2007 – 2008 Vs 2008-2009

Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για τα αίτια της αγωνιστικής πτώσης της ομάδας. Ακούστηκαν πολλά, γράφτηκαν ακόμη περισσότερα, όμως κανείς δεν προσπάθησε να κάνει μια βαθιά ανάλυση των γεγονότων. Θα επιχειρήσουμε ένα crash test της σημερινής ομάδας με την αντίστοιχη περσινή για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα.

1. Η περσινή ομάδα αντιμετώπιζε σημαντικότατα κενά στην άμυνα. Έγινε προσπάθεια ενίσχυσής της κατά την μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου, όμως τα πρόσωπα τα οποία αποκτήθηκαν, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Η φετινή αμυντική γραμμή, δείχνει πιο δεμένη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποφεύγονται τα λάθη. Η συνολική βέβαια αμυντική λειτουργία της περσινής ομάδας ήταν καλύτερη, καθώς περισσότεροι παίκτες, ανεξαρτήτως θέσεως, ήταν διατεθειμένοι να βάλουν τα πόδια τους στην φωτιά και να μαρκάρουν.

2. Η περσινή μεσαία γραμμή δεν είχε τον Ρεκόμπα. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Παράλληλα παίρναμε σημαντικές βοήθειες από τον Κουμορτζί, ο οποίος φέτος και πριν τον τραυματισμό του έδειχνε εμφανώς βελτιωμένος.

3. Στην επίθεση, το δίδυμο Χούτου - Τζιμπούρ έκανε θραύση. Είναι βέβαιο ότι ο Γαλλο – Αλγερινός, με την περσινή του απόδοση, λείπει από τον φετινό Πανιώνιο. Δεν είναι μόνο τα γκολ που είχε σκοράρει. Είναι και τα ρήγματα που δημιουργούσε στην αντίπαλη άμυνα, τα οποία μπορούσε άνετα να επωφεληθεί ο Λάμπρος Χούτος. Λείπει ο αγωνιστικός τσαμπουκάς και το πάθος του Ρεφίκ. Κι ας έπαιρνε κάρτες. Κι ας τραυματίζονταν. Το έκανε για την ομάδα. Και μια που η κουβέντα πηγαίνει στον Λάμπρο, οφείλουμε να πούμε, ότι από την φετινή ομάδα λείπει ο γνωστός καλός Χούτος. Ο προσγειωμένος, ο σούπερ σκόρερ, ο δουλευταράς.

4. Στην περσινή ομάδα υπήρχαν παίκτες που στην ποδοσφαιρική ορολογία μπορούν να χαρακτηριστούν ως «μπαρμπαγιώργος», «κωλόπαιδο» κ.λ.π. Η φετινή ομάδα δείχνει πιο κυριλέ και ντελικάτη. Πιστέψαμε ότι με την προσθήκη των Ρεκόμπα και Εστογιάνοφ είχαμε γίνει η μεικτή κόσμου τουλάχιστον. Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν οι ίδιοι έχουν αυτή την εντύπωση για τον εαυτό τους.

5. Από την περσινή ομάδα έλειπαν χρήσιμα εργαλεία όπως οι Άντερσον, Ντελούρα και Λουρέντζο. Και όμως δεν αντιμετωπίζαμε φοβερό πρόβλημα. Φέτος όχι μόνο όλοι αυτοί οι παίκτες είναι διαθέσιμοι, αλλά στην παρέα έχει προστεθεί και ο Φαμπιάν Εστογιάνοφ. Η κλάση του Ουρουγουανού είναι μεγάλη. Άλλωστε στην Ευρώπη ήρθε ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου. Το γεγονός ότι κατευθείαν έπαιξε στην Ισπανία λέει πολλά. Η τεχνική και η ταχύτητά του είναι απίστευτη. Όμως πρέπει να αρχίσει να παίζει περισσότερο για την ομάδα και να βελτιωθεί στην τελική προσπάθεια.

6. Η περσινή ομάδα είχε τον Φερνάντεζ. Μπορεί ο Λίνεν να μην τον συμπαθούσε ιδιαίτερα, όμως ο Αργεντινός ήξερε ένα πράγμα καλά. Να κρατάει την μπάλα στον χώρο του κέντρου. Ήταν μαχητικός, αγωνιστής, τεχνίτης και σίγουρα βοηθούσε την ομάδα πολύ. Είναι άδικο να τον συγκρίνουμε με τον Ρεκόμπα. Πρέπει όμως να παραδεχθούμε ότι την «βρώμικη» δουλειά που έκανε πέρσι ο Ντάριο δεν την κάνει κανείς φέτος.

7. Η ομάδα δεν είχε προπονητικό κέντρο. Συνέπεια αυτού ήταν να περιφέρονται οι παίκτες από εδώ και από εκεί. Φέτος το κέντρο υπάρχει. Υποτίθεται όμως ότι δεν έφερε τα προσδοκώμενα οφέλη, λόγω του μεγάλου ρόστερ της ομάδας.

8. Από άποψη εντυπώσεων, η ομάδα του 2007 έδειχνε πιο δεμένη και πιο παθιασμένη σε κάθε επίπεδο. Αγωνιστικά ήταν πολύ πιο διεκδικητική στο παιχνίδι της (μην ξεχνάμε πόσες φορές ανατρέψαμε εις βάρος μας αποτελέσματα). Μέχρι και τον Μάρτιο περίπου ήταν πολύ πιο ενεργός ο ρόλος του κου Τσακίρη. Αυτό έδινε μεγάλη σιγουριά σε όλους, καθώς κανείς δεν μπορεί να του αμφισβητήσει την αγάπη στην ομάδα. Ο φετινός Πανιώνιος διοικείται από τον κο Γαλλή. Είναι γνωστός σε όλους μας και ασφαλώς πολύ ικανός. Δεν είναι όμως το ίδιο να διοικείται η ομάδα από έναν πλούσιο και τρελαμένο Πάνθηρα και μάλιστα ιδιοκτήτη της Π.Α.Ε και το ίδιο από έναν άξιο άνθρωπο που όμως στην πραγματικότητα εκτελεί χρέη μάνατζερ. Ελπίζουμε το μέλλον να μας διαψεύσει.

9. Μέχρι και το καλοκαίρι κανείς δεν αμφισβητούσε τον προπονητή. Η Π.Α.Ε στήριζε την τεχνική ηγεσία με τόσο κάθετο τρόπο, ο οποίος πουθενά και ποτέ δεν έχει παρατηρηθεί σε άλλη ομάδα. Αυτό ήταν το σημείο κλειδί της περσινής πορείας. Είναι κρίμα να ακούμε φέτος πως τάχα ήταν λάθος ότι δόθηκαν τόσες πολλές αρμοδιότητες και εξουσίες στον κο Λίνεν και ότι ήδη από πέρσι είχε αρχίσει να χάνεται η εμπιστοσύνη. Του ανέθεσαν τόσα πολλά διότι ήξεραν ότι θα αντεπεξέλθει και διότι δούλευε σαν σκυλί. Ίσως ήταν λάθος του κου Λίνεν που δέχθηκε να αναλάβει τόσες ευθύνες. Ποτέ όμως δεν είχαμε τον μαγικό συνδυασμό του Λίνεν. Καλός προπονητής που παράλληλα είχε μπει στην δύσκολη και απαιτητική νοοτροπία - ιδεολογία του Πανιωνίου. Γιατί ο Πανιώνιος έχει επίπεδο. Όπως άλλωστε και ο κος Λίνεν.

10. Η ομάδα πέρσι αγωνίστηκε στο U.E.F.A, τα πήγε καλά και τελικά αποκλείστηκε άδοξα. Η φετινή ομάδα αγωνίστηκε στο Intertoto. Αυτό ήταν και το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ λάθος και ίσως αυτό που προκάλεσε την σημερινή εικόνα. Να μην ξεχνάμε ότι η ομάδα ξεκίνησε απελπιστικά νωρίς την προετοιμασία της, οι μεταγραφές έγιναν αρκετά βεβιασμένα και φορμαρίστηκε σε χρόνο που σχεδόν όλες οι υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος ξεκινούσαν την προετοιμασία. Και επειδή ότι ανεβαίνει πέφτει, είναι λογικό η ομάδα να παρουσιάσει αγωνιστική πτώση, δυστυχώς όμως σε μία καίρια καμπή του Πρωταθλήματος. Βέβαια έχουμε μπροστά μας ενάμιση γύρο ακόμα και γνωρίζουμε καλά από τα προηγούμενα χρόνια ότι εμφανιζόμαστε καλύτεροι στον δεύτερο γύρο.

Οι διαφοροποιήσεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε κανείς δεν μπορεί να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα για το πια ομάδα είναι καλύτερη. Στα χαρτιά καλύτερη ομάδα είναι η φετινή. Όμως δεν είχαμε μόνο κέρδη. Αποκτήσαμε αστέρια και χάσαμε εργάτες. Αποκτήσαμε υποδομές και δεν τις χρησιμοποιήσαμε σωστά. Αγωνιστήκαμε στο Ιντερότο και στηρίξαμε όλα μας τα πλάνα σε αυτή την διοργάνωση, μολονότι ήταν γνωστό και ότι θα αντιμετωπίζαμε αγωνιστικές δυσκολίες στην συνέχεια και ότι δεν είχαμε ουσιαστικές ελπίδες πρόκρισης καθώς θα αντιμετωπίζαμε στον τρίτο γύρο ομάδα από την Ιταλία. Με ό,τι αυτό σημαίνει...

Πέρα από τα αγωνιστικά μας λείπει η στιβαρή αύρα του κου Τσακίρη και η αγωνιστική δικτατορία του Λίνεν. Είναι στο χέρι του κου Λεμονή να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Οφείλει όμως και η διοίκηση να τον στηρίξει, παρέχοντάς του έστω και το ήμισυ την υποστήριξης που έδειχνε στον κο Λίνεν. Πολύ περισσότερο όμως απαιτείται να τιθασευτεί το ταλέντο των παικτών μας προς όφελος της ομάδας. Δεν είμαστε η ομάδα του Ρεκόμπα, του Χούτου ή του Εστογιάνοφ. Είμαστε η ομάδα που απαρτίζεται από αυτούς τους παίκτες. Δεν θέλουμε παίκτες αστέρια. Θέλουμε ομάδα που να απαρτίζεται από αστέρια και από ταλαντούχους και παθιασμένους ανθρώπους. Δεν είμαστε το σκαλί της επαγγελματικής ανόδου κανενός. Είμαστε ο Πανιώνιος. Μια ομάδα που η φανέλα της είναι βαριά όχι λόγω τίτλων, αλλά κυρίως λόγω της ιστορίας και λόγω των ανθρώπων που την φόρεσαν, την τίμησαν και πέρασαν στην ιστορία.