Κριτική αγώνα Πανιωνίου – Π.Α.Ο

Πριν από μερικά χρόνια, όταν υποδεχόμασταν στη Νέα Σμύρνη τις ομάδες του κέντρου, θεωρούσαμε τα παιχνίδια αυτά χαμένα από χέρι. Και πράγματι έτσι ήταν, όπως αποδεικνύει και η στατιστική. Λίγες ισοπαλίες, ελάχιστες νίκες και πάρα πολλές ήττες. Τα χρόνια πέρασαν, η ομάδα βελτιώθηκε και άρχισε σιγά σιγά να διεκδικεί κάτι περισσότερο από τον βαθμό της ισοπαλίας. Έτσι φτάσαμε στο Σαββατιάτικο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, όπου λόγω των προηγούμενων καλών εμφανίσεων αλλά και της αγωνιστικής κατάρρευσης του Π.Α.Ο θεωρήθηκε ντέρμπι, στο οποίο θα διεκδικούσαμε με αξιώσεις τη νίκη. Πράγματι ο καλός ή έστω ο μέτριος Πανιώνιος θα μπορούσε να κερδίσει τον φετινό Π.Α.Ο, όμως για να επιτευχθεί η νίκη απαιτείται η ύπαρξη αρκετών στοιχείων αγωνιστικών και εξω - αγωνιστικών. Συγκεκριμένα:

Αμυντική λειτουργία: Χρειάζεται προσοχή στην άμυνα. Όχι μόνο από τους αμυντικούς, αλλά απ’ όλη την ομάδα. Η αμυντική γραμμή του Πανιωνίου παρουσίασε τα γνωστά της προβλήματα. Ατομικά οι αμυντικοί της ομάδας δεν ήταν κακοί. Όμως δεν υπήρχε πάντα η απαραίτητη αλληλοκάλυψη και προσοχή. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στο δεύτερο γκολ του Παναθηναϊκού. Η απουσία του Μπερντέ είναι πολύ σημαντική. Η ομάδα δεν μάρκαρε ψηλά και ο Παναθηναϊκός περνούσε εύκολα μπαλιές προς την περιοχή. Οι Λάκαμπ και Κοντοές ήταν καλοί σε αντίθεση με τους Κουτσόπουλο και Μάκο, οι οποίοι δεν απέδωσαν δημιουργικά.

Κέντρο: Χάσαμε ξεκάθαρα την μάχη του κέντρου με αποτέλεσμα να κοπεί η ομάδα στα δύο. Δεν περνούσαν εύκολα μπαλιές προς την αντίπαλη περιοχή. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι η παρουσία του Κοιλιάρα ήταν απαραίτητη. Σε αντίθεση με το παιχνίδι με τον Άρη, τόσο ο Εστογιάνοφ όσο και ο Ρεκόμπα είχαν περισσότερο στατικό ρόλο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να επιτίθεται η ομάδα κυρίως από τα δεξιά και το παιχνίδι της να είναι αρκετά προβλέψιμο.

Ρεκόμπα και Εστογιάνοφ: Δεν βρέθηκαν σε καλή ημέρα. Ιδιαίτερα ο Ρεκόμπα φαίνονταν κουρασμένος. Ο Εστογιάνοφ αν και ξεκίνησε καλά, φάνηκε να επηρεάζεται από το λάθος του που στοίχισε το πρώτο γκολ στην ομάδα. Ίσως είμαστε πάρα πολύ απαιτητικοί με τους δύο αυτούς παίκτες, σε σημείο να τους φορτώνουμε με μεγάλο άγχος και κούραση. Δεν είναι δυνατόν να περνάει όλο μας το παιχνίδι από τα πόδια τους. Είναι προτιμότερο να έχουν έναν πιο χαλαρό ρόλο που έτσι κι αλλιώς τους ταιριάζει καλύτερα. Μεταξύ τους συνδυάζονται καλά, όμως δεν φαίνεται να έχουν ακόμα δέσει με την υπόλοιπη ομάδα.

Επίθεση: Είναι εμφανές το άγχος του Λάμπρου Χούτου. Φέτος, μετά την αποχώρηση του Τζιμπουρ φέρει σχεδόν αποκλειστικά το βάρος του σκοραρίσματος, γεγονός ιδιαίτερα αρνητικό. Το άγχος του φαίνεται τόσο στην έλλειψη συγκέντρωσης κατά την τελική προσπάθεια, όπου πέρσι ήταν σαφώς καλύτερος, όσο και από το γεγονός ότι πολλές φορές εκβιάζει το φάουλ ή το πέναλτι Γενικά πάντως σε ένα ντέρμπι η έννοια χαμένη ευκαιρία δεν υπάρχει.. Πιο χαλαρός δείχνει φέτος ο Κουμορτζί, με αποτέλεσμα να έχει χαρίσει στην ομάδα μέχρι και σήμερα τέσσερα τέρματα.

Τακτική: Ο Πανιώνιος έδειχνε να ικανοποιείται με τον βαθμό της ισοπαλίας. Δεν πίεσε αρκετά ιδίως όταν ο Π.Α.Ο βρέθηκε με παίκτη λιγότερο και με το σκορ ισόπαλο. Η αντικατάσταση του Χούτου από τον Σκούφαλη και μάλιστα τόσο νωρίς ήταν λίγο περίεργη. Όταν πια αντικαταστάθηκε ο Μανιάτης από τον Μπάρκογλου ήταν πλέον αργά.

Ψυχολογία: Η ομάδα φάνηκε να αγχώνεται από την ταμπέλα του φαβορί. Δεν είχε ξεκάθαρο στόχο, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που τα έπαιζε όλα για όλα. Ίσως δεν υπήρξε κατάλληλη ψυχολογική προετοιμασία των παικτών.

Κόσμος: Έδωσε το παρόν εξαντλώντας τα εισιτήρια. Παρ’ όλα αυτά και με τόσο κόσμο η Νέα Σμύρνη δεν αποτέλεσε θερμή έδρα. Είναι καταδικαστέα η ρίψη αντικειμένων από μεμονωμένους φιλάθλους, η οποία θα μας στοιχίσει. Ποιος θα βρεθεί να πετάξει έξω αυτούς τους ανθρώπους από το γήπεδο; Αλήθεια γιατί εξακολουθούν να πωλούνται ή έστω να μπαίνουν στο γήπεδο μπουκάλια νερού;

Διαιτησία: Η Παναθηναϊκός παραπονιέται για κακή εις βάρος του διαιτησία. Η διαιτησία του κου Ζωγράφου και των βοηθών ήταν γενικότερα κακή. Μπορεί ο Πανιώνιος να μην διαμαρτύρεται για συγκεκριμένες φάσεις, είναι γεγονός όμως ότι τα πολλά σφυρίγματα αποσυντόνισαν το παιχνίδι του.

Συνολικά καμία ομάδα δεν δικαιούνταν την νίκη. Η ισοπαλία ίσως ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα. Όμως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός δεν συγχωρούν την παραμικρή ολιγωρία. Αυτό έπρεπε να μας είχε γίνει μάθημα από το περσινό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό που βρεθήκαμε από το πουθενά με τέσσερα γκολ στην πλάτη, μολονότι ήμασταν συνολικά καλύτεροι.

Τελειώνοντας, θα έπρεπε να βρούμε την αιτία που ο Πανιώνιος αποδίδει καλύτερο ποδόσφαιρο όταν παίζει εκτός έδρας και μάλιστα σε μη βραδινά παιχνίδια. Ο κόσμος πρέπει να εξακολουθήσει να στηρίζει την ομάδα, ιδιαίτερα τώρα που έχουμε αρκετά δύσκολο πρόγραμμα. Ας ελπίσουμε ότι στην Τούμπα δεν θα παραιτηθούμε αμαχητί όπως συμβαίνει συνήθως.