του Χούτου, οι οποίοι είναι βέβαιο ότι είχαν ποδοσφαιρικό ταλέντο, αναδείχθηκαν όμως από τις ακαδημίες ξένων ομάδων, προφανώς γιατί οι άνθρωποι εκεί έχουν και την εμπειρία και την τεχνογνωσία να αξιολογούν και να βελτιώνουν τα ταλέντα και τελικά να παράγουν παίκτες και μάλιστα σε θέσεις όπου έχουν ανάγκη.

Στα πλαίσια της ανάδειξης των παικτών μας, πραγματικά δεν θα ήταν κακή ιδέα ο δανεισμός κάποιων από αυτούς σε άλλες ομάδες (π.χ σε ομάδα του Κυπριακού Πρωταθλήματος όπου θα είχαν τη δυνατότητα να αγωνιστούν σε πρωτάθλημα πρώτης εθνικής) για να αποκτήσουν αγωνιστικές παραστάσεις πριν από την αναβάθμισή τους στην πρώτη ομάδα.

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

ΣΚΟΡΠΙΑ

Μια που δεν έχουμε νέα ας ασχοληθούμε σε πρώτο βαθμό με το παιχνίδι της Κυριακής με τον Πανθρακικό. Προχθεσινά δημοσιεύματα ανέφεραν ότι θα έχουμε στη διάθεσή μας τους Γιόνσον και Νικολάου. Οι ειδήσεις αυτές ασφαλώς και είναι πολύ καλές μια που μιλάμε για πολύ χρήσιμους παίκτες για την ομάδα μας. Διάβασα επίσης ότι οι Καστελιονε και Εστογιανώφ συνεχίζουν το πρόγραμμα αποθεραπείας τους. Βέβαια μέσα στην εβδομάδα υπήρξαν κάποια δημοσιεύματα, τα οποία ανέφεραν ότι ο Εστογιανώφ έλαβε άδεια μετάβασης στη χώρα του, στην οποία υποτίθεται ότι ήδη βρίσκεται, συνεχίζοντας μάλιστα εκεί το πρόγραμμα αποθεραπείας, σε συνεννόηση βέβαια με το ιατρικό επιτελείο της ομάδας μας.

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, αναφέρουν ότι ο κος Τσακίρης συνεχίζει τις επαφές του με στόχο την διοικητική αναδιάρθρωση της ομάδας. Αυτή είναι μια είδηση που σίγουρα χαροποιεί τους φίλους της ομάδας μας. Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο λάθος της διοίκησης του κου Τσακίρη μέχρι σήμερα ήταν ότι δεν είχαν τεθεί τα πάντα σε αμιγώς επαγγελματική βάση. Ναι ο Πανιώνιος είναι οικογένεια, ναι υπάρχουν φίλοι και άνθρωποι εμπιστοσύνης, ναι γενικά πρέπει να στηριζόμαστε σε ανθρώπους που έχουν πονέσει τον σύλλογο, αλλά όλα αυτά μόνο όταν ο σύλλογος ωφελείται. Για να μπορούμε να χαιρόμαστε και να καμαρώνουμε την ομάδα στο δίωρο που την παρακολουθούμε, πρέπει να υπάρχουν εξειδικευμένοι επαγγελματίες και γνώστες του αντικειμένου, οι οποίοι να δουλεύουν πολλές ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα. Εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν τα στελέχη αυτά υποστηρίζουν ή έχουν εργαστεί στο παρελθόν σε άλλη ομάδα. Είναι υποκριτικό να έχει κανείς σε περιβάλλον επαγγελματικού αθλητισμού τέτοια κολλήματα, γιατί παραβλέπει ότι οι περισσότεροι παίκτες της ομάδας μας, μπορεί και να μην είναι Πανιώνιοι (ή να μην ήταν πάντα), χωρίς όμως αυτό να αποτέλεσε πρόβλημα ή εμπόδιο στο να προσφέρουν. Ότι ισχύει για τους παίκτες ισχύει και για τα στελέχη.

Επειδή όταν μία ομάδα αναπτύσσεται είναι λογικό αυτό να γίνεται εις βάρος κάποιας άλλης, θα ήθελα πολύ στη δική μας περίπτωση αυτό να συμβεί εις βάρος της Α.Ε.Κ, με την οποία έχουμε το ίδιο target group «πελατών». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι πάντα ο πρώτος στόχος της Α.Ε.Κ ήταν η αποδυνάμωση της ομάδας μας, ακριβώς επειδή είχαν καταλάβει από παλιά ότι η ισχυροποίηση του Πανιωνίου θα γίνονταν εις βάρος της δικής τους ομάδας.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Είμαστε όλοι κοντά σου.

Όταν δημιουργείς μια σχέση φιλίας, ακόμη κι όταν η αρχική γνωριμία είναι διαδικτυακή, είσαι εκεί και για τα εύκολα και για τα παγκόσμια και για τα δύσκολα.
Όσοι έχουμε χάσει κάποιο στενό συγγενικό πρόσωπο, ανεξαρτήτως της ηλικίας του,ξέρουμε πόσο δύσκολη κατάσταση είναι.
Τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι φίλοι του blog θα θέλαμε να συμπαρασταθούμε στον πολύ καλό μας φίλο και εξαιρετικό άνθρωπο Griniaris στις δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζει ύστερα από το θάνατο του πατέρα του.
Ειλικρινά, καλέ μου φίλε Παναγιώτη, λυπήθηκα πολύ. Θα είμαστε όλοι κοντά σου για ό,τι χρειαστείς και όταν νοιώσεις έτοιμος.
Η σελίδα, πέρα από μηνύματα συμπαράστασης στον φίλο μας, δεν θα δεχθεί, για 24 ώρες από τώρα, οποιοδήποτε άλλο μήνυμα για το οποιοδήποτε θέμα.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

"Δεν είμαι καλός Πρόεδρος". Είσαι, αλλά σπαταλιέσαι...

Η συνέντευξη του μεγαλομετόχου και Προέδρου της Π.Α.Ε Πανιώνιος κου Κωνσταντίνου Τσακίρη, όπως δημοσιεύθηκε στο Βήμα

- Αν μη τι άλλο, με την προτροπή σας να αποχωρήσουν οι «μεγάλοι» από τη Σούπερ Λίγκα προκαλέσατε αρκετές συζητήσεις για τα διαιτητικά λάθη υπέρ των ομάδων του τέως ΠΟΚ. Εχετε μετανιώσει για κάτι;


«Η αντίδρασή μου την περασμένη Κυριακή δεν χαρακτηρίζεται από ψυχραιμία. Ηταν εν βρασμώ. Επρεπε να χρησιμοποιήσω διαφορετικό λόγο και ίσως χαμηλότερο τόνο, ωστόσο εκπροσωπούσα την αγανάκτηση του μέσου φίλου του Πανιωνίου. Δεν ήξερα καν ότι με αντίστοιχες άδικες αποφάσεις είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός τον Ατρόμητο και η ΑΕΚ τον Εργοτέλη. Βέβαια, το γεγονός ότι όποιον ουδέτερο και να ρωτήσετε θα σας πει ότι συμφωνεί στην τοποθέτησή μου δείχνει την απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου την τελευταία 20ετία στα μάτια του έλληνα φιλάθλου. Στον Πανιώνιο υπάρχει η ιδιαιτερότητα ότι ο οπαδός του δεν είναι απομονωμένος. Δεν βρίσκεται στην επαρχία, όπου μια ήττα, μια κακή εμφάνιση, ένα διαιτητικό “έγκλημα” θα ξεχαστεί αμέσως. Εμείς συμβιώνουμε με το ΠΟΚ και τις τελευταίες δεκαετίες δεν μας αφήνουν να σηκώσουμε κεφάλι, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Δεχόμαστε όλοι σφαλιάρες από το πρωί ως το βράδυ, τα παιδιά μας στο σχολείο, εμείς στο καφενείο. Ζούμε καθημερινά με αυτό το πρόβλημα».

- Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσει κάποια μικρομεσαία ομάδα το ΠΟΚ;

«Τομόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι καλή ομάδα. Στην τελική γραμμή παίζουμε ποδόσφαιρο. Και αυτό με ενόχλησε από τον Πανιώνιο την περασμένη Κυριακή. Εντάξει, δεχτήκαμε ένα γκολ από ανύπαρκτο πέναλτι, ωστόσο ως εκείνη τη στιγμή ελέγχαμε το ματς. Θα ήθελα να είχαμε την ίδια αντίδραση και μετά το γκολ, αντί να καταρρεύσουμε. Εκεί χρειάζεται μια ομάδα με ψυχική αντοχή, να μπορεί να ξεπερνά τέτοιες δυσκολίες. Από τη διαιτησία σε φυσιολογικές συνθήκες κερδίζεις ή χάνεις το πολύ οκτώ βαθμούς. Ε, φτιάξε μια ομάδα που θα σου δίνει αυτούς τους έξτρα βαθμούς. Αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος και αυτόν πρέπει να ακολουθήσουμε. Η εύκολη και σαφώς πιο οικονομική λύση δεν ταιριάζει στην ηθική μου και του Πανιωνίου. Υπάρχει μια γραμμή που δεν την περνάμε».

- Γιατί δεν συνασπίζονται όλοι οι μικρομεσαίοι σύλλογοι για να αντιμετωπίσουν τα... θηρία; «Αυτό που αποδεικνύεται διαχρονικά είναι ότι δεν το θέλουμε. Αν το θέλαμε πραγματικά, θα είχε γίνει ήδη. Δυστυχώς, η κοινή πρακτική είναι η τήρηση στάσης αναμονής για να φανεί ποιος από τους ισχυρούς επικρατεί, ώστε να ανέβουν στο άρμα του. Δυστυχώς, ενώ είχαμε φτάσει σε ένα σημείο να θεωρούμε παρελθόν την “παράγκα” και τα εγκλήματα που έγιναν, παρατηρώ ότι σιγά σιγά το ελληνικό ποδόσφαιρο επιστρέφει σε μια αντίστοιχα μαύρη εποχή. Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι δεν με πείθουν ούτε οι μεγάλοι όταν φωνάζουν. Αυτό που πιστεύω είναι ότι δεν φωνάζουν για κάθαρση αλλά για να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Και βέβαια το πρόβλημα είμαστε εμείς και κανείς άλλος. Οι παράγοντες είναι εκείνοι που έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες, αφού φωνάζουμε μόνο όταν χάνουμε ένα ματς».

- Η συναίνεση των τελευταίων ετών στη Σούπερ Λίγκα έχει εξαφανιστεί;

«Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο δυσπιστία. Γίνεται η... χαρτογράφηση των συνόρων, αφού υπάρχουν πλέον εμφανή στρατόπεδα. Και βέβαια τα πάντα γίνονται προς όφελος των μεγάλων, όπως για παράδειγμα η μοιρασιά των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, η μη κλιμακωτή επιβολή προστίμων για το ίδιο παράπτωμα. Αλλη επίπτωση έχουν τα 8.000 ευρώ για τον Πανιώνιο που εισέπραξε 40.000 ευρώ στο ματς με τον Παναθηναϊκό και άλλη στον ΠΑΟΚ που εισέπραξε 300.000 ευρώ στο ματς με τον ίδιο αντίπαλο. Η πρότασή μου είναι να υπάρξει κλιμάκωση και των προστίμων, αντίστοιχη με αυτή των εσόδων».

- Πώς βλέπετε το άμεσο μέλλον του Πανιωνίου;

«Ελπίζω από την εξέδρα και χωρίς το σημερινό άγχος... Δεν είμαι καλός πρόεδρος. Το μόνο που μπορώ να προσφέρω είναι οικονομική στήριξη. Και ενδεχομένως ένα σοβαρό προφίλ, αν και εφέτος το έχω διαλύσει...

Ισως επειδή ξέρω ότι θα είναι η τελευταία μου χρονιά. Θέλω να περιοριστεί ο ρόλος μου στο πόσα χρήματα βάζω. Αντί να είμαι πρόεδρος με ευθύνες θα ήθελα να με λένε... ευεργέτη (γέλια)».

- Καταλήξατε δηλαδήσε συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης;

«Προφανώς το εγχείρημα με πρόεδρο που πάνω απ΄ όλα να είναι Πανιώνιος έχει ελαττώματα. Πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό. Οταν ψάχνεις ανθρώπους ικανούς οι οποίοι ντε και καλά να υποστηρίζουν τον Πανιώνιο, περιορίζεις τους υποψηφίους στο 1%. Γι΄ αυτό νιώθω ότι πρέπει να κοιτάξουμε προς άλλη κατεύθυνση αναζητώντας τον ικανότερο κυβερνήτη της ομάδας. Χρειαζόμαστε επαγγελματικό κυνισμό. Να λειτουργήσει κάποιος τον Πανιώνιο ως εταιρεία. Χορτάσαμε από ρομαντισμό. Στο τέλος της ημέρας αυτό που θέλει ο κάθε φίλος της ομάδας είναι το αποτέλεσμα. Οπότε από τη νέα περίοδο θα λειτουργήσουμε εντελώς επαγγελματικά στο μάνατζμεντ. Και εκείνος που θα “τρέχει” την ομάδα θα πληρώνεται και αναλόγως. Σαν να εργάζεται σε μια εταιρεία με τζίρο 15 εκατ. ευρώ και όχι σαν υπάλληλος σε περίπτερο, όπως συμβαίνει τώρα».

Η Εθνική Ελλάδος άνοιξε μια χαραμάδα

- Το προπονητικό κέντρο λειτουργεί για δεύτερο χρόνο. Νιώθετε ήδη τη διαφορά στη λειτουργία του συλλόγου;

«Εχουμε εντοπίσει αρκετές παραλείψεις και λάθη. Οι εγκαταστάσεις υπάρχουν, ταλέντα από την επικράτεια φιλοξενούνται ήδη, πρόοδος υπάρχει, ωστόσο διαπιστώσαμε ότι δεν έχουμε φροντίσει να προπονούνται και ατομικά οι ανερχόμενοι ποδοσφαιριστές. Αυτό θα αλλάξει από τη νέα περίοδο. Θα ακολουθήσουμε το μοντέλο που προωθείται και στις γαλλικές ομάδες, όπως η Λιλ, έχοντας μια σούπερ δεύτερη ομάδα με παίκτες ηλικίας 14-18 ετών, πάνω στους οποίους θα δουλεύουμε. Για την οικονομική υγεία του Πανιωνίου είναι επίσης πολύ σημαντική εξέλιξη το γεγονός ότι άνοιξε μια χαραμάδα στην Εθνική Ελλάδος και κατ΄ επέκταση της ευρωπαϊκής αγοράς για τους ποδοσφαιριστές μας».

- Το επόμενο βήμα είναι η κατασκευή νέου γηπέδου στη Νέα Σμύρνη;

«Αυτό είναι και το απαραίτητο συστατικό για να μπορεί ένας σύλλογος να στέκεται στα πόδια του χωρίς να χρειάζεται κανέναν Τσακίρη. Τα πρώτα 15 χρόνια τα έσοδα θα πηγαίνουν κατά κύριο λόγο στην αποπληρωμή δανείων, ωστόσο από ένα σημείο και μετά ο Πανιώνιος θα μπορέσει να γιγαντωθεί. Το σχέδιο προχωρεί σε αρκετά γρήγορους ρυθμούς και σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις».

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Πανιώνιος - Ξάνθη 3-0

Για πρώτη φορά φέτος είδαμε μπαλίτσα από την ομάδα στη Ν. Σμύρνη. Κάλλιο αργά παρά ποτέ βέβαια. Ο κος Παράσχος μας εξέπληξε όλους με τις επιλογές του. Ανακάτεψε την τράπουλα, άλλαξε θέσεις και παρουσίασε ένα σχήμα, το οποίο ενώ εκ πρώτης όψεως φαίνονταν εντελώς πειραματικό, εντούτοις στην πράξη δούλευε σωστά. Ο προπονητής της ομάδας έκανε το αυτονόητο. Στα πέντε παιχνίδια που έχει στον πάγκο προσπάθησε, δοκίμασε, πειραματίστηκε. Έκανε δηλαδή ότι δεν είχε προσπαθήσει ο κος Φερέρα σε όλο το διάστημα της παρουσίας του. Γιατί ακόμη και στα φιλικά ο Βέλγος παρουσίαζε σχεδόν την ίδια ομάδα, με σχεδόν το ίδιο σύστημα και τρόπο ανάπτυξης. Άρα μέχρι αυτό το σημείο οφείλουμε να είμαστε ικανοποιημένοι από την διαχείριση της ομάδας από τον κο Παράσχο.

Χάρη στους πειραματισμούς του ανακαλύψαμε ότι ο Κούκετς είναι ένας εξαιρετικός παίκτης και ο Τσότσαλιτς παίκτης ουσίας.

Πέρα από τα γκολ και τη νίκη, μου άρεσε η εμφάνιση της ομάδας, η άνεση που έβγαζε και οι πολλοί και καλοί συνδυασμοί. Όταν έχεις όλα αυτά είναι λογικό να φτάσεις στη νίκη, ιδίως όταν η αντίπαλη ομάδα δεν παίζει ταμπουρωμένη στα μετόπισθεν.

Αν θα μπορούσα να δώσω το βραβείο του καλύτερου παίκτη θα δυσκολευόμουν. Πρώτη επιλογή θα είχα τους Όμο και Τσότσαλιτς και αμέσως μετά θα διάλεγα τον Κούκετς και τον ήδη τιμημένο με το βραβείο της Pepsi Γιώργο Τζαβέλλα.

Χαμόγελα λοιπόν και αισιοδοξία για τη συνέχεια. Πόσο όμορφη είναι η Κυριακή, όταν η ομάδα πηγαίνει καλά!!!

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Μπράβο Αρχηγέ!

«Την Πέμπτη 4 Μαρτίου, κατα τη διάρκεια της προπόνησης της ομάδας μου συνέβη ένα επεισόδιο με τον Σίτο Ριέρα.
Θέλω να δηλώσω ότι ήταν μια λάθος συμπεριφορά που δεν με αντιπροσωπεύει ούτε ως άνθρωπο ούτε ως επαγγελματία ποδοσφαιριστή, πολύ δε περισσότερο ως αρχηγό της ομάδας μου. Ζητώ συγγνώμη από τη διοίκηση, τον προπονητή, τους συμπαίκτες μου και τον κόσμο της ομάδας για την αναστάτωση που δημιούργησα.
Η πολύχρονη παρουσία μου στην ομάδα δείχνει το σεβασμό και την αγάπη που έχω για τον Πανιώνιο και τους ανθρώπους του συλλόγου πού με εμπιστεύονται. Στόχος μου είναι να επιστρέψω άμεσα στις υποχρεώσεις της ομάδος μου και να προσφέρω ότι περισσότερο μπορώ στον Πανιώνιο.
Λυπάμαι ειλικρινά που δεν θα μπορέσω να ενισχύσω την ομάδα μου στο κρίσιμο παιχνίδι με την Skoda Ξάνθη αλλά θα βρίσκομαι ολόψυχα κοντά στους συμπαίκτες μου στην προσπάθεια για τη νίκη».

Σχόλιο: Μετά και από τη δήλωση του αρχηγού, μήπως φαντάζει υπερβολική η τιμωρία του, ενόψει μάλιστα και του κρίσιμου παιχνιδιού;

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Φέρτε Prozac- Η συνέντευξη του Τζιμπουρ στην gazzetta


Σχετικά με τα λάθη που έκανε η φετινή ΑΕΚ: «Πολλά πράγματα. Στο πρωτάθλημα παίζουν ρόλο οι λεπτομέρειες κι εμείς κάναμε μεγάλα λάθη. Με αυτό που θα πω, κάποιοι θα με περάσουν για τρελό, αλλά η ΑΕΚ φέτος ήταν έτοιμη να κερδίσει το πρωτάθλημα. Άλλωστε το αποδείξαμε, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό και φέρνοντας «Χ» με τον ΠΑΟ εκτός έδρας».

Μιλώντας για την καλύτερη ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε ποτέ: «Στον Πανιώνιο. Εκεί ένιωσα ποδοσφαιριστής περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, στην Ελλάδα. Ο Λίνεν και οι δύο βοηθοί του ήταν σπουδαίοι άνθρωποι. Ο Πανιώνιος, τότε, δεν πήγαινε καλά και καταφέραμε να τον ανεβάσουμε επίπεδο. Οι μεγάλες ομάδες μας φοβούνταν και είναι ωραίο να πετυχαίνεις κάτι τέτοιο όταν είσαι αουτσάιντερ».

Αναφορικά με τον χαρακτήρα του: «Έχω δυνατό χαρακτήρα, αλλά όταν μου φέρονται καλά, σέβομαι και είμαι σωστός. Αν κάποιος πάει να μου κάνει κακό, αντιδρώ κατάλληλα. Λειτουργώ όπως όλοι μας, αλλά δεν είμαι εδώ για το ρόλο του χαμένου. Έχω έρθει για να είμαι ο νικητής. Προτιμώ να ζήσω 10 χρόνια σαν λιοντάρι, παρά 100 σαν πρόβατο».

Για τον καυγά του με τον Νάτσο Σκόκο: «Ο τσακωμός μας είχε κρατήσει 2-3 μέρες. Μετά, ήμασταν μια χαρά. Απλά, οι εφημερίδες χρειάζονται τέτοια θέματα για να πουλάνε περισσότερο. Έγραφαν για εβδομάδες πως δεν δίνουμε πάσα ο ένας στον άλλον, επειδή είμαστε τσακωμένοι. (γέλια)».

Να είσαι καλά Zamis. Δεν θα τη γλιτώσουμε την κατάθλιψη... Αχ ρε Ρεφίκ ψυχάρα!!!
Μεγάλος παίκτης, τεράστιο κενό. Όσα γκολ έβαλε ο Ρεφίκ σε μία χρονιά σχεδόν δεν τα πέτυχαν οι υπόλοιποι επιθετικοί σε δύο...
Κρίμα που έφυγε, ακόμη μεγαλύτερο κακό που ΔΕΝ επέστρεψε...

Επιστροφές ασθενών και οδοιπόρων

Η σημερινή προπόνηση του Πανιωνίου έγινε στις 11 το πρωί στο προπονητικό κέντρο στο Κορωπί. Οι διεθνείς Μανιάτης και Τζαβέλλας επέστρεψαν και προπονήθηκαν κανονικά, ενώ οι Σιόβας, Νικολάου θα ενσωματωθούν αύριο, όταν και επιστρέφουν.

Τα ευχάριστα νέα για τον Γιώργο Παράσχο ήταν η σαφέστατη βελτίωση της κατάστασης του Μάρκους Γιόνσον, που ακολούθησε πλήρως το πρόγραμμα της προπόνησης. Αύριο θα επανεκτιμηθεί η κατάσταση του Μάριου Νικολάου για να διαπιστωθεί το κατά πόσο είναι ετοιμοπόλεμος.


Την ποινή του αποκλεισμού για μία αγωνιστική θα εκτίσει ο Γιάννης Κοντοές στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Α.Ε.Κ, καθώς συμπλήρωσε επτά κίτρινες κάρτες.



Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

TA NEA ΤΗΣ Ε.Ν.Π

Η αδελφοποίηση με την Ε.Ν.Π ή έστω η έναρξη μιας καλής συνεργασίας με τους Κύπριους αδελφούς μας υπήρξε (και εξακολουθεί να είναι) ένας μεγάλος στόχος του blog. Για τον λόγο αυτό χαίρομαι όταν ανταλλάσσουμε νέα και απόψεις και που καταφέρνουμε να διατηρούμε την ιδιαίτερα θερμή ιντερνετική επαφή που ανοίξαμε τον χειμώνα που μας πέρασε.

Αναγνωρίζω ότι η κακή πορεία της ομάδας αποτέλεσε μια άσχημη συγκυρία για την πρόοδο του εγχειρήματος, οφείλω όμως να υπογραμμίσω και την αδικαιολόγητη αδιαφορία των συνδέσμων φιλάθλων μας για το θέμα αυτό.

Οι Κύπριοι αδελφοί μας έδειξαν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους με αποκορύφωμα την αποστολή εκπροσώπου τους στην εξέδρα των οργανωμένων μας στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Εργοτέλη.

Αυτές είναι πρωτοβουλίες που δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς.

Στα πλαίσια αυτής της πολύ καλής επικοινωνίας που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε φίλους του «brfunatic» και τον σύνδεσμο φιλάθλων του Παραλιμνίου, αναρτώ τα παρακάτω link για να μπορέσετε να πληροφορηθείτε όλοι τις δραστηριότητες του συνδέσμου και για να παραδειγματιστούν κάποιοι από τους οργανωμένους μας.

http://www.ikypros.com/cgibin/hweb?-A=73841&-V=sportnews

http://www.24sports.com.cy/easyconsole.cfm/id/59113

http://www.kerkida.net/art.php?id=3428

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

H ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ


Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΝΗΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Σχολές Π.Ο.Κ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΡOΦΟΔΟΤΟΥΝ ΜΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ