Κριτική αγώνα Ολυμπιακού - Πανιωνίου

Δεν έχει νόημα να κανείς κριτική στα εύκολα παιχνίδια ή στα νικηφόρα. Η κριτική έχει νόημα στα δύσκολα. Εκεί δηλαδή όπου όλη η ομάδα πρέπει να τα δίνει όλα για το θετικό αποτέλεσμα.

Παρ' όλες τις υποτιθέμενες ψυχολογικές ντόπες του προπονητή, σήμερα είδαμε έναν Πανιώνιο παραδομένο στις διαθέσεις του Ολυμπιακού.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τερματοφύλακας: Απερίγραπτος. Πόσα αστεία γκολ πρέπει να φάει ακόμα γιά να τον στείλουμε στον πάγκο ή κάπου αλλού; Για το όνομα του Θεου. Ο νεοφώτιστος Πανθρακικός έχει δύο πολύ καλύτερους τερματοφύλακες κι εμείς πελαγοδρομούμε ακόμα με τον Κρέσιτς. Μα είναι δυνατόν; Αυτή την στιγμή πρέπει να είναι ο χειρότερος τερματοφύλακας του πρωταθλήματος.

Άμυνα: Η δουλειά τους ήταν δύσκολη απέναντι στα αστέρια του Ολυμπιακού. Φρόντισαν με την απόδοσή τους να τους κάνουν την ζωή ακόμη πιό εύκολη. Ο Κοντοές είχε θέση σε αυτό το παιχνίδι. Ίσως το αμυντικό σχήμα να ήταν πολύ βαρυ γι' αυτό το παιχνίδι.

Κέντρο: Για άλλη μία φορά χάσαμε το κέντρο...Χωρίς άλλα σχόλια.

Ρεκόμπα: Σύμφωνοι ήταν ανέτοιμος, σύμφωνοι προέρχονταν από τραυματισμό, πρέπει όμως κάποια στιγμή να αρχίζει να αποδίδει τα αναμενόμενα. Εδώ και αρκετό καιρό αρκείται σε πασούλες και σεντρούλες.Σε καμία περίπτωση ο Πανιώνιος δεν δείχνει μαζί του φοβερά καλύτερος. Ουσιαστικά τον είδαμε να αποδίδει γιά τελευταία φορά στο παιχνίδι με τον Άρη. Με τέτοιου είδους απόδοση ούτε μεγάλο βλέπουμε φίλε Αλβάρο, ούτε Ευρώπη, ούτε κύπελο.Είχες υποσχεθεί και γκολ στο Καραϊσκάκη. Μάλλον τελικά φοβήθηκες τον πεθερό σου.

Εστογιάνοφ: Ότι λάμπει αυτή την στιγμή στην ομάδα είναι ο Ουρουγουανός.

Επίθεση: Ο προπονητής μας έχει διαγνώσει πρόβλημα στην επίθεση. Το πρόβλημα στην άμυνα είναι γνωστό. Στο κέντρο δεν έχουμε πρόβλημα, γιατί δεν έχουμε κέντρο...κατά τα άλλα πάμε γιά υπέρβαση...

Και μιά τελευταία ερώτηση κρίσεως: Ο Πανιώνιος του Λίνεν δεν είχε δουλέψει θέματα τακτικής; Ποιά ακριβώς τακτική είδαμε σήμερα; Πόσο ασύνδετη ήταν σήμερα η ομάδα; Πόσο μακριά ήταν η μια γραμμή από την άλλη;

Πέρσι στην Νέα Σμύρνη είχαμε φάει τέσσερα γκολ, αλά το είχαμε ευχαριστηθεί. Τον παίζαμε τον Ολυμπιακό στα ίσια. Φουλ επίθεση και ότι βγεί. Τι ακριβώς είδαμε σήμερα; Ποιά νοοτροπία νικητή πέρασε ο προπονητής που δεν περνούσε ο Λίνεν; Γιατί τίποτα τέτοιο δεν φάνηκε. Ας φροντίσουν λοιπόν όσοι κάνουν δηλώσεις να τις επιβεβαιώνουν και μέσα στο γήπεδο...

Υ.γ

Μπράβο στον Φανούρη. Τελικά είχε δίκιο ο φίλος που έγραψε ότι ο Φανούρης είναι ιδέα… Μπράβο και πάλι

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ

Η αποστολή του Πανιωνίου γιά το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό: Κρέσιτς, Ανδριόλας, Μανιάτης, Μπερτέ, Σκούφαλης, Κοιλιάρας, Αντερσον, Κουτσόπουλος, Μάκος, Εστογιανόφ, Ντελούρα, Μαϊστόροβιτς, Γουνδουλάκης, Μπάρκογλου, Κοντοές, Λάνγκαμπ, Νικολάου, Τζαβέλλας, Κουμορτζί και Ρεκόμπα.

Συνεπώς μιά λογική αρχκή ενδεκάδα είναι: Κρέσιτς, Μανιάτης, Κουτσόπουλος, Μπερτέ και Μαϊστόροβιτς ( Στην περίπτωση αυτή βέβαια είναι ιδιαίτερα προβληματικό το μαρκάρισμα του Ντιόγκο στο ένας με έναν), Σκούφαλης, Μάκος, Κουμορτζί, Εστογιάνοφ, Ρεκόμπα και Μπάρκογλου.

Άρα δεν πηγαίνουμε ακριβώς γιά να χτυπήσουμε την νίκη, αλλά γιά να παίξουμε ουσιαστικά ένα σύστημα 4-4-1-1 με αντεπιθέσεις. Λογικό.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ 28.11.2008

Τι πρέπει να κάνει ο Πανιώνιος για να φανεί ανταγωνιστικός;

Ο κάθε αγώνας έχει κάποια χαρακτηριστικά. Εμείς δεν θα αλλάξουμε πάρα πολλά πράγματα. Θα πάμε στο Καραϊσκάκη και θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε το παιχνίδι. Είναι σημαντικό να έχουμε στόχο στο παιχνίδι. Ο τρόπος του παιχνιδιού που θα επιλέξουμε έχει να κάνει και με τον τρόπο που παίζει ο Ολυμπιακός. Πιστεύω ότι θα παρουσιαστούμε έτοιμοι και όσοι ποδοσφαιριστές αγωνιστούν θα ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του αγώνα.

Για τις ιδιαιτερότητες του αγώνα;

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το πώς θα παρουσιαστεί ο Πανιώνιος μέσα στο γήπεδο και πόσο καλά θα παίξουμε για να πάρουμε το θετικό αποτέλεσμα. Το Καραϊσκάκη είναι ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο, με καλό αγωνιστικό χώρο που ευνοεί τις ομάδες που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο. Και ο Πανιώνιος είναι μία από αυτές.

Για τον βαθμό ετοιμότητας του Ρεκόμπα;

Δεν είναι στο επιθυμητό και για εμάς και τον ίδιο επίπεδο. Αυτό που με απασχολεί είναι πρώτα να είναι απολύτως καλά. Τον χρειαζόμαστε για όλη τη χρονιά. Θα συζητήσω μαζί του και θα δούμε και μέσα από τις τελευταίες δύο προπονήσεις. Δείχνει μεγάλη θέληση να παίξει μπάλα και είναι πολύ σημαντικό για όλη την ομάδα.

Θα υπάρξουν αλλαγές σε πρόσωπα και σχήματα;

Θα υπάρξουν. Ίσως και στον τρόπο που θα παίξουμε. Δεν είμαστε πάντως διατεθειμένοι να πάμε και να περιμένουμε τον αντίπαλο. Ο στόχος, σε κάθε παιχνίδι, είναι η ομάδα να κάνει περισσότερα γκολ από τον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός παίζει στο γήπεδό του. Αυτές τις δύο μέρες θα δουλέψουμε στα αδύνατα και δυνατά σημεία του αντιπάλου. Το μεγαλύτερο μέλημα είναι να ισορροπήσουμε το επιθετικό και αμυντικό παιχνίδι.

Σχόλια: Σίγουρα ο κος Λεμονής δεν θέλησε να ανοίξει τα χαρτιά του. Στο Κυριακάτικο παιχνίδι είναι πιθανό να παίξει ο Χούτος (κι ας γράφεται το αντίθετο) όπως επίσης είναι πιθανό τόσο ο Κουμορτζί όσο και ο Ρεκόμπα να βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση από αυτή που αφήνουμε να εννοηθεί. Γι' αυτό και η αυριανή προπόνηση δεν είναι ανοιχτή στους δημοσιογράφους.

Αν βέβαια δεν ισχύουν όλα αυτά, δηλαδή δεν παίξει ο Χούτος και οι Ρεκόμπα και Κουμορτζί είναι ανέτοιμοι, τότε δεν μπορεί να γίνει κατανοητή η τόσο μεγάλη αισιοδοξία. Αν δεν παίξουν όλοι αυτοί με ποιούς ακριβώς θα χτυπήσουμε το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη; Η άμυνά μας δεν εμπνέει ότι μπορούμε εύκολα να κρατήσουμε το μηδέν. Και γιά να είμαστε ρεαλιστές, γιά να πάρουμε θετικό αποτέλεσμα στο Καραϊσκάκη πρέπει να σκοράρουμε περισσότερες από μία φορές. Θα βγάλουμε περισσότερα συμπεράσματα όταν ανακοινωθεί η ενδεκάδα

Αναβολή επιστροφής του Χούτου

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας goal news, η επιστροφή του Λάμπρου Χούτου δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ο Λάμπρος υπέστη τράβηγμα στον δικέφαλο κατά τη διάρκεια του οικογενειακού διπλού και θα υποβληθεί σε περαιτέρω εξετάσεις προκειμένου να διαπιστωθεί η έκταση της ζημιάς.

Μέχρι και αυτή την ώρα δεν έχουμε καταφέρει να επιβεβαιώσουμε την είδηση αυτή και από άλλες πηγές.

Ευχόμαστε καλή ανάρρωση στον Λάμπρο.

Είναι όμως περίεργος τραυματισμός γιά κάποιον που κάνει εντατική προπόνηση (έστω και ατομική).

Σίγουρα η είδηση αυτή θα σχολιαστεί πολύ

Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ύστερα από μερικές ημέρες, δεν έχει νόημα να γίνει κριτική του αγώνα με τον Λεβαδειακό. Χρειάζεται να πούμε πάντως ότι ήταν μια επαγγελματική νίκη μεγάλης βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας. Επίσης αποδείχθηκε ότι η ομάδα έχει παίκτες στις εφεδρείες που μπορούν να σταθούν στα δύσκολα και ασφαλώς στα θετικά συνυπολογίζεται η εμφάνιση του Εστογιάνοφ. Ίσως γιατί ήταν η ουσιαστικότερη από κάθε προηγούμενη. Για να δώσουμε πάντως και έναν χιουμοριστικό τόνο, πρέπει να παραπέμψουμε στο παλαιότερο κείμενό μας «Αθλητισμός – Στατιστική και προλήψεις» γιατί η εξέλιξη του παιχνιδιού με τον Λεβαδειακό δικαιώνει το συγκεκριμένο κείμενο απόλυτα (ή σχεδόν απόλυτα).

Δηλώσεις Τσακίρη: Δημοσιεύματα σε εφημερίδες και κυρίως σε αθλητικά site φέρουν τον κο Τσακίρη να έχει δηλώσει ότι ο κος Λίνεν δεν είχε πρόβλημα μόνο με τον Χούτο αλλά και με τον Ρεκόμπα (συγκεκριμένα ότι δεν τους ήθελε). Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν ο κος Τσακίρης το ανέφερε όντως. Σε κάθε περίπτωση όμως και για την αποκατάσταση της αλήθειας πρέπει να πούμε το εξής: Ο κος Λίνεν κατ’ επανάληψη (και έχει δημοσιευθεί πολλές φορές) όταν είχε ερωτηθεί για την συνεργασία των Ρεκόμπα και Εστογιάνοφ με την ομάδα είχε δηλώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι «φανταστικό να έχεις τέτοιους παίκτες στην επίθεση». Χρειάζεται όμως να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση (σχεδόν δηλαδή ότι δηλώνει και ο κος Λεμονής).

Πέρα όμως από τις δηλώσεις ο κος Λίνεν, μολονότι ήταν λάτρης της αγωνιστικής πειθαρχίας, είχε ανεχθεί να έχουν και οι δύο ελεύθερο ρόλο στην ομάδα, δηλώνοντας όμως ότι σε ομάδες του δικού μας επιπέδου μπορεί να γίνει ανεκτό να έχει ελεύθερο ρόλο στην ομάδα μόνο ένας παίκτης. Από που προκύπτει λοιπόν ότι δεν ήθελε ο κος Λίνεν τον Ρεκόμπα;

Ακόμη όμως κι αν δεν τον ήθελε, που είναι το πρόβλημα; Δεν ήταν δικαίωμά του; Ένας παίκτης όσο μεγάλος και σπουδαίος κι αν είναι πρέπει να ταιριάζει με τα αγωνιστικά πλάνα του προπονητή. Να καλύπτει αγωνιστικά κενά της ομάδας, όπως αυτά προσδιορίζονται από τον προπονητή. Αντιθέτως η διοίκηση και οι φίλαθλοι, μπορεί να επιθυμούν έναν παίκτη αεροδρομίου, ο οποίος να προσδίδει κύρος και αίγλη στην ομάδα και οπωσδήποτε και οικονομικά οφέλη (εισιτήρια απλά και διαρκείας, μπλούζες κ.λ.π), ανεξάρτητα από το αν ο παίκτης αυτός εξυπηρετεί πλήρως τα αγωνιστικά πλάνα.

Και για να πούμε και κάποιες αλήθειες, είναι γεγονός ότι ο Ρεκόμπα είναι από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ταλέντα του πλανήτη, είχε πάντα άριστες σχέσεις με τους προπονητές του, όλοι τους όμως δυσκολεύονταν να τον εντάξουν στα αγωνιστικά τους πλάνα διότι ο Ουρουγουανός όσο ταλαντούχος κι αν είναι στην πραγματικότητα δεν αγωνίζεται σε συγκεκριμένη θέση. Και αυτό είναι τεράστιο μειονέκτημα για τις ομάδες που αγωνίζονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, σε ανταγωνιστικά πρωταθλήματα (όπως το καμπιονάτο) και παίζουν το δήθεν σύγχρονο ποδόσφαιρο (αυτό που συνήθως φέρνει αποτελέσματα μέσω της πίεσης και της ταχύτητας αλλά υστερεί σε θέαμα γιατί ευνουχίζει τους βιρτουόζους παίκτες όπως τον Ρεκόμπα). Αυτός είναι και ο λόγος που η Ίντερ τον παραχωρούσε ως δανεικό, αλλά δεν τον αποδέσμευε διότι ήταν το «μεράκι» του Προέδρου της.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και όπως όλοι παραδέχονται έμμεσα ή άμεσα, ο κος Λίνεν ήταν απόλυτος κυρίαρχος των αποδυτηρίων. Δεν ξέρουμε αν ο κος Λίνεν είχε εισηγηθεί την απόκτηση του Ρεκόμπα. Το πιθανότερο είναι πως όχι. Είχε ακουστεί ότι είχε εισηγηθεί την απόκτηση άλλου παίκτη με πολύ χαμηλότερες απολαβές. Πιθανόν να τσαντίστηκε που η ομάδα δαπάνησε τόσα χρήματα για έναν παίκτη που δεν είχε εισηγηθεί ο ίδιος. Σε κάθε περίπτωση όμως, εφόσον είχε αποκτηθεί από την ομάδα βρίσκονταν στα αγωνιστικά πλάνα του κου Λίνεν και δεν μπορούμε να σκεφτούμε έστω και μια περίπτωση όπου ο κος Λίνεν είχε παραγκωνίσει τον μεγάλο Ουρουγουανό παίκτη.


Εν ολίγοις αυτό που θέλουμε να πούμε είναι το εξής: Καλώς ή κακώς η συνεργασία με τον κο Λίνεν διακόπηκε. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται προσπάθεια να μειωθεί στα μάτια των φιλάθλων. Όλοι μας ξέρουμε ποιος ήταν, τι ήθελε και τι είχε δηλώσει. Σεβόμαστε και τιμούμε τον Αλβάρο Ρεκόμπα και έχουμε ενθουσιαστεί που ανήκει στην ομάδα μας. Περιμένουμε πολλά από αυτόν τον παίκτη. Όμως είναι λάθος να καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όποιος εναντιώνεται στον Ρεκόμπα, όποιος κι αν είναι αυτός και για όποιο λόγο, δεν είναι Πανιώνιος ή δεν κάνει για την ομάδα. Ο Ρεκόμπα είναι ένας τεράστιος παίκτης και σίγουρα η ατραξιόν της ομάδας. Δεν παύει όμως να είναι παίκτης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αντιμετωπίζουμε τον Ρεκόμπα ως θεσμό και να περιστρέφονται τα πάντα γύρω του. Αν πέσουμε σε αυτή την παγίδα ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.. Ο Ρεκόμπα θα είναι ο βασιλιάς, θα δημιουργηθεί η αυλή του και τότε αντίο ομάδα, αντίο πειθαρχία. Το σενάριο αυτό το έχουμε δει να γίνεται. Πρέπει να κοπεί άμεσα. Εκτός αυτού δημιουργούμε και μια τεράστια πίεση στον παίκτη, ο οποίος υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορεί να αποδώσει καθώς θα θεωρεί ότι έχει αναλάβει προσωπικά την πραγματοποίηση των υψηλών στόχων μιας ολόκληρης ομάδας.

Σχετικά με την επιστροφή του Λάμπρου Χούτου: Αυτή η κωμωδία έπρεπε να τελειώσει. Και ευτυχώς που τελειώνει. Μένει μόνο να μάθουμε αν ο Λάμπρος κατέθεσε την περίφημη δήλωση νομιμοφροσύνης και αγωνιστικής αποτελεσματικότητας. Πάντως αν είναι αλήθεια ότι η ομάδα του ζήτησε να εγγυηθεί την αγωνιστική αποτελεσματικότητά του (εν ολίγοις να δεσμευθεί ότι θα βάζει γκολ) τότε πρέπει να αμφιβάλουμε για το νοητικό μας επίπεδο. Βρε μπας και είμαστε πεντάχρονα και δεν το ξέρουμε;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ

Δεν ήταν Νεοσμυρνιώτης, δεν ήταν Πανιώνιος, δεν τον ήξερε κανείς από εσάς και υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα μπορούσε να αποτελεί θέμα αυτού του μπλογκ. Όμως έφυγε ξαφνικά από κοντά μας ένας άνθρωπος που έφερνε στον κόσμο ανθρώπους. Που έδινε στις οικογένειες το μεγαλύτερο δώρο. Την ίδια τη ζωή. Που βρίσκονταν στην κορυφαία στιγμή της ζωής τους. Την γέννηση ενός παιδιού. Έφυγε, όσο κι αν είναι αυτό απίστευτο, ο δικός μας Δημήτρης
Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος δεν θα είναι πια μαζί μας. Θα είναι για πάντα στο μυαλό μας. Και πως όχι άλλωστε καθώς θα μας τον θυμίζουν τα παιδιά μας. Αλλά και τα δικά του παιδιά.
Καλό ταξίδι Δημήτρη.

Το μπλογκ δεν θα ενημερωθεί γιά μερικές ημέρες.

Πανιώνιος Λεβαδειακός Αρχική ενδεκάδα

Η αρχική ενδεκάδα του Πανιωνίου θα είναι Κρέσιτς,Άμυνα:Μανιάτης, Λάνγκαμπ, Μαϊστόροβιτς και Κουτσόπουλος,Κέντρο: Εστογιάνοφ(δεξιά), Κοιλιάρας(αριστερά),Μάκος και Νικολάου (αμυντικά χάφ), Επίθεση: Άντερσον, Μπάρκογλου.

Λόγω των απουσιών, η ενδεκάδα αυτή ήταν η αναμενόμενη. Μένει να δούμε με ποιό σύστημα θα παραταχθεί η ομάδα. Από την παραπάνω σύνθεση και λόγω της βαθμολογικής σημασίας του παιχνιδιού περισσότερο πιθανό είναι ένα κλασικό 4-4-2.

Ραντεβού στις 15:00 στην Νέα Σμύρνη

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ 21.11.2008 ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Παραθέτουμε το κείμενο της συνέντευξης τύπου του κου Λεμονή, όπως δημοσιεύθηκε στην επίσημη σελίδα του συλλόγου:

Το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό χαρακτηρίζεται κομβικό;
Κοιτάζοντας τη βαθμολογία, κάνοντας ένα καλό ή ένα άσχημο σερί μπορείς να ανέβεις ψηλά ή να πέσεις χαμηλά. Είναι κάτι που πρέπει να μας τσατίζει σαν ομάδα, κοιτάζοντας τον βαθμολογικό πίνακα και είναι κάτι που θα το περάσουμε στους παίκτες.

Θα υπάρξουν αλλαγές σε σχέση με τη συνάντηση με τον Ηρακλή;
Σήμερα και αύριο θα δοκιμάσουμε κάποια πράγματα που έχουν κάνουν κυρίως με το επιθετικό μας παιχνίδι. Τα δύο ματς φαίνονται κατά κάποιο τρόπο ίδια. Και ο Λεβαδειακός θα έρθει για το αποτέλεσμα κοιτώντας πρώτα την αμυντική του λειτουργία. Έχει δείξει ότι είναι μία αξιόλογη ομάδα και ικανή. Πρέπει να βελτιωθούμε αρκετά στο επιθετικό κομμάτι. Υπάρχει το ενδεχόμενο εκτός από πρόσωπα και ο τρόπος παιχνιδιού να είναι διαφορετικός.

Δημιουργεί πίεση η ήττα από τον Ηρακλή μετά και τις αντιδράσεις μερίδας φιλάθλων;
Ο κόσμος του Πανιωνίου έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που όταν έχει ήττες και θέση που δεν αρμόζει στον βαθμολογικό πίνακα και να μην υπάρχει πίεση. Πάντα υπάρχει πίεση. Πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι όταν ο κόσμος έχει απαιτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν δυνατότητες σε μία ομάδα.

Έχει υπάρξει επαφή με τη διοίκηση για τον Χούτο και για άλλα θέματα;
Την επόμενη εβδομάδα έχουμε ένα ραντεβού με τη διοίκηση για ξεκαθαρίσει το θέμα, χρειαζόμαστε να ξέρουμε το πώς θα βαδίσουμε. Έχω μιλήσει και με τη διοίκηση και τον Χούτο. Οι αποφάσεις θα ληφθούν με γνώμονα το καλό του Συλλόγου
Ο Χούτος κάνει προπονήσεις με την ομάδα των Νέων αλλά και σε ατομικό επίπεδο. Είναι ένας άνθρωπος που προσέχει τον τρόπο προπόνησης από μόνος του. Έχω ζητήσει εγγράφως από τη διοίκηση δύο τρία πράγματα που θα βελτιώσουν τη λειτουργία της ομάδας. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε το προπονητικό κέντρο.

Θα μειωθεί το ρόστερ και αν ναι έχει αποφασίσει ποιοι παίκτες θα αποχωρήσουν;
Είναι άδικο για κάποιους ποδοσφαιριστές ότι ίσως δεν θα έχω ολοκληρωμένη εικόνα. Κάθε Δευτέρα ζητάω να κάνουμε φιλικά ώστε να έχω καλύτερη εικόνα. Το σίγουρο είναι ότι το ρόστερ υπάρχει ανάγκη να μειωθεί προκειμένου να δουλέψουμε καλύτερα. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο δίκαιος μπορώ.

Υπάρχει κενό σε κάποια θέση;
Στη διοίκηση έχω πει ότι μετά από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό θα έχω μία πιο σωστή εικόνα για την ομάδα. Αυτό που βλέπω από τις προπονήσεις και τα παιχνίδια, η μόνη θέση που δεν έχουμε λύσεις, είναι του κλασικού παίκτη περιοχής. Ο Γκονσάγκα είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής και μπορεί να βοηθήσει, αλλά δεν είναι το κλασικό φορ.

Για την κλήρωση στο Κύπελλο με τη Βέροια και στο στόχο στο θεσμό;
Το Κύπελλο είναι από τους μεγάλους στόχους του Πανιωνίου, πάντα. Για μας είναι στόχος, αλλά δεν υπάρχει εύκολη κλήρωση.

Σχόλια: 1. Κατ’ αρχήν είναι σωστή η προσπάθεια που καταβάλει ο κος Λεμονής για την ανύψωση του ηθικού των παικτών. Ένας καλός προπονητής πρέπει να έχει την ικανότητα να καταλαβαίνει την ψυχολογική κατάσταση των παικτών και να την διαμορφώνει προς το καλό της ομάδας. Είναι γεγονός, και το έχουμε επισημάνει ξανά, ότι ο Πανιώνιος βρίσκεται χαμηλά στην βαθμολογική κατάταξη, είναι όμως δυνατό να ανέβει σημαντικά εκμεταλλευόμενος το καλό σχετικά πρόγραμμα που έχει μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου.

Για πρώτη φορά φέτος και μάλιστα από την αρχή της χρονιάς, ιδίως δε μετά την απόκτηση των Ρεκόμπα και Εστογιάνοφ, είχαν προσδιοριστεί οι στόχοι της ομάδας. Στόχοι λοιπόν της ομάδας ήταν η υπέρβαση (άρα η κατάληψη κάποιας θέσης πάνω από την πέμπτη) και η καλύτερη δυνατή πορεία στο Κύπελλο (αυτό σημαίνει προσπάθεια για τελικό). Τον τελευταίο καιρό όμως όλοι αναφέρουν ότι είναι δύσκολη η κατάληψη της πέμπτης θέσης. Από την άλλη μεριά το Κύπελλο είναι ένας απρόβλεπτος θεσμός. Συνεπώς, ούτε λίγο ούτε πολύ ακούμε ότι ουσιαστικά πριν να συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος μπορεί και να έχουμε βγει εκτός στόχων, αν και βαθμολογικά δεν μας χωρίζει χάος από την τρίτη ή την τέταρτη ομάδα. Γιατί αυτό; Θα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον να προσδιορίσει ο κος Λεμονής τους αντικειμενικούς στόχους της ομάδας. Ας μην το κάνει τώρα. Ας το κάνει μετά το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, όταν, όπως υποστηρίζει, θα έχει μια πληρέστερη γνώμη για την ομάδα.

2. Περιμένουμε με αγωνία τις αλλαγές που θα κάνει ο κος Λεμονής τόσο στο σύστημα όσο και στα πρόσωπα της ενδεκάδας. Δεν συμφωνούμε σε δραστικές αλλαγές διότι θα υπάρξει θέμα ομοιογένειας. Είναι άξιο απορροίας όμως ότι επιθυμεί να βελτιωθούμε στο επιθετικό κομμάτι, εν όψει μάλιστα τόσων απουσιών στην επίθεση και δεν αναφέρει τίποτα για την γενικότερη αμυντική λειτουργία της ομάδας. Τα στατιστικά λένε ότι από επίθεση πάμε καλά... Αρκεί όμως να μην περάσει ο αντίπαλος το κέντρο...Τότε αρχίζουν οι προσευχές στην εξέδρα...

3. Αν ο κος Λεμονής δεν πρόκειται να έχει ξεκάθαρη εικόνα για το έμψυχο δυναμικό της ομάδας, τότε οι αποχωρήσεις δεν πρέπει να είναι πολλές. Δεν υπάρχει βία να αδειάσει η ομάδα μέσα σε έναν μήνα. Υπάρχει και το καλοκαίρι.

4.Δεν θέλουμε να κάνουμε κανένα σχόλιο για τις δηλώσεις σχετικά με τον Χούτο. Όλοι έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας. Είναι γεγονός όμως ότι ο Χούτος, μετά απ’ όσα έγιναν ή έστω μετά απ όσα τον έχουν κατηγορήσει ότι έκανε (δίκαια ή άδικα δεν έχει σημασία) οφείλει να δώσει έμπρακτες αποδείξεις στον κόσμο του Πανιωνίου.

5. Ελπίζουμε ότι ο Γκονσάγκα δεν πρόκειται να παραχωρηθεί. Από τα λίγα που έχουμε δει πιστεύουμε ότι είναι πολύ χρήσιμος, ιδίως αν συνυπολογίσουμε ότι δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με την περίπτωση του Χούτου. Συμφωνούμε για την αγορά φορ περιοχής και επιμένουμε στο θέμα του τερματοφύλακα και του κεντρικού αμυντικού. Βέβαια παίκτες σε αυτές τις νευραλγικές θέσεις είναι δύσκολο να βρεθούν τον Δεκέμβριο.

6. Ανεξαιρέτως από τα αισθήματα που έχει ο καθένας πρέπει όλοι να στηρίξουμε την ομάδα την Κυριακή. Είναι λυπηρό να αποδοκιμάζονται παίκτες ή ο προπονητής, ιδίως όταν φορούν ακόμη τα σύμβολα της ομάδας. Όποιοι κι αν είναι, ότι κι αν έχουν κάνει. Και το λέμε εμείς που έχουμε ασκήσει κριτική τόσο στο θέμα της απομάκρυνσης του κου Λίνεν όσο και στο θέμα του Λάμπρου Χούτου. Ο κόσμος δεν έχει δικαίωμα να κρίνει τους παίκτες ή τον προπονητή. Έχει δικαίωμα να κρίνει μόνο την διοίκηση. Γιατί αυτή λαμβάνει τις αποφάσεις. Αυτή προσλαμβάνει, τιμωρεί και απολύει. Όλοι οι άλλοι είναι εργαζόμενοι. Η ομάδα μοιάζει με ένα μαγαζί. Ο πελάτης μπορεί να διαμαρτυρηθεί στο αφεντικό και όχι στον υπάλληλο...Δεν έχει νόημα...

Δυστυχώς καταφέραμε να κάνουμε κομβικό το εντός έδρας παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, όμως είναι γεγονός ότι από το παιχνίδι αυτό μπορεί να ξεκινήσει η αντεπίθεση της ομάδας. Σίγουρα ο άσσος μας είναι απαραίτητος και από βαθμολογικής απόψεως και από ψυχολογικής απόψεως ενόψει της αναμέτρησης στο Καραϊσκάκη. Όλοι την Κυριακή στο γήπεδο...

Και κάτι τελευταίο. Είναι κρίμα να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη για να επιστρέψουν οι Χούτος και Ρεκόμπα. Εάν χρειάζονται τώρα ας επιστρέψουν άμεσα. Δεν χρειάζεται να φοβούνται την αντίδραση του κόσμου. Η ομάδα έχει άμεση ανάγκη στην επίθεση και ο κόσμος θα καταλάβει. Εάν πάλι δεν καταλάβει, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει μέσα σε μία εβδομάδα. Ένα γυαλί όποτε κι αν ραγίσει, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Απλά δεν κολλάει.

Χιουμορ με Ρεκομπα

Ο Αλβάρο Ρεκόμπα σε συνέντευξη που παραχώρησε προ ημερών και δημοσιεύουμε αργοπορημένα λόγω των εξελίξεων δήλωσε τα παρακάτω:

"Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι στην Ελλάδα, ήταν μια απόφαση που πήρα συζητώντας με το φίλο μου, το Λάμπρο Χούτο. Μου είπε για τον Πανιώνιο. Ο κόσμος με βοηθάει και με κάνει να αισθάνομαι καλά. Συνεχίζουμε τη δουλειά και θα βελτιωθούμε στη συνέχεια.

Σ.Σ Τι ακριβώς σου είπε Αλβάρο; Αν σου είπε για το καλό κλίμα της ομάδας, μάλλον δεν πρέπει να τον πιστεύεις και ιδιαίτερα...Σου είπε ότι η ομάδα έχει προπονητή ή μήπως σου είπε ότι υπάρχει και η δυνατότητα ατομικών προγραμμάτων;

Σίγουρα υπάρχει ένα καλό επίπεδο στο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.

Σ.Σ Εμείς πάντως δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα...

Κάποιες ομάδες έχουν καλούς παίκτες και όχι μόνο, όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός. Αυτές οι ομάδες θα διεκδικήσουν κάποια πράγματα.

Σ.σ.Σωστά...όλοι διεκδικούν. Άλλο αν στο τέλος το παίρνει ο ίδιος...

Οι άλλες ομάδες, δεν τους αρκεί να έχουν καλούς παίκτες. Όταν παίζεις πρωτάθλημα και κύπελλο, αισθάνεσαι τις αδυναμίες. Ήρθα επειδή ήταν ο Χούτος, ήμασταν συμπαίκτες στην Ίντερ.

Σ.Σ Όταν λες συμπαίκτες τι εννοείς; Ερώτηση κρίσεως: Αν φύγει ο Χούτος φεύγεις κι εσύ;

Ο στόχος μου με τον Πανιώνιο είναι να κατακτήσω κάτι μεγάλο, που δεν το έχει καταφέρει ο σύλλογος. Αυτό θα ήταν πολύ ωραίο. Εξάλλου το να κατακτάς με ομάδες που ήδη έχουν κατακτήσει τίτλους, δεν είναι τόσο σημαντικό".

Σ.Σ. Τι εννοεί ο ποιητής; Αν λέει για κύπελλο το έχουμε ξανακατακτήσει. Για πρωτάθλημα πρέπει να ρωτήσει τον Βαρδινογιάννη...Έτη και έτη προσπαθεί...Αυτό το μεγάλο ακούγεται κάπως...Θα είναι μεγάλο και θα μας αρέσει ή θα είναι μεγάλο και θα μας πονέσει;

Αναφερόμενος στο παιχνίδι της Κυριακής και την ήττα από τον Ηρακλή, σημείωσε:

"Η ομάδα δεν είχε καλά αποτέλεσμα με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ.

Σ.Σ Και με Ο.Φ.Η, Ξάνθη, Πανθρακικό, Ηρακλή, Α.Ε.Κ κ.λ.π. Αυτά θα θυμόμαστε τώρα; Πως δεν διαλυθήκαμε να λες...Και ακόμα έχουμε δρόμο μπροστά μας...

Με τον Ηρακλή παίξαμε καλό ποδόσφαιρο, κάναμε ευκαιρίες, αλλά δεν σκοράραμε.

Σ.Σ Γιατί είχαμε και κανέναν να σκοράρει; Άλλος για Χίο τράβηξε...

Αισθάνθηκα μια μικρή ενόχληση στο ματς με τον ΠΑΟΚ, έπρεπε να σταματήσω στο ημίχρονο, αλλά η κατάσταση του αγώνα δε με άφησε να το κάνω. Έτσι έμεινα εκτός με τον Ηρακλή.

Σ.Σ Το ιατρικό ανακοινωθέν έλεγε άλλα...Αλλά τι να σου κάνει και η ιατρική...Εσείς οι δυό πάτε πακέτο...

Πάθαμε αυτό που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Όταν χάνεις ευκαιρίες, το γκολ το βάζει ο αντίπαλος. Εκτός από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ που είναι πάνω από εμάς, με τις υπόλοιπες ομάδες είμαστε στο ίδιο επίπεδο".

Σ.Σ. Δεκτό...Μόνο που εμείς κοντεύουμε να πιάσουμε πάτο στην βαθμολογία.

Αναφερόμενος στη συνέχεια στους Ουρουγουανούς που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα, τόνισε:

"Είναι πολύ ευχάριστο για όλους μας, που αρκετοί αναγνωρισμένοι Ουρουγουανοί ποδοσφαιριστές αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Γκαρσία, ο Λέμπο, ο Εστογιάνοφ, εγώ, ενώ δεν αποκλείεται στο μέλλον να έρθουν κι άλλοι από τη χώρα μου. Υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες".

Σ.Σ Έχουμε κι εμείς πολλούς καλούς Έλληνες παίκτες που δεν αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα...Ας είναι καλά ομάδες όπως ο Άρης. Να στείλουμε μερικούς και στην Ουρουγουάη;

Η φωτο μας εξηγεί τι σκέφτηκε ο Λίνεν και χμμ..."έφυγε" από την ομάδα...Τα επιθετικά όπλα της ομάδας με τα όπλα τους...Με τόσα σιδερικά άντε να κάνεις κουμάντο στην ομάδα...Και μετά σου λέει ότι ο Ραμντάνε έριξε μπουνιές...Που πας ρε Καραμήτρο...

ΦΥΓΕ ΕΣΥ - ΕΛΑ ΕΣΥ

Μια από τις προτεραιότητες του νέου προπονητή του Πανιωνίου είναι ο περιορισμός του ρόστερ της ομάδας. Σημερινά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι το ρόστερ της ομάδας θα αποτελείται από 25 ποδοσφαιριστές, στους οποίους θα συμπεριλαμβάνονται και οι τρεις τερματοφύλακες.

Ύστερα από εισήγηση του Τάκη Λεμονή, οι Σανταμούρης, Γιαννούλης, Παπαβασιλείου, Φουντουκίδης, Κόντης, Αναστασόπουλος και Παλάσκας θα προπονούνται με την ομάδα νέων. Επισφαλής είναι μόνο η θέση του Παλάσκα.
Υπό κρίση θα τεθούν οι Καπετάνος, Ντρσεκ, Χετεμάϊ, Μπερντέ (?), Ντιαβαρά και Σιαλμάς.

Βέβαια, αν αφαιρέσει κάποιος τα ονόματα όλων αυτών από το επίσημο ρόστερ, όπως αυτό δημοσιεύεται στην σελίδα του πανιωνίου θα δει ότι και πάλι δεν καταλήγουμε στον «μαγικό αριθμό» 25.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Στην θέση του τερματοφύλακα δεν παρατηρείται καμία διαφοροποίηση. Εδώ τα πράγματα είναι αρκετά σκοτεινά. Είναι κοινό μυστικό ότι ο Ντάριο Κρέσιτς δεν έχει δικαιολογήσει μέχρι σήμερα την θέση του βασικού. Κατά καιρούς έχει δεχθεί αστεία τέρματα, εξ’ αιτία του η ομάδα έχει στερηθεί πολύτιμους βαθμούς, ενώ ποτέ μέχρι και σήμερα δεν έχει πιάσει εξαιρετική απόδοση σε κανένα παιχνίδι. Ούτε καν φιλικό. Για κάποιο λόγο δεν αμφισβητήθηκε ποτέ η θέση του βασικού τερματοφύλακα. Συνεπώς δεν υπάρχει ανταγωνισμός για την θέση. Κάποιες κατά καιρούς καλές επεμβάσεις βρίσκονται στα όρια των δυνατοτήτων ενός απλά καλού τερματοφύλακα. Στην πραγματικότητα η ομάδα μετά την αποχώρηση του Ντρόμπνι δεν έχει βρει τερματοφύλακα αξιώσεων. Και αυτό είναι ένα τεράστιο μειονέκτημα. Για τον Ρικάρντο Μέϊλι δεν έχουμε εικόνα διότι έχει χρησιμοποιηθεί μόνο σε φιλικά, ενώ ο μεγάλος αδικημένος είναι ο Κώστας Ανδριόλας, ο οποίος από πρώτος τερματοφύλακας του Ατρόμητου, βρέθηκε τρίτος τερματοφύλακας στον Πανιώνιο και μάλιστα διαρκώς εκτός αποστολής. Συνεπώς, μια που γίνεται προσπάθεια αναμόρφωσης της ομάδας θα έπρεπε να ξεκινήσουμε από την θέση 1.

Στην Άμυνα: Κατάπληξη προκαλεί το γεγονός ότι τίθεται υπό αμφισβήτηση ο Σεκού Μπερντέ. Αυτό χωρίς άλλο σχόλιο. Ο Ντιαβαρά δεν έχει δείξει σπουδαία πράγματα, ενώ τον Ντρσεκ τον έχουμε δει μόνο σε φωτογραφίες. Οι δύο τελευταίοι μπορούν να αποχωρήσουν άνετα. Η ομάδα όμως εξακολουθεί να χρειάζεται κεντρικό αμυντικό αξιώσεων.

Στην μεσαία γραμμή: ο Καπετάνος έχει κάνει αισθητή την παρουσία του λίγες φορές. Όμως δεν πήρε και σημαντικές ευκαιρίες. Ίσως θα έπρεπε να τον κρατήσουμε, ίσως όμως άδικα του στερούμε το δικαίωμα να αγωνιστεί σε κάποια άλλη ομάδα. Οι Χετεμάϊ και Παλάσκας θα μπορούσαν να παραχωρηθούν, ενώ στον Κόντη ίσως θα πρέπει να δώσουμε κάποιες ευκαιρίες παραπάνω. Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι δεν τίθεται εν αμφιβόλω η παραμονή του Γουνδουλάκη. Ο συγκεκριμένος παίκτης έχει βοηθήσει κατά καιρούς πολύ τον Πανιώνιο. Τα τελευταία χρόνια όμως βρίσκεται σε διαρκή αγωνιστική πτώση, χωρίς να μπορεί να προβλεφθεί το αν και πότε θα επανέλθει στα προηγούμενα αγωνιστικά επίπεδα. Ο Σιόβας δεν πρέπει να παραχωρηθεί. Κάναμε τέτοιο αγώνα να τον αποκτήσουμε που η αποχώρησή του θα είναι ανέκδοτο. Είναι ταλαντούχος και μπορεί να βοηθήσει.

Στην επίθεση: Η αποχώρηση του Σιαλμά είναι αρκετά αναμενόμενη. Εννοείται βέβαια ότι η ομάδα πρέπει να αποκτήσει φορ περιοχής. Αλήθεια τόσες σέντρες από τα πλάγια σε ποιο κεφάλι κατευθύνονται; Γιατί τον Χούτο δεν τον λες και μποϊλή

Γενικά, αν μελετήσει κανείς προσεκτικά το ρόστερ θα διαπιστώσει διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία. α) Ο υποτιθέμενος αριθμός 38 παικτών δεν υπάρχει. Αυτή την στιγμή είναι 34 με τους τερματοφύλακες. Μπορεί κάποιοι νεαροί παίκτες να προπονούνταν με την ανδρική ομάδα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήταν και μέλη της...Σε μία μέρα μετατέθηκαν στην ομάδα νέων...,β) Ελλείψεις και αδικίες στην θέση του τερματοφύλακα, γ) Το ρόστερ των αμυντικών δεν είναι παραφουσκωμένο. Έγιναν όμως μεταγραφικές κινήσεις που δεν απέδωσαν. Κεντρικός αμυντικός φόβητρο (και με εμπειρία) εξακολουθεί να μην υπάρχει, γ) Υπερπληθώρα μέσων (τα παιχνίδια όμως τα χάνουμε από το κέντρο μας) και δ) Ελλείψεις στην επίθεση. Συγκεκριμένα: δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα Χούτου και δεν υπάρχει σέντερ φορ περιοχής.

Εδώ που τα λέμε ο κος Λεμονής δεν έχει να λύσει κανέναν γρίφο. Έχει στα χέρια του μια αρκετά νοικοκυρεμένη ομάδα, με κάποιες ελλείψεις, τις οποίες οφείλει να καλύψει. Δεν πρέπει να προχωρήσει την δεδομένη στιγμή σε σαρωτικές αλλαγές γιατί εκτός των άλλων προβλημάτων θα προκύψει και θέμα ομοιογένειας. Αργά και σταθερά...

Για το θέμα Χούτου: Σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Goal News αναφέρει: «...Σε ότι αφορά το θέμα της επαναφοράς του Λάμπρου Χούτου στην ομάδα (σ.σ: με απόφαση της διοίκησης έχει τεθεί εκτός πλάνων και πρέπει να προπονείται με την ομάδα νέων, ωστόσο ακολουθεί το δικό του πρόγραμμα), θα συζητηθεί εκ νέου τις επόμενες ημέρες...». Αν τα πράγματα έχουν έτσι δεν υπάρχει λόγος να τον κρατούν εκτός ομάδας... Ο κόσμος όμως δεν είναι χαζός...

Τέλος: Θερμά συγχαρητήρια πρέπει να δοθούν στην ομάδα μπάσκετ. Για άλλη μια φορά μας έκανε περήφανους. Και θα το ξανακάνει. Πρέπει όμως να την ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΞΕΔΡΑ

Όλες οι ομάδες υποστηρίζουν ότι επιθυμούν την επιστροφή των οικογενειών στα γήπεδα. Καταγγέλλουν την βία, τους οργανωμένους φιλάθλους και τον φανατισμό. Όλα αυτά βέβαια στα λόγια. Γιατί στην ουσία όλες οι ομάδες στηρίζουν τους τακτικούς πελάτες τους και όχι τις οικογένειες.

Στα πλαίσια αυτά κινήθηκε και ο Πανιώνιος. Μέχρι και το καλοκαίρι τα παιδιά έμπαιναν στο γήπεδο χωρίς να πληρώνουν εισιτήριο. Το καλοκαίρι μάθαμε ότι το μέτρο αυτό καταργείται και ότι όλοι ανεξαιρέτως θα πληρώνουν εισιτήριο. Είναι γεγονός ότι η απόφαση αυτή δεν ικανοποίησε τους οικογενειάρχες, παρ’ όλα αυτά έγινε τελικά δεκτή με το σκεπτικό ότι τα χρήματα από τα εισιτήρια θα ενίσχυαν τον σύλλογο. Όμως το γήπεδο ως οικογενειακή διασκέδαση άρχισε να γίνεται ακριβό. Γιατί ο καθένας και ανεξάρτητα από την οικονομική του κατάσταση μπορεί να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για τον εαυτό του έστω σε μία φθηνή θύρα, τα πράγματα όμως αλλάζουν όταν πρόκειται να φέρει και την οικογένειά του. Πρέπει λοιπόν ο οικογενειάρχης να πληρώσει το δικό του εισιτήριο, το εισιτήριο των παιδιών και ένα σωρό άλλα πράγματα (πατατάκια, κόκα κόλες, νερά κ.λ.π). Είναι αδιανόητο το γήπεδο, ως γνήσιο λαϊκό θέαμα, να κοστίζει στον οικογενειάρχη περισσότερο από μία παράσταση του Εθνικού θεάτρου.

Ο Πανιώνιος, και προς τιμήν, του εξήγγειλε ότι τα παιδιά θα πληρώνουν ένα συμβολικό εισιτήριο. Μέχρι εδώ καλά. Το αριθμημένο όμως εισιτήριο βρίσκονταν σε άλλη θέση και ενδεχομένως σε εντελώς διαφορετική σειρά από τον πατέρα. Αποτέλεσμα ήταν να προκαλούνται παρεξηγήσεις, ιδίως σε παιχνίδια μεγάλου ενδιαφέροντος. Γιατί οι αργοπορημένοι ήθελαν κα καθίσουν στις θέσεις που ανέγραφαν τα εισιτήριά τους και οι γονείς να κάθονται τα παιδιά τους δίπλα τους (απόλυτα λογικό).

Παράλληλα ο Πανιώνιος προχώρησε στην έκδοση οικογενειακού εισιτηρίου διαρκείας. Να αναφέρουμε μόνο ότι αν και το μέτρο ήταν σωστό και έλυνε κάποια προβλήματα, εντούτοις το εισιτήριο διαρκείας ήταν ακριβότερο από το αντίστοιχο του Παναθηναϊκού. Και όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι να παρακολουθείς παιχνίδια στο Ολυμπιακό Στάδιο και μάλιστα για το Champions League και άλλο παιχνίδια του Ιντερότο στην Νέα Σμύρνη. Γιατί η Νέα Σμύρνη δεν παρέχει καμία απολύτως άνεση. Δεν υπάρχει χώρος στάθμευσης, οι τουαλέτες είναι σε άθλια κατάσταση, οι καντίνες μόλις δύο ή τρεις και γενικά δεν ο χώρος δεν βοηθάει κανέναν.

Επειδή υπήρξαν αντιδράσεις, ο Πανιώνιος θεσμοθέτησε την παιδική εξέδρα της θύρας 4. Το μέτρο αυτό ήταν σωστό. Πλήρωναν όλοι και μάλιστα ένα προσιτό ποσό και οι οικογένειες βρίσκονταν σε έναν προστατευμένο χώρο με κάποιες σχετικές ανέσεις. Βέβαια η συγκεκριμένη παιδική εξέδρα, μολονότι ως θεσμός υπήρξε ΑΠΟΛΥΤΑ πετυχημένος, δεν λειτούργησε για περισσότερο από δύο αγωνιστικές. Βλέπεις, λειτούργησε και πάλι η λογιστική λογική. Γιατί να χάνω έσοδα από μία ακριβή θύρα; Στην εξορία οι οικογένειες. Και μάλιστα στην πιο αφιλόξενη θύρα του γηπέδου. Την Θύρα 1. Αυτή που για χρόνια «φιλοξενούσε» τους οργανωμένους οπαδούς των αντίπαλων ομάδων.

Αν ο Πανιώνιος ενδιαφέρεται για τις οικογένειες πρέπει να δράσει και να το αποδείξει. Αν δεν συμφέρει οικονομικά η δημιουργία οικογενειακής εξέδρας στο στεγασμένο τμήμα του γηπέδου, τότε η εξέδρα αυτή πρέπει να δημιουργηθεί. Επειδή δεν είναι καλό να κάνεις κριτική χωρίς να προτείνεις λύσεις, θα προχωρήσουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις.

Η αναξιοποίητη θύρα 9 του γηπέδου πρέπει να μετατραπεί σε οικογενειακή. Όχι όμως στα λόγια ή με ένα απλό πανό. Η θύρα αυτή πρέπει να στεγαστεί, να αναμορφωθεί και να αποκτήσει ανέσεις (όπως τουαλέτες και σύγχρονο κυλικείο) και ασφάλεια. Επιπλέον το εισιτήριό της πρέπει να είναι απόλυτα προσιτό. Κάποιοι θα πουν ότι αυτό χρειάζεται έξοδα. Πόσα είναι αυτά; Εδώ η ομάδα χαλάει χρήματα σε άσχετα πράγματα. Δεν πρέπει να δαπανήσει χρήματα για να στεγάσει τις οικογένειες; Πιο είναι το μέλλον της ομάδας; Εμείς που έχουμε φάει τα γήπεδα με το κουτάλι ή τα παιδιά;

Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι το έξοδο αυτό είναι περιττό εν όψει της δημιουργίας του νέου γηπέδου. Καλά. Ας δούμε πρώτα το νέο γήπεδο και τα λέμε. Εδώ ένα parking της πλάκας και δεν είναι έτοιμο μετά από τόσα χρόνια. Άλλωστε δεν θα καταφέρουμε ποτέ να αποκτήσουμε καινούργιο γήπεδο, όσο το παλιό παραμένει μισοάδειο. Πρέπει πρώτα απ’ όλα να πείσουμε τους ίδιους τους Νεοσμυρνιώτες ότι το παλιό γήπεδο δεν μας χωρά και δεν εξυπηρετεί. Ποιους όμως να πείσουμε; Αυτούς που δεν έρχονται στο γήπεδο ή που ουσιαστικά εκδιώκονται από αυτό;

Υποτίθεται ότι τον Δεκέμβριο θα αποχωρήσουν αρκετοί παίκτες από την ομάδα. Κάποιοι θα δοθούν με μεταγραφή και κάποιοι θα λύσουν τα συμβόλαιά τους. Σε κάθε περίπτωση όμως θα υπάρξει οικονομικό όφελος για τον σύλλογο. Μέρος αυτού ας δοθεί για την δημιουργία μιας πραγματικής οικογενειακής εξέδρας. Άλλωστε το μέλλον ανήκει στα παιδιά.

2007 – 2008 Vs 2008-2009

Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για τα αίτια της αγωνιστικής πτώσης της ομάδας. Ακούστηκαν πολλά, γράφτηκαν ακόμη περισσότερα, όμως κανείς δεν προσπάθησε να κάνει μια βαθιά ανάλυση των γεγονότων. Θα επιχειρήσουμε ένα crash test της σημερινής ομάδας με την αντίστοιχη περσινή για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα.

1. Η περσινή ομάδα αντιμετώπιζε σημαντικότατα κενά στην άμυνα. Έγινε προσπάθεια ενίσχυσής της κατά την μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου, όμως τα πρόσωπα τα οποία αποκτήθηκαν, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Η φετινή αμυντική γραμμή, δείχνει πιο δεμένη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποφεύγονται τα λάθη. Η συνολική βέβαια αμυντική λειτουργία της περσινής ομάδας ήταν καλύτερη, καθώς περισσότεροι παίκτες, ανεξαρτήτως θέσεως, ήταν διατεθειμένοι να βάλουν τα πόδια τους στην φωτιά και να μαρκάρουν.

2. Η περσινή μεσαία γραμμή δεν είχε τον Ρεκόμπα. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Παράλληλα παίρναμε σημαντικές βοήθειες από τον Κουμορτζί, ο οποίος φέτος και πριν τον τραυματισμό του έδειχνε εμφανώς βελτιωμένος.

3. Στην επίθεση, το δίδυμο Χούτου - Τζιμπούρ έκανε θραύση. Είναι βέβαιο ότι ο Γαλλο – Αλγερινός, με την περσινή του απόδοση, λείπει από τον φετινό Πανιώνιο. Δεν είναι μόνο τα γκολ που είχε σκοράρει. Είναι και τα ρήγματα που δημιουργούσε στην αντίπαλη άμυνα, τα οποία μπορούσε άνετα να επωφεληθεί ο Λάμπρος Χούτος. Λείπει ο αγωνιστικός τσαμπουκάς και το πάθος του Ρεφίκ. Κι ας έπαιρνε κάρτες. Κι ας τραυματίζονταν. Το έκανε για την ομάδα. Και μια που η κουβέντα πηγαίνει στον Λάμπρο, οφείλουμε να πούμε, ότι από την φετινή ομάδα λείπει ο γνωστός καλός Χούτος. Ο προσγειωμένος, ο σούπερ σκόρερ, ο δουλευταράς.

4. Στην περσινή ομάδα υπήρχαν παίκτες που στην ποδοσφαιρική ορολογία μπορούν να χαρακτηριστούν ως «μπαρμπαγιώργος», «κωλόπαιδο» κ.λ.π. Η φετινή ομάδα δείχνει πιο κυριλέ και ντελικάτη. Πιστέψαμε ότι με την προσθήκη των Ρεκόμπα και Εστογιάνοφ είχαμε γίνει η μεικτή κόσμου τουλάχιστον. Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν οι ίδιοι έχουν αυτή την εντύπωση για τον εαυτό τους.

5. Από την περσινή ομάδα έλειπαν χρήσιμα εργαλεία όπως οι Άντερσον, Ντελούρα και Λουρέντζο. Και όμως δεν αντιμετωπίζαμε φοβερό πρόβλημα. Φέτος όχι μόνο όλοι αυτοί οι παίκτες είναι διαθέσιμοι, αλλά στην παρέα έχει προστεθεί και ο Φαμπιάν Εστογιάνοφ. Η κλάση του Ουρουγουανού είναι μεγάλη. Άλλωστε στην Ευρώπη ήρθε ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου. Το γεγονός ότι κατευθείαν έπαιξε στην Ισπανία λέει πολλά. Η τεχνική και η ταχύτητά του είναι απίστευτη. Όμως πρέπει να αρχίσει να παίζει περισσότερο για την ομάδα και να βελτιωθεί στην τελική προσπάθεια.

6. Η περσινή ομάδα είχε τον Φερνάντεζ. Μπορεί ο Λίνεν να μην τον συμπαθούσε ιδιαίτερα, όμως ο Αργεντινός ήξερε ένα πράγμα καλά. Να κρατάει την μπάλα στον χώρο του κέντρου. Ήταν μαχητικός, αγωνιστής, τεχνίτης και σίγουρα βοηθούσε την ομάδα πολύ. Είναι άδικο να τον συγκρίνουμε με τον Ρεκόμπα. Πρέπει όμως να παραδεχθούμε ότι την «βρώμικη» δουλειά που έκανε πέρσι ο Ντάριο δεν την κάνει κανείς φέτος.

7. Η ομάδα δεν είχε προπονητικό κέντρο. Συνέπεια αυτού ήταν να περιφέρονται οι παίκτες από εδώ και από εκεί. Φέτος το κέντρο υπάρχει. Υποτίθεται όμως ότι δεν έφερε τα προσδοκώμενα οφέλη, λόγω του μεγάλου ρόστερ της ομάδας.

8. Από άποψη εντυπώσεων, η ομάδα του 2007 έδειχνε πιο δεμένη και πιο παθιασμένη σε κάθε επίπεδο. Αγωνιστικά ήταν πολύ πιο διεκδικητική στο παιχνίδι της (μην ξεχνάμε πόσες φορές ανατρέψαμε εις βάρος μας αποτελέσματα). Μέχρι και τον Μάρτιο περίπου ήταν πολύ πιο ενεργός ο ρόλος του κου Τσακίρη. Αυτό έδινε μεγάλη σιγουριά σε όλους, καθώς κανείς δεν μπορεί να του αμφισβητήσει την αγάπη στην ομάδα. Ο φετινός Πανιώνιος διοικείται από τον κο Γαλλή. Είναι γνωστός σε όλους μας και ασφαλώς πολύ ικανός. Δεν είναι όμως το ίδιο να διοικείται η ομάδα από έναν πλούσιο και τρελαμένο Πάνθηρα και μάλιστα ιδιοκτήτη της Π.Α.Ε και το ίδιο από έναν άξιο άνθρωπο που όμως στην πραγματικότητα εκτελεί χρέη μάνατζερ. Ελπίζουμε το μέλλον να μας διαψεύσει.

9. Μέχρι και το καλοκαίρι κανείς δεν αμφισβητούσε τον προπονητή. Η Π.Α.Ε στήριζε την τεχνική ηγεσία με τόσο κάθετο τρόπο, ο οποίος πουθενά και ποτέ δεν έχει παρατηρηθεί σε άλλη ομάδα. Αυτό ήταν το σημείο κλειδί της περσινής πορείας. Είναι κρίμα να ακούμε φέτος πως τάχα ήταν λάθος ότι δόθηκαν τόσες πολλές αρμοδιότητες και εξουσίες στον κο Λίνεν και ότι ήδη από πέρσι είχε αρχίσει να χάνεται η εμπιστοσύνη. Του ανέθεσαν τόσα πολλά διότι ήξεραν ότι θα αντεπεξέλθει και διότι δούλευε σαν σκυλί. Ίσως ήταν λάθος του κου Λίνεν που δέχθηκε να αναλάβει τόσες ευθύνες. Ποτέ όμως δεν είχαμε τον μαγικό συνδυασμό του Λίνεν. Καλός προπονητής που παράλληλα είχε μπει στην δύσκολη και απαιτητική νοοτροπία - ιδεολογία του Πανιωνίου. Γιατί ο Πανιώνιος έχει επίπεδο. Όπως άλλωστε και ο κος Λίνεν.

10. Η ομάδα πέρσι αγωνίστηκε στο U.E.F.A, τα πήγε καλά και τελικά αποκλείστηκε άδοξα. Η φετινή ομάδα αγωνίστηκε στο Intertoto. Αυτό ήταν και το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ λάθος και ίσως αυτό που προκάλεσε την σημερινή εικόνα. Να μην ξεχνάμε ότι η ομάδα ξεκίνησε απελπιστικά νωρίς την προετοιμασία της, οι μεταγραφές έγιναν αρκετά βεβιασμένα και φορμαρίστηκε σε χρόνο που σχεδόν όλες οι υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος ξεκινούσαν την προετοιμασία. Και επειδή ότι ανεβαίνει πέφτει, είναι λογικό η ομάδα να παρουσιάσει αγωνιστική πτώση, δυστυχώς όμως σε μία καίρια καμπή του Πρωταθλήματος. Βέβαια έχουμε μπροστά μας ενάμιση γύρο ακόμα και γνωρίζουμε καλά από τα προηγούμενα χρόνια ότι εμφανιζόμαστε καλύτεροι στον δεύτερο γύρο.

Οι διαφοροποιήσεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε κανείς δεν μπορεί να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα για το πια ομάδα είναι καλύτερη. Στα χαρτιά καλύτερη ομάδα είναι η φετινή. Όμως δεν είχαμε μόνο κέρδη. Αποκτήσαμε αστέρια και χάσαμε εργάτες. Αποκτήσαμε υποδομές και δεν τις χρησιμοποιήσαμε σωστά. Αγωνιστήκαμε στο Ιντερότο και στηρίξαμε όλα μας τα πλάνα σε αυτή την διοργάνωση, μολονότι ήταν γνωστό και ότι θα αντιμετωπίζαμε αγωνιστικές δυσκολίες στην συνέχεια και ότι δεν είχαμε ουσιαστικές ελπίδες πρόκρισης καθώς θα αντιμετωπίζαμε στον τρίτο γύρο ομάδα από την Ιταλία. Με ό,τι αυτό σημαίνει...

Πέρα από τα αγωνιστικά μας λείπει η στιβαρή αύρα του κου Τσακίρη και η αγωνιστική δικτατορία του Λίνεν. Είναι στο χέρι του κου Λεμονή να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Οφείλει όμως και η διοίκηση να τον στηρίξει, παρέχοντάς του έστω και το ήμισυ την υποστήριξης που έδειχνε στον κο Λίνεν. Πολύ περισσότερο όμως απαιτείται να τιθασευτεί το ταλέντο των παικτών μας προς όφελος της ομάδας. Δεν είμαστε η ομάδα του Ρεκόμπα, του Χούτου ή του Εστογιάνοφ. Είμαστε η ομάδα που απαρτίζεται από αυτούς τους παίκτες. Δεν θέλουμε παίκτες αστέρια. Θέλουμε ομάδα που να απαρτίζεται από αστέρια και από ταλαντούχους και παθιασμένους ανθρώπους. Δεν είμαστε το σκαλί της επαγγελματικής ανόδου κανενός. Είμαστε ο Πανιώνιος. Μια ομάδα που η φανέλα της είναι βαριά όχι λόγω τίτλων, αλλά κυρίως λόγω της ιστορίας και λόγω των ανθρώπων που την φόρεσαν, την τίμησαν και πέρασαν στην ιστορία.

ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙ

Σε επιχείρηση ανύψωσης ηθικού των παικτών έχει προχωρήσει ο Τάκης Λεμονής. Τα τελευταία γεγονότα και κυρίως τα προηγούμενα άσχημα αποτελέσματα έχουν ρίξει κατακόρυφα το ηθικό της ομάδας.

Όχι μόνο παραμείναμε μακριά από επιτυχίες, αλλά είδαμε και την ομάδα να κατρακυλά στην 11η θέση του πίνακα βαθμολογίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται εκ πρώτης όψεως.

Έχουμε διαφορά οκτώ βαθμών από τον δεύτερο Π.Α.Ο.Κ και τεσσάρων βαθμών από τον πέμπτο Εργοτέλη.

Αν στόχος και της φετινής χρονιάς είναι η κατάληψη της πέμπτης θέσης και η καλή πορεία στο κύπελλο, τότε ουσιαστικά κυνηγάμε ομάδες όπως η Ξάνθη και ο Εργοτέλης. Για την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος μένουν πέντε αγωνιστικές.

Συγκεκριμένα ο Πανιώνιος πρόκειται να δώσει τα παρακάτω παιχνίδια: α) 23/11/2008 Πανιώνιος-Λεβαδειακός, β) 30/11/2008 Ολυμπιακός-Πανιώνιος, γ) 07/12/2008 Πανιώνιος-Λάρισα14/12/2008, δ) Θρασύβουλος-Πανιώνιος και ε) 20/12/2008Πανιώνιος-Αστέρας Τρίπολης.

Αντίστοιχα ο Εργοτέλης πρόκειται να δώσει τα παρακάτω παιχνίδια: α) 23/11/2008 Αστέρας Τρίπολης-Εργοτέλης, β) 30/11/2008 Εργοτέλης-Ξάνθη, γ)06/12/2008 Πανσερραϊκός-Εργοτέλης, δ) 14/12/2008Εργοτέλης-ΟΦΗ και ε) 21/12/2008 ΑΕΚ-Εργοτέλης,

Ενώ η Ξάνθη: α) 23/11/2008 Ξάνθη-Άρης, β) 30/11/2008Εργοτέλης-Ξάνθη, γ) 06/12/2008 Ξάνθη-Παναθηναϊκός, δ) 13/12/2008 ΠΑΟΚ-Ξάνθη και ε) 20/12/2008 Ηρακλής-Ξάνθη.

Από αυτές τις ομάδες ο σοβαρός Πανιώνιος έχει προβάδισμα διότι έχει πολύ πιο εύκολο πρόγραμμα και επιπλέον θα δώσει τα τρία από τα πέντε παιχνίδια εντός έδρας (αυτό είναι και δεν είναι πλεονέκτημα). Συνεπώς, αν αναδιοργανωθεί η ομάδα είναι εφικτό μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου να έχουμε πλησιάσει βαθμολογικά την κορυφή, οπότε θα έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο γύρο για να διεκδικήσουμε τους στόχους μας ή ακόμη και το κάτι παραπάνω.

Ας μην κρυβόμαστε όμως. Για να γίνει αυτό πρέπει υποχρεωτικά στα επόμενα πέντε παιχνίδια να συγκεντρώσουμε τουλάχιστον 12 βαθμούς. Στόχος δύσκολος αλλά εφικτός. Η αρχή πρέπει να γίνει στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, όπου δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα εκτός από την νίκη. Για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και με την παρούσα κατάσταση της ομάδας δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά. Είναι σχεδόν βέβαιο όμως ότι μέχρι τότε θα έχουν επιστρέψει στην ομάδα τόσο ο Λάμπρος Χούτος όσο και ο Αλβάρο Ρεκόμπα. Είναι σίγουρο ότι κανείς από τους δύο δεν θα θέλει να χάσει το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό...

Με πλήρη ομάδα, ίσως έχουμε κάποιες βλέψεις για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Βλέπεις, ο Λεμονής θέλει κάτι να αποδείξει στον Σωκράτη, ο Ρεκόμπα στον πεθερό του κ.ο.κ

Το ζήτημα είναι πως παρά τις μεταγραφές και την άνοδο της ομάδας στο περιβόητο άλλο επίπεδο, δεν θα αποφύγουμε για άλλη μία χρονιά το μπλοκάκι. Ας είναι όμως για καλό.

DANKE

Όλοι Μαζί

Πριν από μερικές εβδομάδες, πριν από το παιχνίδι με τον Άρη, όλοι ετοιμαζόμασταν για τα εγκαίνια μιας καινούργιας ομάδας. Μιας ομάδας που απαρτίζονταν από νέους και φιλόδοξους παίκτες, από έναν μεγάλο Έλληνα σκόρερ και από δύο μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Η ομάδα είχε ως μαέστρο της ένα προπονητή που φανταζόμασταν ότι είχε έρθει με σκοπό να μας κάνει μεγάλους και να τερματίσει τελικά την καριέρα του στην Νέα Σμύρνη. Βέβαια μετά από χρόνια.

Τα εγκαίνια ήταν καταπληκτικά, το παιχνίδι κερδισμένο και μας επαινούσαν φίλοι και εχθροί. Σε όλες τις εφημερίδες είχε γραφτεί ότι ο φίλαθλος κόσμος ανεξάρτητα συλλογικής τοποθέτησης πρέπει να πηγαίνει στην Ν. Σμύρνη για να βλέπει αυτό που του στερούν οι άλλοι. Το θέαμα. Είχαμε χρόνια να νοιώσουμε τέτοια περηφάνια και τέτοια ανυπομονησία για το επόμενο παιχνίδι.

Σε επόμενο παιχνίδι φιλοδωρήσαμε με πέντε γκολ τον Εργοτέλη και θεωρήσαμε ότι πλέον έχουμε μπει στο κλάμπ των μεγάλων. Στα μάτια μας και για πρώτη φορά στην Ιστορία φαντάζαμε ως το μεγάλο φαβορί της επόμενης αναμέτρησης με τον Π.Α.Ο. Όλοι ήθελαν να εκδικηθούν το κατεστημένο και γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο μας. Το παιχνίδι χάνεται και αρχίζει η κατρακύλα που όλοι μας γνωρίζουμε. Έξω ο Λίνεν, έξω ο Χούτος, έξω ο Κουμορτζί, έξω ο Ρεκόμπα και δυσαρέσκεια από νεαρούς παίκτες της ομάδας.

Με αυτές τις συνθήκες ο κος Λεμονής δεν μπορούσε να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες. Κανείς δεν μπορεί να χρεώσει το χθεσινό αποτέλεσμα στον νέο τεχνικό της ομάδας. Άλλωστε εκτέλεσε το έργο του ουσιαστικά ως υπηρεσιακός προπονητής.

Από εκεί και πέρα: Το brfunatic επιθυμούσε την παραμονή του κου Λίνεν και την επιβολή της πειθαρχίας στην ομάδα. Είτε αυτή είχε να κάνει με επιβολή κυρώσεων σε παίκτες είτε σε μέλη του τεχνικού τιμ. Τα προβλήματα δεν ήταν μεγάλα και σίγουρα μπορούσαν να βρεθούν λύσεις αρκεί να υπήρχε καλή διάθεση απ’ όλες τις πλευρές. Η διοίκηση έλαβε διαφορετική απόφαση και ασφαλώς η γνώμη της μετράει περισσότερο.

Από εδώ και πέρα όμως χρειάζεται αρκετή δουλειά. Ο Πανιώνιος του παιχνιδιού με τον Άρη και ο Πανιώνιος του παιχνιδιού με τον Ηρακλή είναι πιθανότατα δύο εντελώς διαφορετικές ομάδες. Ο κος Λεμονής που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας πρέπει να ξεκαθαρίσει ένα βασικό πράγμα. Να βρει ποιοι παίκτες ακριβώς θέλουν να μείνουν και να προσφέρουν αδιαμαρτύρητα και ποιοι δεν θέλουν να βρίσκονται άλλο στην ομάδα. Ούτε κλίκες, ούτε μουρμούρες, ούτε πηγαδάκια. Δεν πρέπει να χαριστεί σε κανέναν. Όποιος κι αν είναι και όπως κι αν λέγεται. Από εκεί και πέρα μπορεί να διαμορφώσει τα αγωνιστικά πλάνα, όπως νομίζει ο ίδιος και να αποπέμψει και παίκτες που τυχόν δεν μπορούν να τα εξυπηρετήσουν.

Στο σημείο όμως που έχουμε φτάσει δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε άλλο με την διπλωματία και με την ικανοποίηση συσχετισμών στην ομάδα. Καθαρές λύσεις. Με λίγα λόγια δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο αν για παράδειγμα ανεβάσει ο Χούτος την απόδοσή του στα περσινά επίπεδα, αλλά δεν είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα είναι η πέτρα του σκανδάλου και σε άλλα εξωαγωνιστικά σίριαλ. Δεν παίζει ρόλο αν ο Ρεκόμπα θα παίξει ή δεν θα παίξει το παιχνίδι του Χούτου. Αυτό που έχει σημασία είναι αν ο κος Λεμονής θα μπορέσει να παρουσιάσει έργο ως ο άρχοντας των αποδυτηρίων και όχι ως ο μεσολαβητής του Ο.Η.Ε.

Το brfunatic δεν υποστηρίζει ότι μία ομάδα που απαρτίζεται από αστέρια δεν χρειάζεται προπονητή αξιώσεων. Αντιθέτως πιστεύουμε ότι η μεγάλη ομάδα χτίζεται από τον προπονητή αξιώσεων που βγάζει από τον κάθε παίκτη (μεγάλο ή μικρό) το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με την λογική του κυανόκρανου.

Ο φετινός Πανιώνιος δεν αξίζει να βρίσκεται στην ενδέκατη θέση. Ας τον βοηθήσουμε όλοι. Τώρα στα δύσκολα. Ας αποδείξουμε την αγάπη και την αφοσίωσή μας, ακόμη κι αν διαφωνούμε με επιμέρους επιλογές. Άλλωστε πρέπει πάντα να ξέρουμε ότι η επιτυχία δεν απέχει πολύ από την αποτυχία, όπως άλλωστε και ο ηρωισμός από την προδοσία.